Those guys are way too old.

Bij mij:
Dean | 21 jaar | volgt een studie van het een of het ander waar ik nog niet over uit ben | barrista om geld te verdienen.
Aaron || 30 || volgt geen studie maar werkt bij de plaatselijke sportschool als trainer. | woont in een studentenbuurt omdat ie blut is.


Van Bo:
Scarlett Gilmore || 19 jaar || ik weet nog niet precies welke studie ze volgt maar iets met kunst
Kyra May || 20 jaar || studeert Psychologie

Dean
Zoals gebruikelijk was de jongeman tijdig op zijn werk. Het gebeurde vaker dat Dean diegene was die de boel opende dan dat hij diegene was die de toko sloot. Waarom? De meeste mensen die hier werkten en de leiding hadden waren studenten, waren mensen die toch het liefste voorkeur genoten van het lang in bed blijven liggen. En oké, Dean had het geld wanhopig nodig. Dean had netaan genoeg geld gespaard om te kunnen beginnen op zijn opleiding, maar het betekende dat hij er nog twee baantjes op nahield om maar zoveel mogelijk geld binnen te halen. Het waren korte nachten en lange dagen en hoewel Dean de schijn ophield, begon het hem op te breken. Hij had een chronisch slaaptekort en het begon op zijn gelaat te schitteren. Hij was bleek en had wallen en er ging geen dag voorbij dat hij het niet koud had. Ongebruikelijk voor hem droeg hij laag na laag en hij had steeds vaker het idee ziek te zijn. Maar studie ging voor.
Was hij niet aan het werk, stond hij wel te leren.
Zo vrij vroeg in de ochtend waren er nog weinig mensen en kon hij rustig zijn dag starten. Af en toe naar de keuken vluchten en koffie naar binnen werken, anders koffie voor anderen schenken. HEt was een rustig begin van de dag.

Aaron
Vroeg opstaan. Er was niets heerlijkers.
Aaron ademde de ochtendlucht van de campus in. Veel te oud om hier nog te wonen, maar tegelijkertijd beviel het hem hier wel. De youngsters hier waren bewust bezig met hun lichaam of hadden geen idee wat ze aan het doen waren, maar het was zo veel beter dan het oudere volk in de stad trainen. Aaron genoot.
Op een regelmatig tempo tikten zijn gympen tegen het asfalt aan. Buiten de mensen die winkels openden, was er nog niemand op straat en het was genieten. Aaron liet uiteindelijk zijn blik vallen op een koffiewinkeltje dat hier al enige tijd zat en waar hij geregeld aan voorbij rende, maar was er nog nooit binnen geweest. Koffie was dan ook niet zijn meest favoriete drankje, zijn lichaam reageerde er niet fijn op, maar ze zouden vast ook wel thee verkopen.
Zo had hij besloten en liep hij, nog in zijn hardlopersoutfit, de tent in. Hij bestelde een thee, nam daarbij ook een of andere niet al te suikerhoudende reep en maakte het zichzelf comfortabel in een stoel bij het raam. Aaron had uitzicht op de slaperige studentenstad die langzaam ontwaakte en hij genoot.

Scarlett
De wekker haalde Scarlett ruw uit haar slaap en een kreun verliet haar mond. Langzaam kwam ze overeind en zoals ze al verwacht had begon haar hoofd te bonken, al viel het nog mee deze keer. Het was een beetje laat geworden de avond ervoor en er was, natuurlijk, drank in het spel geweest. Het liefst zou ze op zulke dagen in bed blijven liggen, en dat kon ook gewoon aangezien de colleges niet verplicht waren, maar daarvoor was ze te gedreven. Ze wierp een blik op de klok, oké, ook niet zo gedreven dat ze ook daadwerkelijk op tijd kwam. Scarlett stapte uit bed en sprong onder de douche, die ze niet al te warm zette, daar werd ze namelijk alleen maar slaperiger van.
Nadat ze gedoucht had trok ze een zwarte broek en een zwart shirt uit de kast en zette ze haar wimpers aan met wat mascara, voor meer had ze geen tijd vandaag. Scarlett keek in de spiegel naar haar warrige donkerbruine krullen en besloot dat daar niet veel meer van te maken was. Snel raapte ze haar spullen bij elkaar en ze was klaar om te gaan. Ze had zich sneller klaargemaakt dan verwacht, dus ze besloot nog even koffie te gaan halen, zoals ze bijna elke ochtend deed.

Kyra
Veel slaap had Kyra niet gekregen die nacht, en dat was niet omdat ze druk aan het feesten was of hard aan het studeren, zoals het excuus van de meeste studenten zou zijn. Het was omdat elke keer als haar lichaam moe werd, haar hoofd wakker werd en ervoor zorgde dat ze niet kon slapen. Vaak ging ze dan wandelen of joggen, en vandaag had ze voor joggen gekozen. Ze vond het geen ramp, want beide deed ze liever als er bijna niemand op straat was, dus als ze een normaal slaapritme zou hebben zou ze daar waarschijnlijk nooit aan toekomen.
Kyra was inmiddels aan het uitlopen en het begon langzaam drukker te worden op de campus, wat betekende dat het voor haar weer tijd was om haar kamer op te zoeken. Ze hield nu eenmaal van rust, en een universiteit was dan ook niet de beste plek voor haar, maar ze moest wel als ze haar doel wilde bereiken en ze vond wat ze hier leerde overigens ook erg interessant. Het waren gewoon de mensen waar ze het niet zo op had. Het liefst was ze dan ook niet op kamers gegaan, maar dat kon niet anders, en het had ook wel zo zijn voordelen.