Hi, bij deze een fantasie rpg'tje. Ik bedoel, wie is er nou vies van wat fantasie zo nu en dan?
Negeer de titel, dit was een mooi voorbeeld van mijn naam-geef-kunde (evenals mijn profielnaam..)
Het idee was een parallelle fantasie wereld, paramýthi. Stel je de meest clichéste (hoe spel je dat? Als het woord überhaupt al bestaat. Anyway) sprookjes wereld voor: eenhoorns, heksen, nimfen, draken, shurken, piraten, pratende dieren (die o.a. vlechten in je haar maken?). De gehele Disney productie op één grote hoop. Om het nog nog wat leuker te maken mikken we ook meteen alle andere mythische figuren die wij hier op Aarde als 'niet echt' beschouwen erbij. Minotaurusen, Cerebrus, Vampieren, Big Foots en Vogelbekdieren. (Al schijnt onderzoek van de recente 200 jaar toch het bestaan van een vogelbekdier te kunnen bevestigen, hoe dan ook.) Dus tja, Paramýthi is één grote wereld (is ook letterlijk 3x zo groot als onze aarde, kent ook nog eens meer soorten klimaten voor de Aardrijkskundige stuudjes onder ons) waar alles mogelijk is.
De verhaallijn (het is enkel een idee voor verhaallijn, ik bedoel er helemaal niks mee tegen de bestaande religie, vond het zo wel grappig in het verhaal passen) :
Er zijn, duh, goede en slechte wezens. Zoals een echte Disney film beaamt. Ongeveer vierhonderd, vijfhonderd jaar geleden was er op Aarde in Europa een woeste Heksenjacht geopend. Onder invloed van le Church werd iedereen die ook maar gillend wegrende van knoflook en kruisen ter plekke verbrand. Dit drama is niet zomaar zonder enige aanleiding begonnen. Er was iets gebeurd. In het jaar 111 zijn een paar Magiërs en Engelen (grootse in de soort Fee, word door sommige als aparte soort gezien) er in geslaagd om door de scheiding van parallelle werelden heen te breken. Helaas werden de poorten onbestuurbaar en raakte bijna iedereen die bij het experiment betrokken was verdwaald in tijd en ruimte. Verspreid over verschillende werelden in verschillende universums sleten zij hun dagen. Zo ook de Engel en twee Magiërs die op Aarde gestrand waren. Ze kregen ruzie, kort samengevat: ze konden elkaars bloed wel drinken. Ze raakte in een heldhaftig duel waarbij de Engel zijn beide vleugels kwijt raakte en zo danig verminkt werd achtergelaten. Een wat vrijere slaaf was op het gewonde creatuur gestuit en had hem als dood verklaard. Hij had het wezen gezalfd zoals toentertijd de gewoonte was, maar tijdens het ritueel begon er leven te vertonen. De slaaf schrok zich rot maar bood de Engel meteen onderdak en probeerde hem zo goed als hij kon te genezen. In ruil daarvoor bood de Engel zijn verhalen aan. (Zelfs in Paramýthi geloofde iedere soort in een ander scheppingsverhaal.) De slaaf raakte gefascineerd door de verhalen en al helemaal zodra de Engel zijn magie liet zien. Door de andere slaven werd de Engel Christos genoemd, wat op 'gezalfde' neer kwam. Steeds meer mensen wierpen hun oude religie af en namen het verhaal van Chris over. Op den duur hadden ze de macht over bijna heel Europa.
Chris had al gauw door dat de wezens op Aarde een veel kortere levensduur hadden, iedereen die hij kende waren voor zijn gevoel binnen no-time verdwijnen. Uiteindelijk kreeg hij meer en meer heimwee naar Paramýthi en besloot de magiërs op te sporen. Deze hadden ondertussen zich opgesplitst en voortgeplant en op verschillende plaatsen ook volgelingen gecreëerd. Er bleef ruzie en de haat tussen de ontstaande volkeren wakkerde op. In Europa barstte de heksenjacht. Ondertussen was er een soort Oorlog gaande tussen de 3 Paramýteërs. (uiteindelijk ook oorzaak voor alle oorlogen die wij kennen, maar das een ander verhaal) Onder de hulp van Chris werden er jagers getraind om het nageslacht van de magiërs (heksen en tovenaars 'goh') op te jagen met als uiteindelijke doel zelfs de Magiërs te doden. Maar het contact tussen de Paramýtheërs en de mensen ging wat stroef, ze vergaten het soms en voor ze het wisten waren de mensen al weer 3 generaties verder. *whoeps*
Uiteindelijk wisten de 3 toch een soort van samenwerkingsverbond te sluiten en creëerde nog een poort. Een poort terug naar Paramýthi. Aardlingen leken niet geïnteresseerd in de poort, konden hem misschien niet eens waarnemen of het ging hun verstand zo ver ter boven dat hun hersenen het simpelweg weg filterde. Enkel de Heksenjagers die in de schaduw leefde, zich voedde met het nageslacht van de magiërs stuitte op de poort. De poort trok hen zo erg aan, magie opspeuren en uitschakelen zat immers in de genen, dat ze Paramýthi binnen trokken.
Inmiddels is het in Paramýthi vele jaren verder (bijna duizend in Aarde tijd) en heerst er Angst. Veel Angst. Het kwaad was nog nooit zo dichtbij geweest. Tot nu toe waren alle slechteriken op den duur dood gegaan of goed geworden maar dat was met dit kwaad niet het geval. Het drong zich naar binnen, verstopte in kieren, achtervolgde je tot aan de dood. Gemaskerde mannen, donkerder dan de nacht, ondertussen net zo mythisch als de figuren waar ze oorspronkelijk op joegen. Paramýthi is niet veilig meer.
Je kan kiezen aan welke kant je staat al zijn Heksenjagers niet bespeelbaar. Ik zal ze er af en toe door heen mikken, maar de rpg is voornamelijk op de magische wereld in angst gebaseerd. Tuurlijk zijn er wel delen die veiliger zijn dan de rest.
We beginnen in het stadje Etopia, waar de gemeenschap gelooft in een veilige haven die heksenjagerproof is. Het is er wel bezaaid met wachters. {naar mate het verhaal kan met overleg de locatie veranderen, eerst even veilig 'meeten'}
Wat een lang lulverhaal is dit zeg... x'D
{- Vereisten - }
- ABN
- Niet al te inactief (dus niet pas weer posten als je weer terug gereïncarneerd bent)
- Niet Godmodden
- Lief zijn, niet bijten c:
- posts minimaal 10 regels bitte
Wil je mee doen met deze rpg? Vul dan het onderstaande lijstje in en PB het me, dan zal ik het onder Charaters plaatsen.
{-Character Sheet - }
Naam:
Soort:
Karakter:
Verleden:
Naam:
Fekiz Felix
Soort:
Khajit
Karakter:
~ Goed met kinderen:
Fekiz heeft een groot hart, alleen voor onschuldige kinderen die eigenlijk geen toekomst hebben zonder zijn hulp. Kinderen zijn onschuldig ~ vaak ~ en daarom wil hij ze ten alle tijden tot hulp schieten. Bederven deze kinderen het, zal Fekiz hen alsnog de rug toekeren.
~ Opmerkzaam:
Fekiz is een katachtige, iets wat inhoud dat zijn gehoor scherp is en dat zijn reactievermogen fenomenaal is. Hij ziet snel als er iets verandert is aan de omgeving, een eigenschap die hem geregeld het leven heeft gered.
~ Stil:
Fekiz is een stille kat. Hij miauwt niet veel, kort gezegd; hij vermijdt het liefst contact met anderen.
~ Niet snel onder de indruk:
Al heb je nog zoveel superkrachten, al is jouw draak de allergrootste, Fekiz geeft geen enkele fucks.
~ Sterk:
Fekiz is een beetje overpowerd. Door zijn sterke klauwen slaat hij gemakkelijk zijn tegenstander het hiernamaals in.
~ Sociaal onaangepast:
Omgaan met anderen? Wattizda? Voor Fekiz geen sociale gedragsregels. Hij zoekt zelf wel uit wat hij wel of niet wil.
~ Luistert niet:
Of je het wil of niet, Fekiz trekt zijn eigen plan. Hij laat zich niet rondcommanderen en zodra hij ook maar enig gevoel krijgt dat hij voor je moet werken, is hij weg. Hij werkt voor zichzelf, en voor niemand anders!
Verleden:
Een die verborgen blijft.
Uiterlijk:
Naam:
Rhyme Hillyard
Soort:
?/Meermin
Karakter:
Enthausiast, spontaan, druk, perfectionistisch.
Verleden: Ze is nog niet zo heel oud, 17 en dit zorgt er dan ook voor dat ze nog vrij positief in het leven staat. Ze is met volle maan opgewekt, niet zo vreemd, aangezien dat het enige moment is dat vrouwelijke meermensen benen krijgen en zichzelf kunnen voortplanten. Dit is enkel toegestaan met normale mensen, wanneer er namelijk een kind komt met een ander wezen, zorgt dit ervoor dat de 'vloek' van de meermensen bij het kind verkeerd kan overkomen. Iets wat bij Rhyme gebeurt is, in plaats van dat ze met volle maan een mens word, is ze met volle maan een meermin. Wanneer ze dan niet in het water zit, zal haar lichaam pijn doen, afsterven en zal ze de volgende volle maan niet halen. Stel dat ze te laat terug gaat door omstandigheden en ze een mens blijft nadat het volle maan is. Dan zal ze tot de volgende volle maan een meermin zijn. Maar waar ze een halfbloedje van is, dat is niet bekend. Een van haar ogen heeft dan ook een kleine kleurafwijking. Een is grijsblauw, terwijl de andere duidelijk groener is. Ze is dan ook opgegroeid bij adoptieouders, nadat het weeshuis merkte dat ze een meermin was, was het de prioriteit om haar ergens onder te brengen. Het was niet de bedoeling dat mensen wisten wat ze was. Meerminnen hebben namelijk verschillende legende en het blijkt dat deze kinderen kunnen dragen van de meest vreemde wezens, ook deze normaliter geen kinderen konden krijgen en dat die dan ook weer kinderen kunnen krijgen. Zo ver dat het na vele generaties een superieur ras zou worden. Dus als klein kindje werd ze in het bad gehouden, naarmate ze groter werd, moesten haar ouders zorgen voor een groter verblijf voor als ze een meermin was en hebben ze een groot aquarium. Al is ze niet altijd zo goedleers en als ze de kans krijgt, dan ontsnapt ze om naar de zee te gaan. Verder weet ze dat ze moet verbergen wat ze is en dat doet ze dan ook. Haar adoptieouders hebben haar niet verteld wat er zo mis is aan een meermin zijn, wat de gevaren zijn en wat er dan ook kan gebeuren. Maar ze houd netjes haar mond, aangezien haar ouders wel hebben verteld dat ze in gevaar komt als ze dat niet doet. Zij hebben haar verteld dat de bloed van een meermin bijzonder zijn en dat ze daarmee de meest vreemde dingen kunnen oproepen en rituelen mee doen. Zowel goed als kwaad. Maar of dat waar is, dat is nog maar de vraag.
Haar echte ouders heeft ze nooit gekend en ze heeft ook geen idee wie het zijn. Wanneer zij in de zee is, kan zij hun verblijfplaats niet vinden. Ze is echter niks te kort gekomen bij haar adoptieouders en is er dan ook niet op uit om haar echte ouders te vinden. Rhyme heeft nog niet heel veel negatieve en gevaarlijke dingen mee gemaakt, maar weet van verhalen wat er gaande is.
Uiterlijk:
Mijn oprechte excuses voor het feit dat het er uit ziet als een enge ziekte. Ik krijg die witregels met geen mogelijkheid weg >.< Wargh. Edit: Inmiddels is het een en ander weer verholpen. (Tnx Admin?)
Jonges.. euh, hoor mij nou: dames, jullie mogen beginnen wat mij betreft. Denk dat we nu al een aardig begin hebben. Mijn charretje komt zo snel mogelijk *beloofd*
Negeer de titel, dit was een mooi voorbeeld van mijn naam-geef-kunde (evenals mijn profielnaam..)
~ --------------- ~
Het idee was een parallelle fantasie wereld, paramýthi. Stel je de meest clichéste (hoe spel je dat? Als het woord überhaupt al bestaat. Anyway) sprookjes wereld voor: eenhoorns, heksen, nimfen, draken, shurken, piraten, pratende dieren (die o.a. vlechten in je haar maken?). De gehele Disney productie op één grote hoop. Om het nog nog wat leuker te maken mikken we ook meteen alle andere mythische figuren die wij hier op Aarde als 'niet echt' beschouwen erbij. Minotaurusen, Cerebrus, Vampieren, Big Foots en Vogelbekdieren. (Al schijnt onderzoek van de recente 200 jaar toch het bestaan van een vogelbekdier te kunnen bevestigen, hoe dan ook.) Dus tja, Paramýthi is één grote wereld (is ook letterlijk 3x zo groot als onze aarde, kent ook nog eens meer soorten klimaten voor de Aardrijkskundige stuudjes onder ons) waar alles mogelijk is.
~ --------------- ~
De verhaallijn (het is enkel een idee voor verhaallijn, ik bedoel er helemaal niks mee tegen de bestaande religie, vond het zo wel grappig in het verhaal passen) :
Er zijn, duh, goede en slechte wezens. Zoals een echte Disney film beaamt. Ongeveer vierhonderd, vijfhonderd jaar geleden was er op Aarde in Europa een woeste Heksenjacht geopend. Onder invloed van le Church werd iedereen die ook maar gillend wegrende van knoflook en kruisen ter plekke verbrand. Dit drama is niet zomaar zonder enige aanleiding begonnen. Er was iets gebeurd. In het jaar 111 zijn een paar Magiërs en Engelen (grootse in de soort Fee, word door sommige als aparte soort gezien) er in geslaagd om door de scheiding van parallelle werelden heen te breken. Helaas werden de poorten onbestuurbaar en raakte bijna iedereen die bij het experiment betrokken was verdwaald in tijd en ruimte. Verspreid over verschillende werelden in verschillende universums sleten zij hun dagen. Zo ook de Engel en twee Magiërs die op Aarde gestrand waren. Ze kregen ruzie, kort samengevat: ze konden elkaars bloed wel drinken. Ze raakte in een heldhaftig duel waarbij de Engel zijn beide vleugels kwijt raakte en zo danig verminkt werd achtergelaten. Een wat vrijere slaaf was op het gewonde creatuur gestuit en had hem als dood verklaard. Hij had het wezen gezalfd zoals toentertijd de gewoonte was, maar tijdens het ritueel begon er leven te vertonen. De slaaf schrok zich rot maar bood de Engel meteen onderdak en probeerde hem zo goed als hij kon te genezen. In ruil daarvoor bood de Engel zijn verhalen aan. (Zelfs in Paramýthi geloofde iedere soort in een ander scheppingsverhaal.) De slaaf raakte gefascineerd door de verhalen en al helemaal zodra de Engel zijn magie liet zien. Door de andere slaven werd de Engel Christos genoemd, wat op 'gezalfde' neer kwam. Steeds meer mensen wierpen hun oude religie af en namen het verhaal van Chris over. Op den duur hadden ze de macht over bijna heel Europa.
Chris had al gauw door dat de wezens op Aarde een veel kortere levensduur hadden, iedereen die hij kende waren voor zijn gevoel binnen no-time verdwijnen. Uiteindelijk kreeg hij meer en meer heimwee naar Paramýthi en besloot de magiërs op te sporen. Deze hadden ondertussen zich opgesplitst en voortgeplant en op verschillende plaatsen ook volgelingen gecreëerd. Er bleef ruzie en de haat tussen de ontstaande volkeren wakkerde op. In Europa barstte de heksenjacht. Ondertussen was er een soort Oorlog gaande tussen de 3 Paramýteërs. (uiteindelijk ook oorzaak voor alle oorlogen die wij kennen, maar das een ander verhaal) Onder de hulp van Chris werden er jagers getraind om het nageslacht van de magiërs (heksen en tovenaars 'goh') op te jagen met als uiteindelijke doel zelfs de Magiërs te doden. Maar het contact tussen de Paramýtheërs en de mensen ging wat stroef, ze vergaten het soms en voor ze het wisten waren de mensen al weer 3 generaties verder. *whoeps*
Uiteindelijk wisten de 3 toch een soort van samenwerkingsverbond te sluiten en creëerde nog een poort. Een poort terug naar Paramýthi. Aardlingen leken niet geïnteresseerd in de poort, konden hem misschien niet eens waarnemen of het ging hun verstand zo ver ter boven dat hun hersenen het simpelweg weg filterde. Enkel de Heksenjagers die in de schaduw leefde, zich voedde met het nageslacht van de magiërs stuitte op de poort. De poort trok hen zo erg aan, magie opspeuren en uitschakelen zat immers in de genen, dat ze Paramýthi binnen trokken.
Inmiddels is het in Paramýthi vele jaren verder (bijna duizend in Aarde tijd) en heerst er Angst. Veel Angst. Het kwaad was nog nooit zo dichtbij geweest. Tot nu toe waren alle slechteriken op den duur dood gegaan of goed geworden maar dat was met dit kwaad niet het geval. Het drong zich naar binnen, verstopte in kieren, achtervolgde je tot aan de dood. Gemaskerde mannen, donkerder dan de nacht, ondertussen net zo mythisch als de figuren waar ze oorspronkelijk op joegen. Paramýthi is niet veilig meer.
~ --------------- ~
Je kan kiezen aan welke kant je staat al zijn Heksenjagers niet bespeelbaar. Ik zal ze er af en toe door heen mikken, maar de rpg is voornamelijk op de magische wereld in angst gebaseerd. Tuurlijk zijn er wel delen die veiliger zijn dan de rest.
We beginnen in het stadje Etopia, waar de gemeenschap gelooft in een veilige haven die heksenjagerproof is. Het is er wel bezaaid met wachters. {naar mate het verhaal kan met overleg de locatie veranderen, eerst even veilig 'meeten'}
Wat een lang lulverhaal is dit zeg... x'D
~ --------------- ~
{- Vereisten - }
- ABN
- Niet al te inactief (dus niet pas weer posten als je weer terug gereïncarneerd bent)
- Niet Godmodden
- Lief zijn, niet bijten c:
- posts minimaal 10 regels bitte
~ --------------- ~
Wil je mee doen met deze rpg? Vul dan het onderstaande lijstje in en PB het me, dan zal ik het onder Charaters plaatsen.
{-Character Sheet - }
Naam:
Soort:
Karakter:
Verleden:
Uiterlijk:
~ --------------- ~
{- Characters - }
Naam:
Fekiz Felix
Soort:
Khajit
Karakter:
~ Goed met kinderen:
Fekiz heeft een groot hart, alleen voor onschuldige kinderen die eigenlijk geen toekomst hebben zonder zijn hulp. Kinderen zijn onschuldig ~ vaak ~ en daarom wil hij ze ten alle tijden tot hulp schieten. Bederven deze kinderen het, zal Fekiz hen alsnog de rug toekeren.
~ Opmerkzaam:
Fekiz is een katachtige, iets wat inhoud dat zijn gehoor scherp is en dat zijn reactievermogen fenomenaal is. Hij ziet snel als er iets verandert is aan de omgeving, een eigenschap die hem geregeld het leven heeft gered.
~ Stil:
Fekiz is een stille kat. Hij miauwt niet veel, kort gezegd; hij vermijdt het liefst contact met anderen.
~ Niet snel onder de indruk:
Al heb je nog zoveel superkrachten, al is jouw draak de allergrootste, Fekiz geeft geen enkele fucks.
~ Sterk:
Fekiz is een beetje overpowerd. Door zijn sterke klauwen slaat hij gemakkelijk zijn tegenstander het hiernamaals in.
~ Sociaal onaangepast:
Omgaan met anderen? Wattizda? Voor Fekiz geen sociale gedragsregels. Hij zoekt zelf wel uit wat hij wel of niet wil.
~ Luistert niet:
Of je het wil of niet, Fekiz trekt zijn eigen plan. Hij laat zich niet rondcommanderen en zodra hij ook maar enig gevoel krijgt dat hij voor je moet werken, is hij weg. Hij werkt voor zichzelf, en voor niemand anders!
Verleden:
Een die verborgen blijft.
Uiterlijk:
~ --------------- ~
Naam:
Ari Marliae
Soort:
Gewone elf
Karakter:
Positieve eigenschappen
Ari is een vrolijk, impulsief meisje van 16. Ze kan niet liegen, maar het is voor haar geen moeite geheimen te bewaren. Ze heeft een ietwat vreemd gevoel voor humor, maar op z'n tijd kun je goed met haar lachen. Alles wat leeft interesseert haar, ze is erg leergierig en slaat alle verhalen die ze ooit gehoord heeft op.
Negatieve eigenschappen
Ari's impulsiviteit heeft ook haar keerzijden - ze kan roekeloos worden, en stopt vaak pas als er iets ergs gebeurt. Ze kan zich soms echt niet concentreren of stilzitten, en luisteren is ook niet haar sterkste kant.
Verleden:
Ari is geboren en opgegroeid in Etopia. Haar ouders wilden maar één kind, terwijl zij dolgraag een broertje of zusje had gewild, dus is ze alleen opgevoed in een klein huisje in het centrum.
Toen ze tien jaar was is haar moeder vermoord. Haar vader, niet wetend wat te doen, is achter haar moordenaars aangegaan en heeft drie jaar lang niets meer van zich laten horen. Ari trok in bij de moeder van haar vader, tot die terugkeerde zonder resultaat.
Ari is verliefd op boeken. Haar vader heeft speciaal voor haar een leeskamer gebouwd in het huisje, die volstaat met boeken die ze op allerlei plekken verzamelt - marktjes, winkels, et cetera. Het is dan ook niet vreemd dat ze in een antiek boekenwinkeltje werkt om geld te verdienen.
Mede door haar vader, en de reizigers die langs haar boekenwinkeltje komen weet ze precies wat er gaande is.
Uiterlijk:
Ari heeft kort, licht golvend roodbruin haar tot iets onder haar typische elvenoren. Haar ogen zijn donkergroen bij de pupil, en worden steeds lichter naar de buitenkant. Ze is niet zo lang, zoals de meeste elven, en ziet er nogal breekbaar uit. Haar huid is bezaaid met sproetjes en is perzikkleurig.
Ari Marliae
Soort:
Gewone elf
Karakter:
Positieve eigenschappen
Ari is een vrolijk, impulsief meisje van 16. Ze kan niet liegen, maar het is voor haar geen moeite geheimen te bewaren. Ze heeft een ietwat vreemd gevoel voor humor, maar op z'n tijd kun je goed met haar lachen. Alles wat leeft interesseert haar, ze is erg leergierig en slaat alle verhalen die ze ooit gehoord heeft op.
Negatieve eigenschappen
Ari's impulsiviteit heeft ook haar keerzijden - ze kan roekeloos worden, en stopt vaak pas als er iets ergs gebeurt. Ze kan zich soms echt niet concentreren of stilzitten, en luisteren is ook niet haar sterkste kant.
Verleden:
Ari is geboren en opgegroeid in Etopia. Haar ouders wilden maar één kind, terwijl zij dolgraag een broertje of zusje had gewild, dus is ze alleen opgevoed in een klein huisje in het centrum.
Toen ze tien jaar was is haar moeder vermoord. Haar vader, niet wetend wat te doen, is achter haar moordenaars aangegaan en heeft drie jaar lang niets meer van zich laten horen. Ari trok in bij de moeder van haar vader, tot die terugkeerde zonder resultaat.
Ari is verliefd op boeken. Haar vader heeft speciaal voor haar een leeskamer gebouwd in het huisje, die volstaat met boeken die ze op allerlei plekken verzamelt - marktjes, winkels, et cetera. Het is dan ook niet vreemd dat ze in een antiek boekenwinkeltje werkt om geld te verdienen.
Mede door haar vader, en de reizigers die langs haar boekenwinkeltje komen weet ze precies wat er gaande is.
Uiterlijk:
Ari heeft kort, licht golvend roodbruin haar tot iets onder haar typische elvenoren. Haar ogen zijn donkergroen bij de pupil, en worden steeds lichter naar de buitenkant. Ze is niet zo lang, zoals de meeste elven, en ziet er nogal breekbaar uit. Haar huid is bezaaid met sproetjes en is perzikkleurig.
~ --------------- ~
Naam:
Rhyme Hillyard
Soort:
?/Meermin
Karakter:
Enthausiast, spontaan, druk, perfectionistisch.
Verleden: Ze is nog niet zo heel oud, 17 en dit zorgt er dan ook voor dat ze nog vrij positief in het leven staat. Ze is met volle maan opgewekt, niet zo vreemd, aangezien dat het enige moment is dat vrouwelijke meermensen benen krijgen en zichzelf kunnen voortplanten. Dit is enkel toegestaan met normale mensen, wanneer er namelijk een kind komt met een ander wezen, zorgt dit ervoor dat de 'vloek' van de meermensen bij het kind verkeerd kan overkomen. Iets wat bij Rhyme gebeurt is, in plaats van dat ze met volle maan een mens word, is ze met volle maan een meermin. Wanneer ze dan niet in het water zit, zal haar lichaam pijn doen, afsterven en zal ze de volgende volle maan niet halen. Stel dat ze te laat terug gaat door omstandigheden en ze een mens blijft nadat het volle maan is. Dan zal ze tot de volgende volle maan een meermin zijn. Maar waar ze een halfbloedje van is, dat is niet bekend. Een van haar ogen heeft dan ook een kleine kleurafwijking. Een is grijsblauw, terwijl de andere duidelijk groener is. Ze is dan ook opgegroeid bij adoptieouders, nadat het weeshuis merkte dat ze een meermin was, was het de prioriteit om haar ergens onder te brengen. Het was niet de bedoeling dat mensen wisten wat ze was. Meerminnen hebben namelijk verschillende legende en het blijkt dat deze kinderen kunnen dragen van de meest vreemde wezens, ook deze normaliter geen kinderen konden krijgen en dat die dan ook weer kinderen kunnen krijgen. Zo ver dat het na vele generaties een superieur ras zou worden. Dus als klein kindje werd ze in het bad gehouden, naarmate ze groter werd, moesten haar ouders zorgen voor een groter verblijf voor als ze een meermin was en hebben ze een groot aquarium. Al is ze niet altijd zo goedleers en als ze de kans krijgt, dan ontsnapt ze om naar de zee te gaan. Verder weet ze dat ze moet verbergen wat ze is en dat doet ze dan ook. Haar adoptieouders hebben haar niet verteld wat er zo mis is aan een meermin zijn, wat de gevaren zijn en wat er dan ook kan gebeuren. Maar ze houd netjes haar mond, aangezien haar ouders wel hebben verteld dat ze in gevaar komt als ze dat niet doet. Zij hebben haar verteld dat de bloed van een meermin bijzonder zijn en dat ze daarmee de meest vreemde dingen kunnen oproepen en rituelen mee doen. Zowel goed als kwaad. Maar of dat waar is, dat is nog maar de vraag.
Haar echte ouders heeft ze nooit gekend en ze heeft ook geen idee wie het zijn. Wanneer zij in de zee is, kan zij hun verblijfplaats niet vinden. Ze is echter niks te kort gekomen bij haar adoptieouders en is er dan ook niet op uit om haar echte ouders te vinden. Rhyme heeft nog niet heel veel negatieve en gevaarlijke dingen mee gemaakt, maar weet van verhalen wat er gaande is.
Uiterlijk:
Jonges.. euh, hoor mij nou: dames, jullie mogen beginnen wat mij betreft. Denk dat we nu al een aardig begin hebben. Mijn charretje komt zo snel mogelijk *beloofd*
Laatst aangepast door Broodje Anthropoidea op zo feb 09, 2014 9:41 am; in totaal 3 keer bewerkt