Sisters from another mister

Thomas
Thomas keek even naar Amberley en glimlachte. "Klopt, gewoon even een schema maken hoe we het willen hebben enzo." Hij keek naar Jade en begon te lachen. "Okee je hebt gelijk. Ik had die dingen niet kapot moeten maken, maar ik was 7 of zo." Thomas keek naar het park en knikte. "Met een heerlijk stuk gebak. Daar heb ik wel zin. Kom dan gaan we lopen." Hij pakte haar hand en liep met haar verder richting de vijver.

Roselyn
Ze keek vragend naar Gabriel. "Huh hoe bedoel je? Zou ik nog kledingstukken maken voor je team? Of sorry lieverd dat weet ik echt niet meer. Tuurlijk ga ik daar mee aan de slag. Zo snel mogelijk, maar eerst moet gewoon de afspraak rond zijn. Dan heb ik pas tijd om weer kleding te maken. Want ze gaan de prototypes van mijn wintercollectie naar de fabriek sturen en die maken het dan. Dus dat moet eerst rond zijn. Ik heb een afspraak voor aanstaande maandag staan. Dus dan kan ik dinsdag weer aan de slag."

Amberley

Amberley knikte. "Zoals een vaste tijd om er naar bed te brengen, ook al zal ze de eerste tijd nog slapen waar neer ze moe is en de fles krijgen wanneer ze honger heeft. Maar ook straks wanneer wie gaat werken en hoe we het met oppas regelen eventueel. Al wil ik voorlopig thuis blijven bij Jade. Ik wil er nog niet alleen laten." Amberley sloeg de armen over elkaar, zodat Thomas wist dat het er niet uitmaakte hoe oud die was geweest. Amberley knikte. "Even snel Jade weer goed instoppen."

Gabriel

Gabriel sloeg zijn armen over elkaar. "Pff! Ik heb het je nog wel ruim van te voren gezegd zodat je er op tijd mee kon beginnen." Hij keek nep teleurgesteld. "Doe wat je moet doen. Die shirts kunnen nog even wachten."

Thomas
"Ja precies. Ik ga ook meer werken en ik wil mijn schilderen te koop zetten. Er komt in Leeuwarden een beurs voor amateurschilders. Ze kunnen daar hun schilderijen verkopen. Dus dat wil ik gaan doen. Niet die ik van ons heb gemaakt. Die blijven lekker hangen." Hij glimlachte en gaf Amberley een kus. "Ik werk nou nog niet zoveel, mijn baas snapt dat ik nog bij Jade wil zijn op dit moment. Dus dat komt helemaal goed." Thomas keek even naar de vijver en keek toen naar Jade en Amberley. Hij haalde zijn mobiel tevoorschijn en maakte een foto. "Ik wil zoveel mogelijk foto's van Jade en van jou en van mij met haar. Zodat we er een mooi fotoboek van kunnen maken."

Roselyn
"Ik weet het maar door alle omstandigheden was ik het gewoon vergeten." Roselyn zuchtte diep en keek naar buiten. "Ik zorg er voor. Het komt goed." Ze wist dat Gabriel het niet zo bedoelde maar toch voelde ze zich opgejaagd. Ze wilde wel die shirts maken maar iemand had haar benadert voor haar collectie omdat ze ze op haar blog had gezet. Ze kon daar nu niet omheen. "Ik dacht dat je blij zou zijn. Ik weet dat ik die shirts heb beloofd, maar door alles wat er gebeurd is heb ik er gewoon erg in gehad."

Amberley

Amberley knikte. "Als je dat had gedaan had ik je een schop onder je hol verkocht. Maar als je dat wilt doen, moet je dat doen. Het kan zeker wat opleveren." Ze haalde een hand door de haar. Amberley knikte. "Ze begrepen het op school ook heel goed. Ik was immers al met verlof. Ik wil wel straks gaan helpen bij de sponsorloop." Amberley boog zich over de buggy om Jade's deken goed te leggen. "Maar geen foto's waar ik slecht opsta"

Gabriel

" Sorry,  ik had anders moeten reageren.  Het is gewoon heel stressvol op dit moment.  Er moet nog van alles geregeld worden voor de première. Harry zit ook nog eens in het buitenland.  Dus ik moet twee keer zo veel doen. Terwijl de première er al aan zit te komen.  Sorry!  Ik begrijp dat je druk bent met je collecties en als het niet lukt om de shirts op tijd af te krijgen.  Je collecties gaan voor.  Dan moeten wel het maar bij een printkop laten doen.  Daverend wou je er toch al voor betalen. " Hij kuste en knuffelde Roselyn even, maar reed toen snel de boot op.

Thomas
Thomas keek naar Amberley. "Ik zou nooit de schilderijen waar jij op staat verkopen. Die zijn voor mij veel te kostbaar. Ik ga de andere verkopen." Hij glimlachte en gaf Amberley een kus. "Ik vind het fijn om nog bij Jade en bij jou te zijn. Ik wil alleen wel in het weekend werken, zodat we toch wat geld krijgen." Thomas deed zijn haar goed en keek naar Amberley. "Jij staat nooit stom op foto's. Ik bedoel misschien dat je gekker kijkt dan normaal, maar dat maakt de foto niet stom. Dat zijn leuke en spontane foto's."

Roselyn
"Als ik je ergens mee kan helpen dan doe ik het graag." Roselyn zuchtte diep. "Het spijt me ik had niet zo raar moeten doen." Ze keek naar buiten en ze gaf Gabriel een kus. Ze stopten op de boot en ze stapte uit de auto, ze mochten niet in de auto blijven zitten als de boot zou gaan varen. "Ik maak ze zo snel mogelijk. Binnenkort heb ik meer tijd. Dus het komt goed." Roselyn deed haar haar goed en haalde Lucy uit de auto. "Kom je Luce dan gaan we naar het dek."

Amberley

"Dat moet je niet wagen ook! Wat je met de rest doet moet je zelf weten." Ze beantwoorde de kus. Amberley knikte. "Wij ook." Amberley knikte. "Ja, er moet wel brood op de plank. Daarom ga ik twee dagen werken." Amberley schudde de hoofd. "Ik vind het vreselijk!"

Roselyn
Niet veel later kwamen ze van de boot met hun auto. Ze waren op Ameland. "Hmm het ziet er prachtig uit. De vuurtoren is bij Hollum." En ze wees naar het plaatsje links van hun. "Zullen we richting de parkeerplaats voor het strand rijden? Of wil je eerst nog even een stukje rijden?" En ze keek vragend naar Gabriel. Ze hadden nog de hele dag voor zich. "Kies jij maar, het lijkt mij beide leuk om te doen."

Thomas
"Het komt goed lieverd. Ik hou die schilderijen die ik gemaakt heb van jou. Denk je nou echt dat ik die ga verkopen? Die zijn mij veel te dierbaar." Thomas keek naar Jade en keek toen naar de vijver. Ze waren bijna bij het koffiehuisje. Hij keek toen weer naar Amberley. "Dan zorg ik dat ik die twee dagen dat jij werkt, er voor Jade bent. De rest ben ik sowieso nog vrij. Maar ik wil wel binnenkort meer gaan werken." Hij begon te lachen. "Jij bent altijd leuk." En hij gaf haar een knuffel.

Gabriel

Gabriel reed Ameland op met de auto. Hij hoorde Roselyn iets zeggen over een watertoren bij Hollum. "Uhh, ja goede vraag. Maakt mij op zich ook niet uit. Weet je wat, laten we eerst naar het strand gaan. Lucy stond me net al te veel naar het water te staren. Dan kan ze lekker rennen en zwemmen. Dan lunchen we daar en gaan we daarna een stukje rijden."

Amberley

Amberley schudde de hoofd. 'Nee, ik waarschuw je alleen maar."
Amberley knikte. "Het zou heel fijn zijn als jij bij Jade bent als ik werk. Het is fijner als een van ons bij haar is. Vooral omdat ze nog zo klein is. Ik wil er liever nog niet naar de oppas brengen ook al zijn het onze ouders. Uiteindelijk moeten we beide weer vol aan de bak en zal ze vaak genoeg naar de oppas moeten." Amberley schudde de hoofd. "Slijmbal!" en drukte een kus op ze lippen terwijl ze elkaar knuffelde.

Roselyn
Roselyn knikte. "Ja dat vind ik een goed idee. Dan kunnen wij ook lekker gaan wandelen op het strand, lekker uitwaaien." Ze glimlachte en gaf Gabriel een kus. Ze hield van Ameland, herinneringen van vroeger kwamen binnen. Ze keek naar Lucy die helemaal blij was, zij had er zo te zien ook zin in. Roselyn keek naar Gabriel. "Ik heb dit vrije gevoel gemist Gabe, het voelt heerlijk." En ze meende het oprecht. Dit was het eerste grote uitje, naast het winkelen, na het overlijden van Chris. Ze voelde zich bevrijd op de een of andere manier.

Thomas
"Tuurlijk ben ik thuis als jij bent werken. Ik werk ook meestal 's avonds." Hij glimlachte en keek naar Amberley. Hij keek naar de vijver en keek toen naar Jade. "Voor Jade zijn wij vertrouwd, het is dus goed als wij nog even bij haar zijn. Dan raakt ze aan ons gehecht." Thomas glimlachte en beantwoorde de kus. "Ik meen het. Je bent altijd mooi." Niet veel later kwamen ze bij het koffiehuisje. "Waar zullen we gaan zitten? Bij het raam bij de vijver of in het midden of bij het raam waar we kijken naar spelende kinderen."

Gabriel

Gabriel knikte. "Pootje baaien, als het niet te koud is. Met je voeten in het zand. De wind door je haren. Ik heb voor Lucy een bal mee waar ze lekker achter aan kan rennen." Niet veel later kwamen ze aan op het strand. Gabriel legde zijn vinger op Rose de lippen. "Stt, hou het gevoel vast." Hij stapte uit en liet Lucy er uit. : Lucy, hier! Even wachten dame."

Amberley

"Dan ben ik weer thuis en kunnen we elkaar afwisselen. Wel zo fijn. Ik werk tot 4 dus dan kunnen we nog samen eten en Jade naar bed brengen of in bad doen. Het laatste sowieso." Amberley knikte. "Dat is wat ik bedoel." Amberley grijnsde. "Slijmbal!" Amberley haalde de schouders op. "Maakt mij niet uit. Ga maar ergens zitten.'

Thomas
Thomnas knikte. "Dat komt allemaal wel goed. Ik moet altijd om 5 uur beginnen. In het weekend heb ik gevraagd of ik korter kan werken. Van 08.00 tot 13.00, voor ontbijt en lunch. En dat vonden ze goed. Ze begrijpen dat ik vaker bij mijn dochter wilt zijn." Thomas begon te lachen. "Ik meen het schat. Je bent altijd mooi. Zelfs als je net uit bed bent." En hij gaf haar een kus en zocht een tafeltje bij het raam. Hij deed zijn jas uit en ging in een stoel zitten.

Roselyn
Roselyn glimlachte en stapte ook de auto op. Ze snoof de geur van de zee op en glimlachte. "Hmm de zee, heerlijk. Dit doet me denken aan Engeland. Ook al ben ik daar niet geboren. Maar toch, ik kom er elke zomer. Dan gaan we met de familie naar Brighton, gaan we lekker bij het strand kastelen bouwen of pootje baden. Heerlijk. Gewoon die geur." Ze glimlachte en sloeg haar armen om Gabriel heen. "Ik hou van je Gabe en ik laat je nooit meer gaan." En ze gaf hem een kus.

Amberley

"Dat is wel heel lekker en fijn. Blij dat ze zo meelevend zijn. Ik zou ook liever bij Jade zijn." Amberley bloosde. "Hou op! Je brengt me in verlegenheid." Ze zette de buggy naast de tafel, haalde Jade er uit en ging zitten. "Zo lekker warm. Mama lust wel een lekkere warme chocomelk en zo te ruiken heeft Jade een schone broek nodig."

Roselyn
Roselyn keek naar Lucy en toen naar Gabriel. Ze voelde zich veilig bij hem. Hij was nog steeds haar soulmate. Ze keek even naar de hond en toen naar Gabriel. "Kom dan lopen we over het strand. Dan kunnen we rustig praten enzo." Roselyn glimlachte en keek naar Lucy. Niet lang daarna liepen ze over het strand. Ze merkte dat ze wat stil was. Ze kneep in de hand van Gabriel. "Sorry als ik niet veel zeg. Ik wilde even genieten van het gelukkige gevoel en het geluid van de zee. We hebben het al een tijdje over mij gehad. Hoe gaat het met jou?"

Thomas
"Het scheelt dat ik promotie heb gemaakt. En dat het minder druk was. Anders waren ze niet zo vrijgevend hoor." Hij glimlachte. "Sorry lieverd dat was niet de bedoeling." Hij ging zitten en keek naar Amberley. "Mijn moeder heeft laatst beeldmateriaal gestuurd van mijn vader. Mijn moeder filmde graag momenten. Ik heb ze alleen nog niet gekeken. Ik weet ook niet of ik dat wil. Ik herinner me dingen, maar sommige dingen ook weer niet en ik wil die dingen in mijn hoofd bewaren." Hij begon te lachen. "Zou ik haar verschonen of zal ik de bestelling doen?"

Kirst122 schreef:Roselyn
Roselyn keek naar Lucy en toen naar Gabriel. Ze voelde zich veilig bij hem. Hij was nog steeds haar soulmate. Ze keek even naar de hond en toen naar Gabriel. "Kom dan lopen we over het strand. Dan kunnen we rustig praten enzo." Roselyn glimlachte en keek naar Lucy. Niet lang daarna liepen ze over het strand. Ze merkte dat ze wat stil was. Ze kneep in de hand van Gabriel. "Sorry als ik niet veel zeg. Ik wilde even genieten van het gelukkige gevoel en het geluid van de zee. We hebben het al een tijdje over mij gehad. Hoe gaat het met jou?"

Gabriel

Gabriel knikte. Hij pakte de hand vast en liep samen rustig met haar over het strand. In stilte. Gewoon genieten van de rust.
"Het lijkt me heerlijk om aan zee te wonen. "s avonds een strandwandeling maken. Maar het is onwijs duur om hier te wonen." Gabriel beantwoorde kus. "Love you too!" Lucy begon te blaffen en legde een stok voor zijn voeten. "Heey! Verpes nou niet ons romantisch momentje." Hij gooide de stuk het water in.
"Rare hond." Ze liepen weer verder. "Maakt niet uit." Gabriel haalde een hand door zijn haar. "Prima. Je weet dat ik niet graag over mezelf praat. Maar echt, het gaat goed. Het gaat zijn gangetje op het werk. We starten net met een nieuwe uitvoering."