Sisters from another mister

Thomas
"Blijf het dan ook maar zien als een sprookje." En hij glimlachte en gaf Amberley een kus op haar wang. "We kunnen wel een paar dingen van je gedroomde bruiloft doen. Mijn moeder wilt vast wel mee betalen, heeft ze bij Anna haar bruiloft ook gedaan. Voor elk kind heeft ze gespaard." En Thomas keek naar Jade die in zijn armen lag en keek naar Amberley. "Het perfecte gezinnetje." Hij zuchtte diep. "Okee goed dan, als jij mij iets wilt geven vind ik het goed. Als je het zo graag wilt." En hij glimlachte lief.

Roselyn
"Geloof me ik haat hem. Ik wil hem vergeten. Hij komt er niet in." Ze was daar heel stellig over. Haar vader zou zijn kleinkinderen ook nooit gaan zien. Ze durfde dat alleen niet tegen Gabriel te zeggen, bang dat hij boos zou worden als ze over kinderen begon. Ze wilde dat niet. Ze wilde wel kinderen maar niet nu. Roselyn begon te lachen. "Dat komt goed. Ik ben vaker naar Ameland geweest. Okee dan gaan we hier de heuvel op en achter de heuvel is het."

Amberley

Amberley schudde de hoofd. "Ik wil niet dat onze ouders alles voor ons betalen om het ultieme sprookjesbruiloft te kunnen betalen." Ze legde de hoofd neer op de schouder van Thomas. "Het perfecte gezinnetje." Ze grijnsde. "Ja, ik wil het echt."

Gabriel

"Ik was het ook niet van plan." en met die woorden sloot die het gesprek af. Immers moest die zich nu ook beter op de weg concentreren zonder tomtom. "Ik geloof het best. We zullen zien wat er achter de heuvel ligt." Hij reed de heuvel op, in de hoop richting Ameland.

Thomas
"Mijn moeder betaald een deel. Ik heb er ook voor gespaard. Ik heb een baantje in het restaurant weet je nog? En ik wilde je dit pas vertellen op het moment dat ik je zou vragen. Maar ik ben de chef-kok in het restaurant. Vorige week hebben ze mij promotie gegeven. Ik verdien dus meer." Thomas glimlachte. "Hoe zou jij die dag willen hebben? Ik neem aan een taart, en duiven?" Zijn zus had in elk geval witte duiven. Iets wat zij altijd al had gewild. "Okee dan vind ik het goed. Ik ben heel erg benieuwd." En hij gaf haar een liefdevolle kus.

Roselyn
Ze kwamen achter de heuvel uit. "Kijk zie je nou wel." En ze wees naar de haven. De pond zou pas over een halfuur komen. Roselyn keek naar Gabriel. "Met mij kom je er altijd wel." Roselyn glimlachte en keek even naar Lucy die begon te kwispelen. "Ik kwam als kind met mijn opa en oma wel eens op Ameland. Ik vind het echt een heerlijk eiland. Het is goed weer. Dat is ook weer mooi meegenomen."

Gabriel

Gabriel reed de heuvel over, waar achter duidelijk zichtbaar Ameland lag. Hij keek op zijn horloge. "He, gatver. We moeten een half uur op de pond wachten." Gabriel schudde zijn hoofd. "Jaja, je had gelijk. Maar dat zeg nog niet dat je de weg weet. Je kan het nog zo goed denken te weten en toch nog verkeerd rijden." Gabriel knikte. "Wij gingen meestal uitwaaien in Scheveningen, waar familie woont. Soms gingen we naar het strand voor we er naar het theater gingen.'

Amberley

"Oke, het is al goed." Amberley knikte. "Maar daar verdien je nooit..." Maar blijkbaar was Thomas nog niet uitgepraat. Ze knuffelde hem plat. "Ik ben zo blij voor je dat je promotie hebt gekregen. Je verdiend het." Amberley schudde meteen de hoofd. "Geen duiven. Ik wil witte vlinders."
Ze dacht na. Het was even geleden dat ze stil had gestaan bij het idee van het sprookjeshuwelijk.
"Ik wilde altijd een sprookjesbruiloft of een bruiloft op het strand. Maar voor het laatste moet het wel mooi weer zijn. Het lijkt me heerlijk om op blote voeten in het zand te trouwen. Ik wilde altijd witte vlinders als we de kerk uitkomen en een aankomst in een koets met witte paarden. De keuze voor de jurk veranderd steeds. In elk geval een prinsessenjurk of zeemeermin. Ik hoef geen sluier of sleep."

Thomas
Thomas glimlachte naar Amberley. "Haha dankjewel. De weg naar een mooie bruiloft komt steeds dichterbij." Hij begon te lachen. "Dat klinkt echt als een prinsessenhuwelijk. Prinsessenjurk is wel leuk. Misschien trouwen in een mooi kasteel. Dat is ook leuk en past goed bij het idee van een sprookjeshuwelijk. Maar ik weet niet of je dat leuk lijkt. En we moeten natuurlijk ook nadenken over getuigen." Thomas glimlachte. "Een sleep is ook erg lastig hoor. Wil je voor de kerk trouwen?"

Roselyn
Roselyn knikte. "Okee daar heb je gelijk in. Maar ik verdwaal bijna nooit eigenlijk." Zei ze met een glimlach. Ze keek even naar de Waddenzee en knikte. "Klopt, maar goed, het is ook een stuk varen he. En we moeten uit de auto." Roselyn keek even naar Lucy en keek toen naar Gabriel. "Het theater? Ow dat vind ik zo heerlijk he. Elk jaar als wij op vakantie gingen naar Engeland gingen we naar een musical. De mooiste musical die ik heb gezien was Les Miserables. Echt prachtig." Ze droomde even weg bij die momenten.

Amberley

Amberley grijnsde. "Laten we eerst maar eens een datum plannen. Dan kunnen we nadenken over de mooie bruiloft en alles wat er bij komt kijken. Naja, het alle eerste wordt iedereen inlichten dat we zijn verloofd." Amberley keek naar de schoenen. "Ik was veertien toen ik het grootste deel heb bedacht. Wat wil je dan?!? Al sta ik achter de meeste dingen nog steeds."
Amberley dacht na. "Mhh, dat is geen gek idee." Amberley knikte. "Ik heb altijd mijn moeder als getuige gewild en papa die mij weggeeft." Amberley schudde de hoofd. "Ik heb niks met de kerk. Niet met het geloof in elk geval. Sommige kerken zijn wel mooi om te zien."

Gabriel

Gabriel trok een wenkbrauw op. Dat geloofde die niet en was ook duidelijk zichtbaar aan zijn blik.
Gabriel knikte. "Ja, oke. Maar ik heb gewoon geen geduld om te wachten. Als ik ergens heen wil, wil ik er ook meteen zijn. Het scheelt dat het mooi weer is en Lucy zal blij zijn dat ze de auto uit mag."
Gabriel knikte. "Mijn moeder vond het heel fijn en ja er moest toch iemand met er mee. Al moet ik eerlijk zijn dat we leuke producties en stukken hebben gezien. Maar het blijft niet helemaal mijn ding, musical."

Thomas
"Het lijkt mij een uitstekend idee om eerst een datum te prikken." Hij glimlachte. "Haha ik wilde op mijn veertiende een scooter. Al kreeg ik die ook niet op mijn zestiende. Op mijn achttiende kreeg ik een scooter. Die heb ik vorig jaar alweer verkocht omdat hij maar tot stof stond te vergaan in mijn schuur. Ik dacht toen helemaal niet aan trouwen." Thomas dacht na. "Ik wil mijn broer als getuigen. Hij betekent veel voor me. We zijn soort van beste vrienden."

Roselyn
"Ja lieverd, dat heb ik ook. Ik wil ook dat we er meteen zijn. Ik ben dol op Ameland. Al is het lang geleden dat ik er geweest ben. Met mijn oma ben ik er voor het laatst geweest, toen mijn opa overleden was. Het was hun favoriete plek. Ik was 15." Roselyn keek naar Lucy. "Op de boot moeten we ook uit de auto. Dus dan kan Lucy ook al uit de auto dat scheelt weer." Roselyn begon te lachen. "Haha wel heel lief dat je mee bent geweest. De laatste musical die ik hier heb gezien was We Will Rock you, dat is vier jaar geleden ongeveer. Hij was erg leuk."

Amberley

Amberley knikte. "Ja, inderdaad. Ik heb alleen geen bepaalde datum in mijn hoofd. Jij wel? Het maat mij helemaal niet uit. Elke dag zal bijzonder zijn. Of het nou 10 juni is of 15 december."
Amberley grijnsde. "Ik wilde ook niet trouwen, ik wilde gewoon ook zo'n sprookje zoals je in films ziet. Neem a Cinderella Story bijvoorbeeld. ik wilde ook gewoon een vriendje. Maar de jongens zagen mij niet staan. Ik las heel veel romans en keek romantische films. Mijn fantasie sloeg gewoon op hol."
Amberley knikte. "Ik wil Rose vragen als bruidsmeisje en misschien Gabe als tweede getuigen. Maar nog niks zeggen, ik wil het ze zelf vragen."

Gabriel

Gabriel knikte. "Ik kan me niet herinneren dat ik op Ameland ben geweest. Wel op Texel. Bij de zeehonden creche." Gabriel knikte. "Maar nu kan ze nog even los rennen en doen, op de boot niet." Hij parkeerde de auto op de parkeerplaats. Hij stapte uit en liet Lucy uit de auto. De hond rende er meteen vandoor. "Luuc, hier blijven!" Gabriel bloosde. "Je moet wat over hebben voor je mammie. Ik weet niet wat het laatste was dat we hebben gezien. Het is een tijdje geleden."

Thomas
"Ik dacht misschien rond de zomer of tussen de zomer en de lente in. Ik bedoel straks zitten we met Sinterklaas en met Kerstmis en dan hebben we hele drukke maanden. Ook in het restaurant. Ik heb voor Kerstmis al vrij gevraagd. Sinterklaas weet ik niet of je die al wilde doen voor Jade. Dus ik dacht daar wacht ik nog even mee." Thomas knikte. "Dat hoort ook allemaal bij de leeftijd. Tenminste ik wilde ook graag een vriendin en meiden vonden mij wel leuk, maar ik heb altijd nee gezegd omdat ik nooit de ware vond. Tot dat ik jou tegen kwam."

Roselyn
"Een zeenhondencreche, super leuk. Ik ben nog nooit naar een zeehondencreche geweest. Wel heb ik een robbentocht gedaan op Ameland. Was echt super leuk. Ik heb de foto's er nog van." Roselyn glimlachte en keek naar Lucy die weer braaf kwam aangelopen. "Je hoeft er helemaal niet voor te schamen. Ik snap heel goed dat je wat voor je moeder over hebt. Ik ging met Jocelyn ook altijd mee naar de manage als ik tijd had, ook al was dat niet mijn favoriete plek. Soms moet je wat voor je familie over hebben."

Amberley

"Ik wil sowieso niet rond de feestdagen trouwen. Veel te druk, zo als je al zegt." Amberley haalde de schouders op. "Ik vind Jade nog een beetje te klein om de schoen te laten zetten. Kerst kan wel. Dan kunnen de oma's er lekker verwennen."
Amberley grijnsde. "Het klinkt nu zo vreselijk kinderachtig. Schaam me dood! Maar toen was ik gewoon nergens anders mee bezig."

Gabriel

"Het was echt heel leuk. Het ligt midden tussen de duinen dus je kan er ook heerlijk wandelen. Ik neem je nog wel een keer mee naar Texel." Gabriel knikte. "Lijkt me ook heel gaaf. Ik zal de foto's van Texel wel een keer laten zien. Ik was er een stuk jonger." Gabriel knikte. "Het stinkt altijd op de manege. Ik ben er een keer geweest voor een nichtje de wedstrijd maar vond het niks. Inderdaad, je moet wat over hebben voor je familie. Maar dan liever het theater dan een stinkende paardenstal."

Thomas
"Ja precies. Gewoon een rustig moment afwachten. Komt goed." En hij glimlachte. "We kunnen misschien wel naar de intocht hier in Leeuwarden. Mijn moeder heeft echt zin in Kerst. Mijn broer heeft ons trouwens uitgenodigd om te komen gourmetten in zijn en zijn verloofdes appartement. Ik weet dat het vroeg is en dat zei ik hem ook. Maar hij zei dat de tijd heel snel ging. En dat is ook wel zo." Hij glimlachte. "Je weet wel dat appartement in Amsterdam, waar we toen ook in geslapen hebben toen we een weekendje Amsterdam deden."

Roselyn
"Ja leuk Texel! Misschien leuk voor in de zomer?" Ze glimlachte en keek naar Gabriel en gaf hem een kus. "Hmm ik ben wel benieuwd naar foto's van jou toen je jonger was. Vast net zo knap." En ze keek naar Lucy. "Nou het was meer dat ik bang was voor paarden. Nu nog een beetje. Maar Jocelyn vond het leuk als we kwamen kijken en ik was te jong om alleen thuis te blijven. Ook al scheel ik twee jaar met Jocelyn." En ze rolde met haar ogen. "Flynt is een jaar jonger dan ik en die mocht gewoon bij papa blijven. Sommige dingen waren niet eerlijk." En ze sloeg haar armen over elkaar als een klein kind.

Amberley

Ze knikte. "Ja, dat lijkt me wel leuk. Ik wil wel met Jade aan sinterklaas doen maar ze is gewoon te jong om de schoen te zetten en alles." Amberley grijnsde. "Mijn moeder ook."
Amberley knikte. "I remember. Het lijkt me heel leuk om met jou familie bij je broer in Amsterdam kerst te vieren en samen te gourmetten, ook al is het nog vroeg."

Gabriel

"Wie weet. Ik zal het onthouden. Ik neem je nog wel een keer mee." Hij beantwoorde de kus.
Gabriel schudde hevig zijn hoofd. "Waarom heb ik het ook beloofd? Je wilt die foto's niet zien. Je herkend me waarschijnlijk geen eens. Een klein onderdeurtje, met puistjes en warrig haar. Heel knap, ughum!" Gabriel knikte. "Het zijn ook enge beesten." Gabriel schoot in de lach. "It is a hard knocklife! Jongens worden nou eenmaal vrijer gelaten dan meisjes. Het leven is niet eerlijk."

Thomas
"Nou dan gaan we toch naar de intocht? Misschien kan ik vragen of Sjoerd en zijn vriendin Eva hier komen samen met hun tweejarige dochter Sanne ook komen? Dan kunnen we met zijn alle naar de intocht kijken. Hun vieren ook nog niet echt Sinterklaas. Ze willen daar nog even mee wachten." Thomas glimlachte. "Okee dan zal ik dat doorgeven." Hij keek naar Amberley. "Kom dan gaan we lekker verder wandelen."