Sisters from another mister

Thomas
"Ja klopt. Het wordt Jade haar eerste buitenlandse trip en dan ook nog eens met Kerst. Wat een bofkont is het toch. Wij zijn trouwens ook bofkonten omdat we mee gevraagd zijn. Echt super leuk." Hij sloeg zijn arm om Amberley heen en gaf haar een kus. "Ik was even vergeten dat jullie elkaar al een eeuwigheid kennen. Ik vind het leuk voor jullie dat jullie al zo lang vriendinnen van elkaar zijn. Doet mij goed om te zien."

Gabriel

Gabriel knikte. "Kunnen we niet meteen aan de koekjes? Ik help je oma wel..." "Met het opeten van de baksels.", voegde die er aan toe. Gabriel knikte. "Dan mag het sneeuwen. Maar niet eerder anders bereiken we je opa en oma nooit." Gabriel knikte. "We maken het beste van." Hij startte de auto en reed weg, op weg naar Amberley, Thomas en Jade.

Amberley

"Jade is de kleinste bofkont die er bestaat. Pas een paar maanden oud en dan al op vakantie naar Engeland." Amberley knikte. "Ik ben ook heel blij dat we zijn uitgenodigd."
Amberley grijnsde. "Ons hele leven al. Vriendinnetjes zien de wieg. We hadden bijna zusjes kunnen wezen. Net als Gabe. Die ken ik ook al jaren. We weten niet beter dan dat we samen zijn opgegroeid."

Roselyn
"Nee Gabe dat kan niet. Mijn opa is nog steeds fit genoeg om te wandelen en het is familietraditie. Mijn opa is nogal van de tradities, mijn oma houdt nog wel van veranderingen. Bij mijn opa moet je dat echt niet gaan proberen." Ze begon te grinniken. "Nee klopt, ik hou niet van in de file staan." Ze rolde met haar ogen en keek even naar de straat die ze uitreedde. Ze had echt zin om haar opa en oma weer te zien. Het was een hele poos geleden. "Op naar het avontuur." Zei ze met een glimlach.

Thomas
"Haha klopt. Hopelijk vind ze het iets, dan kunnen we er misschien vaker heen." Thomas was dol op Engeland. Hij vond het een mooi land en hij hield met name van de kastelen die er waren. Thomas keek naar Jade en gaf haar een kusje en ze begon naar hem te glimlachen. "Okee dat is waar. Ik hoor van veel mensen dat vriendschappen niet lang stand houden, daarom vind ik het zo leuk dat die van jullie wel lang standhoudt." Hij glimlachte en liep naar de woonkamer.

Gabriel

"Pff!" Hij sloeg zijn armen over elkaar. "Het viel te proberen."
Gabriel rolde met zijn ogen. Niemand hield er van om in de file te staan. Gabriel keek opzij naar Roselyn. "Zullen we daarmee wachten tot we Amber, Thom en Jade hebben opgehaald? Ik mag hopen dat het geen avontuur wordt om daar te komen."

Amberley

"Ik hoop het ook. Het lijkt me heerlijk om vaker met Jade en jou op vakantie te gaan, met ze drietjes of met ze vijven." Amberley zette Jade in de maxicoxi. Het zou niet lang meer duren voor Rose en Gabe er zouden zijn. "Klopt. We hebben ook wel een beetje geluk met z'n goede vriendschap. Ik las laatst ergens dat als je met iemand al 6 of 8 jaar bevriend ben, het vriendschap voor het leven is."

Roselyn
"Weet ik. Maar toch. Je haalt mijn opa daar echt niet van af." Ze kneep even in zijn hand en keek toen naar buiten. Ze deed haar jas goed en keek toen weer naar Gabriel. "Haat aan filles. Ik werd als kind er zo ongeduldig en chagrijnig van, geloof me dat wil je echt niet zien." Roselyn keek even naar buiten en zag een paar mensen die ze kende en ze zwaaide. Roselyn keek toen weer naar de radio en keek toen weer naar Gabriel. "Haha we zijn er zo. Dat komt allemaal goed."

Thomas
Thomas knikte. "Ik ga ook graag met jullie op vakantie. Mijn broer zou samen met zijn vrouw op ons appartement passen dus dat komt allemaal wel goed." Thomas glimlachte. "Ze komen alleen wel in de middag en de sleutel heb ik al aan Sjoerd gegeven." Hij keek op de klok. Hij had echt zin om naar Engeland te gaan. "Zo das lang dan. Ik ben nog nooit zo lang met iemand bevriend geweest, maar ik ben ook met sommige echt uit elkaar gegroeid. Al heb ik nog wel een vriend in Utrecht, maar die heb ik al een poos niet meer gezien. Wat best jammer is."

Gabriel

"Als die maar niet denkt dat ik een marathon ga lopen." Gabriel grijnde. "Heel herkenbaar! Ik haat het nog steeds en ik hoop van harte dat we er niet in komen te staan maar er valt niks te willen." Gabriel grijnsde. "Niet als jij er een avontuur van maakt."

Amberley

Amberley knikte. "I know. Heb er alle vertrouwen in dat ze netjes op ons huis passen." Amberley knikte. "Geen probleem."
Amberley knikte. "Wij kennen elkaar al langer hoor. Rosleyn ken ik al dik 20 jaar en Gabe ik denk zins mijn vijfde denk ik. Zins ik op kinderballet mocht." Amberley keek Thomas aan. "Waarom zoek je hem dan niet op?"

Roselyn
"Mijn opa wordt volgend jaar 80, dus reken er maar op dat je de marathon echt niet hoeft te lopen." En ze begon te lachen. "Voor het geval dat heb ik cd's meegenomen die in het rekje stonden en nog een boek, maar dat boek is eigenlijk meer voor als ik bij opa en oma ben. Een mijn favoriete boeken, ik heb ze als kind echt verslonden. Je mag drie maal raden." En ze moest weer lachen. Ze was dol op die boeken, door die boeken was ze verliefd geworden op lezen. Ze las ze altijd als ze naar haar opa en oma ging en dan vooral rond Kerst, het speelde zich ook op Engeland af en ze vond het nogal altijd magisch om ze te lezen.

Thomas
"Ja ik ook. Dat komt allemaal wel goed. Sjoerd weet ook waar alles staat, dus dat is ook wel prettig." Hij ging op de bank zitten. "Owja klopt. Wie is er nou ouder, jij of Rose?" Hij dacht na. Hij had Alex al een poos niet meer gezien. Ze waren beide gaan studeren, Alex kreeg een vriendin, Thomas zat nog in de knoop met de dood van zijn vader, Thomas kreeg zijn eigen plekje. Hij had hem genoeg geappt maar Alex reageerde maar niet. "Ik weet het niet, ik heb geprobeerd contact met hem te zoeken maar ik kreeg maar niks terug. Al kreeg ik laatst wel een mailtje met dat hij in Utrecht weer was gaan wonen, dat hij getrouwd was en twee kinderen had, een tweeling, en dat hij psychiater was. Ik weet het niet. Ik heb Rose gevraagd of het haar psychiater was en ik had haar een foto gestuurd. Ze zei dat hem was. Ik weet het niet Amber, misschien wilt wel helemaal geen contact meer met me hebben."

Gabriel

"Het zou wel heel knap zijn als je opa dan nog de marathon loopt." Gabriel knikte. "Ik vermaak me wel hoor. Als het gaat sneeuwen zeker. Je opa en oma hebben toch wel een slee staan?" Gabriel dacht na. "Potter? Maar Potter is deels Schots!"
Gabriel reed rustig verder. Ze waren bijna bij Amber en Thom.

Amberley

Amberley knikte. "Ik heb ook nog een briefje achter gelaten waar die dingen kan vinden en met noodnummers. Als er iets is kunnen ze altijd bellen." Amberley wees op zichzelf. "Ik ben iets ouder. Paar maandjes." Amberley haalde de schouders op. "Je moet het zelf weten. Ik zal het proberen als ik jou was. Maar zo niet dan, niet." Ze begon de laatste spullen voor Jade bij elkaar te rappen.

Roselyn
"Mijn opa heeft ooit de marathon gelopen maar dat was rond zijn vijftigste, toen was ik er nog niet eens." Roselyn begon te giechelen. "Als we gaan sleeën dan ga ik bij je achterop of ik ga je trekken. Ze hebben vast nog wel een slee staan, ik weet het alleen niet helemaal zeker." Roselyn keek beledigend naar Gabriel. "Potter is niet Schots! De films zijn in Schotland opgenomen, althans van de derde film weet ik dat zeker. De boeken zijn hartstikke Brits! Pff." En ze rolde met haar ogen. "Wil je de boeken lenen?"

Thomas
Thomas keek naar Amberley. "Okee, dan weet ik zeker dat ze het gaan redden." Hij glimlachte en tilde Jade op zodat Amberley het koffertje van Jade kon inpakken. "Ik wil wel contact zoeken maar ik ben bang dat hij het niet wilt. We waren beste vrienden, we waren onafscheidelijk. Mijn moeder noemde ons altijd Jut en Juul. Kijk." Hij haalde zijn mobiel tevoorschijn en liet Amberley een foto zien van hem samen met Alex. "Ik mis hem best wel. Ik denk dat ik hem een mailtje stuur als we terug uit Engeland zijn."

Gabriel

Gabriel grijnsde. 'Lang, Lang, Lang geleden!" Gabriel grijnsde. "Daar hou ik je aan!" Gabriel sloeg zijn armen over elkaar. "Als blijkt dat er geen slee staat dan koop ik er wel een. Als het tenminste gaat sneeuwen." Gabriel keek Roselyn met een pruillip aan. 'Sorry hoor! Wist niet dat je kwaad werd." Gabriel keek Roselyn aan. "Heb je mij ooit een leesboek zien open slaan? Ik hou wel een filmmarathon."

Amberley

Amberley knikte. "Komt vast helemaal goed. Als ze de boel maar netjes laten." Amberley pakte het koffertje en de tas verder in voor Jade. De laatste luiers en flesjes, speentjes en knuffel.
"Je komt er alleen achter of iemand nog contact wilt, als je contact opneemt." Amberley bekeek de foto. "Mijn moeder noemde bij en Rose ook altijd zo maar dat deed ze ook bij mij en Gabe. We gingen te veel met elkaar om." Amberley haalde de schouders op. "Je moet het voor jezelf beslissen."

Roselyn
Roselyn keek even naar Gabriel. "Ik hoop dat het gaat sneeuwen. Ik ben dol op sneeuw, vooral daar. Engeland is dan echt een plaatje." Ze glimlachte en keek even naar buiten. "Ik ben niet kwaad lieverd. Tis gewoon een van mijn favoriete series. Door die boeken ben ik van lezen gaan houden. Ik weet zeker dat jij ze ook heel leuk vindt. De films zijn heel anders dan de boeken, in de boeken zitten veel meer details." Ze waren er bijna. Ze zag het appartementencomplex al naderen.

Thomas
"Dat doen ze echt wel. Sjoerd en Eva zijn echt heel erg netjes. Ik ben de sloddervos van de familie." En hij grijnsde. Zijn atelier was ook vrij rommelig maar hij werkte daar ook bijna elke dag in. "Ik zoek na de vakantie contact met hem. Ik wil wel weten hoe het met hem gaat." Hij gaf Amberley en Jade een kus en keek naar buiten. "Ik zie de auto van Gabriel al aankomen." En hij wees naar buiten. "Ik ben benieuwd of het gaat sneeuwen als we er zijn. Ik heb foto's gezien van Engeland in de sneeuw, het ziet er uit als een plaatje."

Gabriel

"Snow is Snow! Maakt me niet uit waar het valt. Als ik maar een sneeuwballengevecht kan houden, een sneeuwpop bouwen en kan sleeën. En schaatsen! Dat zal ook leuk zijn!"
Gabriel gaapte. "Als ik een miljoen had, had je een miljoen gekregen als het je lukt om mij een boek uit te laten lezen."
Ze naderde het appartementencomplex van hun vrienden. Hij stopte voor de deur, stapte uit om aan te bellen en wachtte toen tegen de autodeur aan zodat die kon helpen om de tassen/koffers in de auto te leggen.

Amberley

"Dat zegt helemaal niks. Als ze een feestje bedenken te geven, ik zeg maar wat, is het zo een troep." Amberley knikte. "Doe dat!" Ze had inmiddels alles ingepakt. "Thom? Wil jij Jade's kinderstoel uit de auto gaan halen? Dat is het enige wat we nog niet hebben en anders gegarandeerd vergeten. Ik neem er niet mee zonder autostoeltje." Ze negeerde zijn woorden over sneeuw. Dit was belangrijker.

Roselyn
"Okee dat klopt." En ze grinnikte. "Schaatsen! Ik was dol op schaatsen, ik heb dat alleen een poos niet meer gedaan. Het was een van mijn favoriete bezigheden toen ik nog jong was. Ik heb het een hele poos gedaan. Heerlijk." Roselyn begon te lachen. "Laat maar, we houden wel een keer een marathon. Ik heb ze allemaal op dvd." En ze gaf Gabriel een kus. Ze stapte uit en wachtte buiten op haar vrienden. Ze keek echt uit naar deze vakantie en ze keek er ook naar uit om haar opa en oma weer te zien.

Thomas
Thomas keek op. "Sjoerd en feestjes? Dat is geen goede combinatie, wel eens een buurtfeest, maar ze ruimen alles netjes op. Sjoerd is geen 16 meer he. Hij is 24 nu." Hij begon te lachen en keek even naar Amberley en knikte. Hij liep zijn appartement uit, rende de trappen af naar beneden en keek even naar Roselyn en Gabriel. "We komen er zo aan, nog een paar dingen regelen. Komen jullie anders even binnen?" Hij liep naar zijn auto en haalde het zitje voor Jade er uit. Hij deed de auto dicht en op slot en liep weer naar boven. "Kijk eens hier is die." En hij legde het bij de spullen van Jade.