My life as a teenager (sfam)

Charlie

Charlie trok een vies gezicht. "Dat is toch koffie? Bah!" Ze lustte geen koffie.
Charlie keek nog om naar de groepjes jongens. Ze bekeek ze eens goed maar herkende niemand. Ze snapte niet dat Jason loog. Je moest gewoon eerlijk zijn! Samen haalde ze een grote popcorn en een cola en gingen toen naar de zaal. "Oke! Maar anders vertel ik het." Het kon er niks schelen dat ze het vriendje van de zus dan verlinkte. Moest die maar eerlijk zijn.

Jasper

Jasper glimlachte lichtjes. "Ik kan je echt niet genoeg bedanken. Als je niet had ingegrepen hadden we nooit van ze af gekomen." Jasper knikte. "Ik geloof je op je woord!" Jasper schudde ze hoofd. "Je hoeft geen spijt te betuigen. Het spijt mij als Dustin Lauren wat aandoet. Dat vergeef ik mezelf niet snel." Jasper stond op. "Ik haal wat ijs voor die blauwe plek." Hij liep naar de kassa en kwam terug met een handdoek vol ijs. "Alsjeblieft."

Roselyn
"Haha nee niet alleen koffie. Blended Creme is zonder koffie. Het is een soort Milkshake maar dan beter." Roselyn keek nog even naar de vrienden, ze herkende James, hij had bij haar sessies gevolgd. Ze mocht dat alleen niet zeggen. Roselyn liep achter haar dochter aan en ging op de juiste stoelen zitten. "Ik heb zakdoekjes mee." Zei ze met een lichte glimlach. Ze zette haar cola in een standaard en keek even naar het scherm. "Ik heb het gevoel dat hij nog meer verzwijgt, ik weet het niet maar moeders hebben altijd een bepaald gevoel, en dit gevoel is niet goed."

Alexis
Ze pakte de doek met ijs aan en glimlachte lichtjes. "Dankjewel." Ze nam een slok van haar Jillz en keek even naar buiten. Ze zag Lauren staan en zuchtte. "Als hij Lauren ooit pijn gaat doen, breek ik meer dan alleen zijn neus. Dat heb ik tegen hem gezegd en je kent me. Ik kom al mijn beloftes na." Alexis stond op en hield de ijsdoek tegen haar wang. "Ik ga bij Lauren kijken, ze hebben haar achter gelaten." Alexis liep het restaurant uit en liep naar Lauren toe. "Lau? Heeft die je achter gelaten?" vroeg ze voorzichtig, ze wist niet of haar zusje wilde praten.

Julia
"Edwin kunnen we even bij me broertje kijken?" Vroeg ze toen Alexis naar buiten was gegaan. Ze hadden beide vanaf een afstand gekeken wat er aan de hand was. Edwin knikte. "Tuurlijk, kom." En samen liepen ze de verhoging af en gingen bij Jasper zitten. "Hey Jas gaat het wel? Kende je die jongen?" Julia had alleen gekeken en niks gehoord. Ze keek naar Alexis en Lauren die buiten stonden. Edwin keek naar Jasper. "Je ziet er uit alsof je heel slecht hebt geslapen, klopt dat?" Julia pakte haar broertjes handen en streelde ze even.

Jasper

Jasper keek op en zag Julia en Edwin voor ze neus staan. Hij knikte. "Ik heb niks! Maar Alexis heeft een kapotte lip en een blauwe plek." Jasper knikte. "Dustin! Hij valt me al twee jaar lastig met ze aanhang. Lauren was er ook! Ze hoort er ook bij, volgens mij gaat ze met die Dustin. Maar lauren heeft niks gedaan. Die zorgde de eerste keer dat ze weggingen maar Dustin kwam terug."
Jasper rolde met ze ogen. "Dat doe ik al tijden niet meer." Jasper dronk ze glas leeg. "Ik kan Lexie niet genoeg bedanken. Ze sloeg hem gewoon een gebroken neus!"

Lauren

Lauren was op het stoepje voor de deur gaan zitten. Ze probeerde Dustin te bereiken maar hij nam ze telefoon niet op. Niemand uit de groep nam ze telefoon op. Ze negeerde haar gewoon volkomen.
Ze stond snel op toen Alexis kwam aangelopen. "Ga terug naar binnen! Straks komen ze terug om wraak te nemen!" Ze keek Alexis aan. "Je had beter niet kunnen uithalen." Ze tikte het nummer van de vader in en wachtte tot die op nam.

Charlie

Ze trok een wenkbrauw op. "Milkshakes zijn wel lekker!" Ze was dol op chocolademilkshakes.
Samen liepen ze naar de zaal. De eeuwig durende reclames en voorstukjes speelde af. Ze ging zitten en zette de cola in de standaard en nam een handje popcorn. "Geef maar alvast. Die zal ik wel nodig hebben." Charlie snoerde Roselyn de mond. "Ssssttt! De film begint!"

Julia
Julia keek naar Alexis en keek naar Jasper. "Jemig wat heftig Jasper." Ze keek naar Lauren en zuchtte diep. "Ik hoop echt niet dat Lauren wat met hem heeft. Echt niet." Julia zuchtte diep en sloeg een arm om Jasper heen. "Wij gaan zo lekker naar huis en dan gaan we op tijd naar bed en je slaapt bij mij op de kamer. Ik heb toch een tweepersoonshemelbed en dan zijn we beide niet alleen. Ik ben bij je als er wat is."

Alexis
"Dan sla ik nog zo hard terug." Zei ze en ze drukte de doek tegen haar wang aan. "Lau heb jij een relatie met die jongen?" Vroeg ze zachtjes. Ze keek naar Jasper en Julia en seinde dat ze met Lauren mee naar huis ging. Julia seinde dat dat goed was. Alexis keek naar haar zusje. "Ik heb gezegd dat als hij ons nog een keer lastig zou vallen ik meer breek dan alleen zijn neus. Als hij jou pijn doet geld hetzelfde. Lau ik wil gewoon dat je iets overkomt. Ik rij met je mee, ik ben niet zo lekker." Alexis keek naar haar zusje.

Lauren

Ze schudde de hoofd. "Echt niet!" Ze keek angstig naar de zus. Ze knikte. "Niet tegen papa en mama zeggen! Dan heb ik de rest van me leven huisadres!" Lauren friemelde aan de trui. Ze wist het allemaal niet meer en vertrouwde het ook niet meer. Ze zag Dustin elk moment voor hun neus staan om wraak te nemen. Ze knikte. Eindelijk! nam Gabriel op. "Papa? Met Lauren? Wil je mij en Alexis ophalen? Alexis is niet lekker en ik wil ook naar huis. We zijn bij Benny's." Ze hing weer op. "Papa komt zo snel mogelijk. Je houdt je mond!"

Jasper

Jasper haalde ze schouders op. "Zo gaat het wel vaker!" Hij had tijdens het eten verteld over de pestenrijen. Jasper zuchtte. "Zo zag het er wel naar uit!" Jasper knuffelde ze zusje. Hij had een stevige knuffel nodig. "Ik slaap nu helemaal niet meer. Maar ik kom wel bij je slapen." Hij dronk ze glas leeg en legde het geld op tafel. "Ik wil naar huis!"

Alexis
"Ik zeg niks tegen papa en mama, je weet hoe mama over Jason denkt. Papa denkt er anders over, over Jason maar toch." Ze gaf haar zusje voorzichtig een knuffel. "Ik beloof je dat ik niks zeg over de relatie met jou en Dustin. Maar papa vraagt wel naar dit..." En ze wees naar haar wang. Het duizelde haar een beetje en ze greep Lauren wat beter vast. "Sorry, Dustin kan hard slaan." Alexis keek even naar de weg en keek naar Lauren. "Heb je er behoefte aan om er over te praten als we thuis zijn? Op mijn kamer, samen?"

Julia
"Ja maar zo kan het niet door gaan Jasper. Ik weet dat je heel eerlijk ben er over naar papa en mama en ik weet dat je er bijna vanaf bent. Maar toch. Ik kan dit gewoon als zusje niet toe laten. Het is goed dat Alexis hem een klap verkocht heeft, ik wist niet dat zowel Charlie als zij zo hard konden slaan." Ze keek naar Edwin die haar hand vast pakte. Het voelde fijn en vertrouwd. "Ik breng jullie wel, ik heb een biertje heb maar dan zonder alcohol." Julia glimlachte. "Blijf je dan nog even of moet je naar huis?" Edwin dacht na. "Ik blijf nog wel even voor koffie of thee. Kan ik meteen je ouders ontmoeten." Julia keek hem verlegen aan. "Ik weet niet of mijn ouders nog op zijn." Edwin keek op zijn horloge. "Het is half 10, ik mag verwachten dat ze dan nog wakker zijn." Julia knikte. "Ja klopt." Edwin stond wat beter op. "Laten we gaan, mijn auto staat niet ver."

Lauren

"Dustin is toch wel een heel ander geval dan Jason. Dustin is nou niet bepaald het ideale vriendje. Pap wilt mij geen eens met een vriendje zien." Ze keek de zus dankbaar aan. "Thank you! Je hebt net mijn leven gered door niks te gaan zeggen." Ze keek naar de blauwe plek. "Klootzak!" Ze knikte. "Hij doet niks voor niks aan kickboksen net als Charlie." Lauren dacht na. "Oke." Ze zag hun vader aan komen rijden. "Papa!" Ze vloog hem om de hals. "Wat is dit?", hoorde ze Gabriel meteen vragen.

Jasper

Jasper zuchtte. "Het was niks! Normaal loopt het niet uit de hand!" Hij knikte. "Ik wou dat ik het zelf durfde, nu was Alexis de pineut." Hij knikte. "Ik ook niet. Wel dat Charlie aan kickboksen doet. Bij Alexis is het innerlijke kracht."
Jasper keek naar ze sleutels. "En mijn auto dan? Hoe kom jij thuis?" Hij keek op naar Edwin. "Als jullie nou eerst naar binnen gaan, dan glip ik snel naar boven en laten pap en mam mij met rust."

Alexis
"Nee okee. Pap mag niks zeggen, op mijn zestiende kreeg ik ook een relatie met Jason. Dus hij mag niet zeuren." Ze keek even naar haar zusje. "Gaat wel weer over, hoop ik." Ze knikte eventjes en begon te lachen. "Ik heb het van mama. Mama kon ook zo opvliegend doen en hard slaan vertelde ze me een keer." Ze keek op toen haar vader kwam en keek even naar haar zusje. "We werden lastig gevallen door een bekende van Jasper, hij schold hem uit en ging ongevraagd bij ons zitten. Toen ik zei dat het beter is dat ze ergens anders gingen zitten gingen ze niet weg. Hij schold Jasper uit voor flikkertje en begon hem te porren. Ik wilde hem van hem wegduwen en toen sloeg hij mij. Ik heb hem naar buiten geduwd en gezegd dat hij mij en mijn vrienden niet meer moet lastig vallen. Toen sloeg ik hem." Ze zei niet dat Lauren er bij betrokken was en ook niet dat het Dustin was.

Julia
"Jasper alsjeblieft ik probeer je alleen maar te helpen." Julia keek naar Edwin en ze keek toen naar Jasper. "Innerlijke kracht? Mama vertelde mij een keer dat Roselyn ook hard kon slaan. Misschien heeft ze het van Roselyn. Maar kom laten we gaan." Ze liep het restaurant uit en zag Gabriel staan. "Hai Gabriel." Zei ze met een glimlach. Ze mocht hen bij de voornaam noemen, het was bijna familie voor ze. Julia keek naar Jasper en keek toen naar Edwin. "Hmm ik laat mijn auto wel staan, ik loop wel terug. Zou ik in je auto rijden of wil jij rijden Jasper?"

Gabriel

Gabriel stapte uit en zag ze oudste dochter zitten met een handdoek vol ijs. Hij zwaaide naar Julia. "Hoi, Juul. Dag, Jasper. Alles goed?" Gabriel zuchtte. "Ik ben hier niet blij mee. In een andere situatie had je huisadres gegeven maar nu zeg ik: "Ik ben trots op je!" Hij was blij dat Alexis van zich af had gebeten. "Gaat het? Laat is kijken?"

Lauren

Ze zuchtte. "Dustin is Jason niet. Ik ben jou niet. Papa is al boos omdat ik steeds ruzie heb met Charlie."
Ze hoorde het verhaal van de zus. "Pap, het is mijn schuld! Ik ken die jongen. Ik heb hem tegengehouden maar hij luisterde niet. Als je Alexis had gestraft verdiende ik helemaal straf."

Jasper

"Weet ik! Maar wat wil je doen? Ook gaan meppen?!? Echt niet!" Hij haalde zijn schouders op. "Wie weet!"
Jasper knikte en liep naar buiten. Hij zei Gabriel gedag. "Het spijt me, Alexis. Nogmaals sorry. Beterschap! Die Charlie en Roselyn de groeten van ons."
Jasper gaf Edwin ze sleutels. "Rij maar! Maar hou hem heel! Ik vraag me vader wel of die je een slinger wilt geven."

Alexis
Ze keek even naar Lauren. Ze had niks gezegd over Lauren omdat ze wist dat haar vader dit niet leuk ging vinden. Ze zuchtte diep en keek even naar Jasper. "Jasper geen sorry, hij moet sorry zeggen en uit kijken. Ik hou me aan mijn belofte." Ze keek even naar haar vader en naar Lauren. "Pap geef haar geen straf. Ze had geprobeerd hem hier weg te houden. Ik hoorde Lauren al van zich af bijten maar Dustin wilde niet luisteren." Alexis zuchtte diep en keek even naar haar vader. "Pap nee dat hoeft niet." Maar ze greep naar haar hoofd, hij had haar niet geslagen bij haar hoofd, maar wel hard genoeg om daar last van te hebben. "Hij zit op kickboksen vertelde Lauren." Ze hield de handdoek van zich af zodat haar vader er naar kon kijken.

Julia
"Nee tuurlijk niet. Daar los je niks mee op, ja Alexis wel. Maar dat is Alexis, je weet hoe ze is." Julia bedoelde er niks negatiefs mee. Ze keek naar Jasper. "Jas nu stop je met je excuses te maken." En ze keek hem streng aan. "Jij hebt er niet om gevraagd dat hij bij jullie kwam zitten. Alexis kwam voor jullie op. Hij gaf haar een harde klap maar ze kwam voor zichzelf op en sloeg net zo hard terug zodat zijn neus gebroken was. Je gaat nu lekker naar huis en komt bij mij op bed zitten, je gaat bij mij op de kamer slapen en we gaan gezellig naar Pretty Little Liars kijken, dat vond je toch zo leuk?" Ze keek naar Edwin. "Ow als je pa me naar huis kan brengen vind ik het. Ik woon hier in de buurt."

Roselyn
De aftiteling kwam in beeld. Ze veegde haar tranen weg en keek naar Charlie. "Okee dat was een hele mooie film. Ik weet zeker dat je het boek ook heel mooi gaat vinden." Ze stond op en kneep in haar dochters hand. Ze liep de zaal uit en gooide het lege flesje cola en de bak met popcorn in de prullenbak. Ze zag Jason staan en hij keek snel weg. "Charlie ik heb het gevoel dat Jason nog niks heeft verteld. Ik vrees dat we het maar aan Alexis moeten gaan vertellen." Jason kwam hun kant uitgelopen. "Nee alstublieft mevrouw Steward, mijn hele relatie wordt verpest. Ik smeek het u." Roselyn trok haar wenkbrauwen omhoog. "Je verpest zelf je relatie, ik laat niemand mijn dochters pijn doen." Jason zuchtte. "Ik kan het gewoon niet vertellen." "Prima dan vertellen wij het." En ze trok haar jongste dochter bij de arm en liepen samen de bios uit. "Waar wil je gaan drinken of wil je thuis wat drinken?"

Charlie

Charlie keek de moeder met betraande ogen aan. Ze veegde ze net droog met de zakdoek. "Het was heel mooi. Ik heb alleen meer zakdoekjes nodig bij het boek."
Charlie pakte Roselyn's hand en liep mee de zaal uit waar ze de spullen in de prullenbak gooide. Ze knikte. 'Eigen schuld, dikke bult! Moet je niet liegen tegen me zus!"
Charlie dacht na. "Naar huis. Me buik doet pijn. Ik voel me verkouden worden."