Sisters from another mister

Roselyn
"Ja lijkt me leuk!" Zei ze met een glimlach. Ze begon te lachen. "Ik weet zeker dat ik je net zo lief en knap ga vinden als nu. Ik was echt niet knap. Men vond mij schattig en toen ik twaalf was had ik een beugel. Gelukkig mocht hij er rond mijn veertiende uit. Man wat een hel was dat zeg." Ze rolde met haar ogen. "Gabe een paar dagen terug vroeg je mij wat ik nou aan het maken ben. En ik heb het af." Ze haalde uit haar schoudertas een ingepakt cadeautje. "Hopelijk past die." En ze glimlachte. "Het voelt fijn Gabe, om weer weg te kunnen, om weer iets leuks te doen."

Off: Tis een sjaal. Hij is onderverdeeld in bruine en grijze vakjes.

Amberley

Amberley knikte. "Ik kijk er nu al naar uit. Jade is dan ook wat ouder en zal het iets bewuster meekrijgen. Je broer is van harte welkom om de intocht mee te kijken. Wij kunnen ook naar Amsterdam. Ik heb gehoord dat ze daar een hele grote intocht altijd hebben." Amberley krabbelde overeind, zodat ze verder konden lopen. Ze tilde Jade uit de buggy om er te dragen.

Gabriel

"We shall see." Hij kon niet zomaar iets beloven, maar zal er over nadenken. Gabriel schudde ze hoofd. "Je schrikt je eerder dood, serieus." Gabriel grijnsde. "Ahh! Denk maar zo de meerderheid van de pubers had een beugel en nu staan je tanden mooi recht. Het zal je vast heel lief hebben gestaan."
Gabriel knikte. "Ik was het bijna vergeten, NOT!" Hij was al die dagen al nieuwsgierig waar ze mee bezig was. Hij opende het cadeautje. "Een sjaal, wat lief!" Hij sloeg de sjaal om. "En hij past prima." Hij kuste Roselyn. "Ik ben ook heel blij." Hij keek om zich heen. "Waar is lucy nou weer gebleven? Lucy?!?"

Thomas
"Ja klopt. We vieren het lekker als ze ouder is." Hij dacht na. "Dat kunnen we ook doen. Ik bel ze vanavond of we kunnen ook skypen. Sjoerd en ik skypen wel eens regelmatig. En Anne wilt nog een keer langs komen voor de gezelligheid. Ze vindt dat ze ons te weinig ziet en daar heeft ze ook gelijk in." Thomas keek naar Jade die hem met haar donkere ogen aan keek. "Hey lieverd. Lekker geslapen?" En Jade gaapte nog even lichtjes. "Kom dan gaan we lekker naar de vijver."

Roselyn
"Haha jij zal je eerder doodschrikken als je mij met een beugel zag. Het zag er echt heel erg verschrikkelijk uit." Roselyn keek even naar Gabriel en naar de sjaal. "Jij vergeet het nooit als ik met dingen bezig ben." En ze porde hem in zijn zij. Ze keek de haven rond en zag Lucy bij een andere hond. "Daar is Lucy!" En ze wees er naar. "Lucy!" Lucy keek op. "Lucy hier!" En Lucy kwam naar hun toe. Ze haalde de riem uit haar zak en deed hem om. "Zo, dit is veiliger Luce. Op het strand mag je weer lekker los."

Amberley

Amberley knikte. "Nog tijd zat om Sinterklaas te vieren."
Amberley knikte. "We zien wel wat we doen. Bellen of skypen."
Amberley grijnsde. "Daar heeft ze ook wel een beetje gelijk in, maar ieder heeft zijn eigen drukke leventje." Amberley aaide Jade over de haar. "Slaapkopje." Ze liepen samen verder, richting de vijver.

Gabriel

Gabriel proestte het uit. "Haha, wat zouden we een lekker stel zijn geweest. Beugelbekkie en pukkelman." Gabriel keek heel onschuldig. Alsof die wilde ontkennen dat Roselyn gelijk had.
Gabriel deed een stap opzij omdat Roselyn hem probeerde te porren. "Waarom heeft ze twee oren, als ze niet gebruikt?" Het verbaasde hem niks om Lucy bij een andere hond te vinden. "Sorry, hoor.", verantwoorde die zich bij de mensen van de andere hond. Hij liep weer terug.

Thomas
"Ja precies. Over achttien jaar vieren we het bijna niet meer. Weet je wat het tofste cadeau was dat ik ooit heb gekregen?" Hij begon te lachen. "Het Zweinstein kasteel van Harry Potter van Lego. Ik was echt heel blij. Mijn oom en ik hebben hem gelijk in elkaar gezet. Ik begon er gelijk mee te spelen. Ik heb hem nog bij mij thuis liggen. In een doos. Misschien ooit weer met Jade in elkaar zetten, tenminste als ze wilt. En anders zet ik hem zelf in elkaar." Thomas knikte. "Klopt, ik geef wel door dat ze van harte welkom zijn."

Roselyn
"Haha inderdaad een heerlijk stel. Mijn broertje was ook echt een pukkelkop. Hij vond het vreselijk en dat kon ik me ook wel voorstellen. Wij waren team Beugelbekkie en Pukkelkop." En ze begon te lachen. Roselyn keek naar Lucy en keek toen naar Gabriel. "Lucy niet meer doen he. Je liet ons heel erg schrikken." Roselyn keek naar de boot. "Gabe daar is ie. Zullen we alvast naar de auto gaan?"

Amberley

"De tijd gaat veelte snel. We moeten genieten van de tijd dat we het wel kunnen vieren." Amberley grijnsde. "Haha, wat leuk. We zullen zien of je het ooit kan opbouwen voor Jade."
Amberley dacht na. "Ik kreeg een keer een hondje. Zo een aan een riempje wat kon blaffen enzo. Kreeg ik hem eindelijk, zaten er geen batterijen in. Die was oma, oftewel sinterklaas vergeten. Boos dat ik was. Vond het hondje meteen niet meer leuk."

Thomas
Thomas knikte. "De tijd gaat veel te hard. Maar toch leuk om er nog aan terug te denken. Vooral omdat ik mijn oom als een soort vaderfiguur heb gezien. Hij was er altijd voor me en hij wist mij altijd weer rustig te krijgen als het nodig is. Iets wat mijn moeder vaak niet kon." Thomas zuchtte diep en luisterde naar Amberley. "Dat is gemeen van Sinterklaas. Heb je daarna nog wel wat leuks gehad?"

Gabriel

Gabriel grijnsde. "Dat zou ik het ook hebben gevonden. Vergeet die bijnaam dus maar heel snel." Gabriel nam Lucy van Roselyn over die begon te trekken. "Lucy, af!", sprak die boos. Hij was aardig geschrokken dat Lucy uit beeld was verdwenen. Ze liep altijd los, op ontdekking maar nooit uit het gezichtsbeeld. Gabriel knikte. Hij sloeg een arm om Rose heen en liep terug naar de auto.

Amberley

Amberley knikte. Er komen fijne herinneringen boven. De tijd dat je zelf nog je schoen zette en alles." Amberley grijnsde. "Geen idee. Dat is het enige wat ik me herinner van die avond. Ik zal vast wel nog meer leuke cadeautje hebben gehad. Zeker in andere jaren."

Roselyn
"Haha jij ook. Ik heb liever dat je me Rose noemt." En ze glimlachte en gaf hem een kus. Niet lang daarna kwamen ze bij de auto. Ze keek naar Gabriel en keek naar de boot. "Kom we gaan lekker uitwaaien op Ameland. Heerlijk." En ze stapte in de auto. Nog even en dan zaten ze op de boot en dan mochten ze er weer af. Ze haalde een hand door haar haar en keek naar Gabriel. "De psycholoog wilt ons binnenkort alle twee spreken. Om een evaluatiegesprek te doen."

Thomas
Hij knikte. "Zo rond kerst en sinterklaas voel ik me altijd heel gek. Althans vroeger voelde ik me altijd heel gek. Gewoon omdat mijn vader er niet bij was. Ik voelde me eenzaam zonder hem maar nu ben ik het wel gewend. Ik heb leuke dingen gekregen maar mijn oma had een keer een foutje gemaakt. Ik kreeg een barbieprinses pop en Anna een legerauto. We hebben het natuurlijk wel weer omgedraaid." En hij begon te lachen.

Gabriel

Gabriel grijnsde en stak zijn hand naar Roselyn uit. "Gabriel, aangenaam." en beantwoorde met een grijns de kus. Gabriel legde Lucy op de achterbank, om vervolgens zelf in te stappen zodat ze straks de boot op konden rijden. Gabriel krabte op zijn achterhoofd, startte de auto en reed naar de rij voor de boot. "Uhh, en waar neer was je van plan dat gesprek te plannen?"

Amberley

"Begrijpend. Het is al zo'n rare periode. Vooral druk als kind. Al die feestdagen en cadeautjes. Alles op elkaar volgende. Me moeder zei dat ze altijd blij was als december voorbij was." Amberley schoot in de lach. "Haha, je mag ook toegeven dat je liever een barbie wilde."

Thomas
"Mijn moeder zei altijd: Na kerst doen we weer normaal. En gelijk heeft ze. Kerst is gewoon een gekke periode. En Sinterklaas natuurlijk." Hij keek naar Jade die gaapte. "Misschien moet ze weer in de buggy. Of wil je haar er uit houden?" Hij proestte het uit van het lachen. "Haha echt niet. Ik had een hekel aan barbies. Anna was een keer woest op mij geworden omdat ik de hoofden van een paar Barbies er af had gehaald. Ze nam wraak door mijn playmobile bergpakket om te gooien. Sjoerd was degene die de ruzie had weten te bedaren."

Roselyn
Roselyn keek naar Gabriel en schudde zijn hand. Ze hoorde zijn vraag en dacht na. "Ik weet het niet. We moesten zelf kijken wanneer we konden. Ik wilde eerst met jou overleggen." Roselyn keek naar de auto's die voor haar stonden. Nog even en dan mochten zij op de boot. "Wat dacht je van volgende week woensdag?"

Amberley

"Dat had een uitspraak voor de mijne kunnen zijn. En gelijk heeft ze. Na December was alles weer normaal."
Amberley knikte en legde Jade terug in de buggy.
Amberley keek Thomas onderzoekend aan. Met zo'n blik dat ze hem niet geloofde om hem te plagen. "Boontje komt op zijn loontje. Had je maar van de barbies af moeten blijven."

Gabriel

Gabriel keek door de achteruitkijkspiegel naar Lucy, die onrustig heen en weer liep. "Luuc, ga is liggen. Je mag er zo weer uit."
Ze konden bijna de boot op rijden. "Uhh, de ochtend zou eventueel wel kunnen. Ik moet smiddags wel les geven. Van 1 tot 3."

Thomas
"Ja precies, straks wordt alles gewoon weer normaal. Is voor Jade ook goed en voor mij al helemaal. Zo met mijn baan." Hij zuchtte diep en begon te lachen. "Okee je hebt ook gelijk. Ik had die Barbies niet kapot moeten maken. Maar toch. Ik vond ze lelijk. Het waren van die nep Barbies. Niet die Barbies die je nu tegen komt. Anna zei achteraf dat zij ze ook echt lelijk vond." Hij rolde met zijn ogen. "Hmm zullen we zo langs de vijver en dan richting het koffietentje dat daar in de buurt zit? Ik heb zin in koffie met gebak. Ik betaal."

Roselyn
Roselyn keek Gabriel. "Ze mag straks weer uit de auto als we op de boot zijn. Dat scheelt wel weer." Roselyn keek even naar buiten en zag een meeuw voorbij vliegen. Haar blik ging naar de rij auto's. Het schoot al lekker op. Ze deed haar haar goed en knikte. "In de ochtend is goed. Ik wil in de middag nog wat aan mijn kleding doen. Ik ben bezig met een nieuwe kledinglijn voor in de winter. Ik ben bezig met iemand te regelen die het misschien wilt gaan produceren. Ik was je dat nog vergeten te vertellen volgens mij."

Amberley

Amberley knikte. "Het is voor iedereen beter als het rustig is met regelmaat. Een vast schema waar we ons aan kunnen houden."
Amberley schudde de hoofd en rolde met de ogen. "Omdat iets lelijk is, hoeft het nog niet stuk. Of je zus het nou met je eens was of niet." Amberley grijnsde. "Dat laat ik me geen twee keer zeggen. Maar dan wel warme chocomelk in plaats van koffie. Dan kunnen we Jade daar mooi de flesje geven en verschonen."

Gabriel

Gabriel sloeg zijn armen over elkaar. "Heey! En de shirts die je voor ons zou borduren dan? Je weet wel, die premiere shirts waar we het over hebben gehad en alleen niet meer te spraken is gekomen maar ik gisteravond haast midden in de nacht over gebeld werd dat het idee toch doorgaat.'
Reken maar dat zijn shirts boven de wintercollectie gingen.