Sisters from another mister

Gabriel

Gabriel trok een vies gezicht. 'Doe mij maar gevulde." Gabriel proestte het uit van het lachen. "Ahh, hou op! Daar kan ik niet tegen!" Hij probeerde zich uit de kieteldood te redden. Hij beantwoorde de kus. "Ahh! We zullen zien hoe het volgende week is." Hij zag uit zijn ooghoeken de wel bekende auto van Thomas aan komen rijden. "Daar komen ze aan. Ik zal de deur alvast opendoen."

Thomas
"Geeft niet lieverd. Ik heb er mee leren leven, maar ik snap hoe Rose zich voelt. Het voelt alsof iemand heel hard in je buik heeft geslagen, zo hard dat er een gapend gat in zit dat langzaam dicht heelt. Maar goed ze hebben elkaar dat is ook wel fijn." Hij keek even met een glimlach naar Jade. "Ach misschien wordt ze zo wakker. Het is ook goed dat ze slaapt. Ik ben er om 4 uur uit geweest omdat ik haar hoorde huilen en het duurde even eer dat ze weer in slaap viel."

Roselyn
"Haha ik ben er dol op." Ze liet hem los en keek hem met een glimlach aan. Ze hoorde haar wekkertje af gaan van haar horloge. Ze deed hem uit en stond op. "Tijd voor mijn medicijnen." Van de dokter moest ze medicijnen slikken, voornamelijk om niet meer terug te vallen. Soms gebeurde dat nog wel eens maar het ging steeds beter. Ze liep naar het medicijnkastje in de badkamer en nam een tablet in. Ze bekeek zichzelf in de spiegel. "Okee je kan dit. Je bent een sterke meid en je bent anders dan een paar weken terug. Je kan dit." Ze liep de badkamer uit en ging op de bank zitten.

Gabriel

Gabriel deed de deur alvast open zodat Thomas en Amberley met Jade meteen konden doorlopen. Hij liep alvast naar de lift om ze te gemoed te komen. Zodra ze uit de lift kwamen zei die: "Kijk eens wie we daar hebben. Leuk om jullie weer te zien. Veel te lang geleden. Jade is ook flink gegroeid. Kom verder. De koffie staat al klaar. Ik heb hapjes voor ons gemaakt. Rose is even de medicijnen innemen." Hij liep voor de twee uit naar binnen. "Luuc, blijf! Kindje is klein. Wees braaf!"

Thomas
Thomas keek naar Amberley en liep naar binnen. Hij liep naar Lucy toe en aaide haar over haar hoofd. Hij legde de maxie-cosie op de bank neer en deed zijn jas uit. "Mooi appartement. Jammer dat het uitzicht weg is van de vorige." Hij ging op de bank zitten en haalde Jade er uit die hem aan keek met haar grote oogjes en haar hoofdje een beetje bewoog. "Kijk eens Jade, dit is de nieuwe woning van Gabriel en Roselyn. Vind je het mooi?" En Jade gaapte er een beetje bij. "Hmm ze vindt het saai geloof ik of ze is nog moe dat kan ook nog." Zei Thomas lachend.

Roselyn
Ze hoorde stemmen in de woonkamer. Ze keek nog even naar zichzelf in de spiegel en liep toen de badkamer uit. Langzaam liep ze naar de woonkamer en zag Jade in Thomas zijn armen liggen. Ze slikte en bleef even staan. "Niet bang zijn." Zei ze tegen zichzelf. Ze keek even naar haar vrienden, het leek wel alsof ze hun jaren niet had gezien ook al was het maar een paar maanden. Ze liep rustig naar Amberley en gaf haar een knuffel. "Fijn je weer te zien." Zei ze zachtjes en ze liep naar Thomas toe waarna ze die voorzichtig omhelsde. Ze ging op de bank zitten en streek haar shirt glad. "Dus dat is Jade?" Thomas knikte. "Wat een schatje." Zei ze met een kleine glimlach. Het was een mooi en lief meisje om te zien.

Gabriel

Gabriel haalde zijn schouders op. "Ja... Maar dat hadden we nooit meer terug gehad. Daar bofte ik de vorige keer al mee. Maar we wonen hier ook prima. Een stuk rustiger maar wel alles in hand bereik en het is een stuk ruimer." Gabriel sloeg zijn armen over elkaar. "Wat een enthousiasme.", zei die sarcastisch met een grijns. "Uhh, koffie, thee, water, sap, fris? Wat willen jullie hebben?"

Amberley

Ze werd enthousiast welkom geheten door Gabriel die hun al te gemoed was komen lopen. Volgens mij was Gabriel nog zenuwachtiger dan zij was. Je merkte meteen dat die een stuk drukker was. Ze liep verder naar binnen en ging naast Thomas op de bank zitten. Ze stond op om Rose te begroeten zodra die binnen kwam. "Heey. Fijn om je weer te zien? Alles goed?" Ze ging weer zitten. "Dank je dat is ze ook." Ze hoorde Gabriel vragen wat ze wilde drinken. "Uhh, doe maar thee." Ze zag Rose naar Jade kijken. "Je mag er wel vasthouden."

Thomas
Thomas aaide Jade over haar haartjes die een klein beetje naar hem glimlachte. "Hmm ze gaat al leren glimlachen." Hij keek naar Roselyn en toen naar Gabriel. "Uhm koffie is wel lekker. Zwart alsjeblieft." Hij wiegde Jade zachtjes heen en weer. "Ach ze vindt het vanzelf mooi, tis anders dan die van ons." Thomas gaf Amberley een kus en keek naar Gabriel. "Gabe, doe eens rustig, alles komt goed." Zei hij met een bemoedigende glimlach.

Roselyn
Roselyn keek naar Amberley. Ze hoorde de bekende vraag en dacht na. "Ja gaat beter." Zei ze en ze glimlachte lichtjes. "Uhm thee alsjeblieft. Die raspberrystrawberry thee alsjeblieft." Ze keek naar Thomas en toen weer naar Jade. Amberley stelde de vraag of ze Jade wilde vasthouden. Ze slikte, ze vond het een moeilijke vraag. Wat nou als ze in tranen uit zou barsten? Wat nou als Jade plots liet vallen? Ze wilde niet dat haar vrienden boos op haar zouden worden. "Uhm als het mag, wil ik haar wel vasthouden." Zei ze toen zachtjes.

Amberley

"Fijn om te horen." Ze glimlachte even en was naast Thomas gaan zitten die met Jade op schoot zat. Ze zag Jade naar hem glimlachen. "Hallo, lachebekje. Vind je het toch wel gezellig?"
Amberley knikte. "Ze slaapt gewoon nog half." Ze zag Gabriel druk in de weer in de keuken en schudde de hoofd. Ze had ook geen ander antwoord verwacht dan de bekende woorden: "Ik doe rustig. Ik ben de kalmte zelve." Ze keek op naar Rose. "Tuurlijk! Anders vraag ik het toch niet." Ze nam Jade van Thomas over en ging bij Rose zitten zodat ze Jade kon aangeven.

Roselyn
Roselyn keek even naar Amberley en nam Jade over. Ze keek naar het gezichtje dat haar met een glimlach aan keek. Ze kreeg een brok in haar keel en wiegde Jade rustig heen en weer. "Wat ben je een schatje." Zei ze zachtjes. Ze keek naar Jade die haar vingers naar haar uitstak en ze raakte het vingertje aan en Jade keek haar aan met haar lieve oogjes. "Wat een leuk kindje hebben jullie gekregen." En ze keek met een lieve glimlach naar haar vrienden.

Amberley

"Dank je." Ze glimlachte even en schoot een foto. "Voor in de babyboek." Ze zag dat Gabriel naast Rose ging zitten, nadat die het drinken op tafel had gezet. Het perfecte gezinnetje maar anders.
"Nu jullie zo daar met ze tweetje zitten en Jade vast hebben. Ik uhh, wij... We willen vragen of jullie de peetouders van Jade willen zijn." Ze keek twijfelend van de een naar de ander.

Roselyn
Roselyn keek op toen er een foto van werd gemaakt en glimlachte lichtjes. Ze keek naar Gabriel en gaf hem een kus. Ze hoorde de vraag van Amberley en dacht na. "Peetouders van Jade? Wij?" Vroeg ze vol ongeloof. Ze was er amper geweest de komende maanden. Ze keek even naar Gabriel. Ze wilde wel maar wat vond Gabriel er van? "Ik wil wel." Zei ze zachtjes maar ze glimlachte wel. Ze gaf Jade een kusje en die glimlachte naar haar.

Gabriel

Gabriel keek verbaasd op. Dat was niet 1,2,3 wat die verwacht dat wat Amberley wou vragen. Hij had eerder verwacht dat ze zou vragen of hun Jade een flesje wouden geven of iets dergelijks. Niet dat ze peetouders wilde worden. Hij was dan ook flink overrompeld. "Zo te merken heeft Jade de keuze al gemaakt." Wat er op duiden dat hij er mee akkoord ging. Hij keek naar Roselyn.
"Zo te merken hebben we ons petekindje nu vast."

Roselyn
Roselyn keek naar Amberley en toen naar Thomas. Toen keek ze naar Gabriel. "Ja." Zei ze toen ze was verbaasd. Verbaasd over dat ze met het kindje van haar beste vrienden op de bank zat. En ze was verbaasd omdat ze peetouders waren. Hadden ze soort van een kindje. "Jade wij zijn dus je peetouders." En ze glimlachte. Ze gaf Gabriel een kus en keek toen naar Thomas en Amberley. "Lief dat jullie ons gevraagd hebben, ik voel me vereerd, zeker na de afgelopen dagen."

Amberley

"Ik ben zo blij dat jullie ja hebben gezegd." Ze keek vol trots naar de dochtertje die in de armen lag van Roselyn. Ze gaf Thomas een kus en schoot nog een foto van Jade met Gabriel en Roselyn.
"Ik wilde jullie vanaf het begin af aan al vragen als peetouders van Jade. Desondanks wat er gebeurd is. Ik heb geen moment getwijfeld om jullie niet te vragen. Alleen over de timing. Ik ben echt blij dat jullie ja hebben gezegd."

Roselyn
Het voelde gek om een baby in haar armen te hebben. Een baby die niet van haar was. Ze zou nooit aan het idee wennen dat ze Chris niet in haar armen kon sluiten. "Echt lief dat jullie er aan gedacht hebben." Zei ze met een kleine glimlach. "Gabe je bent de koekjes vergeten. Ik had koekjes gebakken met Evelyn weet je nog? Die ik voor jou verstopt hebt omdat je zo lekker vond." En ze stak haar tong. Ze gaf Jade rustig terug aan Thomas en liep naar de keuken. Ze moest even weg uit de kring. Ze bleef staan in de keuken en haalde diep adem. Ze voelde tranen op komen, niet alleen van geluk maar ook van verdriet, een mengeling. Het ging eindelijk beter met haar maar haar psychiater had gezegd dat dat lege gevoel dat ze had nooit weg zou gaan. Dat dat altijd zo zou blijven. "Rose alles goed?" Hoorde ze Thomas zeggen. "Ja ja het gaat prima. Alles gaat goed." Ze veegde haar tranen weg en haalde de koekjes uit de trommel en legde ze op een schaal.

Gabriel

"Nee hoor! Die had je zo slecht verstopt dat ik ze stiekem al op heb gegeten." Hij keek er met een plagende grijns aan maar stond toen ook op om naar de keuken te lopen zodat die wat hapjes op tafel kon zetten. Gabriel sloeg zijn armen om Roselyn heen en gaf er een kus. "Je doet het prima.", fluisterde die. "Willen jullie nog drinken?" Hij haalde ondertussen de gevulde eieren uit de magnetron en nam het bordje met kaas en worst mee.

Roselyn
Roselyn keek op toen Gabriel binnen kwam. Ze beantwoordde de kus en knikte. "Dankje." Zei ze zachtjes. Ze haalde diep adem en liep met de schaal met koekjes weer naar de rest. Ze legde ze op tafel en keek even naar Thomas en naar Amberley. "Heb je radler?" Hoorde ze Thomas vragen. Roselyn knikte. "We hebben nog staan." Ze keek naar Jade en keek weer naar Gabriel. "Ik lust wel een spa fruit, die tropical." Ze pakte een koekje en begon te eten. Ze merkte dat ze stil was. "Ik uhm heb nog iets gebreid voor Jade. Ik hoop dat ze ze past." Ze stond op en liep naar de slaapkamer. Ze snoot haar neus nog even en pakte toen het ingepakte cadeautje. Ze liep terug en gaf het aan Amberley. "Alsjeblieft." Zei ze met een warme glimlach.

Off: Babyslofjes klik

Amberley

" Nee, dank je ik heb nog." , antwoordde ze op de vraag op de vraag van Gabriel of ze nog iets wilde drinken en wees op de thee die nog half vol was en inmiddels wel koud. Ze dronk het dan ook maar meteen leeg. Ze pakte een koekje van de schaal en zag inmiddels Gabriel terugkomen met het drinken. Ze nam Jade van Thomas over zodat hij even zijn handen vrij had. Ze zou Jade anders wel tussen hun in, in de maxicosi leggen. Verbaasd keek ze op toen Roselyn met het cadeautje kwam aanzetten. "Wat lief! Dat had echt niet gehoeven." Ze maakte het cadeautje open. "Wat een lieve slofjes! Heel erg bedankt!" Ze paste ze meteen aan bij Jade. " En ze passen!"

Roselyn
Roselyn keek naar Amberley en Thomas. Thomas pakte zijn colaglas. "Aaw wat lief Rose dankjewel. Je bent een schat." Roselyn glimlachte. "Kleding maken vind ik nog steeds erg leuk. Ik wilde gewoon iets geven. Iets waar je een tijdje mee kan doen en de slofjes die ik heb gezien waren lang niet zo leuk als deze." En ze begon te lachen. Ze ging zitten en glimlachte. "Ze staan haar heel schattig." Ze keek even naar Gabriel en keek toen weer naar Amberley. "Ik ben blij dat je het zo leuk vindt." En ze pakte haar glas met spafruit en nam een slok.

off: We gaan skippen. Thomas neemt Amberley mee naar het park om haar ten huwelijk te vragen. Op de plek waar ze elkaar hebben leren kennen. Gabe en Rose gaan naar Ameland, lekker een dagje uitwaaien met de hond en met zijn tweetjes.

on:
Thomas
Thomas hield de hand van Amberley vast. "Hmm het is zulk lekker weer. Heerlijk weer voor het park." Thomas glimlachte en gaf Amberley een kus. Hij reed met de buggy met Jade er in die alles op zich aan het nemen was. "Mooi he schat?" Jade knikte. Thomas glimlachte en reed verder. Hij zou vandaag Amberley ten huwelijk gaan vragen. Hij vond het spannend en hij had het ook lang uitgesteld. Hij wilde het al een tijdje doen maar hij wist eerst niet zo goed hoe. Tot dat hij een keer een rondje maakte in het park, alleen en toen kwam hij op de plek waar ze elkaar hadden ontmoet. Hij herinnerde zich die dag als gisteren, hij was aan het tekenen en zag haar samen met Roselyn op een bankje zitten. Het was voor hem nog altijd een speciale plek. "Dan gaan we hier naar links." Zei hij en hij sloeg linksaf, hij zag het standbeeld al in de verte.

Roselyn
Roselyn was haar tas aan het inpakken. Vandaag zouden ze naar Ameland gaan. Zij, Gabriel en Lucy. Het was een mooie dag om even uit te waaien en de afgelopen weken even te vergeten. Ze nam nog haar medicijnen in en liep toen met haar tas naar de woonkamer. Lucy kwam op haar afgelopen en ze knielde bij de hond neer en gaf haar een knuffel. "Wat ben je toch een lieverd." En ging weer rechtop staan. "Gabe? Ben je bijna zo ver?"

Gabriel

Gabriel liep de woonkamer in. "Nee, want ik kan mijn schoenen niet vinden. Lucy is er weer eens mee van door." Zijn oog viel op de hondenmand. "Als ik het niet dacht." Hij viste zijn schoenen uit de honden mand. "Bedankt voor het bewaken, Luuc." Hij ging op een stoel zitten en deed zijn schoenen aan. "Doe jij Luvy de riem om? Dan kunnen we zo gaan, anders missen we de boot straks nog."