The children of SFAM

Gabriel

Gabriel schudde ze hoofd. "Ik ga wel mee. Misschien is het wel goed om mee te gaan. We zullen het later toch aan de meiden moeten vertellen. Ik wil niet liegen over het feit dat ze eigenlijk een oudere broer zouden hebben gehad." Gabriel haalde ze schouders op. "Je kan het proberen als of ze wilt en anders bel ik mijn moeder." Gabriel knikte. "Heb je die rij niet gezien?" Hij hoorde de laatste woorden van Thomas en keek Roselyn aan met een blik van: Zie je nou wel dat ik niet gek ben!

Amberley

"Ik vind hem vreselijk!" Amberley schudde de hoofd. "We zijn ook geen stel mafkezen!?!"
Amberley knikte. "Eigenlijk wel maar ik ben bang dat de tweeling en Lauren net te jong zijn om het allemaal te begrijpen. Voor Jade en Alexis zou het sprookjesbos geweldig zijn."
Amberley glimlachte. "Ik vergeet het nooit meer!" Ze bladerde door de foto's heen. Ze hield de telefoon onder ze neus. "Deze foto is goud waard." Het was de alle eerste foto van vader en dochter, vlak nadat Jade was geboren. Elke keer als ze de foto zag werd ze emotioneel.
Amberley keek de twee voor der onderzoekend aan. Er was duidelijk iets!

Thomas
"Ach hij valt best wel mee. Uhm ja dat wist ik al, dat we een stel mafkezen zouden zijn." Thomas dacht na. "Ik weet het niet, ik denk dat ze dingen als droomvlucht en carnaval festival leuk zouden vinden. Gewoon het uiterlijk van de Efteling al. Dat betoverd iedereen. Zelfs een baby van een halfjaar." Hij keek even naar de foto en glimlachte. "Zo ontzettend lief, kijk die voetjes dan van Jade." Hij bladerde ook door zijn telefoon en liet een foto zien van Amberley met Jade, toen ze voor het eerst geboren was. "Deze foto is ook ontzettend lief en goud waart. Eigenlijk moeten we die foto's eens in gaan lijsten." Hij keek weer naar Roselyn en naar Gabriel.

Roselyn
"Je hebt gelijk. Fijn dat je mee wilt, betekend veel voor me." Ze dacht na. "Ik app Jocelyn straks wel even of ik bel haar. Ik denk wel dat ze wilt, ze is dol op Alexis en Lauren." Ze glimlachte en ging weer zitten. "Het was echt een lange rij, super druk voor op een zondag. Niet normaal." En ze begon heel hard te lachen. Ze zag het gezicht van Gabriel en begon nog harder te lachen. Na een tijdje stopte ze en haalde diep adem. "Ik hoef niet meer naar de psycholoog, ik heb aankomende vrijdag mijn laatste sessie en aankomende zaterdag heb ik laatste gesprek bij de dokter. Ik moet nog wel antidepressiva blijven slikken, maar dat is alleen het eerste halfjaar. Straks hoeven de kinderen niet meer te leven met een moeder die medicijnen slikt omdat ze zich niet goed voelt."

Amberley

Ze grijnsde. "Maar wel twee leuke gekken." Ze kuste hem vluchtig. Ze knikte. "Sommige dingen zouden wel kunnen ook met Jade en Alexis. We zullen het er eens met ze over hebben. Kijken wat zei willen en anders gaan we met ze vijven." Amberley knikte. Ze keek naar de foto van haar en Jade. "Het lijkt al zo lang geleden." Ze knikte. "Ik wil het elke keer gaan doen, een babyboek maken voor de ze maar elke keer als ik er aan wil beginnen vergeet ik het weer." Ze keek op naar de vrienden en hoorde het nieuws. "Wat goed! Ik ben zo blij voor je, Rose." Ze stond op om beide te omhelzen. "Je weet zeker dat Gabe ze slurf niet uit ze broek heeft gehaald?" Straks was dat de tweede mededeling!

Gabriel

"Geen probleem!" Hij zou er wel met een dubbel gevoel heen gaan maar hij wist dat het veel voor Roselyn betekende. Gabriel knikte. "Anders bel ik me moeder gewoon hoor, die wilt de meiden ook maar al te graag zien." Gabriel keek Roselyn vol trots aan. Hij was echt blij voor ze vrouw en moeder van ze kinderen. Hij omhelsde Amberley even en hoorde de vraag opnieuw over een vierde zwangerschap. "Ik heb niks gedaan!"

Thomas
"Inderdaad twee hele leuke gekken." Hij knikte. "We moeten met hun maar eens gaan overleggen. Inderdaad wat zij willen en wat kan en wat niet kan." Thomas dacht na. "Anders gaan we er binnenkort eens samen voor zitten. Volgende week zondag heb ik een dagje vrij gepland voor mezelf. Personeel kan wel gewoon op me rekenen. Dan kunnen we er samen eens voor gaan zitten. Is dat een idee?" Hij keek op toen ze het nieuws vertelden. Hij omhelsde Roselyn ook en glimlachte. "Wat fijn om te horen Rose, je ziet er ook veel beter uit dan drie jaar geleden, we konden je toen opvegen letterlijk." Hij porde Amberley even in haar zij.

Roselyn
"Als Jocelyn niet wilt dan regelen we je moeder." Ze keek bedenkelijk naar Gabriel. "Gabe als je echt niet wilt dan moet je niet gaan. Ik weet dat je het lastig vindt." Ze kneep in zijn hand en keek even naar Amberley en Thomas die hen beide feliciteerde. "Dankjulliewel. Ik ben zelf ook erg blij dat ik bijna weer 'normaal' kan leven. Moet alleen nog wel een lastige stap doen van de psycholoog. Ik moet het grafje gaan op zoeken en op gaan maken. Om zo met mijn verdriet om te leren gaan. Dus dat ga ik van de week maar eens doen." Zei ze met een kleine glimlach. Roselyn trok een wenkbrauw op toen ze de vraag van Amberley kreeg. "Uhm nee, ik ga je niks vertellen over ons seksleven." Zei ze met een lach.

Amberley

Ze grijnde. "Met drie nog gekkere kindjes." Ze zag dat Jade zich omdraaide en er boos aankeek. "Oeps! Dat heeft ze gehoord!" Ze knikte. "We zullen het vanavond aan ze vragen als we wat samen gaan drinken." Amberley knikte. "We moeten dan wel fotoboeken kopen en de foto's alvast laten ontwikkelen." Amberley knikte. "Als jullie samen gaan dan reden jullie het wel, het zal goed doen. Geloof me! Ik bied vrijwillig aan om op te passen, als het maar niet maandag is want dan gaat Jade voor het eerst naar de [peuterspeelzaal." Amberley schoot in de lach. "Geen eens? Flauw hoor!"

Thomas
Thomas schoot in de lach toen Jade hun kant op keek. "We moeten beter op onze taal gaan letten." Zei hij met een grote glimlach. Hij keek even naar Amberley en knikte. "Is een goed idee, dan kunnen we het er rustig over hebben. Ik regel de fotoboeken wel morgen, ik moet werken tot en met morgenmiddag dus dan kan ik wel even naar de Hema voor mooie fotoboeken." Hij kuste Amberley en keek naar Roselyn en toen naar Amberley. "Het is wel een goede stap om naar het grafje te gaan, je kunt dan namelijk de plek op zoeken waar je verdriet vandaan komt."

Roselyn
"Je hebt ook gelijk. Om op te zoeken waar mijn verdriet vandaan komt. Maar elke keer ben ik bang dat ik opnieuw in kan gaan storten. Als ik het zie. Maar goed het is een goede oefening en het is misschien ook wel goed om naar het grafje te gaan. En het dan weer mooi maken enzo." Ze glimlachte en gaf Gabriel een kus. Ze appte Jocelyn of ze vanavond op wilde passen. "Ooh dat is lief Amberley dat je dan op de kinderen wilt letten. Maandag ben ik vrij van werk, maar goed we moeten het er maar even goed over hebben Gabriel en ik. Het komt goed." Niet lang daarna hoorde ze haar mobiel. "Jocelyn wilt graag komen oppassen vanavond." Zei ze met een glimlach.

Amberley

Amberley schoot in de lach. "Of zachter praten." Blijkbaar hoorde Jade alles als je over de praatte.
"Is goed. Fijn dat jij ze wilt halen. Ik wil voor alle drie een babyboek maken met foto's tot ze een jaar zijn en voor Jade ook eentje van de eerste verjaardag tot de tweede. Als de dan drie wordt maken we er nog eentje." Ze knikte op de woorden van Thomas. Hij had gelijk. Amberley schudde de hoofd. "Maandag is de enige dag dat ik echt niet kan. We gaan met Jade mee naar de peuterspeelzaal omdat de eerste keer is." Amberley keek op. "Oe, leuk! Dat kunnen jullie vanavond mee."

Gabriel

Gabriel sloeg een arm om Roselyn heen. "Rose, ik weet zeker dat het een goede stap is om naar het grafje van Chris te gaan en er nieuwe bloem neer te zeten en het een beetje mooi te maken.
Het zal je goed doen, ons beide. Verzet je gedachten. Als je zo denkt, gebeurt het ook eerder."
Gabriel knikte. 'We appen wel als we je nodig hebben als oppas, in elk geval lief dat je het aanbied."

Thomas
"Okee komt goed. Ik regel ze en dan doe ik morgen gelijk de boodschappen en ik ga koken morgen. Ik weet alleen nog niet wat." Hij glimlachte en keek op zijn horloge. Het was een heerlijke rustige middag. Hij keek naar Roselyn. "Zoals Gabe al zegt, het is goed om je gedachten te verzetten. Als je al negatief denkt dan is het vaak ook zo. Je moet andere dingen gaan doen en je moet aan andere dingen gaan denken, je bent nu in de dierentuin, gezellig met je vrienden, je super leuke en lieve man en je hele lieve en leuke kinderen." Hij zag Alexis kijken en hij glimlachte. "Omarm de mooie dingen in het leven. Kijk naar wat komen zal en niet wat geweest is. Als je het graf van Chris mooi gaat maken, gaat zijn dood er opeens anders uit zien. Het is dan niet meer de donkere tijd die het geweest is, maar de mooie tijd die komen zal."

Roselyn
"Ik ben blij dat je mee wilt Gabe. We gaan er iets heel moois van maken." Ze kuste hem en keek naar Thomas. "Hoe kom jij aan die wijsheden?" Thomas begon te lachen. "Toevallig heb ik een boek over het boeddhisme gelezen laatst. Geloof me daar haal je je inspiratie wel uit." Roselyn lachte en keek naar Amberley. "Goed zullen we het dan op dinsdagmiddag doen als jij dan kan Gabe? En anders op een zaterdag? Ik ben namelijk vrij op de zaterdag en de zondag. Alleen deze zaterdagochtend niet." Roselyn wreef met haar hand over de hand van Gabriel en keek hem lief aan. Haar blik ging naar Thomas en Amberley. "Ja wij kunnen mee vanavond." Zei ze met een glimlach.

Amberley

Amberley dacht na. "Jade vroeg laatst om pannenkoeken. Misschien kunnen we pannenkoeken bakken." Amberley keek verbaasd naar Thomas. 'Wat een mooie inspirerende woorden, schat."
Ze hoorde Roselyn vragen waar die al die wijsheid opeens vandaan hield. 'Aha. Ik was al bang dat je opeens heel slim was geworden." Ze dacht even na. "Dinsdagmiddag zou wel kunnen en het weekend ben ik gewoon thuis. Kijk maar!"

Gabriel

Gabriel knikte op de woorden van Roselyn.
Hij hoorde de inspirerende woorden van Thomas. Het inspireerde hem zelfs.
"Het maakt mij niet uit, beslissen jullie maar. Ik ben dinsdag vrij en het weekend ook. We hebben rustweekend, dus ik hoef geen les te geven."

Roselyn
"Dinsdagmiddag vind ik prima. Ik heb vrijdag namelijk die eindsessie dus ik moet wel eerlijk zeggen dat ik het gedaan heb." Ze glimlachte en at van haar sachertorte. Ze was er dol op. Ze keek naar Gabriel en genoot weer verder van haar taart. Ze keek naar Lauren die wakker was geworden en met haar tuitlap aan het spelen was. Alexis lag nog steeds te slapen. Het zag er allemaal heel erg lief uit. "Hmm pannenkoeken bakken is geen gek idee Gabriel. Misschien kunnen we dat ook doen vanavond. Alexis is dol op de pannenkoek met appel en suiker en rozijnen."

Thomas
"Het was een deel zelf bedacht. Maar soms zijn boeddhistische boeken erg handig om te lezen. Het is in ieder geval erg interessant. Trouwens mijn moeder zou het gezegd kunnen hebben." Hij glimlachte en dacht na. "Pannenkoeken is een goed idee. Dan bak ik ze zelf. Jade wilde volgens mij appel met kaneel, maar ik weet het niet zeker." Hij vond het heerlijk om te koken voor zijn gezin. Koken was echt zijn passie, als hij niet meer zou kunnen koken dan zou hij vrij ongelukkig zijn. Hij deed het bijna iedere dag en hij had er lang voor gespaard voor een eigen restaurant.

Amberley

Ze grijnsde. "Dat hoor je mij niet zeggen. Zelf bedacht of uit en boek het was in elk geval erg inspirerend." Ze knikte. "Wat dacht jij dan? Opwarm pannenkoeken zijn ranzig!" Ze haalde de schouders op. "Geen idee! Heb ik niet onthouden hoor!" Ze zag dat Lauren wakker was, Gabriel er uit de buggy had getild en met er speelde. Ze hoorde het kleine meisje schaterlachen. Ze was blij dat haar kinderen nog sliepen.

Gabriel

Gabriel knikte. "Dan spreken we dinsdagmiddag of." Waren ze daar ook weer over uit.
Gabriel zag dat Lauren wakker was. Hij tilde er uit de buggy. "Dag, kleine meid. Ben jij wakker." Hij tilde er hoog in de lucht waardoor Lauren het uitschaterde van het lachen. Vervolgens zette die er op schoot neer. 'Ja, prima! Papa pakt wel weet pannenkoeken." Hij vond het niet erg om ze te bakken maar het gaf zo veel extra troep om af te wassen.

Thomas
"Dankje schat." En hij kuste haar teder. Hij keek naar zijn kinderen. Thomas was blij dat zijn kinderen nog sliepen, dan hadden ze nu even tijd voor elkaar. "Opwarmpannenkoeken zijn ook zeker niet mijn favoriete. Mijn pannenkoeken vinden de mensen in mijn restaurant heerlijk. En ja je kan daar ook pannenkoeken eten. Als je een keer wilt komen eten, je krijgt korting. Sst dat heb je niet van mij." Hij keek even om zich heen en gaf Roselyn en Gabriel een stempelkaart. "Voor de kinderen, als je 10 spaarpunten hebt mag je iets uit zoeken. Zoals een grote knuffel van de mascotte of de kokspop, of wat anders."

Roselyn
Roselyn knikte. "Dinsdag staat in mijn hoofdagenda genoteerd. Zullen we dan vragen of jou moeder dan komt oppassen Gabe?" En ze keek vragend zijn kant uit. Jocelyn werkte van maandag tot en met zaterdag in haar eigen dierenpraktijk. Ze kon moeilijk even weg gaan. "Flynt is te druk met zijn aankomende huwelijk. Hij gaat Nelianne ten huwelijk vragen, vanavond tijdens het negen pleinen festijn in de Efteling. Romantisch. Ik hoop zo dat ze ja zegt." Ze haalde een hand door haar haar en keek naar Lauren. "Hey lieverd, heb je fijn geslapen." Lauren glimlachte. "Gabe ik wil ze ook wel bakken geen probleem, ik zit alleen met mijn praktijk."

Gabriel

Gabriel haalde ze telefoon uit ze zak. "Bij mij nu ook!"
Gabriel schudde de hoofd. 'Amber bied het zelf aan om op te passen, laat die meid dan ook oppassen, ze wilt het graag." Hij zag Amberley knikken. 'Oe, romantisch! Als ze niet "ja" zegt is ze gek!" Gabriel knuffelde met Lauren. Als je ze zo saampjes zag merkte je pas echt dat Lauren het meest op Gabriel leek. "Nee joh, ik bak ze wel, maar jij mag de afwas doen!"
Gabriel nam het kaartje aan. "Oe, leuk! We komen zeker een keer eten en we weten van niks. Dank je."

Amberley

Ze kuste hem teder terug. Het maakte er niet uit dat de vrienden hun zo zagen. Die zaten zelf ook voor hun neus te kleffen. Amberley schudde de hoofd. "Ja, joh, laat hun lekker van je kookkunsten genieten terwijl je vrouw thuis drie monden mag voeden. Aardig van je hoor! Pff! Ik kom ook gewoon langs!"