The children of SFAM

Thomas
"Haha jij bent altijd welkom dat weet je toch. Kom maar snel langs met de kinderen, dan kunnen ze kennis maken met ober Jan, die kan erg leuk met kinderen om gaan. Die gaat dan bij ze zitten en die maakt hun aan het lachen." Al zijn medewerkers hadden kokoutfits aan alleen de ene wat meer passender bij zijn werk dan de ander. Je kon goed uit elkaar houden wie wat was. Hij keek richting de kinderen en keek toen naar Amberley. "Ik weet zeker dat Jade Jan geweldig zou vinden."

Roselyn
"Owja sorry, ik ben een beetje tegelijk met van alles in mijn hoofd bezig. Heb jij trouwens tijd woensdagmiddag voor die ene afspraak." Met die ene afspraak bedoelde ze haar moeder. "Ik ben heel benieuwd naar je restaurant Thomas. Helaas heb ik er nog niet van mogen genieten maar we gaan dat snel doen." Ze begon te lachen. "Gabe we hebben nog zoiets als een vaatwasser." Ze kuste hem en aaide Lauren door haar haren. "Wat lijk jij toch veel op papa." Haar blik ging naar Alexis die zich omdraaide en verder sliep. Alexis was net Roselyn toen ze nog jong was. Roselyn was ook begonnen met vel blond haar dat langzaamaan bruin geworden was.

Amberley

"Dat wilde ik net zeggen. Echt iets voor Jade. Ik kijk van de week wel even dat kom ik met de kleintjes langs en dan blijven we eten." De tweeling werd te gelijk wakker. Alsof ze het afgesproken hadden zette ze het op krijsen. Amberley zuchtte. 'Jaja, mama komt al!" Ze pakte de tas van de tweeling. "Thom, kan je helpen? Ze moeten de fles hebben." Ze rommelde in de tas opzoek naar flesjes, babyvoeding en de warmhoudbeker met water.

Gabriel

"Maakt niet uit. Ja, dat had ik toch al gezegd. Ik heb 's morgens wel college maar dat is om 12 uur al afgelopen." Gabriel knikte. "We komen zeker een keertje eten." Gabriel haalde ze schouders op. 'Daar past niet alles in!" Hij vond afwassen veel makkelijker en sneller. Gabriel kuste Roselyn terug. Gabriel tilde Lauren weer in de lucht. "Zeg maar dat mama gek is en je niet op papa lijkt. Totaal niet!"

Thomas
Thomas keek naar Amberley en knikte. Hij hielp haar met de tweeling en gaf hen beide een zoen toen ze klaar waren. Hij zuchtte diep. Drie kinderen hebben was niet makkelijk. "Jullie zijn van harte welkom dat weten jullie." Hij glimlachte en nam een slok van zijn cola light. Hij begon aan zijn saucijzenbroodje en keek naar Amberley. "Gezellig als jullie komen met zijn drietjes. Ik ben er bijna elke avond, dus als je me wilt zien dan zou ik op dinsdagavond, woensdagavond,donderdagavond, vrijdagavond of zaterdagavond komen."

Roselyn
"Owja sorry. Ik heb werk van 8 tot 12.30 dus dan ben ik beschikbaar. Ik vraag wel of ze om 2 uur kan afspreken, dan kunnen we nog even samen lunchen en ons mentaal voor gaan bereiden." Ze kuste hem en keek even naar Lauren. "Nee klopt niet alles past er in. Ik regel de afwas wel, komt goed." Ze glimlachte en keek naar Lauren. "Gekke papa, jij kunt dat toch nog niet helemaal zeggen? Jij lijkt op papa." Lauren knikte. Roselyn begon heel hard te lachen. "En kinderen zijn meestal goud eerlijk vooral baby's."

Amberley

Amberley gaf Thomas een kus en keek hem dankbaar aan. Af en toe was het gekke werd met drie kinderen maar ze zou geen moment willen ruilen en ze willen missen. Amberley dronk de glas leeg, ze hard dorst en at van de saucijzenbroodje. "Ik kijk wel even, als we komen eten komen we toch als verrassing!" Ze wiegde de kleine Julia in de armen weer in slaap. Zacht zon ze "Jij woont in mijn hart" voor der. Dat zong ze al toen ze zwanger was van Jade.

Gabriel

Gabriel knikte. "Is goed. Tegen de tijd dat jij klaar bent met werken ben ik thuis."
Hij kuste er terug en richtte ze aandacht toen weer op ze jongste dochter.
Gabriel sloeg ze armen over elkaar voor Lauren langs die inmiddels weer op schoot zat.
"Niet luisteren hoor moppie, papa leert het je wel!" Hij gaf Lauren een kusje op de neus.

Thomas
"Hmm dan is het wel een leuke verrassing. Ik kijk er in ieder geval heel erg naar uit. Ik ga dan zorgen dat je de beste plekken hebt, maar goed elke gast bij mij heeft gewoon een goede plek. Ik zou wel reserveren, anders zit het zo vol." Thomas kuste haar terug en keek naar Lauren. "Sorry Gabe, maar ik zie het ook." Hij keek naar Alexis die ook wakker was geworden. "En Alexis lijkt op haar moeder. Ook die donkere ogen en die blonde haren. Maar jij bent inmiddels bruin geworden in die jaren dat ik je ken."

Roselyn
Roselyn knikte. "Is goed, dan kom ik je van thuis wel halen." Ze glimlachte en keek even naar Alexis die wakker geworden was. "Hey kleine meid, nu zijn jullie samen wakker, wat gezellig." Ze haalde haar oudste dochter uit de buggy en ging met haar hand langs haar haren die steeds langer werden. "Je hebt gelijk hoor Thomas, zelfs Evelyn zegt dat Lauren op haar vader lijkt en Alexis op haar moeder. Evelyn kan niet liegen. Als ze liegt dan kijkt ze naar haar schoenen." Alexis keek haar zusje met een glimlach aan en pakte het handje van haar zusje. Roselyn glimlachte. Dit was voor haar het perfecte gezinnetje, Gabriel, Alexis, Lauren en zij. Ook al miste er iemand, toch voelde het perfect.

Amberley

"Ik zal reserveren als we langs komen. Komt goed. We komen van de week heus wel langs."
Ze moest alleen even kijken hoe het zat met de werk. Ze zou nu een hele dag ook gaan werken in plaats van alleen ochtenden en Jade zou voor het eerst naar de peuterspeelzaal gaan. Ze had geen zin om als ze moe was of Jade van "school" om bij Thomas te gaan eten dan pakte het toch niet goed uit. "True! Dat ziet iedereen. Ik heb volgens mij nog ergens een foto van dat ik Roselyn net kende waar ze nog super blond op is."

Gabriel

Gabriel knikte. "Prima! Leuk! Mijn meisjes die me van school komen halen. Klinkt wel vreemd hoor!"
Gabriel gaf Alexis een kus. "Hoi kleine boef." Hij zag Alexis glimlachen. "I know, i know. Ik zie het zelf ook hoor. Het is alleen leuk om je dochtertje te plagen." Hij zag dat Alexis het handje van Lauren had vast gepakt. "Hou op, kleine slijmballen! Jullie maken papa emotioneel.' Hij haalde ze mobiel uit ze zak. "Kan iemand een foto van die kleine slijmballen maken?"

Thomas
"Kijk maar wanneer je komt. In het weekend ben ik er ook. Voornamelijk dit weekend vanwege de Leeuwardense feesten. Dus ik moet er wel zijn." Dat betekende dus dat hij weer 's avonds laat thuis zou zijn en dus ook bijna zijn meiden niet zag. Maar het betekende ook weer geld voor het gezin. Hij keek naar zijn eigen kinderen. Dat waren alle drie mengelmoesjes al had Jasper wat weg van Thomas toen hij kleiner was. "Jasper heeft wel wat weg van mij toen ik kleiner was. Voor de rest is het allemaal een mengelmoes."

Roselyn
"Dan kunnen we dus ook met zijn viertjes lunchen, alleen ik wil niet dat de meiden bij het gesprek zijn. Ik zet ze dan wel bij Evelyn af als we dat gesprek met mijn moeder hebben." Ze at verder van haar chocoladetaart en keek even naar Alexis en Lauren. Ze legde haar vork neer en maakte een foto met haar mobiel. "Weer een om in te lijsten." Zei ze met een glimlach. Ze keek naar Amberley. "Toch niet die ene dat wij naakt in dat badje bij jou thuis zaten? Alsjeblieft niet die, die is zo genant. Dat blijft onze foto, onze mannen hoeven dat niet te zien."

Gabriel

Gabriel knikte. "Ik wil graag met ze viertjes gaan lunchen. Gezellig! Ik kijk er naar uit."
Gabriel haalde ze schouders op. "Het lijkt mij dat ze de meiden juist wilt zien maar als jij ze er liever niet bij hebt dan brengen we ze naar je zus. Het is jou moeder, jij moet beslissen hoe jij het gesprek met haar wilt gaan voeren. Daar hou ik me buiten."
Gabriel keek naar ze dochtertjes die nog steeds hand in hand zaten terwijl Roselyn een foto maken.
"Die gaan we zeker in lijsten." Gabriel keek nieuwsgierig van Amberley naar Roselyn. "Jullie maken me heel nieuwsgierig!"

Amberley

Amberley trok een pruillip. Dat betekende dus gen leuke dingen doen samen het weekend.
"O ja, dat is dit weekend. Er zou kermis zijn voor de kleintjes. Misschien ga ik even met de kinderen kijken. We kunnen zaterdag dan wel komen eten." Amberley knikte. "Volgens me moeder lijkt Jade er op mij toen ik klein was maar ze gaat ook steeds meer jou er in zien. Ik ben juist blij dat ze van ons allebei wat hebben, al zou ik het totaal niet erg hebben gevonden als ze meer op papa leken."
Amberley proestte het uit. "O god, never! Ik bedoelde eigenlijk die foto in de speeltuin op de glijbaan."

Roselyn
"Ik weet het en ik weet ook dat mijn moeder onze kinderen wilt zien maar.." Ze beet op haar lip. "Wat nou als het echt een vervelend gesprek wordt en we komen er achter dat het niet goed is als mijn moeder haar klein kinderen ziet? Ik wil graag met me moeder spreken als de meiden er niet zijn. Sommige dingen hoeven de meiden niet te weten of later pas. Ik wil niet dat onze dochters al blootgesteld worden aan mensen die ze misschien niet meer te zien krijgen." Roselyn nam een slok van haar thee en knikte naar Gabriel. "Ik regel wel wat bij de fotograaf als ik klaar ben met werken morgen." Ze keek van Amberley naar Gabriel. "Leuk geprobeerd meneertje maar die foto krijg je dus niet te zien."

Thomas
"Sorry lieverd, ik moet wel. Ik moet mijn restaurant vertegenwoordigen. Het is belangrijk dat de baas er is op deze dagen." Thomas kuste haar. "Het weekend er naar ga ik echt een leuk weekend er van maken, beloofd." Hij vond het ook lastig dat hij zijn meisjes bijna niet zag. Hij vond het ook vervelend dat hij doordat hij zo'n baan had bijna zijn vrouw niet zag. "Volgend weekend gaan we iets leuks doen." Beloofde hij. Hij keek van Gabriel naar Roselyn en van Roselyn naar Amberley. "Nou ben ik ook wel erg nieuwsgierig naar die foto in dat badje."

Amberley

Amberley knikte. "Ik weet het. En ik weet ook dat het nodig is om brood op de plank te krijgen maar.. Ik mis je gewoon als ik alleen leuke dingen ga doen met de kinderen maar ook gewoon bij kleine dingetjes. Als de tweeling huilt bijvoorbeeld en ze hun flesje moeten hebben dan mis ik jou omdat jij dan bij springt." Amberley kuste Thomas terug. "Beloofd!" Amberley schudde de hoofd. "Never! Hou nieuwsgierig jullie ook zijn!"

Gabriel

Gabriel knikte. "Ik snap het. Het is ook niet goed voor de meisjes. Ik zou ook niet willen dat iedereen maar in en uit hun leven loopt. Je hebt gelijk. Als het geen fijn gesprek wordt is het niet goed dat de meiden er bij zijn. We brengen ze naar Evelyn en blijkt het dan toch goed te verlopen met je moeder dan kunnen we de volgende keer of later meenemen." Gabriel dronk van ze cola. "Nee joh! Ik ga wel! Er zit een winkel vlak bij school, ik ga wel voor dat college begint. Jij moet ook nog werken. Kleine moeite!" Gabriel sloeg ze armen over elkaar. "Gemeen! Maar wel onze gênante foto's hebben gezien!"

Thomas
"Dat weet ik, maar ik kan er ook niks aan doen dat ik vaak nodig ben. Echt ik ga een leuke dag regelen volgend weekend. Wat dacht je er van om dan naar Tivoli te gaan? Dat is een pretpark in de buurt van Nijmegen bij Berg en Dal. Ze hebben daar attracties voor kinderen van 2 tot en met 12 jaar op maat gemaakt. Wij kunnen er ook wel met de tweeling in, in de kleinere dingen. Dan kunnen we slapen in Nijmegen." Hij vond het een leuk idee en hopelijk Amberley ook. "Gabriel heeft gelijk, wel onze foto's laten zien die gênant zijn en dan niet jullie foto's laten zien, oneerlijk." En hij deed als een klein kind zijn armen over elkaar.

Roselyn
Roselyn knikte. "Ja klopt, dat kunnen we doen." Roselyn keek even op haar horloge en ging met haar hand door de haren van Alexis heen. Ze haalde een elastiekje uit haar zak en deed het haar van Alexis in een klein staartje. "Zo hangt het ook niet meer voor je gezicht." Ze keek naar Gabriel en knikte. "Goed als jij wilt gaan vind ik het ook goed. Dan kan ik nog even tijd doorbrengen met de meiden." Roselyn haalde een hand door haar haar en glimlachte om de gezichten van Gabriel en Thomas. "Gabe, ik heb nog wel andere gênant foto's van mezelf toen ik kleiner was, die mag je wel zien."

Amberley

"Weet ik! Ik neem je ook helemaal niks kwalijk. Het is soms alleen een beetje zwaar, vooral als ik moe ben maar je hoort mij niet klagen, echt niet! Maak je maar niet druk." Ze kuste hem even en keek hem doordringend aan. Amberley knikte. "Is vind het goed, klinkt leuk! Zeg maar nog niks tegen Jade voor we gaan anders loopt ze de hele week te stuiteren en slaapt ze amper."
Ze haalde simpelweg de schouders op. "Hebben wij ook niet om gevraagd!"

Gabriel

Gabriel knikte twee maal. "Ik ga wel even langs. Komt goed." Hij aaide Alexis over de haar. "Je haar wordt lang, Lex. Misschien moeten we toch maar een keer met je naar de kapper." Hoe langer het zou worden hoe meer het zou klitten en dat zou een ramp worden met uitkammen. Gabriel grijnsde. "Ik hou je er aan!" Vervolgens keek die naar Amberley. "En jou krijg ik nog wel! Ik heb nog wel ergens gênante foto's van jou liggen. Zoals die foto waar jij met Kim en Tess opstaat dat jullie waterballonnen in jullie bikinitopje hadden gestopt of die foto dat je met je kont in de flaflip was gevallen."

Thomas
"Ik snap dat het zwaar voor je is. Het kost mij ook veel energie maar goed. Het komt wel goed." Hij kuste haar terug en knikte. "Okee dan regel ik kaartjes online, komt helemaal goed. Dan kijk ik wel even naar een hotel in Nijmegen. Ik heb gehoord dat dat een leuke stad is. Ik ben er zelf nog nooit geweest, beetje ver reizen ook vanuit hier. Toch wel bijna 3 uur." Thomas nam een slok van zijn cola en knikte. "Ik zeg niks tegen Jade."