The children of SFAM

Gabriel

Gabriel kuste Roselyn terug. 'Het was ook maar een geintje.' Gabriel knikte. "Ik neem wel vrij om mee te kunnen. Geen probleem." Ze spraken de data af en niet veel later stonden ze weer buiten. Het ging helaas altijd sneller dan die wilde. "Ik kan niet wachten. Lauren lijkt nu helemaal zo groot, terwijl het wel gisteren leek dat we haar in onze armen sloten." Gabriel knikte. "Je wilde toch ook nog het centrum in voor cadeautjes."

Thomas
Hij knikte. "Dat klopt. Maar het wordt wel een drukte van belang. De kinderfeestjes enzo en alle drie krijgen ze hun eigen vrienden. Maar ik hoop gewoon dat, als ze ouder worden, dat ze dan nog steeds vrienden zijn met elkaar. Dat zou ik geweldig vinden." Hij liep naar de keuken en begon de meiden te helpen met de taart. "Zeg dames niet snoepen van het beslag. Daar zit rauw ei in en dat is niet goed." Alexis en Jade keken elkaar even aan en knikten toen braaf. "Goedzo." Daarna gingen ze weer verder. "Ik doe hem in de oven." Hij maakte de oven open en deed de taart er in. Hij zette de kookwekker en liep de keuken uit. "Kom dan gaan wij ook luisteren naar Woezel en Pip." Maar Jade en Alexis hadden hun weg gevonden naar de speelhoek en gingen daar samen spelen. Thomas keek nog even naar de meiden, dat liep wel goed. Daarna liep hij naar Amberley en luisterde naar het verhaaltje.

Roselyn
Roselyn keek naar Gabriel. "Je bent wel erg van de geintjes he meneertje." En ze begon te lachen en gaf hem een speelse tik op zijn neus. "Als je geen vrij kan krijgen dan vraag ik wel of Amberley mee wilt. Dat komt wel goed." Ze liepen verder en ze knikte. "Ja klopt, maar ik wil eerst even ergens kunnen eten. Ik rammel. Daarna wil ik kijken voor cadeautjes." Ze pakte Gabriel zijn hand en knikte. "Kleine kinderen worden groot. Daar is geen ontkomen aan."

Amberley

"Ja.. Maar dat zelfde probleem hebben wij straks ook. Onze drie ukkies krijgen ook ieder hun eigen vrienden en wij hebben wel dubbel zo veel mensen over de vloer vanwege de tweeling."
Amberley knikte. "Ik hoop het echt. Het zal veelte jammer zijn al ze hun vriendschap van nu laten verwateren." Amberley las rustig voor aan de jongste drie terwijl Thomas in de keuken met de oudste een taart aan het bakken was. Ze zag na een tijdje ze vanuit de keuken naar de speelhoek verhuizen. Wat betekende dat de taart in de oven stond. Ze glimlachte even naar Thomas die er bij kwam zitten terwijl ze rustig verder las.

Gabriel

Gabriel keek Roselyn heel onschuldig aan, alsof er niks aan de hand was. Hij keek er vervolgens beteuterd aan. "Auw! Dat is gemeen!"
Gabriel liep een stukje door maar draaide zich met een ruk om. "Echt niet! Mooi niet dat ik die 3D echo laat lopen. Als ik geen vrij krijg meld ik me wel ziek." Gabriel knikte. "Prima." Gabriel zuchtte. "Ja... Maar het hoeft toch niet allemaal zo belachelijk snel." Hij pakte de hand vast en begeleidde er het ziekenhuis uit.

Thomas
Jasper was op zijn schoot gekropen terwijl Thomas op de grond was gaan zitten. "Hey boefje." En hij tilde hem op en gaf hem een kus. Julia kwam er ook bij en hij glimlachte. Jade en Alexis waren lekker samen aan het spelen. "Dat was een heel mooi en leuk verhaaltje." Hij keek op toen Jasper aan zijn trui ging plukken. "Jij ook al? Alexis ook al vanochend." Alexis keek vragend op en hij grijnsde. "Je oma heeft deze trui voor mij gebreid. Beetje respect is hier wel op zijn plek." En hij begon Jasper te kietelen die het uitgierde van de pret.

Roselyn
"Je vroeg er zelf om meneertje." En ze begon te lachen. Ze liepen het ziekenhuis uit en ze keek naar Gabriel. "Goed, ik vind het prettig als je mee gaat. Dan kunnen we beide genieten van onze mooie dame." Roselyn glimlachte en keek even naar de zon en keek toen weer naar Gabriel. "Het gaat sneller dan je denkt. Maar ik ben nu zo gelukkig, met jou en met de kinderen. Een perfect gezinnetje." Ze liepen naar de auto. "Of wil jij eerst winkelen?"

Amberley

Amberley had Lauren op schoot getild terwijl ze rustiger verder las. Ze glimlachte naar de tweeling die bij Thomas op schoot zaten. Met een schuin oog hield ze Alexis en Jade in de gaten.
Ze legde het boekje weg, wat net uit was en zette Lauren op de grond. "Allemaal Thomas kietelen!" en begon de man te kietelen zodat die Jasper wel los moest laten.

Gabriel

"Echt niet!", zei die beledigd en sloeg zijn armen over elkaar. Een geintje maken betekende geen tik tegen je neus. Gabriel knikte. "Ik laat echt geen afspraak lopen." Gabriel grijnsde. "I know, i know. De tijd vliegt soms om." Gabriel schudde de hoofd. "We gaan eerst eten. Ik rammel zelf ook."

Thomas
Thomas begon te lachen. "Hey kleine bengeltjes. Doen jullie wel voorzichtig met me?" En hij stopte met het kietelen van Jasper. Hij tilde de drie kleintjes op zijn schoot en gaf ze alle drie een kusje. "Jullie zijn schatten." Hij stond op en gaf Amberley een kus. "Kom dan gaan we wat drinken. Wil je koffie of thee?" En hij keek zijn vrouw aan. Hij hoorde gegiechel in de speelhoek en draaide zich om. Alexis en Jade waren lief aan het spelen. Hij haalde zijn mobiel uit zijn zak en maakte er een foto van.

Roselyn
"Okee je hebt gelijk." En ze gaf hem een dikke kus. Ze deed haar haar in een staart en keek naar Gabriel. "Nee ik ken je langer dan vandaag. Maar ik wil ook niet dat je problemen krijgt met je baas." Zei ze toen eerlijk. Roselyn had echt geen zin om werkgedoe er ook nog eens tussen te krijgen. Ze knikte. "Okee dan gaan we eerst eten." Ze appte haar twee zussen en haar moeder nog even wat het werd en stapte daarna de auto in. "Jij mag kiezen waar we gaan eten."

Amberley

"Nee!",sprak ze voor de kinderen, die inderdaad niet bepaald zachtjes deden met hun vader. Amberley klom weer op de bank nadat Thomas zich had overgegeven. Ze kuste hem en stond op om het boek op te ruimen. Amberley schudde de hoofd. "Nee, dank je. Misschien dat de kinderen ranja willen." Amberley keek om naar Jade en Alexis. "Wat spelen jullie lief.'

Gabriel

"Maak je geen zorgen. Tim heeft zelf ook vier kinderen, die begrijpt echt wel dat ik mee wil naar de echo. En anders kan ik nog altijd van dienst ruilen, een keer uren extra draaien."
Gabriel knikte. Deed de deur van de auto open en hielp Rose instappen en stapte vervolgens zelf in. "Dan gaan we naar broodjeszaak Loetje, op de Spuistraat bij het centrum. Zijn we daar ook meteen."

Thomas
Thomas begon te lachen en keek naar Amberley. "Hmm of Lauren en de tweeling ranja nemen, lijkt mij geen goed idee. Jade en Alexis kunnen we wel ranja geven als ze willen." Hij had het nog niet gezegd of Alexis en Jade hingen aan zijn been. Hij begon te lachen en aaide de dames over hun haren. Alexis keek hem nijdig aan en begon haar haar weer goed te doen. "Je weet zeker dat je niks wilt Amber? Je moet goed drinken hoor." En hij glimlachte en gaf haar een kus.

Roselyn
Roselyn keek naar Gabriel. "Okee dan vertrouw ik er op dat hij je ook echt vrij geeft. Anders krijg hij met mij aan de stok." Ze begon te lachen en klikte haar gordel vast. Ze had zin om ergens te gaan lunchen met Gabriel. Ze vond het fijn om weer even wat met zijn tweetjes te doen. Ze knikte. "Klinkt lekker, ik ben benieuwd." Ze keek even naar buiten en wreef over haar buik. Over een halfjaar zou dan hun derde dochter op de wereld komen. Ze vond het spannend, maar ook wel weer leuk.

Amberley

"Ik bedoelde meer te zeggen of je voor de kleintjes ook wat te drinken wilt meenemen."
Amberley grijnsde. Blijkbaar waren haar kinderen niet de enige die er niet tegen konden als je hun haar door de war bracht. Al vond ze het ook wel iets voor Alexis. Amberley schudde de hoofd terwijl ze de kleintjes op de bank tilde. "Nee, dank je. Ik hoef echt niet. Ik heb net een glas water op."

Gabriel

"Maak je geen zorgen, komt helemaal goed en anders mag je boos op Tim worden. Hou ik je aan." Hij grijnsde even licht en gaf Rose een kus op de voorhoofd. Hij legde zijn hand op de buik terwijl die met de ander reed behalve als die hem nodig had. "Dag lief klein meisje, papa wilt jou heel graag ontmoeten maar blijf nog maar even veilig in mama de buik zitten." Gabriel keek verbaasd naar Roselyn. "We hebben toch wel eens samen gegeten bij Loetje."

Thomas
Thomas knikte. "Ik regel wel wat." Hij liep naar de keuken en keek nog even of de taart nog goed ging. Hij schonk daarna wat drinken in voor de kinderen en regelde flesjes voor de allerkleinste. Hij legde zijn kopje met thee op een dienblad en de rest van het drinken ook en liep daarna terug naar de woonkamer. Hij zette de dienblad op tafel en zette de tweeling op schoot waarna hij ze liet drinken. "Zou jij Lauren kunnen doen? Ik heb het drinken van Alexis en Jade in een sippycup gedaan."

Roselyn
Roselyn glimlachte. "Okee, daar hou ik je ook aan. Dat ik dan de eer heb om boos te worden op Tim." En ze grijnsde en keek even naar Gabriel en keek toen weer naar buiten. "Het duurt nog wel even hoor dat ze ter wereld komt. Maar ik kan ook niet meer wachten. Ik heb er zin in. Het wordt wel een drukte van belang om drie kinderen op te voeden, maar dat komt wel goed." Roselyn keek bedenkelijk naar Gabriel. "Echt? Dan kan ik me daar niks meer van herinneren. Oeps. Hadden ze daar niet die heerlijke kipfilet Italiaansebollen?"

Amberley

Amberley stak de duim op. Ze hield de kinderen in de gaten terwijl Thomas in de keuken was. Amberley knikte. Ze nam Lauren op schoot en gaf haar, haar flesje. Amberley stak de duim op. "Lex, Jade, er staat drinken voor jullie op tafel."

Gabriel

Gabriel schoot in de lach. "Dat wil ik meemaken maar laten we er maar van uitgaan dat die me gewoon vrij geeft." Gabriel knikte. "Als Thomas en Amberley het kunnen, kunnen wij het ook. Het wordt gewoon een gezellige roze bende." Gabriel sloeg een overdreven zucht. "Onder andere! En heerlijke tosti's!"

Thomas
Thomas keek toe hoe de tweeling rustig aan het drinken was. Jade en Alexis kwamen op hun drinken af rennen en pakte beide een sippycup. Hij keek even naar de wandklok en keek toen weer naar Amberley. "Het is bijna tijd voor lunch, misschien kunnen we zo de tafel dekken. Ik weet niet of Lauren en Alexis gewend zijn om op een vast tijdstip te eten." Hij hoorde een bliepje en hij haalde zijn mobiel uit zijn zak. "Ow kijk, Anna, Daniël, Clary en Matthew op de boot naar Texel, ze gaan daar een weekendje naar toe." Hij liet de foto zien van zijn zus met haar man en twee kinderen.

Roselyn
Ze begon ook te lachen. "Ik denk alleen niet dat Tim dit wilt meemaken. Dus ik ga er ook maar vanuit dat hij je vrij geeft, anders krijgt hij het met mij aan de stok." Ze knikte. "Okee daar heb je gelijk in. Maar zij hebben geen drie meiden. Ze hebben een grote meid en een tweeling. Gelukkig geen tweeling van hetzelfde geslacht, maar wist jij dat zelfs tweelingen van hetzelfde geslacht van uiterlijk kunnen verschillen?" Ze keek even naar Gabriel. "Ik ga toch voor de Italiaansebol met kipfilet."

Amberley

"Eerst je drinken op drinken voor dat jullie weer gaan spelen meiden. Kom maar op de bank zitten." Ze hielp beide meiden op de bank. Amberley haalde de schouders op. "Ik heb geen idee, maar we kunnen wel zo gaan lunchen. De kleintjes krijgen ook zo hun fles. Dat heeft iedereen meteen gegeten." Amberley glimlachte. "Gezellig! Dat brengt me op een idee. Misschien kunnen we na het middagdutje met de kids naar de speeltuin."

Gabriel

"Haha, ik zal het tegen hem zeggen en weet zeker dat je hem daarmee heel bang krijgt." Hij grijnsde even. "Nee, maar maakt dat verschil dan? Misschien hebben wij wel mazzel dat Lauren wat ouder is." Gabriel knikte. "Een twee-eiige tweeling kan ook van het zelfde geslacht zijn ja." Gabriel grijnsde. "Doe dat, ik ben er nog niet uit wat ik neem. Ze hebben meerdere lekkere dingen."