My life as a teenager (sfam)

Alexis
"Haha. Ik hou ook van jou." En ze glimlachte en voelde hoe ze werd meegesleurd naar de H&M. "Is goed hoor. Ik wil ook niet dat die truien weg zijn. Kom dan gaan we lekker passen." Ze dacht na. "Ik kan Lauren wel appen. Maar ik doe het niet. Ik heb jou wat belooft en ik wil niet constant op mijn mobiel kijken. Ik kan het veel beter persoonlijk tegen haar zeggen." Ze liepen de winkel binnen. "Ik zou zeggen als ik iets zag. Nou waar is dat mooie jurkje van jou dan?"

Charlie

Charlie stak de tong uit naar de zus maar grijnsde vervolgens. Charlie knikte en liep de H&M in.
"Oke, dat is waar. Zie je! Je kan je wel aan je beloftes houden." Ze stak plagend de tong uit.
"Welk jurkje? Ik kwam voor die trui die daar ligt!" Ze wees op een stapel met vel gekleurde truien en liep er dan ook heen. "Hebbes! Alleen nu kan ik niet kiezen. En is wil ook nog voor een broek kijken anders heb ik niet genoeg geld en nee je gaat het niet voor me betalen!"

Lauren

"Maar zo voel ik me nu wel", sprak ze haast fluisterend. Lauren schudde de hoofd. "Dat bedoel ik niet. Ik bedoel dat Lex niet afhankelijk moet zijn van een jongen in de eigen geluk. Ik weet wel dat ze er komt maar het lijkt net of ze zich totaal aan hem vastklampt. Sander is er niet altijd en dan moet ze ook de eigen ding kunnen doen. " Lauren rolde met de ogen. "Mam! Hou op! Ik schaam me dood! Ik durf te wedden dat je het nog bewaard hebt ook." Ze zette de koekjes op tafel. " Zal ik koffie en thee zetten? Liz, wil je ranja?"

Jasper

" Ik had je geen keuze gegeven. " Hij keek op naar Jade. Hij stond op en begroette zijn zus met een knuffel.
"Jade en ik gaan je spullen wel halen. Komt goed. Belooft! Maak je daar maar niet druk om. We vinden wel een oplossing. Ook voor waar je gaat slapen. " Hij keek op zijn horloge. " Mam zou hier zo elk moment moeten zijn. "

Alexis
"Tuurlijk kan ik dat, heb ik dan gezegd dat ik dat niet kan?" En ze stak haar tong uit. Ze begon even te lachen. "Dan was ik dat volgens mij met dat jurkje." Ze glimlachte en keek naar de truien en keek toen naar haar zusje. "Kan jij mijn gedachten lezen of zo? Zeg zusjelief, ik heb mijn loon gekregen, ik heb veel gewerkt de afgelopen maanden. Je weet dat ik het zo betaal voor je. Ik ben je zus. Jij zou dat misschien ook voor mij doen." Alexis keek even naar de truien. "Doe donkerblauw, die kleur heeft je altijd al goed gestaan." Zei ze uiteindelijk.

Roselyn
Ze stond op en liep naar haar dochter toe. Ze gaf haar een dikke knuffel en een kus op haar wang. "Je bent lief." Zei ze en ze keek haar lief aan. "Ik ben niet boos en papa ook niet. We houden van je." Roselyn gaf haar dochter nog een kus en ging toen weer op de bank zitten. "Uhm ik heb dat nog wel bewaard. Kom nou we hebben alles nog bewaard. Ik bewaar jullie tekeningen en moederdagcadeautjes altijd. Het zijn herinneringen, mooie herinneringen en die wil ik koesteren." Ze tilde Liz op haar schoot en keek het meisje aan. "Ranja!" Riep Liz blij uit. "En dan krijg je ook nog eens een lekker koekje, wat ben jij een bofkont zeg."

Lacey
"Nee dat snap ik. Ik ben ook blij dat je mij geen keuze hebt gegeven. Je bent een schat Jasper." En ze pakte zijn hand en keek hem lief aan. Jade keek haar ook lief aan. "Toby belt mij zodra het rustig thuis is en dan kunnen we je spullen op halen. We hebben nog een logeerkamer naast de muziekkamer. Ik denk dat je daar wel terecht kan. Dat was vroeger de speelkamer maar nu niet meer. Ik geloof dat papa en mama er een logeerkamer van hebben gemaakt. Het komt allemaal wel goed." Lacey knikte. "Misschien moeten we straks langs mijn huis rijden. Ik weet dat Toby zou bellen als het rustig was, maar dat kan ook betekenen dat het nooit rustig wordt." Jade knikte. "Goed dan rijden we er zo wel even langs."

Charlie

"Nee, maar je bewees wel het tegendeel." ,zei ze wel gemeend. Charlie knikte. "Ja, je had het er nog over in de bus." Ze schudde de hoofd. Blijkbaar was de zus niet alleen zwanger maar ook vergeetachtig geworden. Charlie schudde de hoofd en toen nog heviger. "Ja, dat weet ik maar ik wil het gewoon niet. Ik moet toch ooit een keer leren dat niet alles te koop is en je je eigen centen moet verdienen. Ik heb aan papa en mama gevraagd of ik mag werken bij de supermarkt." Charlie grijnsde. 'Nu lees jij mijn gedachten. Ik wilde al voor de donkerblauwe gaan."

[b]Lauren[b]

Lauren grijnsde. "Zeg dat maar niet te hard op. Je weet dat ik ook heel stout kan zijn. Vaak genoeg op me kop gehad van papa."
Lauren knikte. "Weet ik." Ze zette de koffie aan en het water op.
"O god, als je het maar niet te voorschijn haalt!" Ze zag Daley helemaal in een deuk liggen van het lachen. "Ja, jog lach me lekker uit." Ze gooide een kussen naar zijn hoofd toe. Lauren schudde de hoofd. "Jij wordt veel en veelte veel verwend."

Jasper

"Bedankt mijn moeder maar. Die heeft aangeboden om je te laten komen logeren. Dat zal ze op prijs stellen."
Jasper knikte. "Is het ook. Helemaal vergeten. Noah heeft zijn speelhoek in de woonkamer gekregen dus daar kan je rustig slapen." Jasper knikte. "We zien het wel." Net op dat moment kwam Amberley aanrijden met Noah. Hij ving Noah op die op hem af kwam rennen. Hij keek zijn moeder met een dankbare blik aan en met een blik van we leggen het nog wel geheel uit.

Alexis
"Ik heb dat net wel gedaan en dat had ik niet moeten doen. Daarom doe ik het nu ook niet." Ze glimlachte en keek even naar een paar mensen en keek toen weer naar haar zusje. "Owja klopt, je hebt helemaal gelijk." Ze begon te lachen. "Ik ken je al veertien jaar, ik weet onder hand wel welke kleuren jou staan en welke kleuren niet." Ze knikte. "Daar heb je gelijk in. Dat hebben papa en mama ook tegen mij gezegd, sinds ik al twee jaar werk bij de pottenbakkerij hoor ik ze niet meer." En ze lachte even. "Welke maat neem je en zullen we zo eens op zoek gaan naar dat jurkje? Dan kunnen we tegelijk passen."

Roselyn
"Ja maar Lau, dat hoort allemaal bij de puberteit. Ik was ook geen lieverdje toen ik puber was. Dat is gewoon heel normaal. Soms heeft een persoon er meer last van dan een ander. Je blijft altijd onze lieve meid." En ze glimlachte lief naar haar dochter. Ze keek naar Liz. "En soms mag je ook verwend worden." Ze aaide het meisje door haar haren en keek even naar Gabriel en toen naar Daley. "Ik vind het leuk dat jullie elkaar gevonden hebben. Ik zie dat je Lauren gelukkig maakt, dat vind ik fijn om te zien."

Lacey
Ze keek op toen er een auto stopte. Het was de moeder van Jasper. Ze keek even naar Jasper en reed naar de auto. "Bedankt mevrouw Bronkhorst dat ik bij jullie mag blijven slapen tot ik weer naar huis kan." Bij dat laatste vreesde ze dat dat nooit ging gebeuren. Ze keek naar Noah die haar ook begroette en glimlachte naar hem. "Mam, Lacey haar spullen liggen nog thuis, maar ze durft niet goed naar binnen en Toby is daar ook, die is aan het proberen om met zijn vader te praten." Hoorde ze Jade zeggen. "Ik vrees alleen dat dat niet helpt, mijn vader was al boos en Toby kan ook heel boos worden, als je dat bij elkaar optelt krijg je oorlog. Daar wil je liever niet bij zijn." Zei Lacey.

Charlie

Charlie knikte. Ze rolde nogmaals met de ogen. "Volgens mij lijd je eerder aan geheugenverlies zus dan dat je zwanger bent.", sprak ze de gedachten hard op uit. Charlie keek Alexis aan. "Pff! Echt niet! Ik koop straks gewoon die roze alleen maar om het tegendeel te bewijzen." Charlie knikte. "Dat ook maar ik wil zelf ook gewoon centjes verdienen om leuke dingen te kunnen doen."
Charlie knikte. "Deze, een M, anders is die veelte groot. Heb je het jurkje al zien hangen?"

Lauren

"Ja.. Oke...", zei ze met een zucht. "Maar dan hoefde ik me nog niet als een achterlijke bitch te gedragen." Ze besefte pas zins het uit was met Dustin hoe stom ze had gedaan tegen de ouders en de zussen. "Dat boefje wordt me teveel verwend.", hoorde ze Daley zeggen die vervolgens echt met een blik keek van: WTF! Moet jij mij wat uitleggen? Lauren moest moeite doen om de lach in te houden. "Uhh mam! We hebben niks met elkaar. Daley is gewoon een hele goede vriend omdat we al jaren elkaars danspartner zijn. Hij wilde gewoon helpen, meer niet."

Amberley

Amberley stapte uit en haalde Noah uit zijn stoeltje die meteen naar zijn vader rende. Ze begroette ieder en hoorde vervolgens de dankende woorden van Lacey. "Graag gedaan. Je bent van harte welkom en mag zo lang blijven als je wilt. Geen probleem!"
Amberley keek van de dochter na de zoon met een blik van wat is hier aan de hand. Maar dat kon ze misschien beter vragen waar Lacey niet bij was. Ze zag Noah naar Fellow met zijn handjes uitreiken. "Noah! Wat hebben oma en papa nou gezegd over het aaien van hondjes?" "Sorry!", klonk een klein stemmetje wat vervolgens vroeg: "Hondje aaien?" Ze glimlachte even. "Dat vraag je heel netjes, Noah." Amberley haalde een hand door de haar. "Zeg het maar. Als je eerst je spullen op wilt halen dan rijden we eerst langs je huis, anders doen we het later."

Roselyn
"Iedereen heeft wel een moment waar die spijt van heeft. Je vader en ik hebben ook wel eens dat soort momenten gehad. Daar zijn we mensen voor, we mogen fouten maken. Anders kun je er ook niks van leren en niemand is perfect. Ik zie nu dat je je best doet om te veranderen en dat vind ik fijn om te zien." Ze glimlachte en keek naar Gabriel en gaf hem een kus en keek toen naar Daley en Lauren. "Oeps sorry, dan haal ik dingen door elkaar. Tis ook wat hoor met drie dochters. Blijf je eten vanavond Daley? Alexis kookt, shoarmaschotel dacht ik."

Alexis
"Echt niet. Ik lijd niet aan geheugen verlies. Ik was bezig met die bitch en met waar we uit moesten stappen in de bus, waardoor ik er geen erg meer in had." En ze keek even naar haar schoenen. Ze begon te lachen. "Pff roze vind ik niet leuk staan bij jou. Ik vind je meer een type voor rood of blauw." Ze keek even om zich heen. "Daar hangt hij." En ze liep naar het jurkje toe. "Ik zit nu te twijfelen welke kleur ik zou nemen." En ze keek haar zusje vragend aan.

Lacey
Ze glimlachte. "Dankjewel. Ik ben u erg dankbaar." Ze keek naar Noah die Fellow wilde aaien. "Tuurlijk mag je haar aaien. Ze doet niks." Ze glimlachte en keek naar Fellow die aan Noah snuffelde en toen kwispelde. Lacey keek even naar de moeder van Jasper. "Ik wil ze nu halen, dan hebben we ze alvast. En dan hoef ik ook niet terug." Ze keek naar Jasper. Zou Jasper alles verteld hebben of niet? Jade keek naar haar moeder. "Zou jij niet samen met Julia Edwin ophalen van het vliegveld vanmiddag? Ik dacht dat Julia vertelde dat ze Edwin zou ophalen van het vliegveld. Of zou ze dat met papa doen of is papa in het restaurant." Lacey hoorde de vragen van Jade. Dat waren veel vragen, als zij zoveel vragen zou stellen zou haar vader boos op haar worden.

Lauren

"Moment? Je bedoeld gewoon momenten. Twee jaar van me leven! Me hele relatie met Dustin!" Ze begon maar niet over de vele stomme dingen die ze in die periode had begaan.
"Ik doe me best, maar veranderen is niet zo makkelijk." Lauren schudde de hoofd. "Ook zo moeilijk om te onthouden dat Alexis een vriendje heeft, he." Lauren rolde met de ogen. "Lijkt me heel gezellig. Ik breng alleen dan even Liz tussendoor naar huis.", hoorde ze Daley antwoorden.

Charlie

Charlie grijnsde. "Je lijdt dus gewoon aan geheugenverlies." en stak de tong uit naar de zus. Om te voorkomen dat Alexis zou uithalen verschool ze zich achter een kledingrek.
"Je weet dat ik een hekel heb aan roze. Heb je het mij ooit zien dragen?", vroeg ze heel serieus. Charlie sloeg de armen over elkaar. "Ja, uhh! Dat kan je beter aan Lauren vragen, die is de mode-expert. Ik zou zelf voor de rode gaan."

Amberley

"Graag gedaan hoor meis. Jij en je broer zijn van harte welkom."
Amberley glimlachte even. "Lief zijn voor Fellow, he Noah."
Ze zag de kleinzoon heel onschuldig knikken. Amberley schudde de hoofd. "Hallelujah, Jade. Nog meer vragen? Ik heb papa gevraagd of die met Juul Edwin wilde ophalen. Hij hoefde niet te werken vandaag dus wij kunnen zo de spullen van Lacey gaan ophalen. Als we eenmaal thuis zijn zal ik de logeerkamer gereed maken. Ik neem in elk geval aan dat dat het makkelijkste is."

Roselyn
"Nou en? Je bent nu toch aan het veranderen. Ik hou nog steeds van je." Roselyn glimlachte en knikte. "Veranderen is ook moeilijk. Je hebt tijd nodig en die geven we je ook. Misschien kun je binnenkort wat leuks gaan doen met je zussen?" En ze keek Lauren vragend aan. Haar blik ging naar Daley en ze glimlachte naar hem. "Okee gezellig. Liz mag ook wel mee eten hoor, geen probleem." Ze keek toen naar Lauren. "Ja klopt, dat is ook weer wennen hoor. Dat mijn oudste dochter een nieuwe relatie heeft, die overigens veel leuker is."

Alexis
"Echt niet! Kom hier jij!" En ze liep achter haar zusje aan en begon haar te kietelen. "Hou van je." En ze gaf haar een kusje op haar hoofd en stond toen weer rechtop. "Nee roze moet je niet doen. Ik weet zo onderhand wel dat jij een hekel hebt aan roze." Ze dacht na en keek naar de jurkjes. "Rood heeft mij altijd al goed gestaan. Ik denk dat ik de rode en de aubergine mee neem." En ze wees naar de andere kleur. Ze haalde ze van het rek en keek naar Charlie. "Kom dan gaan we gezellig passen."

Lacey
Lacey keek naar Amberley en glimlachte. "Ik denk dat Toby ook graag bij jullie komt logeren. Hij heeft dat vaker gedaan, maar u begrijpt wel wat ik bedoel." Ze keek naar Fellow die genoot van alle aandacht. Ze keek naar Jade. "Sorry mam, je weet dat ik een kind van me vader ben en veel vragen stel. Dus dat met Edwin is ook weer geregeld. Mooi." Lacey keek even naar Jasper en glimlachte naar hem. "Ja dat is denk ik wel het makkelijkst. Ik kan wel naar boven, het duurt alleen langer." Ze vond het spannend om haar spullen op te halen, haar vader en Toby konden hele erge ruzie met elkaar hebben en als dat gebeurde dan was het liefste buiten.