My life as a teenager (sfam)

Jasper

Hij zag vanuit ze ooghoeken dat zijn ouders elkaar begroette met een. Jasper schudde ze hoofd.
Lekker dat geklef waar iedereen bij was. "Hebben we dat nou nog steeds? Dat is dik 17 jaar oud."
Jasper schudde ze hoofd. "Die is voorlopig wel zoet.' Hij ging bij Noah zitten om samen een toren te bouwen. Elke keer als ze een hoge toren hadden gebouwd gooide Noah het maar al te graag om, zodat die weer opnieuw kon beginnen met bouwen.

Thomas
"Haha ja dat hebben we nog steeds. Ik heb ook nog speelgoed van mezelf liggen zoals Lego en Playmobile maar dat wilde ik nog niet aan hem geven. Ik heb ook boven 1,2,3 playmobile liggen. Dat is voor peuters en kleuters erg leuk. Misschien kan hij er ook wat mee." Hij keek naar de toren. "Mag ik een foto van jou en hem maken? Je eerste foto samen met hem?" Hij keek naar Sjoerd die glimlachte. "Noah heeft nu al plezier met zijn vader."

Roselyn
"Ik zou haar nooit kunnen dwingen het weg te laten halen. Dat heb ik ook niet gedaan toen ik zwanger was van Chris. Het zou veel pijn bij mij doen om tegen haar te zeggen dat ze te jong is en dat ze het weg moet laten halen. Dat kan ik gewoon niet. We gaan haar helpen. Ze gaat het goed bij ons krijgen en de baby ook." Roselyn zuchtte diep. "Begrijpelijk dat ze bang is voor Jason en dat ze bang is dat hij haar kind wilt hebben. Maar we gaan haar beschermen Gabe. Niemand komt aan onze meisjes." Ze snoof haar neus. "Ik kan moeilijk boos worden als ik zoiets hoor. Ik ben er van geschrokken maar boos, nee. Ze kan er niks aan doen en stel ze had er voor gekozen om het zonder voorbehoedsmiddelen te doen, ongelukken gebeuren. Maar dit is gewoon... Ik zag de pijn in haar ogen." Ze stond op. "Ik ga weer aan het werk. Wil je even bij haar kijken? Het is zo stil daar boven. Misschien is ze aan het schrijven, dat doet ze vaak of ze is aan het lezen. Of er is wat anders aan de hand. Vanavond vertellen we het aan de andere meiden, met zijn drietjes. Ik kan het Alexis niet aan doen om het in haar eentje te laten doen." Ze gaf Gabriel een kus en liep toen weer naar haar praktijk.

Jasper

Jasper schudde zijn hoofd. "Dat bewaar je toch allemaal niet. Naja, eerlijk gezegd komt het nu wel van pas. Voorlopig vermaakt die zich met de blokken. We kunnen het altijd nog pakken."
Jasper rommelde tussen de knuffels. "Heey! Mijn blauwe poezentutlap. Haha, zo vind je nog eens iets." Jasper knikte en haalde zijn mobiel uit zijn zak. "Graag! Ik wil zo veel mogelijk vastleggen omdat we zo veel hebben gemist." Jasper grijnsde. "De grootste pret!"

Gabriel

"Ik zou het niet over mijn hart kunnen krijgen. Toen je vertelde dat we in verwachting waren van Chris heb ik geen moment getwijfeld om het te houden." Gabriel knikte. "Ik heb er al verteld dat we er altijd voor der zullen wezen en er zullen helpen. Ik heb er beloofd om wat moois te schilderen in de babykamer." Gabriel baalde zijn vuisten even. "Ik heb tegen hem gezegd dat als ik hem nog eens in de buurt van mijn dochters zie ik elk botje in zijn lichaam breekt en dat meen ik."
Gabriel knikte. Hij snapte wat Roselyn bedoelde. "Ga maar! Ik hou de meiden wel in de gaten. Als er iets is dan kom ik het je vertellen."

Thomas
"Tuurlijk bewaar ik dat, ik heb er goede herinneringen aan. Mijn vader en ik bouwde wel eens dingen samen. Dus ik wilde die spullen graag bewaren." Thomas keek even naar Sjoerd die knikte. "Ik heb ook mijn speelgoed bewaard van vroeger. Simon heeft daar wel eens mee gespeeld he Simon?" Simon knikte. Thomas keek even naar Simon en keek toen naar Noah. Hij pakte de mobiel aan. "Lachen!" Riep hij en hij maakte de foto. "Alsjeblieft." Zei hij toen hij de mobiel terug gaf.

Alexis
Ze zag haar moeder weg gaan. Zachtjes liep ze de trap op. Ze had haar pyjama aan en een badjas aangetrokken. Ze kon niet meer slapen. Ze keek naar haar vader en ging moe zitten. "Ik ben blij dat mama het zo goed op pikte." Zei ze zachtjes ze gaf haar vader een knuffel. "Jason appte mij nog. Als ik niet doe wat hij zegt, ben ik nog niet jarig. Ik moest van hem deze pillen slikken." En ze liet hem het lege doosje zien. "Geen zorgen, ik heb de pillen weggegooid maar..." Ze merkte dat er langzaam weer herinneringen naar boven kwamen drijven. Onder andere dat Jason haar die pillen in haar mond douwde. Ze kwam met een schok weer terug op aarde en keek bang naar haar vader. "Doe me geen pijn, alsjeblieft, doe me geen pijn." In haar gedachten herbeleefde ze dat moment weer. Ze zakte neer op de bank en voelde zich duizelig, alsof de pillen nu pas in gingen werken. Het was voor dat ze zwanger was. "Pap, het spijt me." Zei ze zachtjes en ze trok haar benen naar zich toe en wiegde zichzelf zachtjes heen en weer.

Julia
"Okee en toen? Wat gebeurde er toen?" Vroeg ze met een glimlach en ze nam een slok van haar cola. "Mijn vader nam een foto van mij in mijn blootje in een emmer." Julia begon te lachen. "Geloof me ik heb ook gênante dingen meegemaakt. Mijn vader heeft mij en broer wel eens gefotografeerd in bruiloftskleren, hun kleren die ze aan hadden. Mijn broer had de jurk aan en ik de smoking. Best wel gênant want hij hangt nu in de wc bij ons thuis." Edwin begon te lachen. "Dus je moet elke keer naar die gênante foto van je kijken? Mijn moeder hing ze ook op in de wc." Julia pakte de hand van Edwin vast. "Hey bitch dat is mijn vriendje waar je aan zit!" Hoorde ze een bekende stem roepen. "Uhm Katie jij dacht dat we een relatie hadden, maar ik heb gezegd dat we vrienden waren meer niet." Zei Edwin. Julia werd uit de stoel gesleurd. "Katie blijf van haar af." Maar Katie luisterde niet en sleurde Julia naar de muur. Ze kreeg een mep in haar gezicht. "Katie!" En voordat Katie nog een keer kon slaan sleurde Edwin Katie van haar af. "Laat haar met rust. Verdwijn!" Katie keek kwaad naar Julia. "Ik krijg je nog wel op school." Julia keek naar Edwin. "Gaat het?" Vroeg hij bezorgt. "Ja het doet alleen pijn me wang, meer niet. Ik ben het wel gewend maak je geen zorgen." Julia keek angstig naar Edwin. "Julia ik wil je geen pijn doen. Kom hier." Maar Julia schudde nee. "I...Ik ga naar huis. Tot vanavond." Ze pakte haar spullen en rende de lunchroom uit. "Julia! Wacht!" Riep Edwin. Maar Julia was al op haar fiets gestapt en fietste huilend naar huis. Ze had alles verpest. Ze rende het huis binnen en rende naar boven waarna ze zich op haar bed liet vallen. Edwin wilde haar vast niet meer zien, ze had echt alles verpest.

Jasper

Jasper knikte. "Wat leuk! Hebben wij daar ook nog mee gespeeld?" Net op het moment dat Noah de toren opnieuw omgooide werd er een foto gemaakt. Vervolgens trok die Noah op schoot en lachte ze samen naar de camera. Hij nam dankbaar ze telefoon terug en veranderde snel de achtergrond foto.
Jasper zag Julia thuis komen en meteen naar de kamer vetrekken. Dat was niet goed. Hij liep naar boven. "Heey! Wat is er? Was de date niet leuk?" Noah was hem blijkbaar gevolgd. "He, kleine man. Kijk eens! Tante Julia." Noah klom op het bed. "Niet huilen!" en probeerde de tranen bij Julia weg te vegen.

Gabriel

Gabriel keek op naar zijn dochter die weer terug beneden was. "Ik ook, maar ze kon niet boos op je worden. Niet om de situatie zoals het is. Je hebt hier niet zelf voor gekozen."
Gabriel knuffelde ze dochter terug. Hij nam het doosje aan". "Dat is puur vergif! Lex, je moet die jongen blokken. Het contact met hem verbreken." Hij pakte Alexis stevig vast. "Rustig maar. Je hoeft geen spijt te hebben. Alles komt goed. Ik ben bij je. Rustig maar. Ik bescherm je, altijd."

Julia
Julia keek op toen Jasper met Noah binnen kwam. Ze ging rechtop zitten en keek naar Noah. "Hey kleine man." En ze knuffelde haar neefje even. "De date was heel leuk maar..." Ze beet op haar lip. "Een klasgenoot kwam binnen. Katie heet ze. Die werd kwaad en zei dat Edwin haar exvriend was. Edwin zei van niet en toen sleurde ze mij uit mijn stoel en sloeg me in het gezicht. Voordat ze verder kon slaan heeft Edwin haar van mij afgetrokken. Ik ben in paniek weggegaan. Vanavond gaan we uit eten. Maar ik heb het gewoon verpest."

Alexis
"Nee maar ik kies er voor om het kindje te houden. Ze had daar boos over kunnen worden." Alexis keek haar vader aan. "Ik heb die pillen in mij gehad pap. Ik weet het alleen niet goed meer." En ze rilde eventjes. "Ik weet alleen wel dat hij samen werkt met Dustin. Ik heb Dustin gezien toen met die pillen. Die jongen die ik gisteren heb geslagen." Ze ging dichter tegen haar vader aan zitten. Ze kuchte eventjes en deed haar ogen dicht. Na een tijdje viel ze in een diepe slaap tegen haar vader aan.

Gabriel

"Mama had je nooit kunnen dwingen om het weg te laten of weg te laten geven. Dat kon ze zelf ook niet." Gabriel keek Alexis aan. "Hij heeft je gedwongen om ze in te nemen, anders had je het nooit gedaan." Gabriel dacht na. "Die jongen gaat toch met Lauren om? We moeten met Lauren praten voor er wat met haar gebeurt." Hij wou opstaan om naar Lauren te gaan maar Alexis was tegen hem aan in slaap gevallen. Hij kon geen kant op en het was beter om er te laten slapen.

Jasper

Noah glimlachte liefjes. Hij was languit op het bed van Julia gaan liggen met Jasper's oude poezen tutap. "Maar wat?" Hij stond op, tilde Jasper op en riep of zijn moeder Noah kon opvangen die er meteen aan kwam gelopen en hem meenam om een broodje te eten. "Dat praat even wat makkelijker.", zei die toen die weer op het bed zat. "Wat nou als Edwin niet heeft gelogen? Dat er echt niks is met ene Katie. Ga vanavond naar hem toe en praat er over. Leg uit waarom je weg bent gegaan."

Lauren

Lauren was hem via de regenpijp gepeert. Ze hoopte maar dat Alexis er niet had zien staan roken op het balkon. Als die de mond open deed tegenover de ouders dan was ze de pineut. Ze was op weg naar Dustin om het goed te maken. Ze liep zo als gewoonlijk achterom naar binnen. Ze bleef verstijfd staan. "Jij vuile klootzak!" Ze zag Dustin op de bank liggen met het meisje. Ze waren het aan het doen! Ze liep kwaad op hem af en begon hem te meppen. "Jij vuile klootzak! Ik dacht dat wij wat hadden! Player! Hoe veel heb je er wel niet gehad toen wij wat hadden? Gatverdamme! Ik haat je! Ik haat je!" Ze haalde nog een keer uit, rende naar buiten, sprong op de fiets en fietste razend snel naar huis.

Alexis
Alexis werd slaperig wakker toen ze iets hoorde buiten. Ze keek haar vader aan. Ze pakte trillerig zijn handen en keek even wazig voor zich uit. "Ik dacht dat Jason van mij hield. Hij zei dat zo vaak en toen..." Ze haalde trillerig haar mobiel uit haar zak en verwijderde Jason. "Nu is hij voor goed weg. Hoop ik." Ze ging op de bank liggen en pakte de deken die over de bank hing. "Pap kunnen we vanavond rijst met kipdöner, veldsla en taiziky saus eten?" Ze was dol op dat eten en ze vond dat haar vader dat goed klaar kon maken. Ze ging beter in de kussens liggen en viel in slaap. In haar slaap mompelde ze dingen. "Niet doen Jason, stop. Alsjeblieft! Nee. Ik wil niet."

Julia
"Ik weet zeker dat Edwin daar niet over gelogen heeft. De blik in zijn ogen zei dat ze vrienden waren geweest maar Katie dacht meer dan dat." Ze pakte haar zakdoek en snoot haar neus. "Ik schaam me er zo voor Jas. Ik kan niet eens normaal met een jongen praten of ik raak al in paniek. Ik weet gewoon niet hoe ik het aan hem moet uitleggen." Ze pakte haar geboorteknuffel en keek wazig voor zich uit. "Hij is zo lief voor me en luistert goed naar me. Ik heb gezegd dat ik gepest wordt enzo. Hij is de enige die voor me op kwam, tenminste jij zou dat ook doen, maar je weet wat ik bedoel."

Jasper

"Sommige mensen klampen zich vast terwijl ze los moeten laten. Ze beseffen niet dat iets voorbij is. Ze willen het niet accepteren." Jasper sloeg een zucht en dacht na. "Door eerlijk tegen hem te wezen, de waarheid te vertellen." Jasper knikte. 'Ik snap het." Hij pakte het knuffeltje wat Noah had laten liggen. "Ga vanavond naar hem toe en praat het uit, dan komt het allemaal wel goed. Ik help jou en jij helpt mij met Noah."

Gabriel

Gabriel merkte dat Alexis weer wakker was. "Hee, meis. Beetje geslapen?"
"In sommige mensen kan je heel lelijk vergissen. Sommige mensen doen zich aardig voor maar kunnen je heel hard laten vallen of je kan je goed in ze vergissen. Ik weet ook niet hoe die zo heeft kunnen doen tegen je, lieverd." Hij aaide er door de haar. Gabriel knikte. "Is goed, ik moet toch nog boodschappen doen. Wil je ook nog een toetje?" Hij zou Alexis wat extra verwennen. Gabriel bleef bij Alexis zitten. Hij aaide over de rug heen om er te trosten en te laten weten dat ze niet alleen was.

Julia
Julia keek naar Jasper. "Dat weet ik. Edwin had het ook over zijn verleden, hij was daar heel eerlijk in. Hij was erg open en ik vond dat ik het ook tegen hem moest vertellen. Ik heb het ook tegen hem verteld en hij vond het verschrikkelijk." Julia keek even naar het knuffeltje dat Noah had laten liggen. "Hey die heb je van papa gekregen, toen met zijn eerste jubileum. Ik heb die van mij ook nog. Ik had een rode gekregen." Zei ze met een glimlach. Ze dacht na. "Ik ga uit met hem vanavond en dan praat ik er met hem over."

Jason
"Verdomme Nigel, die ouwe heeft mijn arm verdraaid. Het zou ze nog gaan bezuren let maar op." Hij keek pijnlijk naar zijn arm. "Heeft die trut die pillen nog?" Jason keek richting Nigel. "Weet ik niet. Ze heeft mij geblokkeerd. Geloof me dat kind krijg ik. Als het niet op een goede manier kan, dan maar kwaadschiks. Heb je Dustin nog over Lauren gehoord?" Nigel schudde zijn hoofd. Jason speelde met zijn mobiel. Hij toetste het thuisnummer van Alexis in. Hij zou haar wel krijgen.

Alexis
Alexis deed haar ogen open en wreef de slapers er uit. Ze keek naar de deken en naar haar vader. "Zelfgemaakte tiramisu is wel lekker." Ze wreef over haar buik en keek even richting de keuken en naar de achterdeur. Ze hoorde de voordeur dicht slaan en zag haar moeder even naar haar kijken en toen weer naar haar praktijk gaan. "Zou mama het moeilijk hebben? Ze was jong toen ze van Chris beviel. Of zou ze het hebben afgesloten?" Ze hoorde de telefoon. "Wie zou dat kunnen zijn?" Vroeg ze zachtjes.

Jasper

Jasper knikte. "Hij lag tussen de knuffels die papa van zolder had gehaald. Ik zag hem liggen en heb hem aan Noah gegeven. Hij heeft hem blijkbaar laten liggen." Jasper knikte. "Ik sta er op dat je gaat. Ik ga maar weer naar beneden, anders is Noah ook zo alleen. Ga je mee naar beneden om met hem te spelen?'

Gabriel

Gabriel dacht na. "Ik ga me best voor je doen. Het is wel een tijdje geleden dat ik tiramisu heb gemaakt." De laatste tijd nam die minder tijd voor het koken, vaak kookte Roselyn voor hun.
Gabriel haalde zijn schouders op. "Geen idee, ik weet ook niet wat er in het hoofd van je moeder om gaat. Ik weet wel dat het hoofdstuk rond Chris nooit helemaal gesloten zal wezen."
Hij stond op om de telefoon te pakken. "Driemaal raden! Zegt het nummer 0645442244 je wat?"

Charlie

Charlie zat op de kamer een beetje tv te kijken. Ze was al even terug van boodschappen doen en de vriendinnen zouden pas later komen. Ze zag Lauren voorbij de kamer lopen. Ze stond op en liep zonder pardon de kamer binnen. "Wat is er met jou aan de hand?" Charlie ging op de bureaustoel zitten van Lauren. "Rot op!", klonk er van onder een kussen. "Het is die Dustin, he?!? Die jongen die Lexie heeft geslagen." Het bleef stil wat voor Charlie een "ja" was. "OMG! Je gaat me toch niet vertellen dat jij met die jongen. Dat is de grootste player ever! Hij doet het met iedereen. Ik ken hem van kickboksen." Weer stil. Ze had de juiste snaar te pakken. "Lau, jongens zijn net kleuters met een slurf in hun broek. ze willen maar een ding en dat is seks!'