Sisters from another mister

Thomas
"Rose wilt met iedereen rekening houden. Maar ze moet leren dat dat gewoon niet kan." Hij reed verder en hoorde haar zeggen dat hij dat tegen Gabriel moest zeggen. "Gabe houdt haar zelf wel tegen. Rose heeft het al moeilijk zat als wij ons er dan ook nog eens mee gaan bemoeien. Dat wordt gewoon teveel. Het zou me niks verbazen als haar vader haar ook nog eens uit de familie heeft gezet." Hij hoorde haar smeekbede en hij begon te lachen. "Daar heb je gelijk in. Goed dan." Beloofde hij toen.

Amberley


Amberley knikte. 'True, true." Amberley schudde de hoofd. "Ik bedoel niet dat wij ons er mee moeten bemoeien maar dat je Gabriel best als tip kan geven dat die Rose er aan moet laten herinneren dat ze aan zichzelf moet denken en aan de baby. Dat wilt ze nog wel eens vergeten. " Ze zuchtte. "Ik heb medelijden met Rose. Eerst komt ze er achter dat ze zwanger is, toen die ruzie met de zus en nu de vader." Ze vloog hem om ze nek. "Jeey! ik kijk er nu al naar uit."

Gabriel

Gabriel nam nog een glaasje water mee naast zijn eigen koffie. Gabriel schudde ze hoofd. "Dat zeg ik niet. Misschien ben ik wel fout geweest en condooms kunnen scheuren. Heeft u daar ooit aan gedacht?" Gabriel probeerde zich los te krijgen van Richard. "Wat wilt u dat ik doe? Dat ze het weg laat halen? Never! Ik ga mijn eigen kind niet vermoorden!" Gabriel luisterde niet meer naar Richard.
Gabriel liep achter Richard aan, zette hem de deur uit en deed de deur vervolgens op de sloten. Die was weg! Gabriel liep snel naar de slaapkamer en nam Roselyn in ze armen. "Hij is weg. Hij komt er niet meer in."

Thomas
"Hoo rustig, ik ben aan het autorijden." Zei hij lachend. Hij parkeerde keurig weer op de parkeerplaats bij zijn eigen flat en stapte uit de auto. "Gabriel kan dat prima zonder mijn hulp. Roselyn krijgt teveel nu op haar af. Ik weet zeker dat ze niet meer welkom is thuis." Hij zuchtte diep en hielp Amber uit de auto. "Ik kan echt niet dansen maar we gaan zoiezo plezier hebben. Kom dan gaan we naar boven." Hij pakte haar hand en leidde haar mee naar boven. Hij maakte zijn appartement deur open en gaf haar een zoen.

Roselyn
Gabriel nam haar in zijn armen. "Ik kom thuis er ook niet meer in. Heb je gehoord wat hij zei? Volgens hem komt deze zwangerschap niet goed. Wat nou als dat echt zo is?" Ze keek naar Gabriel en sloot haar ogen en ze begon weer te huilen. Ze kon gewoon niet meer stoppen. Na een tijd stopte ze en ze wreef over de armen van Gabriel. "Ik wilde je dit pas vertellen als Thomas en Amber er niet bij waren. Van Evelyn mocht ik dit alleen aan jou vertellen. Evelyn had op haar 22ste al een relatie met Marcel. Ze was in verwachting van een kind. Dit heeft ze nooit aan papa en mama verteld omdat ze wist dat ze anders uit de familie verbannen zou worden. Na twee maanden kreeg ze een miskraam ook dit heeft ze verzwegen tegenover Flynt, Jocelyn en papa en mama. Ik ben er achter gekomen toen wij met zijn tweetjes thuis waren, ze was aan het huilen en ik heb bij haar gezeten. Ze vertelde het toen en ik moest beloven dat ik zou zwijgen. Nu zei ze tegen me dat ik het wel aan jou mocht vertellen." Ze veegde haar tranen weg en keek voor zich uit. "Kunnen we even samen douchen? Ik voel me veiliger bij jou." Zei ze zachtjes. "Daarna wil ik graag slapen."

Amberley

Amberley liet Thomas snel los. "Sorry! Iets te enthousiast." Amberley stapte uit toen ze bij het appartement van Thomas arriveerde. Amberley knikte tweemaal. "Dat laatste weet ik wel zeker. Arme schat. Gelukkig heeft ze ons en Gabriel." "En de zus.", voegde ze er snel achteraan.
Ze glimlachte. "Zullen we wat bakken of een spelletje doen. Ik wil bezig zijn om me gedachten te verzetten."

Gabriel

"Lieverd, doe nou rustig. Je vader probeert je alleen maar bang te maken. Alles komt goed. Met ons en de baby. Over 8 maanden ligt er een lief klein gezond kindje tussen ons in dat ons slapeloze nachten gaat bezorgen." Gabriel streek troostend over de rug. "Huil maar even goed uit, het zal opluchten. Het is niet erg." Gabriel sloeg geschrokken ze handen voor ze mond. "Jeetje! Wat erg. Wat rot." Gabriel knikte. "Is goed. We gaan douchen en lekker slapen. Ik ben ook kapot."

Off: we gaan skippen. Gabe heeft heerlijk gekookt voor Rose en Thomas en Amber gaan uit vanavond.

Thomas
"Amber ik weet niet of dit wel een goed idee was, ik sta straks echt voor lul." Hij deed zijn haar goed en bekeek zichzelf in de spiegel. Na een tijdje liep hij de badkamer uit en keek naar Amberley. "Straks ga ik op je tenen staan en dan doe ik je pijn. Dat wil ik echt niet hoor." Hij gaf haar een kus en ging toen zijn medicijnen in nemen. Dat moest hij nog steeds van de dokter. "Goed laten we maar gaan dan." Zenuwachtig liep hij richting de deur.

Roselyn
Roselyn had de hele middag geslapen. Ze was echt moe en ze zou bij Gabriel blijven wonen nu ze niet meer naar huis kon gaan. Ze deed langzaam haar ogen open en keek naar de wekker. Het was half 7 nu. Ze had heel lang geslapen. Ze rekte zich uit, zette haar kussen rechtop en ging er tegenaan zitten. Ze pakte haar favoriete boek van haar nachtkastje en begon te lezen. Ze was dol op The Fault in Our Stars, ze las het voor de 15e keer nu, ze kon er maar geen genoeg van krijgen. Je kon wel zien dat ze het vaak gelezen had. Ze vroeg zich af waar Gabriel was. Na het douchen was ze naar bed gegaan, ze had zo diep geslapen dat ze hem niet meer gezien had.

Amberley

Amberley keek op naar Thomas. Ze veegde de uitgelopen mascara weg. "Helemaal niet! Je staat heus niet voor lul. Als je zo blijft denken wel ja!" Amberley borstelde de haren. "Ik ga gewoon op je voeten staan! Dan kan jij ook niet op de mijne staan!" Ze bond de haar samen en stook het vervolgens op. Ze checkte de laatste dingetjes en liep toen de badkamer uit. "Bijna klaar! Even me tas pakken!" Ze pakte de tas van tafel en checkte of alles er in zat. "We kunnen gaan." Ze gaf Thomas en kus voor ze de deur uitliep. "We gaan een leuke avond hebben. Beloofd!'

Gabriel

Toen ze thuis waren gekomen van de kermis en de tirade van Roselyn's vader voorbij was waren ze samen gaan douchen en gaan slapen. Echter kon Gabriel niet in slaap komen en was die er maar weer uit gegaan. Daarom was die naar de winkel gegaan om boodschappen te halen voor Roselyn's lievelingseten en toetje. In de speelgoedwinkel kocht die een knuffeltje voor hun toekomstige kindje.
Inmiddels was die bezig met de gehak in bladerdeeg met gekruide snijbonen. De tiramisu stond in de koelkast. Als het eten klaar was zou die Roselyn wakker maken om samen van de maaltijd te genieten. Ze lag immers (waarschijnlijk) nog te slapen en ze kon nu alle rust gebruiken.

Off: knuffeltje

Thomas
"Okee okee, ik zie wel of ik voor lul kom te staan of niet." Hij keek haar aan en liep achter haar aan het huis uit. Hij deed de deur op slot en pakte de hand van Amber en liep met haar het trappenhuis uit. Hij leidde haar naar zijn auto en haalde hem van slot. Hij stapte in en deed zijn gordel om. "Goed we gaan er een top avond van maken en jij gaat mij goed leren dansen." Hij glimlachte en stak de sleutel in de auto.

Amberley

Amberley grijnsde. "Je staat niet voor lul. Of ik moet je een kippenpak aantrekken, dan wel." Ze keek hem even plagend aan. Hand in hand liepen ze naar beneden, naar de auto. Amberley stapte in aan de passagierskant. Ze glimlachte en knikte. "Ik wil wel naar Paradiso. In Paradiso heb je battels, die zijn leuk om te zien en ik wil mee doen. Vanavond zijn er battels met trampolines en die wil ik zien! Als je dat goed vind. Of we gaan dansen en karaoke doen in Bubbels.'

Gabriel

Gabriel draaide het fornuis uit. Het eten was klaar. Hij waste zijn handen en ruimde het aanrecht een beetje op. Daarna liep die naar de slaapkamer. Tot zijn verbazing was Roselyn wakker. "Heey!", zei die dan ook verbaasd. "Kom je eten? Ik heb heerlijk voor ons tweetjes gekookt. Je lievelingseten, gehakt in bladerdeeg met gekruide snijbonen en de tiramisu staat in de koelkast." Hij wachtte tot ze was opgestaan. "Er staat een verrassing op je stoel.'

Thomas
Hij reed achteruit de parkeerplaats af en reed richting de weg. "Zullen we iets doen waar we beide iets aan hebben? Dus iets wat we samen kunnen doen zoals dansen en karaoke?" Hij wilde graag iets samen doen, hij hield niet zo van lang naar iets kijken waar hij toch geen mensen kende. Hij stopte voor een stoplicht en dacht na. "Zullen we richting Bubbels gaan dan?" Stelde hij voor. Hij keek even in de achteruitkijkspiegel en reed toen weer verder. Sommige mensen hadden echt geen geduld.

Roselyn
Ze keek op toen Gabriel de slaapkamer in kwam. En ze moest lachen om zijn verrassende blik. "Ja ik vond dat ik wel genoeg geslapen had. Daarom ben ik nu in mijn favoriete boek aan het lezen, voor de 15e keer." Ze stopte de bladzijwijzer er in en veegde haar tranen weg. "Sorry het was zielig. Dit is een van de zieligste boeken die ik heb gelezen. Wil je weten waarom het zo zielig is nu?" Ze keek hem nu op zijn beurt verrassend aan. "Echt? Ooh lekker schat. Ik ben daar zo dol op, ben heel erg benieuwd." Ze stond op en liep naar Gabriel toe en gaf hem een kus op zijn mond. "Oew een verrassing op mijn stoel? Ik ben nou wel heel erg benieuwd." En ze liep richting de eettafel en keek naar haar stoel waar ze een super schattig knuffeltje op zag liggen. "Aaaw wat lief! Voor ons kindje. Je bent fantastisch!" En ze omhelsde haar vriend.

Amberley

Amberley dacht na. "We zijn ook eigenlijk een lekker stel samen. Ik kan niet zingen en jij kan niet dansen." Ze grijnsde even. Amberley zuchtte even. "Oke, vooruit. Misschien kunnen we later als nog gaan. De battles bij Paradiso beginnen pas laat. Ik wilde gewoon graag gaan kijken, maar ik snap het als je het niks vind. Ik ken iedereen daar en gooi mezelf wel in de strijd. Maar het is denk als niet-danser toch minder leuk." Ze haalde een hand door de haar. 'Als je maar niet denkt dat ik ga zingen!", waarschuwde ze de vriend.

Gabriel

Gabriel glimlachte. "Volgens mij heb je dat boek wel vaker gelezen dan 15x. Als je lekker rustig heb liggen lezen, hou je ook rust. En rust ik het belangrijkste voor de baby." Gabriel schudde ze hoofd. "Ander keertje. ik wil het vanavond over vrolijke en leuke dingen hebben." Gabriel knikte. "Ik heb mijn best gedaan." Gabriel kuste er terug en knikte vervolgens. Gabriel omhelsde Roselyn vrolijk. "Nee, voor jou gekkie. Tuurlijk voor ons kindje. Zijn eerste knuffie. Mister Donkey" Hij maakte zich los om het avondeten op te dienen. Vervolgens zette die de opgemaakte borden op tafel en schonk de glazen in. "Om het op een echt romantisch diner te laten lijken heb ik de glazen ingeschonken met Jillz zonder alcohol." Hij ging zitten en stak de kaars die op tafel stond aan.

Thomas
"Nou we kunnen wel kijken naar die battels." Zei hij met een glimlach. "Dan hebben we iets gedaan wat we beide leuk vinden en dan sluiten we thuis de avond af met borrelhapjes en drinken." Hij glimlachte en reed verder. "Hoe laat beginnen de battels dan?" Hij sloeg linksaf en keek even naar Amberley. "Owja wel hoor. Iedereen kan zingen, net als dansen, maar de een wat beter dan de ander. We gaan samen zingen. Jij leert mij dansen, ik leer jou zingen."

Roselyn
"Hmm misschien. Maar het is gewoon een fantastisch boek om te lezen. Ik ben helemaal verslaafd aan John Green, hij schrijft zo geweldig." Ze zuchtte diep en knikte. "Je hebt ook gelijk, laten we er een leuke avond van maken." Ze ging zitten en streek haar nachtpon goed. Ze keek even blij naar Gabriel. "Zijn of haar eerste knuffie." Ze keek naar de glazen met Jillz en begon te lachen. "Ik ben dol op Jillz, met en zonder alcohol. Heerlijk." Ze keek naar de kaars en glimlachte. "Romantisch inderdaad. Gabe je bent geweldig, je maakt mijn hele dag weer goed."

Amberley

Ze begon langzaam te glimlachten. Ze hoopte er echt op. Amberley knikte. "Afgesproken!" Amberley dacht na. "Om 11 uur. De deuren gaan om half 11 open. Zo uit mij hoofd gezegd. De uitnodiging staat op me mail. Een paar jongens en meiden van Street Dance doen vanavond mee."
Amberley schudde de hoofd. "Je kan veel dingen leren maar sommige mensen wil je niet horen zingen, net als ik. Je wilt het echt niet!"

Gabriel

Hij schudde ze hoofd. "Mij niet gezien. Ik lees geen boeken, do you remember?"
Nee, Gabriel zag je echt niet snel met een boek voor ze neus wat geen studie of kookboek was.
Gabriel knikte en had zich op het avondeten gericht. Gabriel keek Roselyn even stralend aan. Hij had zin in hun etentje en was zo blij met het idee dat ze het ouderschap zouden aangaan. Ondanks de slechte start. "De komende 8 maanden ligt hier geen druppel alcohol in de koelkast." Nu mochten ze beide namelijk niet drinken. "Je verdient het."

Thomas
"Mooi." Zei hij met een glimlach en hij deed de radio aan. "Okee leuk dat er een paar mensen van street dance mee doen, ben heel benieuwd. Ik ben nog nooit naar een dancebattle geweest." Hij sloeg naar rechts en keek even richting Amberley. "Sommige mensen wil je niet zien dansen, waar onder ik, dus of je het wilt of niet ik ga jou leren zingen." Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen en begon te lachen. "We gaan gewoon lekker lol maken."

Roselyn
"Je hebt er gewoon geen geduld voor. Je gaat van John Green houden, zelfs als je niet van lezen houdt. Echt probeer dat boek eens te lezen." Ze keek hem met twinkel ogen aan. "Ik ben zo blij dat wij ouders worden Gabriel. Ondanks de slechte start vandaag. Ondanks dat mijn vader een ontzettende grote lul is. We blijven bij elkaar, wat er ook gaat gebeuren. We gaan aan onze families laten zien dat wij goede ouders zijn. Kom dan proosten we daar op." En ze hief haar glas. "Jij mag wel alcohol drinken als je wilt."

Amberley

Amberley knikte. "Ja, daarom wil ik ook kijken. Er zitten echt goeie dansers tussen. Het is echt zo gaaf om mee te maken. Je komt ogen te kort. Het nog gaver om mee te maken. Je bent vanavond zeker een ervaring rijker." Amberley schudde de hoofd. "Waarom heb ik aangeboden om je het te leren?!? Dan had ik er nog onderuit kinnen komen." Ze keek even heel zielig. "Zeker weten!" Niet veel later kwamen ze aan. "Ik rij vanavond wel naar huis. Kan jij drinken. Ik mag toch niks hebben."