Sisters from another mister

Gabriel

"Ik hou niet van lezen! Heb je geen film?" Hij had er één geen geduld voor en twee hield die gewoon niet van lezen. Zeker niet van verplicht lezen zoals vroeger op school moest voor boekbesprekingen. Wat een hekel had die daar aan! "Daar proost ik zeker op!" Hij klikte hun glazen. "Zullen me danscoaches blij mee zijn, dat je dat zegt." Rustig begon die aan de maaltijd.

Thomas
"Ja ik snap wel dat je even wilt kijken. We moeten het alleen niet te laat maken, morgen moet ik om half 9 bij Sneek zijn om te tekenen. Ja lieverd ik moet tekenen om geld binnen te halen en morgenavond ben ik werken bij Roma." Hij zuchtte diep en parkeerde de auto. "Ik drink een glaasje wijn vanavond misschien een glaasje bier. Dan kun jij inderdaad terug rijden." Hij stapte uit de auto en keek even naar Bubbels. "Goed laten we naar binnen gaan."

Roselyn
"Tuurlijk heb ik films. Van het boek dat ik aan het lezen ben is een verfilming van. Ik zou daar best wel heen willen maar ik weet nu al dat dat huilen gaat worden. Een ding ik wil niet dat ons kind steeds maar achter een beeldscherm gaat zitten." Ze grijnsde en proostte mee. Ze begon te lachen. "Sorry dat was ik helemaal vergeten, mede door de dingen die gebeurd zijn vandaag." Ze begon te eten en glimlachte. "Gabe je hebt het heerlijk gemaakt. Echt waar." Ze genoot er helemaal van.

Amberley

Amberlet trok een pruillip. 'Ahh! En ik had gehoopt dat we wat leuks konden doen samen." Ze zuchtte. "Ik moet eigenlijk ook werken, maar ik durf me niet meer te vertonen. Ik zit niet te wachten op gezeik van Richard over Roselyn." Ze melde zich wel ziek ofzo. Amberley knikte. "Lijkt me wel zo verstandig als jij gedronken hebt." Ze knikte, pakte zijn hand en liep naar binnen. Het geluid van de karaoke drong meteen binnen. "Laten we eerst een drankje halen en dan een plekje zoeken bij de karaoke."

Gabriel

Gabriel schudde ze hoofd. Hij snapte niet dat men kon kijken naar films waarvan je moest huilen. Was actie toch veel leuker. "En kind hoort te spelen met speelgoed, niet met een ipad, tablet of wat dan ook. Tv kijken en computeren is prima, maar niet te lang." Hij was zelf als kind altijd buiten en keek weinig tv. Hij begreep dan ook niet dat kinderen nu vermaakt werken met elektronica.
"Maakt niet uit!" Hij grijnsde. "Daar ben ik blij om."

Thomas
"Ik ben niet lang in Sneek, beloofd. Dan kunnen we eventueel wel wat leuks gaan doen. Wat dacht je van samen gaan lunchen bij de ijssalon/lunchroom van Roselyn haar tante, Rosa's?" Hij glimlachte en liep naar binnen. "Is goed, laten we wat drinken." Hij liep naar de bar en bestelde een cola light voor hem zelf. "Wat wil jij? Ik trakteer." Hij glimlachte en pakte de hand van Amberley vast. Hij hield onwijs veel van haar en hij zou haar nooit los laten.

Roselyn
"Grappige films heb ik ook nog, zoals Despicable me en ook romantische films. Weet je welke film ik wel 100 keer kan kijken? Love Actually. Ik weet dat het een kerstfilm is maar het is een onwijs mooie kerstfilm. Owja Notting Hill kan ik ook heel vaak kijken." Ze glimlachte en nam een slok van haar Jillz. "Kinderen horen ook een beetje boeken te lezen, het hoeft niet maar het moet gewoon iets doen waardoor hij of zij niet constant achter de laptop zit of achter de playstation." Ze at weer verder en keek hem verliefd aan. "Mijn zus stuurde een app, ze zei dat zij en Marcel morgen wel wilde komen, ook om met jou beter kennis te maken en ze wilde ons steunen vanaf het begin van de zwangerschap. Mijn vraag is of je dat goed vindt."

Amberley

Amberley dacht na. "Oke, is goed. Als je dan belt als je er bijna bent dan spreken we voor de deur af." Amberley knikte en liep naar binnen. "Doe maar een fanta." Ze glimlachte. "Het volgende rondje betaal ik." Ze wilde niet dat Thomas de hele avond de drank zou betalen. Ze nam de drank en liep samen naar een tafeltje. "Hopelijk kunnen ze ene beetje zingen anders heb ik oordopjes nodig." Ze grijnsde even. "Laten we proosten op een leuke avond."

Gabriel

Gabriel schudde de hoofd. "Doe me het niet aan om romantische films te gaan kijken. Dan ren ik heel hard weg!" Het waren ook nog twee typisch romantische zwijmelfilms. Gabriel kon heus wel wat hebben, maar een beetje plagen was altijd leuk. "Lezen is sowieso goed. Voorlezen gaan we sowieso doen. Dat kan al in de buik en bevorderd de taalontwikkeling." Nee, ze werden geen ouders die hun kind uren voor de tv lieten zitten. "Tuurlijk! Gezellig! Ik moet wel van 10 tot 11 les geven."

Thomas
"Is goed." Hij bestelde nog een fanta en betaalde het. "Kom dan gaan we bij een tafel zitten. Dan kunnen we rustig opstarten." Hij liep naar een tafel en ging zitten. "Ja is goed ik bel wel als ik zo ver ben. Kan zijn dat ik in de fille kom morgenmiddag." Hij nam een slok van zijn drinken en keek even naar de mensen die mee deden aan de karaoke, hij zuchtte diep. Dit kon hij veel beter. Hij was alleen niet iemand die zijn stem graag liet horen in een karaokebar.

Roselyn
"Pff aansteller. Je houdt wel van romantiek maar niet van films waar je heerlijk tegen elkaar aan kunt kruipen en tegelijkertijd meer met elkaar bezig zijn dan met de films. Wat ben jij voor een man?" En ze stak haar tong uit. Ze knikte. "Ik heb alleen geen voorleesboeken voor baby's." Ze at verder en knikte. "Ik heb geen werk meer dus ik vrees dat ik op banen jacht ga op internet en ga tekenen, beetje lezen. Misschien breien. Ik heb namelijk mijn breiset van thuis meegenomen vorige week. Ik ben bezig met een sjaal breien, of nou ja ik wil niet alleen mijn eigen kleding naaien maar ook kunnen breien." Ze glimlachte. "Evelyn neemt nog dingen van thuis mee. Zoals mijn naaiset, mijn gitaar. Aangezien ik niet meer thuis mag komen en ze neemt Emma mee, hun dochtertje."

Gabriel

Gabriel keek beledigt! 'Dat heb ik niet gezegd! Samen tegen elkaar aankruipen en meer met elkaar bezig zijn is wat anders dan echt naar kleffe films kijken!" Heel wat anders! Gabriel sloeg ze armen over elkaar en draaide zijn hoofd weg. "Daar hebben ze een bibliotheek voor! Die zullen vast wel babyboeken hebben.' Gabriel dacht na. "Ze zullen alleen helaas niet zo snel een zwanger meisje aannemen. Maar wees gerust. Ik vind het niet erg om meer te gaan werken. Wat moet, dat moet.
Ik heb liever dat jij het rustig aandoet met onze kleine." Gabriel knikte. "Moet je lekker gaan doen."
Gabriel knikte. "Leuk! Als ik nog een keer spullen moet halen, moet je het zeggen, he. Of vraag het Amberley."

Amberley

Ze liepen samen naar een tafeltje, waaraan ze vervolgens aan plaats namen. Ze nam een slokje van de fanta. "Ja, daarom. Anders sta ik voor niks te wachten. Dan weet ik ook waar neer ik van huis moet." Ze keek naar de mensen die bezig waren met de karaoke. Ze waren heel fanatiek bezig, maar het was echter niet om aan te horen. Amberley giechelde. "Ze mogen wel zanglessen nemen.", fluisterde ze naar Thom

Roselyn
"Aaw is mijn mannetje een beetje verdrietig? Zal ik je dan opvrolijken." Ze liep naar hem toe en gaf hem een kus. "Je hebt helemaal gelijk." Zei ze en ze zoende hem even bij zijn oor en ging toen zitten. "Misschien kan ik het nog altijd proberen bij de zus van mijn moeder, maar ik weet het niet. Ik wil niks meer met thuis te maken hebben eigenlijk, behalve met Evelyn natuurlijk. Maar dat is anders. Evelyn is altijd al heel lief naar me geweest." Ze glimlachte en knikte. "Komt wel goed. Ik ben gewoon al heel blij dat er tenminste een familielid dit allemaal voor mij doet."

Thomas
"Precies, het komt allemaal goed. Misschien moet je morgen gewoon werken. Ik bedoel het is maar een halve dag. Ik ben bang dat als je niet gaat werken, Richard het vind opvallen. Je hebt de angst van Rose al gemerkt, ik heb geen zin in dat hij boos naar je gaat doen en alles. Dat kan ik gewoon niet aan zien. Dus ik zou wel gewoon gaan." Thomas knikte. "Ik ga daar even wat aan doen. Ik ga dat niveau even omhoog halen." Met een zucht stond hij op en liep naar de microfoon. Hij zocht een nummer uit en begon te zingen. Hij keek vaak richting Amber haar kant en knipoogde naar haar.

Off: het is just the way you are van Bruno Mars.

Gabriel

Gabriel knikte. Hij keek op met een heel zielig gezicht en een pruillipje. Gabriel kuste der terug. Dat maakte het al een stuk beter. Gabriel grijnsde. Hij sloeg ze armen om de heen. "Het heeft geen haast. Denk er rustig over na. Als je liever geen contact meer wilt, moet je het niet doen. Dat Evelyn je helpt is heel fijn en daar moet je zeker blij mee zijn en dat ben ik ook voor jou. Maar als je de rest niet wilt zien, moet je het niet doen."

Amberley

Amberley sloeg een diepe zucht. "Ik snap je wel, maar... Ik heb gewoon geen zin om Richard te zien. Ik weet natuurlijk niet hoe ver die is gegaan maar ik weet zeker dat het niks goed was. Ik zit niet te wachten op uithoren ofzo of dat die kwaad tegen mij over Rose gaat spreken. Dan weet ik ook niet wat ik moet doen. Ik kijk wel. Ik wil er nu niet aan denken." Amberley grijnsde. Vol trots en love keek ze naar Thomas die stond te zingen. Ze hield zo veel van hem.

Roselyn
Ze glimlachte toen hij haar vast pakte en ze speelde met zijn haren. "Dat weet ik. En ik weet dat het mijn ouders zijn maar..." En ze beet op haar lip. "Wat papa vandaag allemaal zei. Ik hoor het nog steeds als een echo door mijn hoofd heen gaan. Ik kan er geen rust van krijgen en als ik toch uit de familie ben gezet, willen ze niks meer met mij te maken krijgen. Jocelyn is hartstikke kwaad op me, Flynt interesseert het geen reet, hij heeft geen mening omdat hij geen ruzie wilt en mama die is het met papa eens, die vertelt het zo aan de rest van de familie. Kans is groot dat mijn opa en oma en ooms en tantes en neven en nichten geen contact meer willen. Alleen Evelyn en Marcel dan." Ze zuchtte diep en ging met haar hand onder de shirt van Gabriel door waar ze haar hand op liet liggen. "Ik hou zoveel van jou, als jij er niet was geweest dan weet ik niet wat er gebeurd zou zijn." En ze kuste hem innig op zijn mond en maakte rondjes met haar vinger rondom zijn navel.

Thomas
Toen hij klaar was kreeg hij een applaus. "We want more, we want more!" Werd er geroepen. Thomas lachte en zag zelf een paar instrumenten staan. Hij ging achter de piano zitten en begon te spelen. Hij begon het lied pianoman te spelen van Billy Joel. Hij keek even naar Amberley en glimlachte vol liefde naar haar. Toen hij klaar was stond hij op en liep naar Amberley toe. Hij ging zitten en gaf haar een kus. "I love you." Zei hij zachtjes.

Amberley

Amberley keek vol bewondering naar Thomas. Ja, dat was haar vriendje. Ze was een beetje jaloers dat Thomas zo goed kon zingen. Maar zij kon echter weer heel goed dansen. Ze zag dat die achter de piano ging zitten om nog een nummer te doen. Ze wist niet dat die ook piano speelde! Amberley kuste Thomas terug toen die terug naar haar kwam. "Love you to! Denk maar niet dat ik nu ga! Dat overtref ik nooooit! Dan gaan ze met rotte eieren en tomaten lopen gooien."

Gabriel

Gabriel zuchtte. "Ik weet het ook allemaal niet, Rose. Ik weet ook niet wat je doe of laten moet of tegen je moet zeggen. Ik vind het heel rot en had het ook liever anders gezien. Maar ik kan de situatie ook niet veranderen. Als ik kon goochelen, een tijdmachine had of wat dan ook dan had ik het wel gedaan. Ik doe me best om er voor je te zijn en je zo veel mogelijk te helpen enzo maar ik weet me ook niet overal raad mee." Gabriel zette Rose van ze schoot en ruimde de tafel af. "We hebben nog een toetje." en haalde de tiramisu uit de koelkast.

Roselyn
"Sorry dat weet ik. Kom we hebben elkaar nu en daar gaat het bij mij om. We hebben mijn ouders niet nodig. Vooral niet als ze zo doen." Ze wilde hun avond niet verpesten. Ze gaf hem nog een kus en ging toen weer zitten. "Jam Tiramisu." Zei ze met een grote glimlach. Ze was dat hele gedoe over haar ouders weer vergeten. Ze wilde nu genieten van Gabriel en haar toetje maar eigenlijk was. Gabriel al haar grote toetje. Ze hield van hem, ze voelde zich veilig bij hem. Ze kon geen betere vader voor kind bedenken. "Wat wil je hierna gaan doen eigenlijk?" Vroeg ze en keek hem verleidelijk aan en deed haar nachtpon goed.

Thomas
"Ik weet wat we kunnen doen." Hij pakte haar hand goed vast en gaf er een kus op. "Ik weet nog een lied waar je goed op kunt dansen. Ik kan dat op piano, keyboard en gitaar spelen. Als ik nou speel en zing en jij danst, dan gaan ze niet met eieren en tomaten gooien. Jij kan heel goed dansen en ik kan heel goed zingen." Hij keek haar met een glimlach aan. "Het is het perfecte lied. Happy heet het. Die ken je vast wel." Hij hoopte zo dat ze ja zou zeggen.

Amberley

Amberley keek Thomas aan. "Vertel!" Ze schudde de hoofd. "Nee! Dat ziet er zo debiel uit! Ik lach me altijd rot om die clip. Die mensen kunnen echt niet dansen." Ze dronk de drankje leeg. "Het is dat ik geen alcohol mag, anders had ik het nodig!" Ze trok Thomas overeind. "Je hebt wat met me goed te maken, vanavond." Ze liep naar het podium en regelde dat ze Happy konden uitvoeren.

Gabriel

"Juist! Niet nodig, niet aan denken. Gewoon loslaten." Gabriel keek Roselyn aan. "Weet je wat je zou moeten doen. Dansen! Dan vergeet je even alles." Gabriel sneed de tiramisu aan en kwam met twee borden terug. "Astublieft! Eet smakelijk en geniet er van!" Hij ging vervolgens zelf weer zitten. "Als je nog wat te drinken wilt moet je het zeggen." Zelf dronk die ze glas leeg. Gabriel schudde ze hoofd. "Rose, nee. Ik ben moe. Dat gedoe met je vader heeft me gesloopt. Ik heb vanmiddag ook geen oog dicht gedaan. Laten we film kijken en vroeg slapen."