Sisters from another mister

Amberley

Amberley knikte. "Leuk! Wij zijn met school in de examenklas naar Londen geweest. Londen is echt te gek. Ik wil zeker ooit nog een keertje terug." Amberley knikte. "Wat lief! Ik wou er altijd al een keertje heen." Amberley knikte. "Is goed. Als er nog kaarten beschikbaar zijn dan gaan we."
Ze keek naar Thomas die op de been begon te tekenen.

Gabriel

"Dat is begrijpelijk. We zouden maar al te graag een foto willen hebben." Gabe knikte. "Onze klein duimpje. Het was echt nog niet groter dan me duim." Hij legde een hand op de buik.
Gabriel knikte. "Ik lijm er wel vast aan de bed.", grapte die. Gabriel keek nog even naar de foto. Hij wachtte tot Roselyn klaar was, bedankte de dokter en liep mee naar de balie om een nieuwe afspraak te maken. Hij bladerde snel door ze agenda op ze telefoon. "2 september is prima."
Gabriel zette het meteen in ze agenda voor die het vergat. Samen liepen ze het ziekenhuis uit. "Zullen we ergens gaan lunchen of wil je naar huis?"

Thomas
Thomas knikte. "Ik heb een rondreis met mijn moeder door Engeland gemaakt, ze kwam als kind al graag in Engeland, dus twee jaar terug, toen ik net mijn rijbewijs had gehaald, zijn we een rondreis door Engeland gaan maken van vier weken. Op de vier plaatsen waar we geweest zijn bleven we een week. We zijn eerst naar Londen gegaan, toen naar Turnbrigde Wells, daarna richting Canterbury en als laatste Newton, bij de Engelse kust. Het was geweldig." Hij knikte. "Ja is goed, ik reserveer vanavond nog. Mijn broer gaat over 8 weken naar Engeland dus als het goed is zijn er nog plekken." Hij tekende rustig verder. Hij was een tekening van hun samen aan het maken.

Roselyn
"Doe maar niet dan kan geen kleding meer maken." Ze grijnsde en knikte. "Inderdaad niet groter dan een duim. Maar over 8 maanden dan is het zo ver, dan hebben we een prachtige baby." Ze schudde haar hoofd. "Lieverd ze zei 4 september, je was zo onder de indruk van de baby dat je je misschien even vergiste." Ze pakte zijn hand stevig vast en hoorde zijn vraag toen ze het ziekenhuis uitliepen. "Lunch gaat er bij mij altijd wel in. Dus ik vind het leuk om te gaan lunchen. Dan kunnen we ook zitten en rust ik ook uit." Ze gaf hem een kus en leunde tegen hem aan.

Gabriel

"Dan geef ik je gewoon huisarrest. Dan kan je weinig doen." Gabriel knikte. "Het lijkt nog zo ver weg, maar de tijd zal sneller gaan dan we denken. Voor je het weet is dat kleine duimpje een klein baby'tje wat in je armen ligt." Gabriel grijnsde. "Sorry! De vierde is ook goed."
Gabriel grijnsde. "Helemaal nu je voor twee gaat eten. Waar zullen we gaan eten? Jij mag beslissen."
Hij kuste er en sloeg een arm om de heen. Samen liepen ze na de auto. "We moeten de foto laten namaken/ nabestellen. Dan hebben we beide er een."

Amberley

Amberley keek beledigd. "Ja, joh. Maak me maar jaloers!" Zij wou ook wel een rondreis maken door Engeland maar dat zat er niet in. Ze knikte. "Is goed." Ze probeerde te zien wat Thomas tekende. "Wat maak je allemaal? Geen rare dingen tekenen hoor!"

Thomas
"Kunnen wij ook een keer doen als je wilt." Hij glimlachte en tekende geheimzinnig verder. "Hij is bijna af, dat zie je straks wel." Hij tekende weer verder en knikte. "Komt allemaal wel goed. Met mijn moeder gaat het nu een stuk beter. Ze lijkt gelukkiger, gelukkig. Ze gaat uit met iemand, een man dat wel. Ik heb hem alleen nog niet ontmoet. Ik ben blij voor haar dat ze weer eens uit gaat met iemand. Hopelijk wordt het iets." Hij stond op. "Tada, jij en ik zoenend op het strand tijdens een mooie zonsondergang. Zo ben ik altijd bij je." En hij kuste haar zacht op haar lippen.

Roselyn
"Ooh echt niet. Jij gaat mij geen huisarrest geven en als je dat wel doet wil ik dat je bij me blijft." Ze gaf hem een kus en knikte. "Pfoe dat is lastig. Er zijn zoveel lekkere lunchrooms hier in de buurt. Wat dacht je van Le Paris? Daar hebben ze allemaal gezonde broodjes maar ook stokbrood gezond en heerlijke tosti's. Ik heb daar nog nooit zulke lekkere tosti's gegeten. Op die van mijn tante na dan." Ze glimlachte. "Inderdaad ik moet eten voor twee personen." Ze stapte de auto in en deed haar vlecht goed.

Amberley

"Ooit een keertje sleur ik je wel mee op rondreis door Engeland. Afgesproken!"
Amberley keek beteuterd. Ze wilde weten wat Thomas tekende. Amberley proestte het uit. "Oke, dat is gewoon raar. Je moeder die weer deed. Ik gun het er natuurlijk van harte. Het zou leuk zijn als ze een nieuwe vriend krijgt, maar het idee is gewoon raar. Je verwacht niet dat je ouders nog gaan daten enzo." Amberley vloog Thomas om ze hals. "Het is super! Dank je. Als het gips er af mag dan ga ik het inlijsten ofzo. In elk geval krijg het een mooi plekje"

Gabriel

Gabriel stak de tong uit. "Echt niet! Ik laat je gewoon alleen achter bij Lucy." Hij klonk overtuigender dan de bedoeling was, maar Rosleyn wist ook wel dat die er alleen maar in het ooitje nam.
"Oe, lekker! Ik lus wel een tosti of misschien wel drie. Ik heb honger. Ik denk dat ik ook wel voor twee kan eten." Gabriel stapte in en reed vervolgens naar La Paris. Daar aangekomen stapte die uit en wachtte tot Roselyn was uitgestapt. Hij deed de auto op slot en liep met er mee naar binnen. "Wat wil je hebben?"

Thomas
"Okee afgesproken." Hij glimlachte en begon toen ook te lachen. "Het kan prima, ik bedoel ze is 49 het kan best." Hij grijnsde en keek op toen er een serveerster kwam. "Meneer en mevrouw Bronkhorst. Alstublieft uw high tea." En schaal met gebak en met warme hapjes kwam op hun tafel met een bakje met verschillende theesmaken en een theepot. "Geniet er van." Thomas bedankte de serveerster en keek met een glimlach naar Amberley. "Verassing!" Riep hij toen. "Ooh wat een leuk idee, dan kan ik hem bekijken als ik bij jou ben."

Roselyn
Roselyn glimlachte. "Ik ken je langer dan vandaag, je houdt me voor de gek. Niet lief he." Ze grijnsde en ging zitten aan een tafeltje. "Ik ga voor de supertosti met salami en kaas. Die is hier heel erg lekker." Ze kuste hem en streek haar shirtje goed. "Straks moet ik positiekleding gaan kopen of ik moet het zelf maken." Ze vond het spannend dat ze ander soort kleding aan moest doen. Ze vond de bevalling die er aan zat te komen ook spannend. Maar ze zouden een mooi leven met zijn drietjes opbouwen.

Amberley

"Ik hou je er aan. Maar eerst maar eens van dat stomme gips afkomen. Zo kan ik hellemaal niks!"
Amberley grijnsde. "Dat zeg ik toch ook niet. Je moeder is inderdaad nog jong en verdiend een nieuwe liefde maar het klinkt gewoon raar." Amberley keek verbaasd op naar de high tea. "Jemig, Thom wat heb je allemaal wel niet geregeld? Hoeveel verrassingen komen er nog?" Ze pikte een cakeje van de schaal en stopte het in de mond. "Zeker weten!" Ze kroop dicht tegen Thomas aan en keek naar buiten.

Gabriel

Gabriel stak ze tong uit. "Ik ben altijd lief.", zei die heel onschuldig. (dus niet!)
"Alleen een supertosti? Wil je nog wat drinken? Milkshake of een smoothie?"
Hij wachtte op het antwoord en bestelde toen. Zelf nam die twee hawai tosti's en een broodje file american met een aardbeien yoghurt smoothie. Ja, hij had honger. "Dat duurt nog wel even. Je gaat pas je buikje zien rond de 20 weken heb ik ergens gelezen. Dat is zo een beetje als we bij de dokter weer zijn geweest en het geslacht krijgen te weten."

Thomas
"Alles is mogelijk." Zei hij. Hij pakte een sandwich met eiersalade en begon te eten. "Uhm nou dit waren de verassingen, denk ik. Volgens mij heb ik niks meer gepland, behalve een zeer romantisch etentje door mij gemaakt." Hij grijnsde en gaf haar een kus. "Ik wil je altijd en overal ergens heen rijden, je belt of appt maar als je ergens heen wilt en ik kom je halen. Je mag ook altijd bij mij blijven slapen." Hij at verder en schonk warm water in voor hen allebei.

Roselyn
"Ook graag een lang wit stokbrood met gehakt, een cola light en een aardbeienmilkshake." De ober knikte en ging er met de bestelling vandoor. Ze luisterde aandachtig naar Gabriel en knikte toen. "Jij hebt je al goed ingelezen. Dat wordt nog wat. Hopelijk gaat de rest van de tijd gewoon goed. We moeten niet vergeten om die medicijnen op te halen bij de apotheek." Ze keek op toen de ober met hun drinken kwam. Ze bedankte de ober en nam een slok van haar cola light. "Ik heb gezien dat je een shirt van mij hebt aangetrokken, super lief." Zei ze met een lieve glimlach.

Gabriel

Gabriel zuchtte overdreven. "Je eet me nog arm. Wat dacht je? Dan ik een rijke prins op een wit paard ben. Helaas ik ben maar een arme student met een hond. Mijn kasteel is niet veel groter dan een bovenwoning." Hij bestelde alles wat opgenoemd was en ging toen bij Roselyn zitten. De ober zou hun bestelling komen brengen. "Een klein beetje. Ik moet me toch voorbereiden. Ik kan geen luier verschonen, niks!" Gabriel knikte. "Help me het herinneren voor dat we naar huis gaan want dat vergeet ik gegarandeerd." Gabriel grijnsde. "Daar heb ik eerlijk gezegd helemaal geen erg in gehad. Dat merkte ik pas toen ik hem aan had, maar wel lekker toepasselijk voor vandaag."

Amberley

Amberley schudde de hoofd. Ja, alles was mogelijk net als een relatie binnen een dag krijgen terwijl je elkaar net een paar uur kent. Amberley grijnsde. "Je bent veelte lief!" Ze gaf hem een kus in ze nek. Ze snapte niet waar ze dit allemaal aan te danken had maar was er heel blij mee. Ze genoot volop. "Weet ik! Ik zal je bellen of appen, belooft. Maar jij kan me ook niet twee maanden lang overal heen gaan brengen. Je moet ook nog naar school en werken."

Thomas
Thomas glimlachte. "Jij hebt dit te danken aan het feit dat je het mooiste en liefste meisje van de wereld bent." Zei hij en hij kuste haar teder. Hij dacht na. "Ik heb maar drie dagen in de week school, voor de rest ben ik twee dagen vrij. En werken doe ik in de avond en in het weekend. Ik kan het best combineren. Ik doe het met veel liefde. Ik heb nog een lied voor je." Hij ging achter de piano zitten die er stond en begon te spelen. "If I walk would you run, if I stop would you come, if I say you're the one would you believe me."

Off: het lied is van fame en het heet Try. Ik vond het een heel lief liedje, Thomas heeft het in dit geval zelf geschreven :p

Roselyn
Roselyn glimlachte. "Jij zei dat ik veel moest eten." Ze glimlachte en haalde een hand door haar haar. "Ik ben ook niet rijk, ik heb misschien iets gevonden waar ik zou kunnen werken. Je weet toch dat ik vertelde dat Evelyn een eigen sieradenwinkel heeft waar ze zelf haar sieraden maakt? Mijn zus heeft gisteren aangeboden dat ik zou kunnen komen werken bij haar. Ik krijg door betaald als ik met zwangerschapverlof ben en ik heb ja gezegd. Het leek mij heel erg leuk." Ze glimlachte breed. "Ik dacht dan heb ik toch nog werk en mijn zus wilt ons graag helpen, ook financieel. Ze komt dus vanmiddag en je zal haar echt mogen."

Amberley

Amberley keek Thomas verliefd aan. "Je bent veelte goed voor me." Ze kuste hem teder terug.
"Ik heb geen idee hoe ik ooit een betere tegenprestatie kan geven. Hoe ik je hier voor kan bedanken. Hoe ik iets leuks voor jou kan regelen." Amberley knikte. "Weet ik! Maar... ik wil me niet volledig afhankelijk van iedereen voelen. Ik moet ook gewoon naar school hoor!" Ze luisterde naar het liedje. "Kom is hier! Eerder dat ik bij jou ben. Kusje!"

Gabriel

"Ja, maar me niet arm!" Hij haalde een hand door ze haar heen. Gabriel knikte. "Leuk! Maar je weet wat de dokter heb gezegd. Je moet het rustig aan doen. Maar als je een paar dagen in de week bij je zus kan werken zou dat leuk zijn en financieel verstandig. Dan heb je ook wat te doen." Gabriel knikte nogmaals. "Heel lief dat ze wilt helpen maar we redden het wel. Ik wil niet dat je zus alles gaat betalen."

Thomas
Hij ging van de pianokruk af en liep naar zijn vriendin toe waarna hij haar kuste. "I love you so much." Hij ging met zijn hand door haar haren en glimlachte. "Je hoeft me niet terug te betalen schat, het is gewoon om te vieren dat we een maand samen zijn en ik wilde je afleiden. Jij bent veelte goed voor mij. Ik hou van je en ik wil je nooit meer kwijt." Hij omhelsde haar en pakte een stukje brownie, scheurde een klein stukje er af en deed dat in de mond van zijn vriendin. "Maar als jij iets leuks kan bedenken, ik vind van alles leuk dat weet je. En als jij mij graag terug wilt bedanken met iets, dan vind ik het goed, maar je moet het niet doen om het moeten, je moet het doen als je dat leuk lijkt."

Roselyn
"Haha sorry." En ze keek hem heel lief aan. "Ik weet wat de dokter gezegd heeft. Evelyn zei dat ik twee dagen bij haar terecht kon, op de donderdag en de zaterdag. In verband met koopavond en omdat het zaterdag altijd druk is. Dan kan ze namelijk wel meerdere handen gebruiken. Voor de rest ben ik vijf dagen thuis en dan ga ik rust houden, beloofd. Beetje breien, beetje lezen, beetje naaien, beetje muziek luisteren, film kijken." Ze keek hem aan en pakte zijn hand en kneep er in. "Dat heb ik ook tegen haar gezegd, maar ze wilt een kleine financiële bijdrage leveren of sociale bijdrage ik weet niet precies wat ze bedoelde, maar gewoon dat we het niet helemaal alleen hoeven doen. Aangezien onze ouders er toch niet achter staan en ons dus niet financieel gaan steunen. Ze wilt gewoon dat wij een fijne toekomst op kunnen bouwen. Zonder al teveel problemen."

Amberley

Ze kuste hem terug. "Love you more!" Ze sloeg de armen om de vriend heen.
"Sjips, dat is vandaag natuurlijk. Helemaal vergeten en ik wou nog wel een cadeautje kopen. Het voelt alsof we al veel langer samen zijn." Ze grijnsde en nam het stukje brownie aan wat ze vervolgens op at. "Nee, nee, nee! Doe ik ook niet. Ik wil het zelf." Ze moest alleen nog wat leuks bedenken waarmee ze Thomas kon bedanken.