Sisters from another mister

Gabriel

Gabriel keek naar ze koffie. "Ja, dag! Eerst me koffie! Ik ga niet weg zonder!"
Amberley was toch nog niet klaar en anders stonden ze voor een half uur voor niks buiten.
Hij dronk ze koffie leeg, wat inmiddels minder warm was en stond toen op om de rolstoel van Roselyn te halen en in elkaar te zetten. Het was maar goed dat die het meteen deed want hij kreeg hem niet 1, 2 , 3 in elkaar. "Hehe, hij zit in elkaar. Madam, u vervoer!'

Roselyn
Ze dronk haar thee uit en keek toe hoe Gabriel haar rolstoel in elkaar zette. Ze vond het heel lastig om in een rolstoel te zitten. Ze voelde zich zo invalide op die manier. Maar van de dokter moest ze wel. Roselyn stond met een zucht op en ging zitten. "Dankjewel lieverd." En ze gaf Gabriel een kus. Ze keek naar Thomas. "Ik ga even mijn zwembroek pakken." Hoorde ze Thomas zeggen. Roselyn keek naar Gabriel en glimlachte. "Ik ben zo blij dat we toch op vakantie kunnen Gabe. Ik was gisteren echt bang dat het niet ging."

Gabriel

"You'r welcome!" Hij gaf er een kus terug. Gabriel keek op. "Oeps! Dat moet ik ook maar eens gaan doen." Hij hoorde Amberley vragen wie er een meidendag hadden. "Je schoonmoeder en de dochters als ik het goed begreep." Gabriel knikte. "Ik ook, maar we zijn er en gaan er een leuk weekend van maken. Zo terug!" Hij liep snel naar hun slaapkamer. Haalde ze zwembroek tevoorschijn, kleedde zich om en stond zo weer binnen. "Ready to go?"

Roselyn
"Mijn moeder en Anna, mijn zus en haar dochter Isa hebben we een meidendag met zijn drietjes." Hoorde ze Thomas zeggen. Ze keek even naar Amberley en ging wat beter in haar rolstoel zitten. "We gaan er een heel leuk weekend van maken." Zei ze met een glimlach. "Ik ben klaar om weg te gaan. Jas hebben we niet nodig, tis veel te warm daarvoor."

Gabriel

Gabriel had Amberley nog zien knikken en horen zeggen: "Wat leuk! Gezellig!"
Hij was zijn zwembroek gaan aantrekken en toen vrij snel weer terug gekomen zodat ze konden vetrekken. "Het is inderdaad warm buiten, je kan eventueel een vest meenemen. Moet ik die pakken?' Hij wachtte tot Amberley en Thomas gereed waren en reed toen naar buiten. "Waar gaan we heen? Links, rechts."

Roselyn
"Nee dankjewel, gaat goed zo." Zei ze met een glimlach. Ze keek even naar Gabriel en werd voortgeduwd door hem. Thomas keek op zijn plattegrond. "Rechts hebben we het zwembad, restaurant, supermarkt en de kinderboerderij en links hebben we de midgetgolfbaan, lasergame, klimwand en de huisjes." Roselyn dacht na. "Zullen we een rondje lopen? Dan gaan we links en uiteindelijk komen we bij het zwembad uit en kunnen we lekker gaan zwemmen als afsluiter." Thomas dacht na. "Klinkt als geen slecht idee." Hoorde ze hem zeggen.

Gabriel

"Ok." Hij duwde Roselyn voort. "Is goed." Hij liep vooruit en sloeg linksaf. "Kunnen we misschien ook wel doen. Naja, misschien is het voor jullie nu wat minder maar het was leuk geweest om te gaan lasergamen. Ik ga sowieso klimmen. Misschien dat ik jullie gewoon in de spa dump en dat ik met Thomas ga lasergamen en klimmen." Hij grijnsde plagend.

Roselyn
"Spa klinkt wel heerlijk he Amberley? Een heerlijke massage, een modderbad, het klinkt erg aanlokkelijk en wij hebben dat ook wel verdiend eerlijk gezegd." Ze stak haar tong uit naar Thomas die moest lachen. "Klimmen klinkt wel leuk en lasergamen ook, dan brengen jullie inderdaad een dagje door in de spa een meidendag voor jullie en wij hebben dan echt een mannendag." Roselyn knikte. "Ik ben er best wel een voorstander van eigenlijk."

Amberley

"Oe, klinkt heel lekker. Alleen dat modderbad doet me denken alsof ik een varkentje ben, maar het moet heel goed zijn voor je huid. Ik zou heel graag naar de spa gaan."
Amberley stak de duim op. "Ik ben voor!" "Z'n slecht idee was het dus niet.', hoorde ze Gabriel zeggen. Amberley knikte. "Zeker niet! Top idee zelfs!"

Roselyn
"Evelyn zei tegen mij dat je dan gewoon al het vuil van je lichaam kan afhalen wat je niet met het blote oog kunt zien. Net als met scrubben, dan haal je ook vuile dingen van je huid weg en je huid voelt dan zo fijn glad aan. Ik ben wel toe aan een momentje voor ons tweetjes. Dan kunnen we lekker meiden dingen bespreken, dingen die je liever niet met jongens bespreekt." Dat hadden Amberley en Roselyn altijd gedaan voordat ze een relatie kregen. Het was fijn om dat gewoon weer even te doen.

Thomas
Thomas glimlachte. "Anna, mijn zus, werkt in een Spa in België en die zegt dat het zoiezo goed is om te ontspannen, om de tijd te nemen voor jezelf en alles. En dat het ook goed is voor je huid enzo." Thomas keek naar Amberley en gaf haar een kus. "Ik vind het ook een goed idee, dan kunnen Gabriel en ik ook echte mannendingen bespreken waar jullie niks over te weten hoeven komen." En hij stak zijn tong uit naar Amberley.

Amberley

"Ja, weet ik. Maar het lijkt me gewoon smerig om in een bak modder te liggen. Het idee, dat dat goed voor je huid kan zijn. Bah! Ik neem wel een goede massage."
Amberley schudde de hoofd. "Ik wil niet weten wat jullie twee te bespreken hebben als het over echte mannen dingen gaat.", zei ze met een grijns tegen Thomas en kuste hem terug.
Ze knikte. "Ik ook. Ik kijk er naar uit. Maar laten we doorlopen anders bereiken we het zwembad nooit."

Roselyn
"Ik wil wel zo'n modderbad proberen, misschien is het wel hartstikke heerlijk. Je hebt ook een zoutbad dan blijf je drijven." En ze begon te lachen. Thomas knikte. "Laten we doorlopen ja, links hebben we dan de grote vijver." En ze zag hem naar de grote vijver wijzen. "Het ziet er prachtig uit. Kijk dan al die zwanen." Roselyn was dol op zwanen, ze vond ze er altijd zo machtig uit zien. Ze keek naar Gabriel en vormde met haar lippen dat ze van hem hield.

Amberley

"Dat lijkt me wel iets. Maar drijven doe ik toch wel." Ze stak de duik naar voren.
Amberley krnikte. Ze haakte de arm in die van Thomas, zodat ze samen konden lopen.
"Het zwanenmeer! Maar dan anders. Ik vind het zo mooi, he. Zullen we daar even blijven zitten?"
Ze keek de andere een voor een aan. Amberley zag Gabriel terug liplezen dat hij ook van haar hield. Ze glimlachte en liep rustig verder.

Roselyn
"Drijven doen we allemaal. Als je kunt zwemmen, kun je ook drijven." Ze glimlachte en keek even naar het meer. "Ja is goed, dan kunnen we daar even lekker genieten van de rust. Hoor al die mussen dan in de boom." Ze deed haar ogen dicht en genoot van het geluid. Ze ging beter in de rolstoel zitten. Ze pakte de hand van Gabriel en gaf er een kus op. "Mijn engel." Zei ze met een glimlach en ze keek over het meer richting de zwanen.

Amberley

"Dat is niet waar! Je zingt juist als je niet kan drijven. Waarom verdrinken er dan zo veel mensen?"
Ze knikte. "Daar komen we toch ook voor! Voor de rust." Ze keek even om naar de vrienden en liep toen verder. Ze nam plaats bij het bankje onder een grote eikenboom. Ze keek naar het water.
"Zo raar, dat we zulke dingen straks zullen doen met onze kindjes erbij."

Roselyn
"Daar heb je gelijk in. Vorig jaar ben ik met mijn ouders naar Zuid-Limburg geweest, en daar bij het zwembad hadden ze een wildwaterbaan, toen ik beneden kwam landde ik in een waterval, dus echt een splash eigenlijk. Nou ik dacht dat ik geen lucht meer kreeg. Vreselijk." Ze pakte de hand van Gabriel en gaf hem een kleine kus. Ze hield veel van haar vriend. "Ik vind het ook een raar idee, maar ook wel weer een mooi idee. Dan ga je met je eigen gezinnetje en vrienden op stap, dat vind ik het mooie er aan."

Gabriel

"Komt door de druk die meekomt met de glijbaan. De meeste mensen verdrinken ook doordat ze in paniek raken. Als je rustig blijft zal je jezelf sneller kunnen redden en ook beter blijven drijven."
Gabriel pakte Roselyn's hand vast, waarna die de rolstoel op de rem zette en naast haar ging zitten.
Het was fijn om zo met ze viertjes aan het water te zitten. "Dat wordt eendjes voeren en totaal geen rust. We mogen wel extra van de rust genieten voor het te laat is en er de eerste komende 18 jaar niks meer van komt."

Roselyn
"Ik kwam ook gelukkig weer boven water, maar het was gewoon eng." Roselyn haalde een hand door haar haar en keek op toen Gabriel naast haar kwam zitten. Ze gaf hem een kus op zijn wang en glimlachte naar hem. "Ach komt wel goed. Onze jongen wordt vanzelf ouder en daardoor wordt hij vanzelf rustiger hoop ik." En ze glimlachte eventjes en keek naar de eenden die voorbij kwamen. "Ik ben dol op deze rust en in het gezelschap van mijn lieve vriend en mijn dierbare vrienden."

Thomas
Thomas keek even naar Roselyn en glimlachte. "Binnenkort zitten we hier misschien wel met zijn zessen, gaan we met onze twee kinderen op vakantie." Hij pakte de hand van Amberley en gaf haar een kus op haar lippen. "Zullen we verder lopen en dan daarna lekker gaan zwemmen? Het is mooi weer om te gaan zwemmen en dan ook lekker naar het buitenbad."

Amberley

"Lijkt mij ook eng hoor. Ik raak ook altijd in paniek maar zwem dan heel snel naar boven."
"Haha, ik hou je eraan Rose. Als het blijkt dat het een echte druktemaker is."
Ze wreef even over de buik. "Ik ben blij om hier met ze viertjes te zijn.'
Ze droomde even weg. "Wie weet!" Ze knikte en stond voorzichtig op. "Laten we gaan. Ik wil lekker zwemmen."

Roselyn
"Ach als hij net zo is als zijn vader kan hij heel rustig worden. Of het wordt een leuk mengelmoesje van ons tweetjes." En ze glimlachte. "Ja ik ook, eigenlijk ook deels met zijn zessen." Ze trok even een pijnlijk gezicht toen Chris flink schopte. "Rustig aan he lief mannetje." Zei ze en ze wreef weer over haar buik. Chris werd rustiger en ze keek naar Gabriel. "Ja laten we lekker gaan zwemmen, daar ben ik wel aan toe."

Gabriel

"Pardon? Ken jij een andere Gabriel dan ik? Zo rustig ben ik ook weer niet. Maar inderdaad beter dan dat die jouw drukte heeft geërfd, haha." Gabriel knikte. "Bijna zijn het er echt zes. Zo lang duurt het niet meer. De tijd gaat sneller dan je denkt." Gabriel reikte snel zijn handen naar Rose's buik om er overheen te wrijven. "Niet stout zijn, Chris. Wees lief tegen mama. We weten dat jij er ook nog bent." Gabriel stond op, haalde de rolstoel van de rem en duwde Rose voort.

Roselyn
"Ik ben drukker dan jij, dat weet je." En ze glimlachte. "Ach misschien wordt het een mengelmoesje, je weet maar nooit." Ze keek even naar Gabriel en pakte zijn hand vast. "Tis een jongen Gabriel, hij schopt toch wel, ook al zeggen we er wat van. Hij kan ons wel horen, maar stoppen doet hij niet. Ik ben allang blij dat hij schopt nu. Sinds dat de zuster gezegd heeft dat zijn hartje soms gek doet ben ik elke keer bang dat er wat is."

Gabriel

"Dat is waar. Maar dat betekent niet dat ik rustig ben." Gabriel knikte. Dat zou best eens kunnen.
"Haha, dat is waar, maar luisteren zou die toch echt moeten leren. Hij hoort niet het tegenovergestelde te doen dan wat wij vragen te doen.' Gabriel gaf Roselyn een kus op de hand. "Chris is een druktemaker maar ook onwijs sterk. Wedden dat blijkt dat alles gewoon goed is gekomen met zijn hartje. Ik weet het zeker."