Sisters from another mister

Amberley

Amberley nam het plattegrond aan. Ze bestudeerde de kaart. "Komt goed. We zijn er bijna! We zijn er bijna!" Ze stapte weer in. "Oke." Ze wachtte tot ze voorbij de slagbomen waren. "Links! Dan recht door tor het einde, daar gaan we rechts en dat is het, het eerste huisje aan je rechterhand." Als de route goed was uitgetekend.

Gabriel

Gabriel keek op naar Rose. "Ook goedemiddag!"
Gabriel legde zijn jas over Rose de hoofd. "En bedankt!"
Gabriel knikte. "Die ligt verstopt onder al die tassen die we mee hebben genomen." Gabriel dacht na. "Ruim twee en een half uur, slaapkop!" Ze parkeerde voor het huisje. "We zijn er!" Hij stapte snel uit, hielp Rosleyn uit de auto.
"Loop maar naar binnen. De mannen tillen de bagage wel."

Roselyn
"Ow gelukkig. Ik dacht dat we hem vergeten zouden zijn." Ze begon te lachen. "De dokter zei dat ik moest slapen, dan kon het hartje zich goed gaan vormen en ik mag me niet teveel opwinden want dan krijgen we hetzelfde probleem als gister." Roselyn werd geholpen door Gabriel en liep naar binnen. Ze ging op de bank zitten en haalde diep adem. Van dat kleine rot stukje was ze al moe, dat kon nog wat worden als ze straks gingen zwemmen en door het park gingen. Ze hield nu opvallend veel van haar rolstoel.

Thomas
Thomas stapte uit en hielp Amberley uit de auto. "Ga maar naar Rose toe, de mannen regelen het wel." Hij gaf haar een kus en hielp Gabriel met de bagage. Hij tilde de rolstoel er uit en reed die als eerste naar binnen. "Wat een geluk dat ik de grote auto van mijn broer mocht lenen. De rolstoel kan daar tenminste makkelijk in." Zei hij tegen Gabriel. Hij keek even naar de jas van Gabriel. "Hmm het valt mee, het is maar goed dat ze geslapen heeft." Hij tilde de koffers van Roselyn en Gabriel naar binnen. "Welke slaapkamer? Het dichtst bij de wc of het verst van de wc?!" Riep hij naar Gabriel.

Amberley

Amberley waggelde naar binnen. De buik was flink gegroeid in een maand en de voeten gingen opzetten.
Leuk en ze zat net nog niet op de 6 maanden. Ze plofte naast Roselyn neer. "Het huisje ziet er mooi uit. Naja de beneden verdieping. Zo maar eens de rest bekijken."

Gabriel

Gabriel schudde ze hoofd. 'Dat was het enigste wat mee moest!" Gabriel kuste der. "Komt goed! Je hebt bijna 3 uur geslapen." Gabriel knikte. 'Gelukkig maar." Gabriel schudde ze hoofd. "Ik ben ook niet boos. Liever dat ze hem onder kwijlt en slaapt dan niet." Gabriel dacht na. "Dichtbij! Rose kan amper lopen en moet vaak plassen. Geef maar! Dan til ik ze om hoog en zet jij het vanuit de auto hier neer."

Roselyn
Roselyn keek naar Amberley. "Ja ik ben benieuwd hoe de rest is. Ik ben blij dat we weer even kunnen zitten." En ze wreef de slaap uit haar gezicht. Ze keek naar Amberley en pakte haar hand. "Ik hoop ook dat we een hele mooie vakantie tegemoet gaan en dat we het heel erg naar ons zouden krijgen. Ik hoorde trouwens van Gabe dat Thomas alle dagen wilde koken? Wat leuk. Ik ben benieuwd."

Thomas
"Is goed, dan gaan jullie lekker dichtbij de wc. Gabe er is ook een beneden slaapkamer, misschien kunnen jullie daar beter terecht?!" Riep hij vragend. Hij zette de tassen voor de deur en keek even naar de rolstoel die hij in de gang had gezet. Hij was zo blij dat Amberley daar nog niet in hoefde, dat alles gewoon goed ging. Thomas ging verder met tassen neer zetten en keek even naar de auto die bijna leeg was.

Gabriel

Gabriel dacht na. "Dan gaan wij beneden, dan hoeft Rose ook geen trappen te lopen. Dan kunnen jullie de andere kamer dicht bij de badkamer nemen."
Gabriel tilde de spullen van hem en Roselyn naar de kamer en de spullen van Thomas en Amberley naar boven.
Hij plofte op een stoel neer. "Hehe, alles staat in de kamers!"

Amberley

Amberley schudde de hoofd. "Ik ben blij dat ik die auto uit ben. Lang genoeg gezeten." Ze zou juist liever een stukje gaan lopen. Amberley knikte tweemaal". "Ja! Bereid je maar alvast voor. Thomas kookt hemels."

Thomas
Hij deed de auto op slot en liep naar binnen. Hij liep naar de woonkamer en gaf Amberley een kus. "Ik ga even thee en koffie zetten of wat anders. Wat willen jullie?" Hij keek naar zijn vrienden en toen naar zijn vriendin. "Roselyn, jij en Gabriel slapen beneden, jullie hebben een badkamer op de slaapkamer. Amberley wij slapen boven, wij slapen tegenover de badkamer dus dat is ook niet ver lopen."

Roselyn
"Nou van dat rotstukje van de auto naar hier werd ik best wel moe. Dus ik ben blij dat ik even kan zitten." Ze pakte de hand van Amberley en glimlachte. "Wat zijn wij toch ook een stel mafkezen." Ze keek naar Thomas. "Doe maar bosvruchten thee alsjeblieft. Dankjewel Thomas en Gabriel, scheelt weer een heel stuk lopen voor ons." Roselyn keek even naar Gabriel en gaf hem een handkus. "Gaan we zo het park verkennen en dan zwemmen of wat is de bedoeling?"

Amberley

Amberley kuste Thomas terug. "Ik wil ook thee. Rooibos met een beetje honing."
Amberley knikte. "Dat is fijn. Hoef ik niet ver te lopen als ik naar de wc moet en we hoeven geen badkamer te delen." Amberley keek Roselyn beledigd aan. "En bedankt!"
Amberley knikte. "En voor het naar binnen brengen van de spullen." Amberley knikte. "Ja! Ik wil zwemmen. Heb ik zin in. Dan zet Gabe je gewoon in de rolstoel."

Roselyn
Thomas knikte en begon de thee te zitten. Roselyn keek even toe en keek toen naar Amberley. "Ik bedoelde het als grapje." En ze gaf haar vriendin een knuffel. Ze keek naar Gabriel en knikte eventjes. "Komt goed. Gewoon stukje over het park lopen en lekker zwemmen, beetje rustig aan doen vandaag. Misschien kunnen we kijken in die folders wat er nog meer te doen is in de omgeving?"

Amberley

Amberley sloeg de armen over elkaar. "Pff! geen leuk grapje." Ze knuffelde Roselyn wel gewoon terug. Amberley knikte. "Ik was ook niet van plan om vandaag actiever te doen dan zwemmen. We kunnen vanavond na het eten wel gaan beslissen wat we morgen gaan doen."
Ze stond op. "Even naar de wc en dan kan ik meteen de rest van het huisje bekijken."

Roselyn
"Okee het spijt me." Zei ze rustig. Ze keek even naar Thomas die zijn schouders op haalde. Ze keek toen naar Gabriel en keek toen naar Amberley. "Ik zal wel niet meer dat soort grapjes maken, het spijt me." Roselyn keek op haar horloge. "Gabe waar had je mijn medicijnen gelaten?" Ze had zelf een dag in het ziekenhuis gelegen en vanochtend hadden ze de laatste dingen gepakt maar ze wist niet of ze ook had gezien waar haar medicijnen in waren gepakt.

Amberley

Amberley schudde de hoofd. "Het is al goed." Ze was opgestaan om naar de wc te gaan en vervolgens een rondje door het huis te gaan lopen. Ze hoorde Gabriel nog tegen Roselyn zeggen: "Die heb ik in je tas gedaan." Ze ging naar de wc en liep toen een rondje door het huis. Even later kwam ze weer terug. "Mooi huisje hoor. Lekker bedje en een bad met bubbels."

Roselyn
Roselyn knikte. Ze stond op en liep naar de slaapkamer beneden. Ze haalde haar medicijnen uit haar tas en liep naar de keuken toe. Ze nam een glas water en nam haar medicijnen in. Ze ging weer zitten en wreef over haar buik. "Oew een bad met bubbels klinkt wel heel lekker. Ik heb nu al zin om in bad te gaan. Heerlijk ontspannen. Ik ben ook heel benieuwd naar het zwembad. Alle centerparcs zwembaden schijnen subtropisch te zijn. Ik ben heel erg benieuwd."

Thomas
Thomas kwam terug met drinken en zette ze op een onderzetter. Hij glimlachte naar Amberley. "Zodra we onze koffie op hebben gaan we lekker het park verkennen en zwemmen." Thomas nam een slok van zijn koffie. Hij keek naar Gabriel en keek toen naar Roselyn. "Ik hoorde van Gabe dat je positiekleding aan het ontwerpen was. Gaaf. Ik ben heel benieuwd hoe dat er uit gaat zien. Had de dokter verder nog iets gezegd?" Hij keek vragend naar Gabriel.

Amberley

Amberley knikte. "Het zag er ook wel heel aanlokkelijk uit, ja. Lekker vanavond in bad gaan liggen na het eten en alles." Amberley knikte nogmaals. "We shall see. Als we ons nou omkleden voor het zwemmen dan kunnen we meteen na het rondje lopen het zwembad in. Of is dat een slecht idee?"
Ze keek de andere even aan. Ze dronk van de thee maar zette het snel weer neer. Ze verbrandde de tong eraan.

Gabriel

Gabriel haalde ze schouders op. "Maakt mij niet uit, beslissen jullie maar."
Hij hoorde de vraag van Thomas. Gabriel zuchtte. "Ze moet heel rustig aan doen en vooral geen gekke dingen. De rust en de medicijnen zorgen er voor dat het hartje beter zal groeien.", vertelde Gabriel zover die het zelf goed had onthouden en begrepen. "Laten we ons richten op het weekend en niet denken aan alle zorgen."

Roselyn
"Ik had mijn badkleding al aangetrokken. Dus die zitten onder mijn eigen kleren nu." Zei ze met een glimlach. Ze zag Thomas knikken en hoorde hem zeggen dat ze zoiezo rustig aan zouden doen. Roselyn knikte. "Ik maak inderdaad eigen positiekleding, zou ik voor jou ook iets leuks maken Amberley? Ik heb nou alle tijd." Ze stond even op en keek naar Gabriel. Als ze nu op zou staan zou het minder traag duren en dan konden ze zo gewoon makkelijk weg.

Amberley

"Slim! Ik moet me wel nog even omkleden, maar dat is zo gedaan." Amberley knikte blij. "Zou leuk zijn. Graag zelfs!" Ze keek al uit naar het geen wat Roselyn zou gaan maken. Amberley stond op. 'Ik ga me dan maar omkleden anders kunnen jullie straks nog een eeuw op mij gaan wachten.
Dan kunnen we gaan wandelen en gaan zwemmen. Als ik terug ben is me thee ook tenminste afgekoeld."

Thomas
Thomas keek even naar Gabriel. "Als jij en Roselyn alvast naar buiten gaan, dan kunnen we straks door en dan kunnen we de rolstoel nu even buiten zetten. Mijn koffie is toch nog vrij warm." Hij keek even naar Roselyn die aangaf dat dat een goed idee was. Hij nam een slokje van zijn koffie en voelde zijn mobiel trillen. Hij nam op. "Met Thomas Bronkhorst." Hij glimlachte. "Ja mam we zijn veilig aangekomen in het huisje. Alles is schoon en netjes. We gaan zo het park verkennen en zwemmen. Ja mam ik beloof dat we voorzichtig doen. Veel plezier met Anna en Isa vandaag." En hij hing op. "Mijn moeder heeft een meidendag met Anna en Isa. Gezellig met zijn drietjes dingen doen."

Amberley

"Heey! Zo snel ben ik nou ook weer niet! Ik moet ook nog me badpak zoeken. Ik geloof dat die bovenop lag." Amberley strompelde naar boven, zocht de badpak die gelukkig bovenop lag en kleedde er om. Ze liep net naar beneden toen ze Thomas hoorde over een meidendag. "Wie hebben er een meidendag?'