The children of SFAM

Roselyn
Ze begon te lachen toen ze opgetild werd. Ze keek hem aan en deed zijn overhemd uit. "Ik hou er wel van." Zei ze met een lach. Ze kuste hem innig en keek hem aan. "Ik hou van je, mafkees." Ze gaf hem nog een kus en kwam weer op het bed terecht. Ze maakte zijn knoopje van zijn broek los en keek hem verliefd aan.

Amberley

Ze glimlachte lief. "Dexter was ook echt een maatje. Hij kwam je altijd troosten en bij je liggen. Hij was zeker maf." Ze wreef in de ogen. Ze grijnsde. "Nu nieuw bij Dexter's. Het hondenmenu met als speciaal toetje, het hondenbot!" Ze schoot in de lach. Jade was wakker geworden. "Is het al ochtend?', vroeg ze slaperig.

Gabriel

Gabriel droeg Roselyn naar het bed. Ze overhemd werd uitgedaan en viel op de grond. "Niet als je met mij speelt!" Hij kuste er innig terug en keek er aan. "Ik ook van jou, gek!" Ze kuste nogmaals en belandde op het bed. Gabriel gaf zich over. Hij was van haar! Alleen van haar!

Thomas
"Een soort hond had ik altijd bij Dexter. Het was echt een knuffelbeest en heel lief naar kinderen toe. Vandaar dat Jade er ook zo dol op was." Hij begon hard te lachen. "Weet je dat klinkt zo gek nog niet. Een hondenbot of een hondenijsverrassing. Dat wil zeggen dat ze een ijsje in de vorm van een hond krijgen, natuurlijk wel gemaakt van bolletjes ijs." Het klonk eigenlijk zo slecht nog niet. Hij keek naar Jade. "Lieverd ga maar slapen, mama en papa gaan zo ook slapen."

Roselyn
Nadat ze elkaar hadden uitgekleed volgde al snel de rest. Ze lag op zijn buik en keek hem aan. "Dat was fijn." Zei ze met een glimlach en ze ging over zijn bezweette buik en kuste hem op zijn lippen. "Misschien moeten we zo maar eens gaan douchen of we gaan morgen douchen, ik wil de kinderen niet wakker maken." Ze ging met haar hand door zijn haar en keek hem verliefd aan. Ze had het ook fijn gehad. Ze werden door niemand gestoord en hadden alleen maar aandacht voor elkaar.

Amberley

"Jade is sowieso gek op dieren. Ze is ook dol met Lucy. Daarom wil ik zo graag een hondje voor de kinderen."
Ze grijnsde. "Z'n slecht idee was het dus geen eens."
Ze had het alleen maar als grapje gezegd.
Amberley knikte. Ze stond op om Jade te kussen en weer in te stoppen. Ze gaapte. "Mama is ook toe aan slapen."

Gabriel

Gabriel keek naar Roselyn en streelde de haar. "Het was heel fijn. In lange tijd niet z'n fijne avond gehad."
Hij kuste er vredig terug. "Mhh! Love you!" Gabriel schudde ze hoofd. "Morgen! Anders worden ze wakker."
Hij streelde met ze hand langs de gezicht en kuste er toen. "Ik wil vaker z'n fijne avond met jou als de meisjes het toelaten."

off: We skippen naar een maand later. Thomas houdt zijn tweejarig jubileum en Roselyn komt er achter dat ze weer zwanger is.

on:
Thomas
"Amber, ik ben bij het restaurant, ik kom vanmiddag tegen 2 uur weer terug." Hij gaf zijn kinderen een knuffel. "Je ging toch nog bij Gabe en Rose langs voordat jullie naar het restaurant kwamen?" Hij gaf Amberley een kus en keek even naar Jade die met haar knuffel zat te spelen. "Ik moet echt gaan, anders krijg ik boze medewerkers." Hij liep de deur uit. Nog even en dan zouden ze verhuizen naar hun nieuwe huis. Dan konden ze het lekker gaan inrichten. Het verven en sauzen was nu gedaan, alleen nog het inrichten. Thomas stapte zijn auto in en reed richting Dexter's.

Roselyn
Roselyn keek naar het streepje. Er stond duidelijk dat ze 3,5 weken zwanger was, bijna een maand. Ze zuchtte diep en waste haar handen. Ze gooide de test weg en liep de kamer uit. "Gabriel?" Vroeg ze. "Mama, dietig?" Vroeg Alexis die in haar speelgoedstoel zat. "Nee lieverd, ik ben niet verdrietig." Ze was ook niet verdrietig, ze was blij dat ze wist waarom ze zo over haar nek was gegaan en waarom ze niet had gemenstrueerd. "Gabe?" Uiteindelijk vond ze hem in de keuken. "Ik moet je wat vertellen en ik weet niet wat je er van gaat vinden." Ze beet op haar lip. "Ik ben weer zwanger, 3,5 weken bijna 4 dus." Ze voelde zich erg onzeker als het over zwangerschappen ging. Op de een of andere manier kon ze er sinds Chris niet echt goed meer mee omgaan.

Amberley

Amberley keek op. "Ja. Ga maar! Ik reed me wel. Ik ga inderdaad straks langs Gabriel en Roselyn. Wegwezen! Anders kom je te laat! Ik zie je vanmiddag, veel succes vandaag!" Ze gaf hem nog een kus en zwaaide hem na.
"Ga je mee, Jade? Gaan we Jasper en Julia wakker maken om naar Gabriel en Roselyn te gaan." Jade stond op en nam de knuffel onder der arm. Samen gingen ze de tweeling wakker maken. 'Goedemiddag, lekker geslapen."
Twee slapende hoofdjes gekeken der aan. Ze verschoonde de tweeling en kleedde er aan. Als ze met de een bezig was speelde Jade kiekeboe met de ander.

Gabriel

Gabriel liep met Lauren op ze arm die die net verschoond had. Hij speelde raketje met er waardoor ze het uitkraaide van het lachen. Hij hoorde Roselyn roepen. "Lekker, moppie." en legde er in de box. "Wat is er?" Hij zag de blik.
Gabriel moest zich vasthouden aan de box om niet flauw te vallen. "Uhh.... Gefeliciteerd?'

Thomas
Thomas liep zijn restaurant binnen. "Meneer Bronkhorst mijn collega's en ik zaten te twijfelen of of de kinderkattenpannenkoek wel op het menu moest voor vanavond." Thomas keek even naar Ingrid. "Ingrid ik heb dat al doorgegeven alles wat op de menukaart voor vanavond staat moet blijven. Dat heb ik gisteren ook al gezegd." Ingrid knikte en ging haastig terug naar haar collega's. Thomas keek even naar de grijze versieringen, het waren allemaal grijze kattenballonnen zo was Dexter nog een beetje bij ze. Hij liep naar zijn kantoor en deed zijn deur dicht. "Hehe eindelijk." Zei de man in de stoel en de stoel draaide zich om. "Sjoerd!" Riep hij uit en hij omhelsde zijn broer. "Ik dacht je kan wel wat broederlijke steun gebruiken en wat help met de inrichting." Thomas knikte. "Ja dankjewel."

Roselyn
Roselyn keek naar Gabriel. "Ja het kwam voor mij ook als een verrassing. Vandaar dat ik overgegeven heb en niet menstrueerde, ik maakte me al zorgen." Ze ging op een keukenstoel zitten en zag Alexis naar binnen kruipen. Ze tilde haar dochter op en aaide over haar hoofdje. "Kijk eens wat mama voor jou heeft." En gaf haar een rode muts wat over Alexis hoofd heen zakte. Roselyn moest lachen en zette de muts beter op Alexis haar gezicht. Alexis begon ook te lachen. Roselyn keek naar Gabriel. "En nu? Straks komt Amber met Jade en de tweeling en..."

Gabriel

Gabriel knikte. "Het maakt wel een hoop duidelijk, ja." Het was nog steeds niet helemaal tot hem doorgedrongen.
Gabriel schudde ze hoofd. 'Gekke, Lexie!" Hij keek naar het mutsje. Hij slikte even. Hij wou er niet over beginnen. Niet nu ze net vertelde dat ze weer zwanger waren. "Ja! Je kan liegen of de waarheid zeggen. Je kent Amberley die komt er meteen achter als we ons verdacht gedragen."
Hij tilde Alexis over die bij hem wou zitten.

Roselyn
"Gabe ik ben zwanger, van ons derde kindje, dringt het tot je door?" Vroeg ze rustig. Ze zuchtte diep en keek naar Alexis. Ze haalde Lauren uit haar kinderstoel en aaide haar over haar haren. "Sorry, ik bedoelde het niet zo. Ik weet gewoon niet wat ik er mee moet en nee ik ga het niet weg halen. Het komt gewoon." Roselyn slikte en knikte. "Ik ga het eerlijk vertellen en niet zoals de eerste keer dat we het verzwijgen, dat vindt niemand leuk." Roselyn aaide Lauren nog steeds over haar haren en keek naar het rode mutsje.

Gabriel

Gabriel schudde ze hoofd. "Ik kan het gewoon niet bevatten. We hebben twee kleine meisjes van nog geen twee jaar en ene jaar en nu volgt er een derde... Ik bedoel vierde." Gabriel gaf Roselyn een knuffel. 'Het is al goed." Gabriel keek verbaasd op. "Dat zal ik nooit van je vragen!" Gabriel knikte. "We komen er wel uit. We redden het wel. Thom en Amber redden het ook met drie kinderen. Dan kunnen wij het ook. We gaan het eerlijk vertellen. Misschien heeft ze wel goede tips en advies."

Roselyn
"Ik ook niet Gabriel. Ik vind het hartstikke leuk om een kind te krijgen...Ik ben gewoon geschrokken." Ze voelde de knuffel en glimlachte naar Lauren en naar Alexis. Ze kregen er een broertje of zusje bij. Ze keek naar Gabriel. "Sorry dat weet ik ook wel, maar ik merk gewoon dat ik wat angstig wordt." Ze was al weg bij de diëtisten en bij de psychiater. Ze slikte nog wel medicijnen en ze voelde zich langzaam weer de oude worden, maar dit maakte haar bang. Het riep weer herinneringen op.

Gabriel

Gabriel knikte. "Ik schrok me dood. Ik dacht dat er wat met Alexis was of dat we weer eens apenstreken aan het uithalen was." Hij keek naar ze meiden. Straks was er een kindje bij. Het zou een drukte worden. Hij kuste er stil. "Niet aan denken." Hij tilde Alexis op. "Lexie, mama krijgt een babytje." Hij zag er naar Lauren kijken. "Ja, Lauren is ook nog een baby maar papa bedoeld een nieuwe baby. Een broertje of zusje voor jou en Lauren.' Alexis keek van de moeder naar de vader en toen naar de eigen buik. "Lexie ook baby?" Gabriel proestte het uit. "Nee, gekkie. Dat duurt nog heel lang. Geef mama maar een dikke kus."

Amberley

Amberley was klaar met de tweeling. Ze had ze al in de buggy gezet. Het was mooi weer dus ze zouden gaan wandelen. "Jade, ben je klaar?" Jade schudde de hoofd.
"Schoen niet aan." Amberley schudde de hoofd. "Mama, doet het wel. Goed geprobeerd hoor, Jade." Ze deed de schoen van de dochter goed. "Jas aan." Jade pakte de jas, legde hem op de grond en deed hem aan. "Mama, rits." Ze hielp Jade met de rits. Ze checkte of ze alles had. "Jade, neem je Simba mee?" De dochter knikte. Ze tilde Jade in de buggy erbij en liep naar buiten.

Roselyn
"Nee Alexis was heel lief aan het spelen met haar knuffels. Ze was een heel verhaal aan het houden tegen haar knuffels en soort van aan het zingen. Op haar manier." Roselyn zuchtte diep en knikte. "Dat weet ik, ik wil er ook niet aan denken. Kom Lexie dan gaan we de woonkamer even opruimen, straks komen Jade, Jasper en Julia." Alexis glimlachte. "Mama baby?" Roselyn knikte. "Heel goed mama krijgt een baby. Kom." En ze pakte haar dochter bij de hand en samen liepen ze naar de woonkamer. Ze ruimde alle poppen en knuffels samen op. "Brillie?!" Riep Alexis in paniek uit. Roselyn deed haar ogen even dicht als teken dat echt geen zin had om die knuffel te gaan zoeken. "Kom Lexie dan gaan we samen zoeken." Roselyn zocht achter de bank, onder de stoel, onder de tafel. "Ik ga op je kamer kijken." Ze liep de trap op en vond Brillie op het bedje van Alexis. Ze liep de trap weer af en gaf hem aan Alexis. "Brillie!" Riep ze blij uit. "Dankje mama." Ze zette Alexis op de bank en liet haar spelen met Brillie. "Ik ga alvast koffie zetten." En ze liep naar de keuken en zette het koffiezetapparaat alvast aan. "Gabe ik vind het hartstikke spannend, weer een bevalling, weer al die inentingen, we hebben bij die twee nog niet eens de helft gehad volgens mij."

Gabriel

Gabriel keek met een "Lief!" gezicht naar ze dochter. 'Het is ook een schatje wat lekker zoet kan spelen." Gabriel hielp mee in de zoektocht naar Brillie. Gelukkig vond Roselyn hem anders hadden ze een probleem. 'Gelukkig', mompelde Gabriel. Lauren was aan het spelen met de rammelaar.
Gabriel knikte. "Is goed. Ik let wel op die twee kleine apen." Gabriel stond weer op en liep naar de keuken. Hij sloeg ze armen om Rosleyn heen. "Ik ook. Maar we hebben nu meer ervaring. We hebben het al twee keer meegemaakt. Het wordt een eitje. Stiekem hoop ik op een zoon. Dan kan ik hem leren voetballen en hoef ik niet mee naar ballet en te winkelen en al die meiden dingen,"

Roselyn
Roselyn keek naar Gabriel en draaide zich om. Ze gaf hem een kus en knikte. "Ik hoop gewoon dat alles goed gaat." Ze liep naar de woonkamer en zag dat Alexis een heel verhaal aan het houden was aan Brillie en Lauren was met Aapie bezig. Roselyn keek naar Gabriel. "Ik denk dat het een meisje wordt Gabe. We hebben al twee meisjes gekregen, kans is groot dat we dan weer een meisje zouden kunnen krijgen. Maar we wachten het gewoon af. Misschien wordt het inderdaad wel een zoon, alles kan." Ze gaf Lauren een kus en ze ging bij Alexis op de bank zitten. Brillie had ze haar rode muts op gedaan. Het voelde fijn om haar twee meiden zo te zien spelen.

Gabriel

Gabriel kuste Rosleyn terug. Hij legde zijn hoofd op haar schouder en omhelsde er. "Komt goed, met die twee aapjes ging het ook goed." en wees van Lauren naar Alexis. Gabriel knikte. "Weet ik en dat zie ik ergens ook wel gebeuren maar ik hoop gewoon op een zoon. Dan ben ik ook niet meer in de minderheid enzo. Maar een meisje is ook prima. Als het maar gezond is, dat is het belangrijkste."
Gabriel schudde ze hoofd. Hij tilde Lauren uit de box op schoot zodat ze met zijn viertjes op de bank zaten. 'Gezellig zo met ze viertjes, eigenlijk met zijn vijven."

Amberley

"Zo! We zijn er! Bel jij aan Jade?" Ze tilde Jade op die aanbelde. Ze wachtte tot er open werd gedaan of dat er een stem klonk door de intercom. Ze hoorde Gabriel door de intercom vragen wie er was.
"Jade!", riep de dochtertje vrolijk. De deur werd geopend. Ze tilde Jade en reed de buggy in de lift.
Gabriel stond hun al op te wachten met Lauren op ze arm. Jade rende er heen. "Gabe! Laulie!"
Amberley schudde grijnzend de hoofd. Jade kon de R nog niet uitspreken dus die veranderde ze door de L. "Iemand is blij om jullie te zien.'

Roselyn
Roselyn stond op van de bank. "Jade!" Riep Alexis. Roselyn liep samen met Alexis naar Jade en Amberley toe en gaf Amberley een knuffel. Alexis gaf Jade een knuffel en Roselyn smolt helemaal. "Wat fijn en leuk om jullie te zien. En daar hebben we Jasper en Julia. Wil je koffie?" Ze gaf Julia en Jasper een knuffel en glimlachte naar Amberley. "Thomas was in zijn restaurant he? Hoe laat kwam hij hier heen?"