The children of SFAM

Amberley

Amberley droomde weg. 'Dat klinkt als een droom die werkelijkheid kan worden, maar of ik de kleintjes zo lang kan missen. Ook al zijn ze in goede handen." Ze grijnsde. Alexis het kaasmonster leek nu net op kleine Jade. Even koppig. "Je mag niet stiekem de kaas op eten. Kaasmonstertjes!"
Ze glimlachte. "Wat leuk! Jade gaat het geweldig vinden."

Roselyn
"Geeft niet Gabriel. Ze komt in de middag pas en dan gaan we uit eten met de meiden. Bij het restaurant van Thomas. Ik zag namelijk op de familiekalender dat je een uitje had met de crew en daarom besloot ik om wat leuks te gaan doen met de meiden en toen vroeg mijn moeder of ze mee kon. Ik dacht waarom ook niet." Roselyn zag dat Lauren haar flesje leeg had. "Goed zo meid." Lauren ging steeds beter drinken, met name de laatste dagen dronk ze haar flesje gewoon leeg.

Thomas
"Komt goed Amber. Soms moet je ook tijd voor jezelf maken. De kinderen zijn in goede handen. Ik kan vragen of Sjoerd op ze wilt passen dan zijn ze bij Amy. Of ze kunnen hier terecht?" En hij keek vragend naar Gabriel en Roselyn. "Ik weet zeker dat Jade het leuk gaat vinden. Jasper en Julia ga ik een keertje naar dat speelparadijs speciaal voor baby's hier in de stad. Ik denk dat ze dat ook heel erg leuk gaan vinden."

Amberley

"Weet ik. Maar ik vind het zo moeilijk om ze achter te laten. Dat zou kunnen, maar ik heb ze liever in hun eigen huis, in hun eigen bedje met hun eigen speelgoed en alles. Hun vertrouwde omgeving."
Amberley knikte. "Die drie gaan door dolle heen, vooral Jade. Dat horen we een maand later nog. Die beleefd de dag van de leven."

Gabriel

Gabriel knikte. "Gezellig! En ik mag niet mee. Naja, ik kan niet mee. Meiden onder elkaar, daar wil ik geen eens bij zijn! Nou dan wens ik jullie maar veel plezier en neem voor mij een stukje thomaschocotaart mee of die brownie." Gabriel klapte in zijn handen. "Goed ze, Lauren. Helemaal leeg!" Hij hoorde dat Thomas een weekendje weg wou met Amberley. "Wij kunnen ook wel oppassen, toch Rose?!?"

Thomas
"Ja dat snap ik. We kunnen kijken of Rose en Gabriel naar ons toe willen voor dat weekendje. Dan kunnen ze de kinderen meenemen. Of vinden jullie dat geen goed idee?" Hij nam een slok van zijn cola en keek even naar Amberley en keek toen naar Alexis die weer een kaasje had gepakt. "Hmm volgens mij was dat niet helemaal de bedoeling. Of wel?" Thomas begon lichtelijk te lachen.

Roselyn
"Wij zouden eventueel in jullie flat kunnen. Ik heb vrij in het weekend en Gabriel weet ik niet, moet je bij hem wezen." Roselyn keek naar Lauren. "Je krijgt een sticker op je drink kaart." Ze keek naar Alexis en zette Lauren in de kinderstoel. "Alexis Rachel Steward! Nu is het genoeg. Je stopt met kaasjes eten." Alexis keek haar verbaasd aan en knikte toen braaf. Ze ging toen weer zitten. "Tuurlijk neem ik een stuk taart voor je mee, komt goed lieverd."

Amberley

Amberley knikte. Ze keek van Rose naar Gabriel en terug. Ze hoopte dat ze het wouden doen. Gabriel had al min of meer ja gezegd en Rose nu ook. "Als jullie dat willen doen zou dat fantastisch zijn. De kinderen zijn gek met jullie. Het is alleen een beetje krap in de flat." Ze hoopte dat ze snel konden verhuizen. Amberley schudde lachend de hoofd. "Ze zijn ook zo lekker." en stopte er zelf een in de mond.

Gabriel

"Zeker weten! Maar die daar niet." en keek naar hun andere dochter die weer van de kaas zat te snoepen. Gabriel schudde zijn hoofd. 'Ondeugd!", mompelde die. Gabriel glimlachte. De taarten bij Thomas restaurant waren erg goed. "Ik weet mijn agenda niet voor de komende tijd, maar ik regel wel wat. We passen maar al te graag op. Gaan we regelen."

Roselyn
Thomas glimlachte. "Dankjewel." Hoorde ze hem zeggen. Roselyn glimlachte. "Komt wel goed, we passen maar al te graag op die deugnieten van jullie. Alexis vindt het leuk om bij Jade te zijn en andersom en ik denk dat Julia, Jasper en Lauren het ook leuk vinden met elkaar." Ze keek richting haar kinderen en zuchtte diep. Alexis was ook een kleine ondeugd, het was maar goed dat het naar haar luisterde.

Amberley

"You're welcome!", hoorde ze Gabriel zeggen. Amberley sloeg de armen over elkaar. "Waarom neem je voor mij niet vaker wat mee? De hele dag in het restaurant niks lekkers voor meenemen."
Amberley knikte. "Alexis en Jade worden wel maatjes zolang Jade Brillie niet afpakt." Het zal wel goed komen als de beste vrienden op hun kinderen zouden passen.

Thomas
"Ik neem graag wat voor je mee. Je krijgt vanavond al lekker veel eten schat. Maar ik beloof je dat ik thuis een taart ga bakken voor je. Ik denk dat ik de Thomaschoco ga maken voor je en natuurlijk voor de kinderen. Ik beloof het je." Hij zou het volgende week goed gaan maken bij zijn kinderen en bij zijn vrouw. "Alexis kan zelf ook een erg vel persoon zijn hoor." Hoorde ze Roselyn zeggen. Thomas knikte. "Dat geloof ik maar al te graag, maar Jade is goed in dingen afpakken."

Amberley

"Meer dan genoeg! Ik denk dat ik eind van de avond geen pap meer kan zeggen." Ze grijnsde. "Het was niet serieus bedoeld, maar daar zeg ik geen nee tegen. Dat gaat er wel in en bij de kleintjes ook." Amberley zuchtte. "En de zusje ook!" Ze moest Julia en Jasper alweer! uit elkaar halen. Omdat ze het zat was zette ze Julia in de buggy, in de hoop dat ze ging slapen.

Thomas
"Haha ik ga niet zeggen wat er op het menu staat. Dan is het geen verrassing meer. Ik ben zelf erg trots op het menu. Al was er nogal gedoe met het regelen, omdat niet iedereen het snapte." Hij rolde even met zijn ogen maar glimlachte toen. "Jasper kan het net zo goed Amber. Daarnet had hij de speen van Julia afgepakt." Hij keek naar Julia die met haar tutlap in slaap gevallen was. "Zo te zien was ze gewoon moe."

Amberley

"Ik laat me verrassen. Het kan alleen maar meer dan lekker zijn. Het gewone menu is al zo goed.
Er is altijd voor ieder wat wils en je houdt goed rekening met kinderen en allergieën." Ze was trots op de man en dat liet ze ook merken. Ze zou vanaf van oor tot oor stralen. Ze schudde de hoofd. "En ik maar denkend at het aan Julia lag." Ze tilde Jasper op en legde hem ook in de buggy. Al gauw sliepen ze.

Thomas
"Dankjewel lieve schat. Ik hou graag rekening met allergieën en met kinderen. Ik weet hoe het is om in een niet kind of allergie vriendelijk restaurant te stappen. Ik wilde dat het voor iedereen toegankelijk zou zijn." Hij keek op zijn horloge. "Ik zie dat we zo moeten gaan. We moeten er een kwartier eerder zijn, aangezien ik de nieuwe vlag ga ophijsen en ik moet de ballonnen omhoog laten gaan." Hij had nog niet het nieuwe logo laten zien. Het had hem veel tijd gekost maar uiteindelijk was het wat hij wilde. Hij had Dexter getekend in animatie vorm en die had een koksmuts op en een schort, zijn hand open en boven die hand stond Dexter's op. De kat zelf glimlachte vriendelijk.

Amberley

Amberley knikte. "En dat plan heb je heel goed uitgevoerd. Ik wist ook hoe het was en het is zo fijn dat mensen wel bij Dexter's terecht kunnen met kinderen of als ze een allergie hebben.
Vooral voor het laatste is het vaak moeilijk om een geschikt restaurant te vinden."
Vooral de kinderenmenu's vond ze zo leuk. Ze had ooit een geintje gemaakt over een menu met een hond en dat had Thomas heel mooi uitgepakt. "Is goed. Ik zal de kleintjes gereed maken."

Roselyn
Ze hoorde Thomas zeggen dat ze zich zo gereed moesten gaan maken. "Ik ga Alexis klaarmaken, Gabriel kun jij Lauren gereed maken?" Ze liep naar Alexis toe en pakte haar handje. Ze zette haar op de kleine stoel die speciaal voor Alexis was. Ze hielp Alexis met haar schoenen en met haar luier. Daarna deed ze haar jas aan en gaf Alexis een kus. "Goed mee gewerkt lieverd, jij mag straks een sticker uit kiezen." Alexis glimlachte blij.

Thomas
Thomas glimlachte. "Anna heeft een glutenallergie, als ze in Nederland is met haar gezin komt ze altijd bij mij eten." Hij glimlachte en stond op. "Ik help Jade met haar schoenen en jas." Hij liep naar Jade toe en hielp haar met haar schoenen en jas. Hij keek haar met een glimlach aan en gaf haar een kus. "Lief prinsesje van me." Zei hij zachtjes en hij tikte op haar neus. Jade begon te lachen en kuste haar vader terug.

Amberley

Ze knikte. "Bij ons was het Denzell (volgens mij) die met allergie kampte. Dus het was altijd moeilijk om uit eten te gaan. en zo vaak gingen we dan ook niet."
Amberley knikte. "Ik laat de kleintjes zo wel liggen. Dan leggen we een deken over ze heen in de auto. Hopelijk slapen ze dan gewoon verder." Amberley grijnsde. "Jade is een ondeugend prinsesje." Ze zag Jade hevig de hoofdschudden. "Echt niet!" Amberley tilde Jade op. "Echt wel! Mama's ondeugende prinsesje."

Gabriel

Gabriel knikte. Hij pakte Lauren op die net voor zijn voeten kroop. "Huppekee! Wij gaan je billen poetsen, dametje en je klaar maken om mee te gaan." Hij aaide er over de haren. Gabriel nam Lauren mee naar de kamer zodat die er makkelijker kon verschonen. Echter had Lauren zich geheel onder gepoept. "Rose? Kan je komen helpen? Lauren zit helemaal onder!"

Thomas
Thomas en zijn gezin en vrienden kwamen aan bij het restaurant. Hij keek naar al die gasten. Het waren er onwijs veel. Gelukkig hadden ze een gastenlijst. Hij liep onder het rode lint door. "Goedenavond allemaal. Welkom bij Dexter's tweejarig jubileum. Ik ben zoals jullie allemaal wel weten Thomas Bronkhorst. Twee jaar geleden kwam ik op het idee samen met mijn vrouw om een eigen restaurant te gaan beginnen. Ik ben dol op koken, eigenlijk al sinds dat ik kind ben. Ik heb het restaurant vernoemd naar mijn overleden kat Dexter. Ik wilde van dit restaurant een restaurant maken waar iedereen kan gaan eten. Dus ook mensen met allergieën en mensen met kinderen. Voor ieder wat wils en ik geloof dat dat gelukt is. Ik wil graag het nieuwe logo en de nieuwe vlag laten ophijsen." Hij liep naar de vlag en leidde hem naar boven. "Ik presenteer u het nieuwe logo van Dexter's en hiermee verklaar ik het tweejarigjublieum voor geopend." En hij drukte op een rode knop en allemaal katten ballonnen kwamen omhoog.

Amberley

Amberley keek vol trots naar Thomas, die zijn speeds hield. Ze was zo trots op hem. De tweeling lag nog te slapen. Jade had ze opgetild en had een ballon om de pols geknoopt die ze had gekregen.
Ze keek hoe de ballonnen werden opgelaten en het nieuwe logo werd onthuld. Het was zo mooi geworden. "Hun" oude kat Dexter. Ze pinkte een traantje weg. Ze liep met Jade aan de hand, de buggy duwend naar Thomas. "Ik ben zo trots op je. Wat is het mooi geworden." Ze knuffelde hem samen met Jade plat.

Roselyn
"Kijk eens Alexis voor jou een ballon en voor Lauren een." En ze gaf haar kinderen beide een ballon. Ze mochten van Thomas naar binnen. Ze was er nooit echt binnen geweest, ze hadden wel op het terras gezeten. Ze tilde Alexis op en liep naar binnen. "Ow wat is het leuk geworden. Toen ik hier voor eerst kwam eten zag het er ook leuk maar nu ziet het er geweldig uit. Er is veel veranderd in die twee jaar." Zei ze richting Gabriel.

Thomas
Hij glimlachte en gaf Jade, Jasper en Julia een kus. Hij knuffelde zijn vrouw plat en gaf haar ook een kus. "Ik ben er ook erg tevreden over. Ook over hoe alles nu loopt. Ook dat ik nu weg kan en het aan mijn andere leidinggevende kan overlaten. Ik ben ook heel blij met het nieuwe logo. Ik heb er echt dagen voor gezeten en dit is degene waar ik het meest tevreden over was." Hij glimlachte en keek naar zijn restaurant. "Zullen we dan maar naar binnen lopen?"