My life as a teenager (sfam)

Julia
Edwin knikte en hij gaf Noah een handje. "Wauw wat een hoge toren heb jij gebouwd trouwens. Echt prachtig." Hoorde ze Edwin tegen Noah zeggen. Julia glimlachte en keek naar haar vader die met Edwin gesprek ging over zijn studie en over zijn familie. Het leek net een overhoring. "Pap hou eens op met Edwin lastig vallen. Het is een goede jongen. Hij doet geen vlieg kwaad." Edwin begon te lachen en zei dat hij het wel begreep van haar vader. Julis ging met Noah spelen.

Alexis
Alexis keek met grote ogen richting Charlie. "Isolde heeft bij mij in de klas gezeten. Ze was voor een hele tijd niet op school. Op de middelbare was dat." Ze slikte en speelde onzeker met haar vingers. "Het vage is ook dat ik me niks meer kan herinneren van die nacht. Behalve dat ik hem voelde en hoorde. Er waren ook nog andere bij aan het begin. Die hadden mij ook aangeraakt maar Jason wilde de eer hebben om mij te laten schreeuwen en pijn te doen. Hij heeft me pijn gedaan. Ik heb geschreeuwd. Ik werd rustig op het moment zelf omdat ik wist dat ik gewoon niks meer kon doen. Ik kreeg pillen toegediend zodat ik rustig zou blijven. Ik weet geen eens meer hoe ik thuis gekomen ben. Ik weet wel dat ik die pillen in mijn tas had gevonden." En ze knikte richting het doosje dat ze op tafel had laten liggen. Ze begon te huilen en te trillen. "Het komt niet goed Charlie. Hij wilt dit kind hebben, dat heeft hij tegen mij gezegd." Ze haalde haar schouders op. "Ik wil wel kamillethee daar word ik rustig van." En ze glimlachte flauwtjes.

Jasper

"Helemaal niet! Die ik heb ik gebouwd! Jij gooit hem alleen maar om." Hij zag zijn zoontje gluiperig lachen. Het was ook een kleine boef! Dat was inmiddels wel duidelijk. 'Ik hou mijn vriendjes heel ver uit de buurt, dan hoef ik deze gênante situaties niet mee te maken. Al wil ik voorlopig geen vriendje. Ik wil wachten op iemand waarvan ik zeker weet dat het een vaste relatie wordt. Die goed is voor Noah en niet zomaar zal weggaan. Ik wil niet dat er continue mensen in en uit zijn leven gaan. Hij heeft het al ander half jaar zonder vader moeten doen en waarschijnlijk de rest van zijn leven zonder moeder. Ik wil het beste voor hem en dat gaat niet als ik steeds een ander vriendje heb."

Charlie

"Ik wist niet dat Isolde bij jou in de klas zat. Nu weet je dus waarom ze weg was."
Charlie haalde een hand door de haar. "Ik weet dat ik door mijn eerlijkheid soms dingen zeg die ik beter niet had kunnen zeggen. Beter mijn mond had kunnen houden maar... Isolde heeft de kindje ook nog. Die heeft Jason nooit meer gezien. Misschien is het allemaal wel bedrog zodat je hem weer terug zal nemen. Voor hem is het als het ware gewoon een spelletje. Je moet je niet bang laten maken door die klootzak. We kunnen hem wel aan." Charlie stond op. "Dan ga ik thee voor ons tweetjes zetten."

Julia
"Misschien vind je de ware wel Jas." Zei ze met een glimlach. Zij had zichzelf ook lang voorgehouden dat niemand haar leuk zou vinden. Dat ze lelijk was, maar ze had voor haar idee de ware gevonden. Elke keer als ze naar Edwin keek dan kreeg ze vleugels. "Begrijpelijk dat je iemand wilt vinden die goed is voor Noah en die bij je past. Je moet niet iemand willen om het iemand willen, begrijp je?" Ze pakte de hand van Edwin. "Zo Edwin en wat studeer jij?" Edwin glimlachte. "Ik studeer psychologie. Ik ben net een jaar klaar aan het VWO en nu zit ik in het 1e jaar van psychologie." Haar vader glimlachte. "Dat klinkt interessant en zou je een eigen praktijk willen later?" Edwin knikte. "Ja zeker meneer."

Alexis
Alexis keek met rode ogen naar Charlie. "Nee Charlie het is fijn dat je eerlijk bent. Ik had mama ook gewoon gelijk moeten geven. Ik had gewoon moeten zien dat Jason niet goed voor me was." Alexis pakte de kussen en drukte hem tegen zich aan. "Tegen mij zei hij dat ik nog lang niet van hem af was, waar papa bij was. Toen had papa zijn arm verdraaid, maar toch ben ik bang. Jason zei voor dat hij mij vast bond dat hij vader wilde zijn. Dat hij dat altijd al gewild had en dat nu de dag aan gaat breken dat ik mijn jeugd zou kwijt raken. Hij had gelijk. Ik word moeder, ik kan misschien niet eens meer verder gaan studeren en misschien mag ik wel niet meer de hoofdrol dansen bij het Zwanenmeer en misschien word ik van school gestuurd. Ze willen geen zwangere meisjes. Dan moet ik op zoek naar iets anders, maar ballet is deels mijn leven gewoon net als pottenbakken en schrijven." Ze voelde dat er tranen naar beneden kwamen. "En mama, ik heb er voor gezorgd dat ze weer denkt aan de tijd van Chris. Tis mijn schuld als ze zich weer rot gaat voelen." Ze voelde zich hartstikke schuldig en ze voelde zich zo dom. Ze knikte en keek naar buiten.

Jasper

"Ik mag het toch hopen. Ik was niet van plan om eeuwig alleen te blijven met dat kleine mannetje."
Hij keek naar Noah die aan de bal steeds weggooide voor Bailey. Het zou nog even wennen blijven dat, dat kleine mannetje zijn zoontje was. Opeens stond zijn hele leven op zijn kop. "Ik begrijp je."
Jasper zuchtte. Leuk dat kruisverhoor aanhoren van het vriendje van zijn zusje. Ergers maakte het hem jaloers. Hij wou ook de liefde van zijn leven. Maar dat zat er nu niet meer in. Wie wilde nou een 16 jarige met zoontje van ander half.

Charlie

"Lex! Jij had ook niet kunnen weten dat Jason niet goed voor je was. Hoe zegen ze dat ook alweer? Liefde maakt blind ofzo?" Charlie schudde de hoofd. "Ik ben trots op papa dat die Jasons arm heeft verdraaid. Zijn verdiende loon." Charlie sloeg de armen stevig op de zus heen. "Het komt goed, geloof me. Voor alles is een oplossing. Je kan het nog even voor je houden zodat je wel het Zwanenmeer kan dansen. Papa en mama regelen het wel met school. Jij bent zo goed dat ze je niet willen laten gaan! En er zijn zat moeders die ook studeren. Iedereen gaat jou helpen zodat het lukt! Beloofd! Dit is niet het einde van de wereld. En wat Jason betreft! Laat hem lekker sterven, hij is tenslotte al vader."

Julia
Julia keek even naar Edwin en toen naar haar vader. "Pap wil je alsjeblieft stoppen met dat kruisverhoor?" Haar vader begon te lachen. "Ik ga maar de administratie doen." Hij gaf zijn vrouw en kinderen een kus en liep toen naar zijn studeerkamer. Julia rolde met haar ogen. "Let maar niet op mijn vader. Hij wilt het beste voor me, ik kom namelijk nooit met een jongen naar huis." Edwin glimlachte. "Tis al goed. Ik moet naar huis, ik pik je vanavond op om 5 uur sta ik weer voor je deur." Julia kmikte en Edwin gaf haar een kus op haar hoofd. Julia liep hem achterna om hem bij de deur dag te zeggen. "Ik hou van je." Zei hij en Julia bloosde en zei zachtjes: "Ik ook van jou." Waarna ze elkaar een zoen op elkaars lippen gavene. Ze zwaaide hem uit en liep weer naar de woonkamer, met een verliefde blik ging ze zitten.

Alexis
Ze schudde haar hoofd. "Ik kan dit niet voor de school verborgen houden. Mijn mentrix die vermoed iets. Ik zie het aan haar gezicht, elke keer als ik dans. Ze kijkt afkeurend, mijn bewegingen gaan steeds moeilijker omdat ik twijfel. Ze zei dat als ik niet genoeg zelfvertrouwen heb dan moet ik stoppen met de opleiding. Jason zit bij mijn in de klas, ik kan niet weer wegblijven." Ze keek naar Charlie en gaf haar een dikke knuffel. "Papa en mama doen al zoveel voor me, ik kan niet gaan verlangen dat ze nog meer doen." Ze wreef over haar buik en keek naar Charlie. "Ik weet dat ik me niet zo druk moet maken maar... Ik ben gewoon bang." Ze keek even naar haar buik. "Mijn gevoel zegt dat het een meisje wordt." En ze glimlachte lichtjes. Ze hoorde de telefoon gaan en stond op. "Met Alexis Steward." Toen ze Jason hoorde keek ze angstig naar Charlie. Ze zette hem op de luidspreker. "Dus je hebt verteld aan je ouders dat je zwanger bent van mij? Je hebt het dus nog niet weggehaald. Mooi." Alexis deed haar ogen dicht en haalde diep adem. "Ik heb wel jou droom weggehaald. Ik heb onze mentrix gemaild dat haar vermoedens kloppen. Dat je zwanger bent." Alexis deed haar ogen geschokt open. "Je liegt Jason." Jason begon te lachen. "En ze weet van die pillen. Je hebt ze vrijdag perongeluk uit je tas laten vallen, die strip die je gebruikte." Alexis begon gejaagd adem te halen. "Lul die je bent, je liegt dit. Ze zou jou nooit vertellen dat ze weet dat ik pillen in mijn tas had." Jason begon weer te lachen. "Haar dochter Simone vond ze. En zij wist dat ze van jou waren. Geloof me maar als ik zeg dat je van school gestuurd wordt. Ik zei het toch dat je nog lang niet van mij af was en als ik wat zeg dan kom ik dat na." Alexis begon nog gejaagder adem te halen. "Je bluft!" "Dag Alexis." En hij hing op.

Amberley

"Jasp, Juul. Ik ga even naar het centrum. Dan kan ik luiers, een pyjama en wat kleertjes voor Noah kopen. Dan hebben we dat in elk geval? Gaan jullie mee of blijven jullie hier?" Ze zag de zoon opstaan en de kleinzoon optillen. "Wij gaan wel mee. Dan kan meneertje zelf uitzoeken wat die wilt. Is die groot genoeg voor. He Noah?', hoorde ze Jasper zeggen en zag Noah vervolgens knikken. "Oke. Gezellig. Ga je maar alvast klaarmaken. Juul ga je ook mee?"

Charlie

"Dat mens is gewoon gek! Laat er lekker kijken!" Ze haalde simpelweg de schouders op. "Aan sommige mensen moet je gewoon schijt hebben." Charlie rolde met de ogen. "Je bent hun dochter! Dat horen ze voor je te doen!" Ze glimlachte. "Een nichtje lijkt me heel leuk!"

Lauren

Lauren had een hele preek over de heen gekregen van de vader. Over dat ze geen vriendje hoorde te hebben en allemaal mee bezig was. Ze had hem terug geroepen dat die er met rust moest laten en ze de lesje al had geleerd. Ze was op weg naar de wc toen ze iets opving over een zwangerschap. "What?!? You are pregnant? Godver!... Ik krijg die vent!" Het laatste schreeuwde ze niet maar fluisterde ze bijna. "Ik ben weg! Je leven redden!" Ze rende naar beneden, naar de schuur en sprong op de scooter. Ze moest iets doen en ze wist waar en wat.
Ze reed naar het huis waar ze eerder vandaag was geweest. Ze stapte af, zette de scooter vast en liep naar binnen. Twee broers keken er aan. "Wat doe jij hier? Je hebt hier niks te zoeken.", werd er toe gebeten. "Zou je niet eerst luisteren voor je me meteen begint af te blaffen? Ik kom je geven wat je wilt? Als je mij hebt, krijg je me zus er gratis blij. Anders krijg je je kind nooit." Ze liep op Jason af en begon hem te zoenen. Ze fluisterde wat in zijn oor. Ze moest dit doen. Het was een gok, maar ze wist wat ze deed.

Alexis
Alexis keek op toen Lauren naar beneden kwam. "Lauren niet doen." Zei ze zachtjes maar Lauren was al weg. "Fijn. Nu is het dus mijn schuld als haar iets overkomt. Ik hoop dat ze weet wat ze doet." Alexis keek even naar Charlie. "Ik overleg wel met papa en mama of ze iets kunnen regelen." Ze zuchtte diep en keek even naar het raam. Ze nam een slok van haar thee en dacht na. Ze zou wel iets regelen met haar ouders. Dat wilde ze bespreken als haar zusjes er niet bij waren. "Als het een meisje is noem ik haar Molly en als het een jongen wordt noem ik hem Brandon, afgekort Bran. Ik heb wat met Engelse namen." Ze glimlachte en nam weer een slok van haar thee. "Zullen we naar mijn kamer gaan? Dan kun je vertellen hoe je avond met mama was. Ik wil even in bed liggen met mijn thee en vindt het leuk en gezellig als je mij gezelschap houdt."

Julia
"Huh wat?" Vroeg ze een beetje verward. Ze haalde een hand door haar haar en keek op haar horloge. Ze moest nog een paar dingen doen voor school, maar ze had wel tijd om even mee te gaan naar de winkels. Voordat het vijf uur was wilde ze wel nog even haar geschiedenisverslag over Anne Frank af hebben. "Ja is goed ik ga mee, gezellig."

Jasper

"Gezellig!", zei die met een glimlach. Inmiddels was die naar de gang gelopen en hielp Noah met zijn schoenen. Het was maar goed dat het warm buiten was, want Melissa had geen eens een jas voor hem meegenomen. Hij kon zich er echt kwaad om maken maar hield zich in. Zodra Noah klaar was maakte die zichzelf gereed. Hij tilde Noah op en liep terug naar binnen. "Ready?"

Charlie

Charlie keek de zus na. "Dat hoop ik ook. Maar Lauren is niet gek. Ze weet wat ze doet."
Charlie schudde de hoofd. Zussen waren om gek van te worden. Ze knikte. "Dat moet je doen. Zei kunnen je beter helpen. En ook met school gaan praten enz." Ze glimlachte. "Molly klinkt zo schattig. Ik keur je keuzes goed." Ze hoopte stiekem op een nichtje. Dat leek er gewoon leuker, ook al had ze twee zussen. Charlie knikte. Ze stond op en nam de thee mee.

Julia
Ze was naar boven gelopen en had haar schoenen aan gedaan. Ze had nog op haar laptop gekeken en keek blij op. Ze rende naar beneden en keek haar moeder en broer blij aan. "Ik ben aangenomen voor de universiteit hier in Leeuwarden voor Filosofie, normaal moet je nog een test doen maar ze waren zo onder de indruk van mijn cijfers, dat ik gelijk mag komen." En ze glimlachte. Ze was zo blij. "En ik ben uitgenodigd voor de meeloopdag. Die is volgende week maandag."

Alexis
Alexis liep naar boven met haar boek en thee. Deed haar pyjama aan en ging in haar bed liggen. Ze keek naar Charlie en glimlachte lichtjes. "Ik hoop gewoon dat Lauren heel terug komt." En ze stroopte haar mauw op waar je een paar blauwe plekken zag. "Dit heeft Jason gedaan toen hij het ging doen. Ik moest stil liggen maar ik deed het niet. Ik moest hem aankijken maar ik deed het niet en ik moest stoppen met huilen maar ik deed het niet. Toen kreeg ik het zwaar te verduren. Hij deed het ruw en hard, en sloeg mij. Dat was mijn straf, anders zou hij het zachtjes hebben gedaan, tenminste dat had hij gezegd." Ze nam een slok van haar thee en keek even naar een foto van haar en haar zussen samen. "Ik zit na te denken ook over de naam Emily en dan afgekort Emmy."

Roselyn
Roselyn had net haar laatste patiënt gehad toen ze de brievenbus open maakte. Een kaart van haar moeder en haar nieuwe man uit Singapore, een kaart van Jocelyn en haar gezin uit München en een brief van de balletacademie. Ze liep naar de woonkamer, legde de kaarten op tafel en maakte de brief open. "Geachte meneer en mevrouw Steward, uw dochter is een maand niet geweest op de balletacademie. Wij maken ons ernstig zorgen over haar bewegingen en over haar gezondheid, tijdens de les is ze een paar keer de les uitgelopen. Graag nodigen wij u uit voor een gesprek op maandag 23 mei. Om het over uw dochter te hebben. Met vriendelijke groet, mevrouw Wiedema, directrice Balletacademie te Leeuwarden." Ze vouwde de brief op en zuchtte diep. Ze wist waarom Alexis niet geweest was. Ze wist ook duidelijk wat de regels waren op de balletacademie. Geen zwangere meisjes. Ze had haar vermoedens niet uitgesproken, ze wilde haar dochters droom niet verpesten. "Gabriel!" Riep ze. "Gabriel waar ben je? Ik heb hier iets wat je niet leuk gaat vinden."

Gabriel

Gabriel was met de administratie bezig toen opeens zijn naam geroepen werd. Hij stond met een zucht op, sloot zijn laptop en liep de woonkamer binnen. "Ja?" Hij griste de brief uit de handen van zijn vrouw. "Geachte meneer en mevrouw Steward, blabla, gesprek op 23 mei." Gabriel smeet de brief op tafel en sloeg een zucht. "Ik had al z'n vermoeden. Dit was te verwachten. We moeten het hier met Alexis over hebben maar die weet ook wel hoe het zit." Met een zucht liet die zich op de bank vallen. "We praten na het eten wel met er."

Lauren

Lauren lag met de hoofd op de borst van Jason. Ze keek hem liefelijk aan. Ze hadden het net gedaan.
Ze gaf hem een kus en stond toen op. "Even naar de wc." Ze griste snel de telefoon van de grond en liep door naar de badkamer. Ze keek hem nog even aan en sloot toen de deur. Ze stuurde een appje naar de zus. Missie in werking. Het is voor je eigen bestwil. Leg het nog wel eens uit. X
Snel verstuurde ze het appje, trok de wc door en liep weer naar binnen. Ze kroop bij Jason in het bed.
"Met jou is het veel leuker! Je bent veel beter dan Dustin. Als je niks met mijn zus had gehad, had ik allang jou gewild."

Jasper

Jasper zette Noah op de grond en vloog zijn zusje om de hals. "Ik ben blij voor je en super trots. Nu kan je eindelijk! gaan doen wat je echt wilt. Het is je van harte gegund. Met jouw cijfers kon het ook niet anders. Zie je nou wel dat slim zijn ergens goed voor is!" Hij liet ze zusje weer los zodat zijn moeder en zus elkaar konden omhelzen.

Roselyn
"Alexis had dit aan zien komen, ik weet het zeker." Ze beet op haar lip. "Ze vertelde ons toch dat ze niet wist hoe ze thuis gekomen is die nacht?" Ze slikte en keek naar de brief. "Jij was met je crew weg, op uitje. Opeens ging de bel en stond de politie voor de deur met Alexis. Ze hadden haar op straat gevonden, versuft, niet wetende waar ze was en wat er gebeurd is. Via haar ID zijn ze er achter gekomen en hebben ze haar thuis gebracht. Ze vertelden mij dat ze GHB binnen had gekregen. Ik wilde het je vertellen toen je thuis was, maar er was iets tussengekomen en ik heb er niet meer aan gedacht. Ik heb onderzoek gedaan naar GHB, het kan zijn dat je het later wel weer gaat herinneren." Ze keek naar de brief. "Je kent de regels van die school. Geen zwangere meisjes. Ik wil haar droom niet kapot maken Gabriel. Al helemaal niet op dit moment. Maar we praten met haar na het eten."

Alexis
Ze hoorde haar telefoon en haalde haar uit de oplader. Ze liet de app aan Charlie zien. "What the fuck. Waar gaat dit over?" Ze pakte hem weer en stuurde snel een antwoord terug. Welke missie? Waar heb je het over? Lauren ik smeek het je, doe voorzichtig. Xx Alexis dronk weer van haar thee en keek naar Charlie. "Hopelijk komt ze voor het eten thuis, ze heeft al ruzie met pa." Ze keek even naar de foto en keek toen weer naar Charlie. "Maar vertel hoe was je uitje met mama gister?" Ze had geen zin om het over Jason of over de zwangerschap te hebben. Ze beet op haar lip en appte Amberley nog even. Ik heb het papa en mama verteld. Ze weten niet dat jij het al wist, ik durf het ze niet te zeggen. Ik kreeg vandaag een mailtje dat de school een brief naar mijn ouders zou sturen,ik ben bang dat ik van school getrapt ga worden. Ik weet ook niet hoe ik dit tegen Julia, Jasper en Jade moet gaan vertellen. Xx