My life as a teenager (sfam)

Alexis
Alexis deed haar ogen open en zag Sander in haar schommelstoel zitten. Ze ging rechtop zitten en zag dat hij haar aan keek met een lieve glimlach. "Ben je hier de hele tijd gebleven?" Sander schudde zijn hoofd. "Niet de hele tijd, ik ben even langs de bakker geweest en ik heb donuts gehaald, chocolade donuts omdat je daar zo gek op bent. En bij de markt nog chocolade pindarotsjes voor je meegenomen omdat je die ook lekker vindt." Alexis glimlachte. "Dankjewel." Sander glimlachte. "Graag gedaan, wil je naar beneden? Dan kunnen we donuts eten met thee. Ik heb thee voor je gemaakt, raspberry/strawberry thee van Pickwick." Alexis stond op. "Heerlijk, mijn lievelingsthee." Ze deed haar badjas aan en liep met met Sander naar beneden. Ze ging op de bank zitten en zag dat hij met een schaal met donuts en een kopje thee kwam. "Twee donuts voor ieder, anders werd het een duur grapje." Alexis knikte. "Is goed." Alexis bedacht zich net iets. "Ik zou eventueel kunnen koken voor mijn ouders vanavond en voor mijn zusje of zusjes." Sander keek haar aan. "Zou je dat wel doen? Je ziet er moe uit." Alexis zuchtte diep. "Ik kan het voorstellen." En ze haalde haar mobiel uit haar zak en appte haar vader. Hoi pap, zal ik koken vanavond of wil jij of mama koken? Hoe is het in de dierentuin? Xx

Julia
"Edwin waar ben je mee bezig? Wanneer mag ik kijken?" "Mevrouwtje ongeduld, bijna." Ze liepen nog een stukje verder. "Ja nu mag je kijken!" En Julia deed haar ogen open. Ze keek verbaasd om zich heen. "Is dit echt wat ik denk dat het is? Het kookmuseum?" Edwin knikte. "Ja dit is echt het kookmuseum." Julia rende op Edwin af en begon hem te knuffelen. "Wat een super leuke verrassing schatje." Edwin gaf haar een kus. "Er is meer." "Meer?" Edwin knikte en ze liepen samen hand in hand naar binnen. "Zo dus u bent Julia Bronkhorst? De dochter van de kok Thomas Bronkhorst." Julia keek de man voor haar aan en knikte. "Uw vriend vertelde mij aan de telefoon dat u goed kan koken net zoals uw vader." Julia knikte weer. "Ik ben meneer van Vleuten." Julia keek stom verbaasd naar Edwin. Meneer van Vleuten was een van de beste koks van Friesland. "Wij krijgen een cursus van meneer van Vleuten." Julia begon te lachen. "Echt?" En ze keek van Vleuten vragend aan en die knikte. "Volgt u mij maar." Julia keek naar Edwin. "Kan het nog beter?" "Deze dag wordt nog beter, dat beloof ik je." En ze gaven elkaar een kus en liep toen achter meneer van Vleuten aan.

Amberley

"Het is sneller november dan je denkt." Amberley glimlachte. "En dat niet alleen. Ik vind het zelf ook leuk. Ik heb het echt gemist."
Amberley schudde de hoofd. "Dat is wel te zien." Ze at zelf van de broodje smeerkaas. Amberley keek verbaasd op naar Thomas bij het horen dat Jade iemand mee te eten nam. "Mhh, ik geloof er niks van! Jade heeft nog nooit een jongen alleen mee te eten genomen op Mike na. Meestal waren ze dan met meer. Ik heb heel nieuwsgierig naar Toby. Hellemaal omdat Jade niet open is over jongens en relaties." "Wat denk jij Noah?" Noah: "Jade love." en ze zag hem een hartje maken met zijn handen en zijn broodje er tussen geklemd. "Haha, wie heeft je dat nou weer geleerd?"

Gabriel

"Vast wel, daar twijfel ik niet aan. Maar dan was het pas veel later gebeurd. Dan was Chris er ook nier geweest en alles."
Hij glimlachte even lichtjes. Gabriel keek Roselyn geheimzinnig aan. "Alsof ik dat niet weet." Meer zei die niet. Hij voelde zijn mobiel trillen in zijn broekzak. "Kom er aan. Wordt geappt." Hij gaf Rose een kus en bleef staan, om het appje te lezen en te beantwoorden. Hoi, lieverd. Geniet je een beetje van je vrije middag? Wij vermaken ons in elk geval prima. Nee, je hoeft niet te koken. Mama maakt zelfgemaakte nasi. In elk geval lief aan geboden. Kus van ons. Zodra die het appje had verzonden ging die bij zijn vrouw en dochter op het bankje zitten. "Alexis appte met de vraag of ze moest koken. Ik heb er gezegd dat we jou zelfgemaakte nasi eten."

Jasper

Jasper kuste Mike terug. Met tranen in zijn ogen die die snel wegveegde. Hij wou niet huilen, niet nu. Dit was geen moment voor zwakte. Hij had zich al zo idioot gedragen. Jasper knikte. "Hij is de vrolijkheid zelfde. Hij is niet boos te krijgen. Als die 's morgens wakker wordt heeft die al een glimlach van oor tot oor op zijn mond. Je kan inderdaad heel veel van ze leren. Men zou een voorbeeld aan ze moeten nemen." Jasper glimlachte. "Dank je. Dat is ook wat ik wil bereiken. Mensen helpen en beter maken. De kinderen een gevoel van vertrouwen geven. Het idee dat het wel goed komt ook al zijn ze ziek." Ze kwamen aan bij de ijssalon. Jasper zette zijn fiets in het rek. " Ik ga die sorbet en milkshakes halen. Kies jij een plekje? Maak Bailey maar vast aan de stoel."

Lauren

Ze kwam net aangelopen bij de supermarkt toen Jason kwam aanrijden. Net op tijd!
ze liep op hem af en gaf hem een knuffel zodra die uit was gestapt. "Hoi, lieverd. Ben ik dan? Eindelijk klaar. Zullen we de stad in gaan? Ik wil een cadeautje kopen voor jullie kindje. Lex heeft het weekend de echo. Ze komt te weten wat het wordt, als het goed is. Ze zal mij appen. Zodra ik het weet, vertel ik het jou." Ze kuste hem in zijn nek. Nu hadden ze een plan en kwam die er moeilijk onder uit. Ze stapte bij Jason in de auto. Ze voelde zich zenuwachtig, maar liet het niet merken. Ze was bang voor Jason zijn reactie als ze hem wijs zou maken dat ze zwanger was.

Samen gingen ze de stad in. Ze kocht een knuffeltje en kleertjes. En in het speciaal een die ze Jason zou geven. Nadat ze gekocht had wat ze moest hebben gingen ze ergens op een bankje zitten met een fruitshake. Ze kon het beter nu zeggen waar mensen bij waren en ze om hulp kon schreeuwen dan dat ze samen alleen waren. "Jas? Ik moet je wat vertellen en daarbij heb ik een cadeautje." Ze gaf hem het rompertje met tekst : "Papa is de beste." De test had ze er bij gevoegd als bewijs. Ze keek hem aan. "Ik ben zwanger..." Alsof de boodschap nog niet duidelijk genoeg was. Ze had verwacht dat Jason hem zou flippen, maar waarom wist ze niet. Echter werd ze omhelst. "Ik ben zo blij. Zo trots. Eindelijk! Ik had er al op gehoopt." "Je zus had een voorbeeld aan je kunnen nemen." Het laatste fluisterde die in de oor. Ze rilde er gewoon van. "We gaan samen uit eten om het te vieren."

Thomas
Thomas knikte. "Dat klopt. Ik heb 5 december ook gezegd dat ik er niet ben in het restaurant. Dat ik mijn tijd met familie wilt besteden. Aangezien we meestal uit eten gaan met Jasper en Julia, omdat Jade haar eigen Sinterklaas viert. Dus ik ben er zoiezo." Thomas begon te lachen. "Hmm ik weet het ook niet. Misschien is het een goede vriend, misschien ook niet. Je kent Jade langer dan vandaag, die vindt het haar probleem en niet die van ons en gelijk heeft ze. Als zij en Toby iets hebben verteld ze het wel en misschien zit er wel niet meer achter." Hij keek naar Noah. "Ik denk of van zijn moeder of van zijn vader. Maar ik heb het Jasper nooit zien doen dus ik denk zijn moeder."

Roselyn
Roselyn keek naar Gabriel. "Nee dat klopt. Dan hadden wij onze drie prachtige meiden ook niet gehad." En ze glimlachte. "Hmm wat ben je van plan meneertje?" En ze keek hem vragend aan. Ze keek even naar Charlie. "Zal ik vanavond voor bij de film nog van die broodjes maken? Van die bladerdeeg broodjes, of heb je liever dat ik popcorn maak? We hebben ook nog chips." Ze keek op toen Gabriel weer terug kwam. "Wel lief aangeboden, maar ze heeft ook haar rust nodig. Maar ze wilt niet dat ik dat zeg, dan voelt ze zich gehandicapt."

Mike
Hij veegde de tranen van Jasper zijn ogen en gaf hem een kus. Hij knikte. "Dat klinkt echt super schattig. Ik heb hem vanochtend maar even gezien, maar toen was ik zelf half slaperig, was uit geweest met Jade en een paar vrienden van ons. Het werd een beetje te laat." En hij grinnikte lichtjes. "Klopt, je kunt inderdaad nog een voorbeeld aan ze nemen." Mike keek even naar Bailey en keek toen weer naar een paar stelletjes in het park. Hij pakte de hand van Jasper en knikte. "Is goed." En hij zocht een plekje uit en maakte Bailey vast. Hij hoorde zijn mobiel gaan. "Hai Lucy. Ik ben met Jasper in het park een ijsje eten hoezo? Ik heb tegen mama gezegd dat ik vanavond naar Henry zou gaan, dat weet ze. The Hungergames, de boeken liggen in mijn kastje. Je mag ze lenen. Is goed zusjelief dan zie ik je vanavond. Veel plezier met lezen!" En hij deed zijn mobiel weer in zijn zak. Vanavond zou hij langs gaan bij zijn broer, maar hij wilde niet in zijn eentje. Hij zou Lucy even zien want die ging eerder dan hem. Hij zuchtte diep en aaide afwezig Bailey over haar hoofd.

Alexis
Alexis keek naar Sander. "Sander kijk niet zo." Zei ze zachtjes. "Lex ik wil gewoon dat jij je rust neemt. Je werkt al 6 dagen in de week. Luister eens naar het advies van een ander." Alexis keek Sander aan en zuchtte diep. "Ik wil gewoon niet behandeld worden als iemand die niks kan. Ik ben drie maanden zwanger maar dat betekend niet dat ik niks kan doen. Mijn ouders doen al zoveel voor me, ik maak me zorgen om Lauren." Sander leidde haar naar de bank. "Om Lauren moet je je geen zorgen maken. Die weet wat ze doet, dat zei Daley tegen je. Weet je nog?" Alexis knikte. Ze voelde haar mobiel trillen en keek even naar het appje. "Wees eerlijk naar je ouders." Hoorde ze Sander zeggen. Okee is goed. Oew lekker mama's nasi Uhm ja het gaat wel, een vriend van mij is hier, Sander. Hij let goed op me. Ik ben alleen een beetje moe, maar het gaat voor de rest goed. Ik zie jullie vanavond wel weer. Xx

Amberley

'Fijn om te weten dat we samen pakjesavond kunnen vieren. We zullen zien of Jade het met ons viert. We moeten het binnenkort maar met zijn alle bespreken. Als Noah maar een leuke avond heeft. Het gaat nu het meeste om hem." Amberley knikte. 'Zo denkt Jade er inderdaad over en gelijk heeft ze hoor. Maar als je dochter met een jongen thuis komt gaan er toch belletjes rinkelen." Amberley haalde de schouders op. "Hij kan het ook van Juul of Jade hebben geleerd. Ergens opgepikt."

Gabriel

Gabriel knikte. "En die had ik voor geen goud willen missen." Hij trok Charlie dicht tegen zich aan, die maakte dat ze weg kwam. Gabriel grijnsde even. "Mafkees!", mompelde die zacht. Gabriel keek op naar Roselyn. "Dat ga ik ook echt vertellen als het een verrassing is." Charlie: "Mhh, weet nog niet. Eet net mijn broodje op. Broodjes bladerdeeg klinkt lekker maar ik heb ook trek in karamel popcorn en dat licht ook nog in de la."
Gabriel haalde zijn schouders op. "Ze doet het toch wel, dus kan ze het net zo goed aanbieden."

Dat zei je zusje ook al. Gezellig! Doe rustig aan, je hebt je rust nodig. Huur anders een leuke film. Er ligt nog lekkers in de la. Maar blijf van de popcorn af want dat wil je zusje voor vanavond. Tot vanavond. We maken het niet heel laat. Love you!"

Jasper

Jasper glimlachte lichtjes en gaf Mike een kus terug. Hij schudde zijn hoofd bij het horen van de uitgaan avonturen. Samen liepen ze hand in hand verder naar de ijssalon. Het voelde vreemd. Hij had meteen het idee dat ze beken werden en in de belangstelling staan was wel het laatste wat die wilde. Jasper was naar binnen gelopen om een reuze sorbet met twee lepels en twee chocolade milkshakes met slagroom te halen. Hij zag Mike beteuterd kijken toen die kwam aanlopen. "Asjeblieft!" Hij zette alles op tafel, ging zitten en keek Mike doordringend aan. "Wat is er?"

Thomas
"Ja ik wil altijd Sinterklaas vrij houden en kerst ook. Maar voor kerst moet ik even kijken. Ik ben dan dicht dacht ik. Althans ik ben van plan om dicht te blijven." Hij gaf zijn vrouw een kus en knikte. "Ja dat is zo. Maar we zien het vanavond wel. Ik wil nou nog geen conclusies trekken, zolang daar nog geen sprake van is." Hij keek naar Noah. "Ik heb het Julia naar Edwin zien maken, gisteren geloof ik. Dus het zal best kunnen dat hij het van Julia heeft. Jade doet dat niet zo snel."

Roselyn
"Ik ook niet. Onze lieve meiden." Zei ze met een glimlach. "Dat heeft ze vrees ik van haar moeder." En ze begon te lachen. Ze keek even naar Gabriel en keek hem bedenkelijk aan. "Hmm ik ben er benieuwd naar. Ik ben dol op verrassingen." Ze pakte haar broodje. "Charlie wat had jij er ook al weer op?" Vroeg ze toen. Ze knikte. "Dan warm ik de popcorn met karamel op. Vind ik ook erg lekker." Roselyn keek naar Gabriel. "Alles goed met Lex?"

Alexis
Alexis keek naar de app van haar vader. "Hmm mijn zusje heeft verteld dat ik een date met jou heb geloof ik." Ze rolde met haar ogen en keek even naar Sander. "Zullen we een film kijken? Mijn vader zegt dat we nog wat lekkers in huis hebben." "En die pindarotsjes dan?" En Sander trok een pruillipje. Alexis begon te lachen. "Sorry helemaal vergeten." Sander keek haar schuin aan. "Ooh ik had ze nog wel speciaal voor jou meegenomen." Alexis keek naar Sander. "Sorry." Zei ze zachtjes. "Geeft niet. Goed zoek maar een leuke film uit." "Zullen we Lord of the Rings the Fellowship of the Ring gaan kijken?" Sander glimlachte. "Ja is goed, die films blijven goed." "Tis wel the extended version." "Geeft niet, die hebben wij ook." Alexis stond op en liep naar haar kant van de dvdkast en haalde de box er uit en stopte de dvd er in. Ze drukte op play toen ze bij het menu waren en ging tegen Sander aan liggen. Het voelde veilig, het voelde goed.

Mike
Hij keek op toen Jasper terug kwam met de sorbets en de milkshakes. "Hmm heerlijk." Zei hij met een glimlach. Hij keek even naar Jasper en toen naar Bailey. "Ik heb met mijn moeder afgesproken dat ik vanavond naar mijn broer Henry zou gaan. Ze zegt dat ik er niet meer onder uit kom." Hij haalde diep adem en nam een slok van zijn milkshake. "Ik wil wel gaan maar ik ben bang... bang dat... Ik ben bang dat Henry, Henry niet meer is. Nu hij geheugenverlies heeft. Misschien weet hij niet eens meer wie ik ben. Ik wil ook niet alleen gaan. Ik voel me helemaal niet fijn in een ziekenhuis. Ik krijg er gewoon kriebels van."

Amberley

"Kijk maar. Ik begrijp het als je niet dicht kan. Kerst is de drukste tijd van het jaar. Veel mensen gaan dan uiteten. Natuurlijk heb ik liever dat je gewoon thuis bent, bij ons." Ze kuste Thomas terug en zag Noah heel vies kijken. "Wacht maar, mannetje. Dat doe jij later ook." en ze belaadde Noah met kusjes. 'Ik trek ook geen conclusies." Amberley knikte. "Dat zou best eens kunnen."

Gabriel

Gabriel knikte en zag Charlie heel onschuldig kijken vanuit zijn ooghoeken waardoor die het uitproestte. Heel lief, ughum!
Gabriel sloeg zijn armen over elkaar. "Lekker dan.", mompelde die. "Haha, je zal moeten wachten. Het is nog niet zo ver."
Charlie: "Uhh..... O ja, ik had kaas met komkommer."
Hij zag Charlie glimlachen. Gabriel knikte. "Ja, ze was een beetje moe dus ik heb gezegd dat ze rustig aan moest doen. Sander was bij der. Ik heb er op gewezen dat ze een film mocht huren en lekkers kon pakken maar van de popcorn moest afblijven."

Jasper

Jasper aaide Bailey over zijn hoofd en gaf hem een beetje slagroom van zijn milkshakes. Hij hoorde Mike de reden uitleggen waarom die zo bedroefd en sip keek. "Positief blijven. Wat zei je nou net tegen mij over sterk blijven en zijn. Je broer herkend je heus wel. Hij vergeet je niet zomaar.
Ik heb het ook niet op ziekenhuizen. Maar.... Ik kan wel mee gaan. Mijn ouders letten toch op Noah."

Lauren

Ze was gewoon geschokt door de reactie van Jason. Ze had verwacht dat die zou flippen of ze handen zou laten wapperen. Maar niet dit! Hij deed opeens poeslief en nam er mee uit eten. Normaal wou die niet gezien met er worden in het openbaar. Was dit alles alleen maar omdat ze nu "zwanger" was? Je kon het nog geen eens zien. De test gaf 4 a 5 weken aan. Het was dat Daley had verteld dat zijn zus Lindsay zwanger was, anders had ze het niet gezien. Ze zag het nu ook pas bij Alexis en die was drie maanden zwanger. Gelukkig maar ook, want ze werd niet zomaar dik en het zou opvallen als ze opeens twee keer zo veel gingen eten terwijl ze juist oplette met wat ze at. Ze zuchtte. Ze zou het maar over de heen laten komen. Uiteten gaan was in elk geval niet erg. Beter dan vieze dingen doen met die klootzak.

Thomas
"Ik ben het liefst bij jullie met kerst. Ik ben elke dag van het jaar al open, ze redden het twee dagen ook wel zonder mij." Thomas glimlachte en keek naar Noah. "Ik snap wat je bedoeld Noah, ik keek ook zo als mijn ouders met elkaar gingen zoenen." Hij knikte. "Is goed, we zien het vanzelf wel. Ik weet zeker dat het Jade haar typ is en dat hij goed voor haar is. Ze zegt dat ze hem al sinds het 1e jaar op het conservatorium kent en dat ze samen in de schoolband zingen of nou ja in de klassenband."

Roselyn
"Lief en soms ondeugend en bijdehand." Ze gaf haar dochter een knuffel en keek even naar haar man. "Nee klopt, over twee weken toch?" Roselyn had het zo druk met dingen dat ze het soms even niet meer wist. Ze keek naar Charlie en haalde de broodjes voor Charlie er uit. "En zelf had ik een broodje met chocoladeplakken." En ze haalde haar broodjes uit haar tas en maakte het zakje open. "Hmm tis goed dat ze niet alleen is maar stel die jongen is net zoals Jason? Ik weet dat je nu gaat zeggen dat Alexis dat prima zelf kan aanvoelen en dat is ook zo. Waarschijnlijk gaan ze samen Lord of the Rings kijken, daar is ze verslaafd aan. Ze heeft die extended versions weet je nog?"

Mike
"Ik weet dat ik dat tegen je heb gezegd maar tis gewoon... Lucy herkende hij ook amper. Pas na twee dagen wist hij wie ze was. Ik weet ook wel dat hij mij vanzelf herkent maar hij herinnert zich nu ook pas zijn verjaardag van twee jaar geleden." Mike keek naar Jasper. "Je hoeft niet persee mee als je niet wilt. Ik wil je nergens toe dwingen, ik kan nog altijd vragen of Lucy nog wat langer blijft."

Amberley

"Haha, dat is waar. Maar ik dacht dat je bedoelde dat je geheel dicht ging." Amberley grijnsde. "Volgens mij deden we dat allemaal." Amberley haalde de schouders op. "De naam Toby zegt me niks. Misschien weet ik wel van hem af maar zonder zijn naam te weten. We shall see."