My life as a teenager (sfam)

Alexis
"Uhm ja lieverd het is goed als Jason komt eten morgen. Dan kan hij gelijk mee genieten van onze pizzadag." Alexis knikte. "Jason is dol op pizza." "Wat moeten we nog meer weten over hem?" Alexis dacht na. "Hij kan goed mensen lezen, daar mee bedoel ik dat hij snel ziet of je het meent of niet. En hij kan daardoor aflezen hoe iemand is. Het is geen gaven wees maar niet bang. Hij is heel beschermend en heel grappig. Hij heeft lang haar en draagt net als ik altijd een muts. Hij is dol op ballet ook al lijkt het niet zo. En het aller belangrijkste. Je kan met hem een serieus gesprek voeren en hij houdt van me." Alexis kreeg twinkels in haar ogen als ze over Jason praatte. Hij maakte haar zo gelukkig. Ze schepte wat spaghetti op en saus en begon haar eten te snijden daarna strooide ze er geraspte kaas overheen.

Gabriel

Gabriel trok een wenkbrauw op en keek Roselyn even aan. Dat werd wat als Roselyn Jason nog steeds niet goedkeurde. Maar waarschijnlijk had Alexis het hem inmiddels ook wel verteld.
Gabriel glimlachte. "Iemand maakt jou heel gelukkig. Dat is te zien en ik ben benieuwd wie."
Gabriel schepte ze bord vol spaghetti. "Hebben we geen mozzarella?", hoorde die Charlie vragen. "In de groentela, pak maar. Wat heeft Ajax gedaan?" Hij hoorde er van uit de keuken roepen dat het 2-0 was gebleven maar wel nog spannend was. Ze middelste dochter rolde met de ogen. "Is het gespreksonderwerp niet goed genoeg voor je, barbie?", hoorde die Charlie kattig zeggen. "Moet jij zeggen! Je loopt erbij als een jongen.", was het antwoord van Lauren. "Beter dan een opgemaakte barbiepop." Gabriel keek beide kwaad aan. "Kappen nu! geen geruzie tijdens het eten! Anders gaan jullie maar meteen naar jullie kamer!"

Jasper

"Als je weet hoe moeilijk het is, waarom moet je het er dan perse bij betrekken?"
Hij liep boos ze vader achterna. Hij hield mooi ze mond. Ze moest het zelf maar zeggen. Hij was goed boos op ze zusje. Jasper sloeg ze armen om Julia heen nadat ze de excuses aan had geboden.
"Het spijt mij. Ik had ook niet zo moeten doen maar het was gewoon een rotstreek dat je precies daar over moest beginnen en dat je loog. Ik wil niet dat je tegen me liegt maar gewoon eerlijk alles verteld. Naja, je begrijpt me. Ik ben ook eerlijk tegen jou!" Hij keek ze ouders aan. "Het is niet leuk om gepest te worden en iets tegen je hebt zoals slim zijn of je geaardheid. Wij willen er ook gewoon bij horen. Soms lijkt het beter om je mond te houden en het zelf op te lossen. Juul, wilt jullie niet tot last zijn en jullie ongerust maken."

Alexis
"Ow een ding, begin niet over zijn jongste zusje, zijn jongste zusje is autistisch en daar is hij erg beschermend over. Het ligt voor hem nogal gevoelig." Alexis begon te eten en keek op toen haar zusjes ruzie begonnen te maken, alweer. "Gaan jullie nu alweer lopen zeiken over de tv of over elkaar. Laat elkaar gewoon in haar waarde en respecteer elkaar." Alexis hoorde de bel "Ik ga wel even kijken." En ze stond op en maakte de deur open. "Bent u Alexis Steward?" Alexis knikte. "Dan zijn deze voor u." En de man gaf haar een bos rozen, een hartjes doos en liep toen weg. Alexis deed de deur dicht en keek even naar de spullen in haar handen. "Alexis wat heb je daar lieverd?" Hoorde ze haar moeder vragen. Alexis liep terug naar de keuken en legde de rozen op het aanrecht en zette de hartjesdoos op tafel. Ze maakte de envelop open en ze haalde er een liefdeskaart uit. "Lees voor." Zei haar moeder zachtjes. "Lieve Alexis, het spijt me dat ik vanavond niet ons eenjaartje kunnen vieren. Om het toch een beetje goed te maken heb ik een bos rozen en chocola voor je besteld. Hopelijk is het goed aangekomen. Het is je lievelingschocola. Hierbij wil ik je ook meteen uitnodigen om volgende week zaterdag toch nog ons eenjaartje te kunnen vieren in het restaurant Dexter's. Stuur een app met je antwoord en tot snel! Liefs Jason." Alexis keek naar de rozen en zag haar moeder opstaan en deed ze meteen in een vaas. "Wat lief Alexis." Alexis knikte, ze had dit totaal niet verwacht. "Is hij toch nog een beetje bij je vanavond." En haar moeder wees naar een gekkenbekkenfoto die in de bos rozen zat verstopt. Alexis begon hard te lachen, ze had goede herinneringen aan die foto.

Julia
"Sorry het floepte er gewoon uit. Ik wilde je geen pijn doen echt niet." Julia knuffelde haar broertje. "Julia je weet dat we dit met je mentor moeten bespreken." Maar Julia schudde haar hoofd. "Nee pap dat hoeft niet. Dan krijg ik alleen nog maar meer problemen." Haar vader schudde zijn hoofd. "We moeten dit bespreken, dit kan zo niet door gaan." Julia hield de handen van haar broer vast. "Pap alsjeblieft, je weet niet wat je me dan aan doet. Denk er alsjeblieft over na en overleg met mama." Haar vader keek haar moeder aan en knikte toen. "Goed dan. Jullie mogen gaan." Julia draaide zich om en wilde naar de trap lopen. "En Julia... Wees alsjeblieft de volgende keer zo eerlijk om het te vertellen en wacht er niet vier jaar mee." Julia knikte en rende de trappen op naar haar kamer. Ze pakte haar mobiel en zag dat ze een app had. Julia begon te glimlachen. "Jasper! Jasper kom eens!" Riep ze blij.

Charlie

"Dat is zielig!" Ze trok een pruillip en draaide vervolgens de mond op slot. "Ik weet van niks! Heeft die een zusje dan? Uhh!" Ze keek de zus even serieus aan dat ze niks zou zeggen. Ook de vaders blik zei genoeg. Er zou niet over het zusje van Jason worden gesproken. Charlie wees naar Lauren. "Zij begon!" Ze zag Lauren opstaan. "Ik ben weg! Fijne avond nog!" Ze keek Lauren na. Die was tenminste weg! Ze zag dat Alexis bloemen met chocolade had gekregen. "Kijken?!?" Ze bekeek de bloemen en alles. "Lief! Ik wil ook een vriendje maar dat mag niet van papa! Die wordt al gek bij het idee." Ze bekeek de foto. "Leuke foto maar ik mag hopen dat dat niet ze dagelijkse gezicht is" en schoot in de lach.

Amberley

"Het is al goed!" Jasper knuffelde ze zusje nog even en liet toen los. Ze keek de kinderen na.
Ze zuchtte en ging op de bank zitten. "Ik kan dit niet aan horen. Onze tweeling die beide wordt gepest. Dit had ik niet aan zien komen. ik weet echt niet wat we moeten doen. Ze wilt niet dat we naar de mentor stappen maar dat lijkt me het beste. Jasper is bijna van ze school weg maar Julia moet nog twee jaar. Dit kan niet nog eens twee jaar doorgaan."

Ondertussen rende Jasper de trap op: "Wat? Rustig! Kom al!"

Alexis
"Fijne avond Lauren!" Riep haar moeder. Alexis keek naar de foto en keek Charlie aan alsof ze haar een mep wilde geven. "Charlie alsjeblieft, Jason is heel lief. En niet dat is niet zijn normale gezicht. Dit is zijn normale gezicht." En ze liet een foto zien van haar en Jason samen, lief lachend naar de camera. Ze keek naar de rozen en keek naar haar moeder. "Jason zou mij nooit pijn doen mam, hij zou nooit wat voor me achter houden." Haar moeder knikte. "Ik ben heel erg benieuwd naar die leuke jongen van je." Zei ze met een warme glimlach. Alexis at haar bord leeg en ruimde mee de tafel af. "Pap, mam mag ik uit vanavond? Met Jasper en Julia?" Ze zag haar moeder naar haar vader kijken. "Heb je je huiswerk al af?" Alexis knikte. "Ja, we hebben volgende week pas een toets dus daar ga ik zondag voor leren." "En wanneer heb je die toets?" Alexis dacht na. "Volgende week woensdag." Haar moeder zuchtte en keek naar haar vader. "Please mam pap, ik beloof je dat ik er een voldoende voor ga halen, het is een praktijktoets. Ik beloof je ook dat ik om half 11 thuis ben." "En je belooft dat je niet gaat drinken?" Alexis betrok haar gezicht. "Jillz of Radler dat is maar 5% en 2%." "Ik vind het goed als je echt zondag gaat leren, en ik wil jou zondag echt zien dansen en niet aan de telefoon met Jason en als je het alleen bij Radler en bij Jillz houdt." Alexis knikte. "Belooft." Haar moeder glimlachte. "Goed ga je maar snel omkleden en app ze maar." Alexis gaf haar ouders een kus. "Dankje, dankje, dankje." "Ja ja nu weten we het wel, hup!" Alexis rende de trap op en haalde haar mobiel uit haar zak. Ze verstuurde snel een antwoord aan Jason dat ze het geweldig zou vinden om volgende week zaterdag samen uit eten te gaan. Hey Jasper, hebben jij en Julia zin om vanavond op een terras bij te praten? Wat dacht je van Benny's, daar is het nooit echt druk en kun je rustig bijpraten. Ik hoor het wel!

Thomas
Thomas keek zijn kinderen na en keek naar Amberley. "Ik ook niet, maar vooral omdat ze het vier jaar voor zich heeft gehouden. De pijn in hun ogen doet mij gewoon pijn om te zien." Thomas ging naast zijn vrouw zitten en pakte haar handen rustig vast. "Julia en Jasper zijn al jaren de pineut, voornamelijk Julia omdat ze goede cijfers haalt en omdat ze dingen nou eenmaal beter weet. Daar kunnen we niks aan veranderen." Thomas dacht na. "We kunnen een gesprek houden met de mentor, als er niks veranderd kunnen we kijken naar een andere middelbare school voor Julia. Ik wil haar en Jasper niet ongelukkig zien."

Julia
Julia keek op toen Jasper haar kamer binnen kwam. Ze deed snel de deur dicht en keek hem met een grote glimlach aan. "Edwin heeft mij mee uitgevraagd, morgen voor een studiedate. Hij heeft hulp nodig met geschiedenis, hij snapt er niks van. Maar hij wilt mij ook beter leren kennen dus hij heeft gevraagd of we ook wat kunnen en drinken. Jasper ik ben zo blij!" Ze stond bijna te springen van blijdschap. "Ik heb geantwoord dat ik dat heel leuk zou vinden." Ze hoorde haar bekende whatsapp bliepje en ze pakte haar telefoon. "En hij haalt mij morgenavond op om eerst uit eten te gaan bij Italiano en daarna gaan we naar The Libarydinner om te gaan studeren." Ze voelde zich een soort Teigetje en ze begon helemaal blij rond te draaien en te springen.

Charlie

Charlie keek de moeder aan. "Het was maar een grapje!" Ze sloeg de armen over elkaar. Ze kon ook niks zeggen! Ze hoorde Alexis smeken of ze uit mocht. "Mag ik mee?!" Ze keek de ouders aan.
"Je weet dat je niet uit mag voor je 16de, Charlie!", hoorde ze de vader zeggen. "Pap!"
Ze keek hem smekend aan. "Nee, is nee! Je zus zegt al dat ze gaat drinken en ik wil je niet op een alcohol-beïnvloedbare plek hebben. Je wacht maar nog een jaartje!" Ze zuchtte, stond op van tafel en ging op de bank liggen. Ze mocht ook niks! Nu moest ze weer saai de avond doorbrengen met de ouders of op de kamer.

Amberley

Amberley knikte. "Ik kon me net inhouden anders had ik staan huilen waar ze bij waren. Ik wil gewoon dat ze gelukkig zijn en plezier hebben in school. Je schooltijd hoort een fijne tijd te zijn geen tijd die je alleen maar herinnerd aan pesten en rottigheid." Ze wreef de ogen droog. Ze zuchtte. 'Er moet toch iets zijn?!?" Ze zuchtte. "Misschien is dat wel het beste. Julia van school laten veranderen. Jasper zegt steeds dat die bijna klaar is en dat het dan beter zal gaan. Misschien moeten we Jasper maar geloven maar Julia kan zo niet langer. Ik ben zo blij dat het Jade wel goed vergaat.'

Jasper

Jasper ging op het bed van Julia zitten. Hij keek ze zusje onderzoekend aan. Waarom was ze opeens zo blij?!? Jasper vloog Julia om de nek. "Ik ben zo blij voor jou! Wat leuk! Je verdiend het! Dat meen ik!" Hij keek er met een grote glimlach aan. Hij sprong met ze zusje mee. "Waarom springen we eigenlijk?' Hij hoorde ze mobiel afgaan. "Lexie! Of we mee wat gaan drinken?!? Terrasje pakken? Doen? Plzz!!! Ga mee! Met ze drietjes is leuker dan met ze tweeën. "

Roselyn
Roselyn keek naar Charlie en keek even naar de rozen van Alexis. Ze keek naar Gabriel. Roselyn ging op de bank bij Charlie zitten. "Nodig anders wat vriendinnen uit om hier te komen. We hebben nog chips en genoeg cola in de koelkast staan. Dan hebben jullie alle drie wat leuks. Of jij moet wat leuks met mij willen doen. Naar de film en dan drinken we samen ergens of wil je dat papa mee gaat?" Roselyn zuchtte diep. "Je weet dat ik opgegroeid ben met twee oudere zussen, net als jij. Die mochten ook altijd alles eerder en dat vond ik ook helemaal niet leuk. Maar ik bedacht me wel dat met het idee dat als ik 16 zou zijn dat ik dan mocht drinken en uit enzo dat ik er dan ook langer plezier van had. Voorpret is ook pret. Maar als je wilt kun je je vriendinnen uitnodigen of je kunt met mij mee naar een film en jij mag dan uitkiezen welke."

Thomas
Thomas keek naar Amberley. "Dat wil ik ook. Ik wil dat ze gelukkig zijn en dat ze er met een grote glimlach op terug kunnen kijken. Helaas hebben ze bepaald soort dingen dat andere pubers niet leuk vinden of ze kunnen er niet goed mee om gaan. Ik bedoel Jasper is homo, niet veel mensen vinden dat idee prettig en gaan hem uitjoelen of uitlachen of pesten en Julia is hartstikke slim, niet hoogbegaafd maar het zit er wel tegen aan en dat kunnen andere mensen dus niet hebben. Ze kunnen het niet hebben dat ze achten, negens en tienen gemiddeld staat." Thomas stond op en liep naar het raam. "Zullen we morgen met Julia rond de tafel gaan zitten, vragen wat zij van het idee vindt om naar een andere school te gaan? Je geeft haar dan een keus. Als ze niet naar een andere school wilt zeggen we dat we alsnog naar haar mentor gaan en met zijn vieren gaan praten." Hij knikte. "Jade staat haar mannetje wel, geloof me."

Julia
"Wat lief. Ik ben zo blij. Ik hoop dat het gezellig wordt." Ze keek haar broer met een glimlach aan. "Kijk hij heeft een foto gestuurd." En ze liet hem de foto zien. Van een jongeman met stoppels, heldere blauwe ogen en bruin krullerig haar. "Hij is echt heel lief. Hij vertelde me dat hij het soms ook moeilijk had op de middelbare, omdat hij astma heeft kon hij niet goed mee doen met gym. De jongens en meisjes lachten hem uit en de leraren ook. Hij is toen van school gegaan en toen ging het een stuk beter met hem." Julia keek haar broer aan. "Omdat ik blij ben. Whie!" Julia stond stil en dacht na. "Okee goed dan, ik ga mee. Ik heb Alexis ook al een tijdje niet gezien. App maar terug dat we beide komen."

Charlie

Ze schudde de hoofd. "Tess moest naar de opa en oma en Jill moet leren. Ze moet de geschiedenis herkansen. En andere gingen naar een stomme film. Planet of the apes ofzo. Die hoefde ik niet te zien!" Ze keek naar de tv, ook al stond die uit. "De kleinste zijn is niet leuk! Ik wil ook mee kunnen en bijpraten met Julia en Jasper. Ik ga echt niet drinken! Alcohol stinkt! Bah! Ik snap papa wel hoor!
Maar gewoon, het is stom!" Ze zuchtte. "Ik wilde naar The fault in our stars maar dat blijkt een jank filmen te zijn en ik wil niet huilen bij me vriendinnen. Zullen we daar heen?'

Amberley

Amberley zuchtte. 'Ik heb dat nooit begrepen... Dat je mensen gaat pesten omdat ze ander zijn. Laat iedereen toch lekker in je waarde. Mijn moeder zei altijd dat die mensen zelf onzeker zijn maar als je weet hoe dat is dan ga je toch niet pesten!" Ze vond juist dat het ze bijzonder maakte en dat wou ze voor de kinderen. Dat ze hun zelf waren. Amberley liep Thomas achterna. Amberley knikte. "Is goed. Misschien is het voor haar ook beter om van school te veranderen.' Amberley knikte. "Ik ben hoe dan ook trots op ze, als ze dat maar weten."

Jasper

Jasper schudde ze hoofd. "Vast wel! Weet ik wel zeker!" Jasper keek naar de foto. "Weg met die foto! Ik wordt nog jaloers! Hij is mega knap! Als die jou niet leuk vond dan had ik het wel geweten als die homoseksueel was natuurlijk!" Jasper keek boos. 'Dat is gemeen! Daar kan je niks aan doen! Astma is al z'n rotziekte." Jasper schudde ze hoofd. "Mafkees!" Jasper knikte. "Ik ben blij dat je meegaat."
Hij appte Alexis snel terug. We gaan mee! Hoe laat en waar? Groetjes J&J

Roselyn
"Fault in our stars was mijn favoriete boek toen ik 20 was. Ik heb nog steeds. Als je het een keer wilt lezen dan mag je hem wel lenen als je wilt. Of Alexis heeft hem dat kan ook nog. Maar ik zou niet in haar kamer kijken, je kent je zus." Roselyn aaide haar dochter haar haren. "Ik dronk ook echt niet veel. Alleen maar Radler en Jillz omdat daar niet veel alcohol in zat en dus proefde je het ook minder. Die waren lekker en goed te drinken." Ze keek naar Gabriel. "Ik vind het goed om naar die film te gaan. Je wilt wel samen met je moeder huilen?"

Alexis
Alexis hoorde haar mobiel en keek er naar. Bij Benny's, over een uurtje? Xx A Alexis deed haar kleding kast open en kleedde zich om. Ze deed een leuke spijkerbroek aan en een leuk shirtje. Haar make-up werkte ze bij en haar wijnrode muts deed ze beter op. Ze hoorde haar ringtoon en nam op. "Jason, leuk dat je belt. Ja je mag komen eten van mijn ouders en na die chocola en die rozen heb je het helemaal goed gemaakt. Ik heb gezegd dat ze niet over Molly moeten beginnen, dat je het lastig vindt. Nee vanavond kan niet en ja me pa weet dat we verder zijn gegaan dan alleen gezellig naast elkaar zitten en zoenen. Nee je gaat niet over mijn balkon heen klimmen. Je komt morgen al. Ik moet gaan, tot morgen. Ja ik hou ook van jou. Kusjes." En ze hing op. Ze liep naar beneden en keek naar haar vader. "Je gaat niks tegen mama zeggen over Jason en ik." Zei ze zachtjes, zo zacht dat alleen haar vader het kon horen. Ze zag haar moeder kijken. "Pap wil je me brengen naar Benny's en weer ophalen?"

Thomas
"Ik denk dat we het ook nooit gaan begrijpen. Jasper en Julia moeten hun weg vinden in hun leven. En dat is voor een zestienjarige nou eenmaal moeilijk. Jade is achttien en heeft bijna haar plek gevonden in haar leven." Thomas keek naar Amberley en dacht na. "We gaan het morgen gewoon met haar er over hebben. Het is haar keuze en dat moeten we respecteren. Ze is oud en wijs genoeg om zelf keuzes te kunnen maken. Zou ik koffie voor je maken?" Thomas keek op zijn horloge en gaf zijn vrouw een kus. "Het komt goed lieverd. Echt waar."

Julia
Julia begon te lachen en deed de foto weg. "Helaas is hij geen homo, anders had hij mij ook niet mee gevraagd. Of hij moet mij over jou uithoren, maar dat denk ik niet." Julia dacht na en liep naar haar kledingkast. "Wat zou ik aan doen? Ik bedoel we gaan uit, dan moet ik wel even wat leuks aan gaan doen." Haar blik ging naar Jasper. Julia knikte. "Dat zei ik ook al tegen hem en hij wist het ook niet. Hij heeft het nu beter en hij wilt net als jij Verpleegkunde gaan doen. Hij wilt kinderarts worden."

Jade
Jade zat achter haar laptop toen ze plots een telefoontje kreeg van haar beste vriend Mike. "Hey Mike wat is er? Even rustig Mike, vertel eens rustig wat er aan de hand is." Ze stond op en liep onrustig heen en weer. "Jemig wat heftig." Ze luisterde verder en sloeg haar hand voor haar mond. "Tuurlijk ik regel dat je hier kunt blijven zitten. Nee ze gaan niks denken ze weten dat je homo bent." Jade liep naar de deur. "Ik regel het en ik bel je terug." Ze hing op en rende de trap af naar beneden naar de woonkamer waar haar ouders zaten. "Mam, pap, de broer van Mike, Henry, heeft een ernstig motorongeluk gehad, hij mag niet bij hem alleen zijn ouders. Mike wilt nu echt niet alleen thuis zijn, mag hij hier blijven slapen?" En ze keek haar ouders smekend aan.

Jasper

Jasper proestte het uit. "OMG! Dat zou wel heel erg zijn! En zelfs een beetje gemeen!"
Hij keek ze zusje aan. "Ik zeg je bij deze dat ik hem echt niet ken. Eerlijk waar!"
Jasper liet zich achterover vallen op het bed. "Voor straks of voor morgen?"
Jasper knikte. "Oke, interessant! Misschien zie ik hem wel dan op school. Komen we bij elkaar in de klas. Dat zou wel gek zijn." Jasper stond op. "Ik ga me omkleden en Alexis terug appen dat het goed is. We hebben over een uurtje afgesproken bij Benny's." Hij hoorde ze zusje vragen of er iemand mocht blijven slapen. "Wie blijft er slapen?"