Sisters from another mister

Roselyn
Roselyn knikte en liep de winkel uit. Ze keek even naar Gabriel en liep een stukje verder. "Ik heb ook echt beren honger. Dan gaan we wel met de auto richting je huis. De auto is wel van mijn zus maar die mag ik wel lenen had ze geappt. Zolang ik hem maar wel van de week terug geef. De auto staat daar." En ze wees richting het standbeeld van een meisje met klompen. Ze pakte zijn hand stevig vast en zag de jongen staan die haar net had lastig gevallen. "Gedver, ik dacht al dat ik hem herkende. Het is de ex van Jocelyn, David. Op het begin flirtte hij ook al met mij toen hij en Jocelyn nog vrienden waren. Kom niet kijken en doorlopen."

Gabriel

"Prima. Beter met de auto dan te moeten lopen." Hij keek even in welke kant ze op wees en zag in de verte een jongen staan. "Goorlap! Klootzak! Hij blijft met ze poten van je af ander krijgt die een hele andere kant van me te zien." Hij ging die jongen echt klappen verkopen als die aan Roselyn zat. Je bleef van ze vriendin af! Snel liep die verder, terwijl die uit ze ooghoeken de jongen bekeek.
Al snel waren ze bij de auto. "Zal ik rijden?"

Amberley

Ze grijnsde. "Weet ik. Maar doe nou maar gewoon wat je gevraagd wordt. Luister dan naar mij als je niet naar de dokter wilt luisteren." "Geen zorgen. Ik zou ook niet willen dat me moeder kwam als ze helemaal over de rooie was." Amberley gaf Thomas een kusje en liep toen de afdeling af om Sjoerd te bellen. Gelukkig nam de jongen het goed op en zal die het aan ze moeder vertellen.
Ze appte de moeder nog even snel hoe het allemaal zat en zette de toen de telefoon weer uit om terug te gaan naar Thomas' kamer. Hij sliep alweer en dat ging zij ook maar eens proberen.

off: Next Day!

on:
Thomas
Hij gaapte lichtjes en deed zijn ogen open. "Goeiemorgen slaapkop." Thomas wreef in zijn ogen en zag zijn moeder zitten. "Mam hoe lang zit je hier al?" Zijn moeder glimlachte. "Niet zo lang, ik denk een kwartiertje. Heb je lekker geslapen?" Thomas knikte en keek even naar Amberley. Hij glimlachte en keek toen weer naar zijn moeder. "Lieverd ik ben naar de bakker geweest. Ik heb allemaal broodjes gehaald en koffiebroodjes en heel veel andere dingen." Thomas moest lachen. Zijn moeder stond er altijd op dat hij veel at. "Bedankt ma. Heb je het leuk bij Sjoerd gehad?" Zijn moeder knikte. "Ja we zijn naar Rosa's gegaan, je weet wel die ijssalon in het park. En toen ben ik met Eva wezen winkelen, Sjoerd is gaan werken toen bij Benny's." Thomas knikte. "Fijn ma dat je een leuke middag hebt gehad, ik maakte me al zorgen."

Roselyn
Roselyn draaide zich om en sliep weer verder. Na de Chinees zijn ze Chinees gaan eten bij Gabriel thuis. Daarna hadden ze nog even tv gekeken en toen waren ze naar de slaapkamer gegaan. Het was in elk geval een fijne avond geweest. Roselyn gaapte even en keek naar de wekker. Het was 9 uur in de ochtend. Ze had helemaal geen zin om uit bed te komen. Ze wilde nog even liggen. Nog heel even maar. Ze draaide zich weer om en viel weer in een lichte slaap. Ze hield heel veel van Gabriel en ze kon gewoon geen betere man voorstellen.

Amberley

Amberley was vannacht bij Thomas gebleven. Ze was wakker geworden van Lidewei die z'n kwartiertje geleden was binnen gekomen. Ze hadden Thomas maar laten slapen. Die kon de rust wel gebruiken. Ze glimlachte toen Thomas wakker werd. "Goedemorgen." Ze kwam omhoog om hem een kusje te geven. Amberley knikte. "Je boft maar met je moeder, die broodjes zijn echt lekker. Ik heb al twee croissantjes op." Amberley glimlachte. "Zo te horen heeft u een fijne dag gehad." Ze keek naar Thomas. "Beetje geslapen?"

Gabriel

Ze hadden het nog aardig gezellig gehad nadat ze chinees waren gaan halen. Misschien een beetje te gezellig. Het was fijn geweest. In elk geval zo had hij het ervaren. Hij hoopte Roselyn ook.
Gabriel was al een tijdje op. Hij had gedoucht en zich aangekleed, had wat boodschappen gehaald bij de supermarkt en was nu bezig met het ontbijt. Echter lag Roselyn nog steeds te slapen.
Hij kon er voorzichtig wakker maken of laten liggen maar bij de laatste optie zou het ontbijt koud worden en het was echter al klaar. Dan maar een poging wagen. Hij draaide het fornuis uit en liep naar de slaapkamer. Hij ging op het bed zitten en gaf Roselyn een kusje. "Rose, word je wakker? Het ontbijt is klaar."

Thomas
Hij beantwoordde de kus en keek even naar zijn moeder. "Mijn moeder haalde altijd broodjes van de bakker als er iets bijzonders was of als ze ons op wilde opvrolijken als we ziek waren of zo." Zijn moeder knikte. "Ik heb heerlijk geslapen. Ik heb over jou gedroomd dat we in het huwelijks bootje waren gestapt en gelukkig waren met onze 6 kinderen. Een ding ik hoef geen 6 kinderen. Drie misschien." Hij grijnsde en pakte een koffiebroodje, dat was zijn derde verslaving. Hij had wel meerdere verslavingen. Maar voor koffiebroodjes kon je hem altijd wakker maken.

Roselyn
Ze voelde iets op haar mond en ze bewoog even met haar gezicht. Toen deed ze vredig haar ogen open. "Droom ik?" Mompelde ze. Ze ging rechtop zitten en gaf Gabriel een kus. "Goeiemorgen lief." Zei ze rustig en ze streek even met haar hand langs zijn gezicht. "Nope je bent het echt. Hmm ruik ik eieren? En broodjes?" Ze haalde een hand door haar haar en keek toen weer naar Gabriel. "Als je je afvraagt hoe ik gisteravond heb beleefd.. Ik vond het fijn." Ze keek hem verliefd en vredig aan. Elke keer als ze naar hem keek voelde ze vlinders in haar buik. Zo erg was ze verliefd.

Amberley

Ze kuste hem vredig terug. Het kon er niet boeien dat ze moeder hun zo zag. Ze zou het toch wel vaker zien. Ze waren verliefd dat hield niemand tegen. Amberley grijnsde. 'Ik pik je moeder in. Ik wil ook verwend worden met broodjes en lekkers als ik ziek ben. Al moet ik niet klagen. Mijn moeder maakte altijd soep als we ziek waren en dan mochten we in het grote bed van papa en mama slapen." Amberley keek hem even verward aan. "Mag ik daar over nadenken voor jij allemaal rare dingen gaat dromen." Ze wou ooit wel met Thomas het huwelijksbootje instappen en aan kinderen beginnen maar nu nog niet.

Gabriel

Gabriel schudde ze hoofd. "Of ik moet ook dromen." Hij beantwoorde de kus. "Goedemorgen. Lekker geslapen?" Hij knikte. "Geroosterd brood en eieren met spek." Hij keek er aan. "Dat wou ik inderdaad vragen. Ik heb het ook al fijn beleefd. Heel fijn zelfs!" Hij speelde met de haar en gaf er nog een kus. "Zullen we ontbijten voor het koud wordt? Er ligt een nieuw gekochte tandenborstel voor je in de badkamer. Ik heb wat boodschappen gedaan toen je lag te slapen."

Thomas
Hij begon te lachen. "We kunnen haar ook delen." Hij at verder van zijn koffiebroodje en keek richting zijn moeder. "Thomas mocht ook altijd bij mij in bed komen liggen als hij bang was of verdrietig. Anna en Sjoerd wilde dat niet." Lidewij ging even door de haren van haar zoon en keek toe hoe hij vredig lag te eten. "Ik ga even met de dokter praten. Hij heeft je onderzocht toen je lag te slapen. Dus ik ga even bespreken hoe en wat." Ze gaf haar zoon een kus op de wang en aaide even Amberley door haar haren. Daarna liep ze de kamer uit. "Ik kon de rimpels op haar voorhoofd tellen." Hij keek even bezorgt naar Amberley. "Ik moet mij niet zo'n zorgen maken om mijn moeder maar toch."

Roselyn
"Ik heb heerlijk geslapen. In jou super grote shirt dat voor mij een nachtpon is." Ze begon te lachen en glimlachte. "Heerlijk. Let's go." Ze stond op uit bed en trok even zijn shirt recht. Ze glimlachte. "Haha dankjewel. Het had niet gehoeven maar toch bedankt. Ik heb er niks op tegen om jou speeksel in mijn mond te hebben hoor." Ze zoende hem voor ze de kamer uit liep en liep toen naar de eettafel. Ze glimlachte. "Heerlijk romantisch samen ontbijten, samen de dag doorbrengen. Het is hartstikke goed weer. Jammer dat ik net mijn zomerjurk vergeten ben." Ze ging zitten en deed haar lange haar naar achteren.

Amberley

"Echt niet! Ik pik er gewoon in!" Ze sloeg de armen over elkaar en stak de tong naar hem uit.
Ze grijnsde. "Kenji heeft mijn plek in genomen. Ik kroop 's nachts altijd stiekem bij mijn ouders in bed." Ze glimlachte even en richtte zich toen weer op Thomas. "Moet je inderdaad niet doen. Maar wie houdt je tegen. Het komt allemaal wel goed." Ze haalde een hand door de haar. "Mijn moeder komt me trouwens zo halen. Dan kan ik thuis douche en me omkleden. Ik ben zo snel mogelijk dan weer terug. Je red je wel even zonder mi, he?"

Gabriel

Hij giechelde. "Het staat je beeldig." Hij meende het. Ook in zijn te grote shirt was ze sexy.
hij klom het bed af, zodat ze konden ontbijten. "Kleine moeite. Dan heb je tenminste een eigen tandenborstel als je hier bent en hem vergeet. Hoef ik me tandenborstel niet uit te lenen."
Gabriel liep naar de keuken en haalde het geroosterde brood en de eieren met spek die, die vervolgens op de al gedekte tafel neerzette. Hij had al sinaasappelsap voor hun geperst. "Wil je er nog wat anders bij?", vroeg die voor die ging zitten. Hij knikte. "We kunnen je jurkje wel gaan halen. Heb je al een idee wat je wilt doen vandaag?"

Thomas
"Delen dan?" Vroeg hij met een lieve glimlach. "Ik scheel met Anna 8 jaar. Ze was 14 toen mijn vader overleed en het werd nogal een opstandige en moeilijke puber. Sjoerd is 3 jaar ouder dan ik, hij was 9 en hij wilde niet graag vertroeteld worden. Hij was altijd het liefst op zichzelf samen met zijn modelbouw vliegtuigjes." Hij glimlachte en knikte. "Ik weet dat ik het niet moet doen, maar voor mijn idee hebben mijn moeder en ik altijd voor elkaar gezorgd. Ik heb het gevoel dat ik soms nog moet doen." Hij zuchtte diep. "Vooruit dan maar, dan kan ik nog even slapen. Kun je misschien een spelletje mee nemen als Ligretto als je dat hebt? Dan hebben we wat te doen."

Roselyn
"Haha slijmbal." Ze moest lachen en dacht na. "Hmm nee misschien aardbeienjam. Ik ben dol op aardbeienjam." Ze keek naar haar glas vers geperst sinaasappel sap. "Oew lekker. Je bent een schat wist je dat." Ze begon haar ei te slachten zodat het op een van haar geroosterde boterhammen kon. Ze hoorde zijn voorstel. "Is goed. Dan kan ik even mijn gezicht laten zien thuis en aantonen dat ik nog leef." Ze dacht na. "Hmm nee ik weet het niet. Ik wil bij jou zijn dat weet ik wel. Misschien iets romantisch?" Ze wist eigenlijk niet echt iets romantisch maar als Gabriel het wel wist zou dat een hoop nadenken schelen.

Amberley

Amberley deed alsof ze heel lang moest nadenken. "Nou!.... Vooruit dan maar!"
Ze grijnsde. "Denzell is vijf jaar ouder en was ook erg op zichzelf. Ik werd dus een beetje extra vertroeteld. Kenji kwam er vijftien jaar later pas bij. Dat was wel even raar. Nu wij beide ons eigen gangetje gaan is Kenji de grote knuffelbeer." Amberley zuchtte. "Je moeder red zich wel. Je hebt nog een broer en een zus. Zet al je zorgen even op zij en denk nu aan jezelf. Jij ligt in het ziekenhuis niet hun. Je moet nu beter worden en je geen zorgen maken om andere." Ze knikte. "Ik zal eens kijken anders neem ik wel wat anders mee."

Gabriel

"Ik slijm niet!" Gabriel trok de koelkastdeur open en bekeek de inhoud. "Je hebt mazzel, er is nog een beetje." Hij zette de jam op tafel en ging toen zitten. Gabriel keek er grijnzend aan. "Wie loopt er nou te slijmen?" Hij schudde ze hoofd. "Ja, tuurlijk! Ik heb je ook echt vermoord en ik stukjes gehakt vannacht." Hij trok een eng gezicht. Hij dacht na. "We kunnen gaan varen. We hebben een motorbootje in de schuur liggen. Het is heerlijk weer om op het water te zijn."

Thomas
"Gelukkig." Hij knikte. "De jongste krijgt soms meer aandacht dat klopt." Zei hij met een glimlach. "Ik weet dat ik nu voor mezelf moet zorgen en dat ik in het ziekenhuis lig etc. Maar toch. Ik maak me gewoon zorgen. Ze is ook de jongste niet meer." Hij zag dat zijn moeder binnen kwam. "De dokter zei dat je grote vooruitgang maakt. Hij noemt het een wonder. Hij had namelijk niet verwacht dat je zo snel vooruit zou gaan. Toen ze je binnen reden dachten we allemaal dat je het niet zou halen. Maar je bent een vechter. Net zoals je...." Thomas pakte zijn moeders hand. "Ik weet het mam, je hoeft niet verder te gaan." Zijn moeder ging even met haar hand over zijn hand. "Hij zegt dat als je zo door gaat je morgen misschien al naar huis kan en dat je daar dan tot rust komt. Je hebt denk ik al wel gemerkt dat je niet meer aan het zuurstof zit en je mag meer bezoek ontvangen. Hij zei ook dat je naar buiten mocht vandaag maar wel in een rolstoel in verband met je ribben. Hij wilt het zekere voor het onzekere nemen. Dus als je naar buiten wilt kun je naar buiten." Thomas glimlachte. "Dat is fijn nieuws. Amberley gaat even naar huis, even omkleden." Lidewij knikte. "Ik blijf bij je Thomas. Tot dat Amberley terug is, ik moet namelijk zelf nog even werk doen thuis. Dan kom ik vanavond weer terug." Thomas knikte. "Goed ga maar lekker slapen." Lidewij stond op en dekte hem toe. Thomas viel weer in een rustige slaap.

Roselyn
"Nee nee meneertje. Dat zeggen ze allemaal." En ze begon te lachen. "Wat fijn dat ik toch weer een geluk heb." Ze begon te eten en dacht goed na. "Ik wil wel eerst even douchen. Dan kunnen we naar mijn huis gaan om een jurkje te halen. Wat we ook kunnen doen is zelf roeien. Dat lijkt mij eerlijk gezegd leuker dan een motorboot." Ze glimlachte en at verder. "De winkel is dicht vandaag, de boekenwinkel dus ik vrees dat mijn vader nog even een hartig woordje met je gaat spreken. Je kent het wel beschermende vaders." Ze rolde even met haar ogen. "Mijn moeder heeft denk ik wel gemerkt dat hij iets hebben samen en dat heeft dus verteld aan mijn vader. Je kent het wel." Ze nam een slok van haar drinken en at rustig verder.

Gabriel

Gabriel keek heel onschuldig de kamer rond en schoot toen in de lach. Hij grijnsde even terwijl die ze eieren met spek naar binnen schoof. Hij knikte. "Is goed. Je mag de badkamer lenen. Handdoeken vind je in de kast die er staat." Gabriel dacht na. "Dan zouden we er een moeten huren. De motorboot is te zwaar om te roeien." Gabriel sloeg een diepe zucht. "Ik zat nou niet bepaald te wachten op een kruisverhoor."

Amberley

"True! True! Dat hebben we wel gemerkt. Ze waren voor mij ook heel beschermend. Mede omdat ik een meisje ben maar je ziet het ook terug bij Kenji. Denzel lieten ze echter zijn gangetje gaan."
Ze zuchtte. "Maak je nou gewoon geen zorgen." Amberley was blij om te horen dat het goed ging met Thomas, ook al was het haast een wonder. Ze moesten het van de positieve kant bekijken. "Ik hoop dat je morgen naar huis mag. In elk geval neem ik je vanmiddag mee naar buiten. Dan gaan we buiten spelletjes spelen. Het is mooi weer, dus." Ze stond op. "Ik moet gaan. Me moeder wacht beneden. Bellen als er wat is, he. Ik kom zo snel mogelijk terug en zal kijken of we dat spel hebben."

Roselyn
"Wat fijn dat ik de badkamer mag lenen. Douch je mee of blijf je liever lekker hier en tv kijken of wat dan ook." Ze haalde een hand door haar haar en uiteindelijk at ze haar eten op. "Okee ik zit nu echt vol." Zei ze toen. Ze hoorde hem over het huren van een boot. "Een goede vriendin van mij werkt bij de roeivijver. Die geeft mij altijd 50% korting dus we hoeven nog maar 10 euro te betalen voor de roeiboot. En dat is dan voor 2 uur varen." Ze had vaker gevaren met haar twee zussen. Het scheelde dat ze 50% korting kreeg. "Mijn vader bedoeld het goed. Het wordt geen kruisverhoor ik beloof het je." Ze stond op, liep naar hem toe en gaf hem een kus. "Je blijft mijn mannetje. Daar komt niemand tussen. Okay?"

Lidewij
Ze zag dat Thomas in slaap was gevallen. Ze keek toen naar Amberley. "Ik ben zo blij dat jullie elkaar gevonden hebben. Het is lang geleden dat ik hem zo gelukkig heb gezien." Ze glimlachte en liep naar Amberley toe. "Het zou hem goed doen om even buiten te zijn. Hij kwam als kind al graag buiten, hielp mij graag in de tuin, had een eigen tuintje met plantjes en bloemen. Hij was dol op tuinieren. Maar nu hij in een appartementencomplex woont kan dat niet meer. Dat vind hij best jammer." Lidewij zuchtte diep. "Komt wel goed, ik blijf bij hem en dan als je klaar bent kom je hier weer terug." En ze gaf Amberley een knuffel. Na een tijdje liet ze los en ging ze in de stoel bij het bed zitten.