Sisters from another mister

Roselyn
"Gabe please, zo bedoelde ik het niet! Ik wil gewoon samen met jou zijn." Ze keek hem even boos aan en begon aan haar tiramisu. De hele tijd sprak ze geen woord. Ze bedoelde helemaal niks met haar blik, ze wilde gewoon tegen hem aan kunnen liggen en met hem zoenen maar verder niks. Ze wilde ook niet dat er wat met de baby ging gebeuren. "Ik ben Evelyn bellen." Zei ze zacht en ze liep naar de slaapkamer en deed de deur dicht. Ze ging helemaal niet Evelyn bellen. Ze schoof naar beneden en ging op de grond zitten, ze trok haar knieën op en begon te huilen. Ze bedoelde het helemaal niet zo, maar haar hormonen waren ook niet het zelfde. Ze draaide met haar mobiel rond haar handen en zocht het nummer van Gabriel op.Lief, het spijt me ontzettend. Ik hou van je. Knuffelen? Xx

Thomas
Thomas grijnsde. "Hmm goed ik ga dansen beloofd maar ik kan het niet." Hij gaf haar een zoen en liep het podium op. Hjj pakte de microfoon. "Hai iedereen, ik ben Thomas en dit is mijn vriendin. Wij gaan spelen en dansen op het nummer Happy. Ik spel hem op de keyboard en mijn vriendin gaat dansen." Hij ging zitten en ze kregen een luid applaus. Hij zette in en begon te zingen.

Gabriel

"Rose! Rose, wacht nou even! Ik... Het was..." Maar ze was al weggelopen om met Evelyn te gaan bellen zoals zij het zei. Terwijl die de tafel afruimde en de vieze vaat in de vaatwasser zette ging ze telefoon af. Gabriel droogde ze handen en keek naar het binnenkomende bericht. Hij legde ze telefoon op tafel en liep naar de slaapkamer. Hij knielde naast Roselyn neer en gaf er een knuffel. "Gekkie. Ik hou van je. Ik heb het verkeerd opgevat. Sorry! We zijn ook wel twee mafkezen dat we het goed maken per app. Kom hier, ik wil me beloofde knuffels!'

Amberley

"Ik kan niet zingen, maar dat moet ik ook! En denk maar niet dat je het met één dansje goed maakt." Ze kuste elkaar even en klommen toen het podia op. Ze hoorde hoe Thom hun voorstelde. Omdat het podia met de installatie nogal klein was, klom er weer af en ging er voorstaan, zodat ze alle ruimte had om te bewegen. Ze trapte de hakken uit. "Ik kan niet dansen op die dingen." Ze was al blij dat ze een lang jurkje aan had. Ze wachtte tot Thomas inzette en begon te dansen. Het vreselijke dansje uit de videoclip.

Thomas
Toen hij klaar was applaudisseerde de mensen. Thomas boog en gaf Amberley een kus. "Zullen we naar die battles gaan rijden? Dan kan ik daar wel een wijntje nemen of zo." Hij liep met haar mee de bar uit en liep naar de auto. "Zoo ben ik je nog meer verschuldigd dan?" Vroeg hij met een glimlach. Hij deed zijn jas goed en keek even naar Amberley. "Jij danste hartstikke goed op dit nummer, het is een gek dansje dat klopt. Maar ik vind het zo leuk als je gek danst."

Roselyn
Ze keek op toen Gabriel binnen kwam. "Het spijt mij ook, ik had niet van die hints moeten geven. Dan was dit ook niet gebeurd." En ze gaf hem een kus. "Gekke stellen doen dat en wij zijn een perfect maar gek stel." En ze gaf hem nog een kus. Ze kroop dicht tegen hem aan en gaf hem een knuffel. Ze hield hem stevig vast en keek in zijn ogen. Ze zei niks en drukte haar hoofd tegen zijn borstkas zodat ze kon luisteren naar zijn hartslag. Ze keek hem na een tijdje weer aan. "Ik wil je niet meer kwijt. Ik laat je nooit meer los."

Amberley

Ze hoorde het applaus. Ze boog voor het publiek en rende toen snel naar Thomas om hem te zoenen. Amberley knikte. "Ja! Ik wil ze niet missen. Je staat me nog een dansje schuldig!" Ze keek hem aan. "Kom je nog wel achter!" Ze had de in de handen, ze had het warm. Ze keek hem beledigd aan. "Na, lekker dan! Ik zal nog een keer voor jou dansen." Ze keek Thom aan. "Ik moet plassen. Loop je mee naar binnen dan hoef je niet te wachten." Ze stormde naar binnen, echter niet naar de wc maar het podia op. "People, mag ik even de aandacht. Ik heb een belofte gedaan aan mijn vriendje en beloftes moet je nakomen. Thom, deze is voor jou." Ze zag het nummer door en wachtte tot de muziek begon zodat ze kon inzetten.
" Doodste stil... en toch hoor ik je stem. Om mij te zeggen dat ik niet eenzaam ben."

Denk aan mij - Volle Maan: https://www.youtube.com/watch?v=aZUiDDqr-lA

Gabriel

"Ssst! Het zit al goed! Ik ben ook maar een man hoor, we begrijpen niet alles en vangen signalen nogal vaak verkeerd op." Hij kuste er terug. Hij schudde de hoofd. "Gek maar perfect!" Weer kuste die haar. Gabriel sloeg ze armen om Roselyn heen en knuffelde de terug. "Ik ga nergens heen!"
Hij trok er dichter tegen zich aan en speelde met de haren.

Thomas
Hij keek verbaasd toen hij weer naar binnen ging. Hij glimlachte. Amber zou inderdaad nog voor hem zingen. Hij genoot er helemaal van toen ze voor hem zong. Hij applaudisseerde luid toen ze klaar was, hij rende het podium op en gaf haar een dikke knuffel. "Je bent het liefste en mooiste meisje die ik ken. Nu moet ik wel mijn belofte nakomen." Hij kuste haar en nam haar van het podium af. Hij trok haar mee naar buiten en kuste haar diep. "Misschien moeten we naar die battles gaan, dan kan ik dansen en dan kunnen we daarna naar huis, dan kan ik je belofte waarmaken, geen idee wat ik naast met je dansen voor je moet doen."

Roselyn
"Je bent wel een lieve man." Zei ze zachtjes en ze voelde hoe hij met haar haren aan het spelen was. Ze wikkelde haar vingers om de zijne. "Ik ook niet. Ik blijf bij je, altijd." Ze kuste hem vurig en speelde toen met zijn haren. Ze wilde nooit meer zo'n discussie moment. Nooit meer. Ze wilde hem niet pijn doen, ze wilde hem liefhebben. Ze kuste hem nog even liet toen los. Ze wilde hem gewoon niet meer los laten. Ze wilde dat hij voor altijd bij haar bleef.

Amberley

Zodra ze klaar was keek ze naar de vloer in plaats van het publiek. Bang voor de reactie. Vooral die van Thomas. Echter klonk er een luid applaus en niet alleen van Thomas. Ze zag hem op der afrennen, gevolgd door een kus. Ze glimlachte. "Beloftes maken schuld." Ze kuste nog een keer en liepen oen het podia af met een geklap om hun heen. Buiten kuste ze nogmaals. Ze had het bloed en bloed heet. "We gaan nog lang niet naar huis. We dansen de hel dag en nacht door!"

Gabriel

Gabriel glimlachte. Ze kuste vurig en vurig terwijl ze nog steeds tegen elkaar aanlagen, knuffelend.
Hij zou zo uren konden zitten maar de flinke vermoeidheid zou die eerder in slaap vallen. Dat zei die dan ook. "Zullen we ons plan voort zetten? Film kijken en lekker vroeg gaan slapen." Hij tilde Roselyn op en zette er op bed. Vervolgens kroop die er aan de andere kant in en zette de tv aan.

Roselyn
Ze knikte en ging beter op bed zitten. "Is goed, dan zijn we morgen ook weer goed uitgerust." Ze glimlachte en gaf hem een kus, ze was best wel moe. Ze kroop dicht tegen Gabriel aan. "Op net5 komt een leuke film, ik ben even vergeten hoe die heet. Volgens mij heette die Inception. Het schijnt een hele goede film te zijn. Sorry ik bedoelde rtl5." Ze pakte de hand van Gabriel en gaf er een kus op. "Het is Evelyn haar favoriete film. Het is soms best een ingewikkelde film, maar hij is wel vermakelijk om naar te kijken. Op net 5 komt Forrest Gump."

Thomas
"Ik heb gezegd dat ik moet werken morgen. Ook morgenavond. Ik kan dat niet afzeggen. Dan loop ik klanten mis." Hij zuchtte diep en startte de auto. Niet lang daarna kwamen ze bij paradiso. "Goed laten we naar binnen gaan. Laat maar eens zien hoe goed jij kan dansen en hoe goed jij kan battelen." Hij glimlachte en pakte de hand van Amberley zodat ze naar binnen kunnen gaan. Het was hartstikke warm binnen. Hij deed zijn jas uit en hing die over zijn schouder. "Het is warm hier."

Amberley

"Weet ik, weet ik." Ze zuchtte. Maar samen wat leuks doen was leuker dan werken.
Ze stapte in de auto en niet veel later kwamen ze aan bij Paradiso. Ze knikte en liep naar binnen. Ze zag het decor al hangen. Ze hoorde Thomas klagen over de warmte. "Dat hoort zo! Het thema is safari. Vandaar al die touwen en komen de trampolines. Ik ga jou eerst naar het balkon brengen. Daar zitten ook wat andere en heb je het beste zicht. Daarom moet ik me om gaan kleden enzo." Ze begeleidde Thomas naar boven en stelde hem voor aan de andere. Daarna moest ze hem toch echt alleen laten. Niet veel later kwamen de Pirates, zoals ze zichzelf noemde gekleed in jungle-outfits te voorschijn om te battlen. Ze gingen geheel los, vooral op de trampolines. Tot het einde. De laatste sprong mislukte waardoor Amberley viel.

Gabriel

Gabriel knikte. Hij moest zeker goed uitgerust zijn voor morgen. Hij had morgen nog een les te geven. Hij kon niet half slapend daar gaan staan. Dan zouden er gegarandeerd ongelukken gebeuren. Ze kuste elkaar en kroppen dicht tegen elkaar aan. "Maakt mij niet uit wat we kijken. Hij zaptt met de afstandsbediening en liet hem vervolgens maar op rtl5 staan."

Thomas
Thomas was druk in gesprek met de mensen op het balkon. Hij keek aandachtig naar Amberley en schrok toen ze op de grond viel. "Verdomme!" Riep hij uit en hij rende de trappen af naar beneden richting Amberley. De mensen kwamen om haar heen staan maar hij duwde ze aan de kant. "Aan de kant dat is mijn vriendin!" Riep hij en hij knielde bij Amberley neer. "Amber? Heb je iets gebroken?" Thomas keek om zich heen. "Bel een ambulance, ze moet nagekeken worden in het ziekenhuis." Iemand haalde zijn mobiel tevoorschijn en begon te bellen. "Er komt hulp." Zei hij zachtjes in haar oor.

Roselyn
Roselyn gaf Gabriel nog een kus. "Leonardo is best leuk maar ik vind het personage van Joseph Gordon Lewitt leuker." Ze glimlachte en keek naar de film, ze was erg moe. "Hij is spannend maar wel ingewikkeld. Maar ik snap wel waarom Evelyn van dit soort films houdt." Ze kroop dichter tegen haar vriend aan en deed haar ogen dicht. Ze luisterde wel naar de film maar ook niet echt. "Naar de wc." Zei ze snel en ze stond moeizaam op en liep naar de wc waarna ze voorover ging hangen. Ze stond weer op en nam een slok water om de vieze smaak uit haar mond te halen. Ze poetste haar tanden, deed mondwater en liep weer naar de slaapkamer. Ze had het heet gekregen van het overgeven. Ze kroop weer dicht tegen Gabriel aan en pakte zijn hand.

Amberley

Amberley schudde de hoofd. "Ik hoorde krap bij me been. Dat is niet goed, het doet ook onwijs veel pijn." Ze probeerde op te krabbelen maar schreeuwde het uit van de pijn. "Me rug en buik doen ook pijn. Ik moet bijna overgeven." Ze klampte zich aan Thomas vast. "Ze moet opschieten! Het doet zo pijn! Kan iemand een emmer halen?" Ze voelde zich echt niet goed. Ze had nu spijt dat ze was gaan battlen. Nu was hun avond verpest!

Gabriel

Gabriel keek Roselyn aan. "Pardon? Jij hoort niet meer naar andere mannen te kijken." Hij keek beledigd. Gabriel knikte. "Maar te ingewikkeld als je moe bent." Hij gaapte even. Hij zag dat Roselyn naar de wc ging. Hij dacht om te plassen ofzo maar hoorde duidelijk braakgeluiden. Gabriel keek er bezorgd aan toen ze terug kwam. "Rose, zou je geen afspraak maken bij de dokter? Als dat overgeven is niet goed hoor. Ik weet dat het er bij hoort, maar zo extreem. Misschien kan de dokter er wat voor geven en dan kan je een echo laten maken. Dan zien we ons kindje en kunnen we naar zijn hartje luisteren."

Thomas
"Amber blijf liggen. De ambulance komt zo snel mogelijk." Hij kreeg een emmer aangereikt en hij hield hem bij Amberley. "Je bent ook lelijk terecht gekomen. Van boven zag het er ook niet uit." Niet lang daarna kwamen de broerders binnen en die tilde Amberley op een brancard. "Ik ben haar vriend, ik ga met haar mee." De broeders knikten en niet veel later zaten ze in de ambulance. "Het komt goed Amber, jij hebt de avond niet verpest. Ongelukken gebeuren nu eenmaal. Dit kon jij ook niet van tevoren weten."

Roselyn
"Jij blijft toch de aantrekkelijkste." Zei ze en ze gaf hem een kus. Roselyn dacht na. "Ik weet dat het raar is dat ik zoveel overgeef. Ik wil graag kijken of er medicijnen voor zijn. Maar..." Ze schudde haar hoofd. "Ik wil geen echo laten maken, straks is er iets mis en dan heeft mijn vader gelijk. Het is nog maar een maand oud." Ze pakte zijn hand en haalde onrustig adem. "Ik wil mijn vader geen gelijk geven. Ik word gek van al die onzekerheden." Ze stond op en liep naar het raam. "Is het mogelijk om naar het ziekenhuis te kunnen voor een gesprek?"

Gabriel

"Oh, toch nog wel?", zei die alsof die nog niet helemaal overtuigd was. Hij kuste er terug.
"Niet aan denken! Je zal wel moeten. Alleen door naar de dokter te gaan kunnen we weten of het goed gaat en of het goed groeit enzo. Je moet toch ook weten wat je wel en niet mag eten en je moet prenatale zorg krijgen ofzo." Gabriel haalde ze schouders op. "Geen idee. We bellen ze gewoon morgen. Ik ga met je mee en alles komt goed."

Amberley

Ze mompelde iets onverstaanbaars. Met tegenzin ging ze weer liggen. Ze nam de emmer aan en ging over de nek. "Sorry!" Ze voelde zich schuldig dat ze in het bijzijn van iedereen over de nek ging. Dat wilde je niet zien. "Het ziet er erger uit dan het is." Ze werd op de brancard gelegd terwijl ze het uitgilde van de pijn. "Auw! Auw! Auwww!" Ze greep Thomas vast. "Blijf! Ik wil niet dat je weg gaat."
Ze zuchtte. Ze stond op huilen. Ze baalde flink. Dat werd voorlopig niet dansen en ze wist zeker dat de been gebroken was. Leuk! Kon ze met een gips pootje rondlopen.

Thomas
"Amber, blijf nou liggen." Hij knikte. "Ik ga nergens heen, ik blijf altijd bij je." Hij liep achter de broeders aan de behandelkamer in. Hij keek toe hoe ze Amberley behandelde. "Dat wordt een paar weken niet dansen mevrouw. Doe het vooral rustig aan en dan komt het vanzelf wel goed. Niet teveel in een keer willen. Je moet wel in een rolstoel." Thomas hielp Amberley in een rolstoel. "De pijn in uw rug en buik komt door de val. Ik geef uw pijnstillers mee en dan kunt u daarna naar huis." Thomas knikte. "Het komt goed lieverd."