"Van mij mag die. Ik hou hem niet tegen. Anders doe ik het zelf nog een keer als ik hem tegen kom." Hij doelde hierbij puur op Jason maar elke jongen die Alexis pijn zou doen zou die in elkaar slaan. Je bleef van ze dochters af. Gabriel grijnsde. Hij stopte voor een rood licht, waardoor die mooi Alexis kon knuffelen. "Hou van je, uk!"
"Hihi, dank je. Dan gaan we het vanavond samen vieren." Hij giechelde even en kuste Mike terug. "En ik op jou." Hij knuffelde Mike even stevig. "No! Dan kan ik me spullen toch niet terug vinden. Ik weet precies waar alles licht. Maar niet als een klein boefje het stiekem verplaatst. Ik kan echt niks meer terug vinden als me bureau netjes is." Jasper glimlachte. "Dat zou Noah heel leuk vinden. Vannacht werd die opeens om twee uur wakker. Zegt die zo: "Mike vergete trusten zeggen." Je kon me opvegen. Ik heb hem maar duidelijk gemaakt dat je al lag te slapen en die je vandaag weer zag. De kleine lieverd."
"Ik ben veel liever thuis of bij vriendinnen of naar dansen of bij Daley. Bij hem zijn is wel het laatste wat ik wil. Ik krijg het spaans benauwd in zijn buurt." Lauren schudde de hoofd. "Ik weet wel dat het uit is met dat meisje waarmee ze hem zagen. Ze bedankte me in de pauze die maandag op school." Lauren knuffelde de moeder terug. "Love you too." Lauren grijnsde. "Heel verstandig." Ze zorgde dat ze alles had. "Mam, noem me geen Charlotte! Ik doe niks fout. Ik was al klaar!" Lauren grijnsde. Lauren zei de zusje gedag. "Slimme zet, anders was ze zeker weten naar Sander gegaan of was die hier geweest. Lex gunt zichzelf geen rust."
"Is goed. En als je het niet wilt is dat ook prima. Het is jou keuze." Amberley knikte. "Ik snap het. Maar mocht je het ooit toch willen dan weet je dat je het kan vragen of in de boekenkast mag neuzen." Ze stond op. "Dan gaan we gezellig samen. Ik geloof dat Julia ook hard moest blokken voor de toetsweek. Dus misschien kan ze wel helemaal niet mee. Ik zal me klaar maken zodat we zo kunnen gaan."
Alexis Alexis begon te lachen. "Sander doet het met alle plezier. Maar ik heb gezegd dat je daar niks mee op lost en die iemand laat zich ook niet zo snel meer zien. Niet nadat je zijn arm had omgedraaid." Ze knuffelde haar vader terug en begon te glimlachen. "Het is een tijd geleden dat je me zo noemde. Ik hou ook van jou, reus." Zo noemde ze haar vader wel eens toen ze klein was. Ze keek even naar het stoplicht dat weer groen werd. "Misschien komen we Sander zijn zus wel tegen. Die ging helpen met de open dag bij Mediavormgeving of zoiets."
Mike Mike begon te lachen. "Okee dan niet. Dan moet je het zelf maar weten. Ik wil niet dat het een chaos in je hoofd gaat worden." Hij luisterde naar Jasper en begon te glimlachen. "Ik heb helemaal niks gehoord wist je dat? Maar goed ik was ook echt moe. Gister een werkstuk afgemaakt voor geschiedenis en nog topo geleerd voor aardrijkskunde. De kaart van Europa, heb ik maandag een toets over. Verschrikkelijk." Mike keek even naar de tekening. "Ik ga hem meenemen en opplakken. Ik vind hem echt heel mooi. Okee we hebben nog een tijd voor ik moet gaan werken, wat wilde je gaan doen?" En hij keek Jasper vragend aan.
Roselyn Roselyn knikte. "Ja snap ik. Nog even meisje en dan ben je er vanaf en papa en ik staan klaar om je te helpen." Roselyn haalde een hand door haar haar en keek even naar Lauren. Ze hoorde wat Charlie nog riep en ze rolde met haar ogen. "Misschien dat je dan een keer luistert. Als je op schiet wil ik je nog wel afzetten bij Jasper." Roselyn keek toen weer naar Lauren. "Ik kan je zus haar liefde niet afnemen. Sander is een goede jongen, zelfs hij had gezegd dat ze rust moest nemen. Ik snap Lex wel, ze wilt niet als zielig gezien worden, ik heb dat ook gehad. Maar goed morgen komt hij, ze was helemaal blij. Goed ik wacht nog even op Charlie als mee wilt rijden en zo niet dan gaan we."
Lacey "Ja snap ik. Julia heeft gezegd dat ik eventueel oorbellen mag lenen of andere spullen als ik ze wil lenen." Lacey haalde een hand door haar haar en keek even naar Fellow en keek toen naar Amberley. "Ik heb over twee weken proefwerkweek. Ik ben nu al begonnen met leren en heb nu wel een leuk dagje met jou verdiend." Lacey knikte en reed haar kamer uit. Ze reed naar het halletje en deed haar jas aan. "Ik wacht in de woonkamer." En ze reed naar de woonkamer en zag dat Fellow naast haar kwam zitten. "Je kunt niet mee Fellow, misschien kunnen we vragen of Julia op je wilt letten." Ze keek even naar Amberley. "Kun je aan Julia vragen of ze op Fellow kan passen tot dat we weer terug zijn?"
"Ik denk dat voor Jade het zelfde zal gelden. Maar doe het niet zonder toestemming want dan kan ze aardig boos worden. Beide meiden vinden veel goed maar alleen als je het even netjes vraagt." Ze vond het een handige tip voor Lacey. Amberley knikte. "Je kan nooit te vroeg beginnen." Amberley stak de duim op. "Ik ben zo klaar. Ik zal Jasper anders wel vragen. Die is voorlopig ook nog thuis. Hij zou bijles aan Charlie geven."
"I know, i know. Maar dat maakt het er niet beter op. Weet ik!" Lauren rolde met de ogen. "Hoeft niet, ga sportief op de fiets.", hoorde ze de zusje zeggen. "Dat zeg ik toch ook helemaal niet. Ik zeg alleen dat Lex zichzelf geen rust gunt en soms afgeremd moet worden anders gaat ze maar door en door. Ik herken het van mezelf." Ze haalde een hand door de haar. "Ik zal maar eens me schoenen aan gaan doen."
"Het is juist een chaos als het opgeruimd is. Laat mij maar lekker me rotzooi houden, werkt een stuk beter." "Ik zei juist dat we niet hadden gebeld omdat ik het te laat vond." Jasper schudde ze hoofd. "Ahh, wat ben je toch ook zielig. Topo? Dat heb ik voor het laatst op de basisschool gehad." Jasper glimlachte. "Geen idee. Charlotte zou zo hier zijn, Ze appte net dat ze nu op de fiets sprong en er aankwam."
"Hij kan ook maar beter uit de buurt blijven. Als Tobias niks doet, doe ik het wel en anders je zus. Die heeft ook nog wat appeltjes te schillen met beide broers." Gabriel grijnsde. "Je blijft maltijd mijn kleine ukkie, hoe groot je ook bent." Gabriel knikte. "Wie weet. We zijn er bijna."
Lacey Lacey keek naar Amberley en begon te lachen. "Bedankt voor de tip. Ik ben ook zo hoor. Ik ben heel makkelijk in spullen lenen maar je moet het dan wel vragen." Lacey keek even naar Fellow en knikte. "Jasper is ook goed. Ik dacht hij naar Charlie ging, blijkbaar toch andersom. Heb ik het verkeerd begrepen." Lacey keek even naar haar hond die haar vaste speeltje pakte en er mee ging spelen. "Is goed dan zie ik je wel verschijnen." Ze had zin om te gaan winkelen, ze had het al een poos niet meer gedaan.
Roselyn "Nee klopt. Jason is gewoon een klootzak die ver van jullie uit de buurt moet blijven. Heeft hij nog iets gezegd over je zwangerschap?" Vroeg ze en bij zwangerschap maakte ze even haakjes. Ze begon te lachen. "Okee is goed, we zien je wel weer verschijnen. Succes en doe Jasper de groetjes." Roselyn keek even naar Lauren en knikte. "Klopt, ik herken het ook bij mezelf. Jullie hebben dat denk ik van mij geërfd ik wilde ook steeds maar door. Vooral bij de eerste twee zwangerschappen. Maar ik was toen ook jonger dan toen ik zwanger was van jou en Charlie." Roselyn knikte. "Is goed dan zie ik je beneden." En nadat gezegd te hebben liep ze naar beneden en ging in de woonkamer op de bank zitten.
Mike "Haha misschien heb je ook wel gelijk." Hij deed zijn haar goed. "Haha ben je misschien wel verstandig in geweest. Ik ben een paar keer wakker gebeld door klasgenoten op de middelbare school, ooh ik was chagrijnig toen. Maar bij jou ben ik nooit chagrijnig." Hij gaf Jasper een kus en begon te lachen. "Ja ik moet dat als meester ook kunnen geven. Anders sta ik compleet voor lul als ik dat moet gaan doen. Maar ik was er op de middelbare al goed in dus dat scheelt wel." Hij dacht na. "Zullen we naar beneden gaan en ontbijten? Laten we daar eens mee beginnen."
Alexis "Tobias? Bedoel je niet Sander? Tobias is de vriend van Jade. Papa je wordt oud." En ze begon te lachen. Ze deed haar mutsje goed en knikte. "Jij blijft altijd mijn reus hoor papa. Ook al ben ik niet meer zo klein." Ze keek naar buiten en knikte. "Ik weet het niet zeker hoor. Maar Sander had zoiets gezegd. Ik zou hem vanavond nog bellen om te vertellen wat ik er van vond. Hij moest vanmiddag leren voor tentamens die hij deze week heeft." Alexis zag het witte gebouw van de kunstacademie al omhoog komen. "Daar is het." En ze wees er naar. "Er is een garage onder het gebouw."
"Heey! Ik ben niet oud! En met mijn geheugen is niks mis maar ieder mens kan zich eens vergissen." Gabriel grijnsde. "Alleen ben ik geen reus meer als jullie niet eens stoppen met groeien." Gabriel knikte. "Naja, wie weet komen we er tegen.' Gabriel knikte. "I know. Ik had op de site gekeken waar we het beste konden parkeren.'
Jasper grijnsde. "Kijk uit wat je zegt hoor! Als Noah vannacht wakker wordt om een uur of vier dan bel ik je mooi wakker. Expres!" Jasper kuste Mike terug. "Haha, dat is waar natuurlijk. Daar heb je inderdaad mazzel mee. Ik zou het echt niet meer weten." Jasper keek naar het dienblad. "En mijn ontbijtje dan? Zit je nou nog niet vol?'
"Hij vraagt er alleen maar naar. Dat is het enige waar die interesse die toont. Hij wilt perse mee naar de echo maar ik maak hem steeds wijs dat het niet kan. Dat jij en Lex mee gaan. Volgende week gaat Daleys zus weer voor echo en dan kan ik hem weer afleiden met nieuwe foto's." Lauren knikte. "Na, lekker dan! Hadden we beter papa's slechte humor kunnen erven." Lauren knikte. Ze deed de schoenen aan en en liep vervolgens naar beneden.
Amberley knikte. "Ik zal het tegen Julia en Jade zeggen mochten ze er gebruik van willen maken." Amberley schudde de hoofd. "Charlie komt hier heen als het goed is. Ik zal het meteen aan Jasper vragen." Amberley knikte en liep naar boven om de was te doen en aan Jasper te vragen of die op Fellow wou letten.
Alexis Alexis keek haar vader aan. "Ik ben gestopt met groeien. Ik word niet groter dan dat. Je weet toch dat vrouwen op een bepaald moment stoppen met groeien?" Ze hield de details maar voor zich. Ze keek naar buiten en knikte. "Wie weet. Ik ben echt zo benieuwd. Op de website stond ook dat er workshops waren en andere dingen die je kon doen. Ik heb er echt zo erg naar uitgekeken." Alexis haalde een hand door haar haar en zag dat het gebouw steeds dichterbij kwam.
Mike "Ooh nee dat ga jij echt niet doen. Dan krijg je mij super chagrijnig aan de telefoon. Dat wil je echt niet." Mike keek even naar het ontbijtje en schrok. "Ow sorry, ik zit er inderdaad heel vol van. Ik was even ergens anders met mijn gedachten." Hij had tot laat gestudeerd en Henry was thuis gekomen gisteravond. "Henry is uit het ziekenhuis weer thuis gekomen gisteravond. Het gaat een stuk beter met hem, hij moet nog wel een tijdje op bed liggen voor dat hij weer dingen mag doen van de dokter."
Roselyn Roselyn keek naar Lauren. "Hmm okee. Maar hij ziet niet dat je niet dikker wordt?" Vroeg ze bezorgt. Ze hoopte gewoon dat Lauren niks over kwam. Ze keek op toen ze Lauren van de trap af zag komen. "Zo meid ben je er klaar voor?" Ze stond op en begon te lachen. "Pa is niet altijd chagrijnig, dat weet je." Ze keek even naar de woonkamer en hees toen haar tas op. "Kom dan gaan we naar de auto. Als we nu gaan kunnen we nog een plekje zoeken."
Lacey Lacey knikte. "Ja is goed. Ik wil het ze ook wel vertellen maar ik ben bang dat ik Julia anders stoor van het leren en Jade is met Thomas en Noah weg, vraag het vanavond zelf wel even." Ze haalde een hand door haar haar en was naar haar kamer gegaan op een boek te pakken: Pride and Predjudice. Ze was dol op dat boek en op de film. Ze reed naar de woonkamer en begon te lezen terwijl ze op Amberley wachtte.
"Ja, ik ben niet gek. Ik doelde ook meer op jullie drietjes. Lauren en Charlie zijn nog niet uitgegroeid. Charlie is nu al groter dan jij bent." Gabriel grijnsde. "Nou laten we dan maar gauw gaan kijken. We zijn er bijna." Net op dat moment reed die de garage in. Nu nog op zoek naar een plekje. Het zag er naar uit dat het aardig druk was.