My life as a teenager (sfam)

Roselyn
Roselyn glimlachte. "Dat is een lange tijd. Wacht bijna 17?" Ze was het door al dat gedoe met Alexis en Jason bijna vergeten. Ze keek naar Lauren. "Wacht maar jonge dame, jou tijd komt nog wel en geloof me dan gaan je kinderen ook zo doen. Let maar op." Ze knikte. "Ik weet het maar toch maakte ik me gewoon even zorgen. Is iedereen uitgegeten?" En ze keek de tafel rond. Ze hoorde de deurbel gaan en liep naar de deur. "Een pakket voor mevrouw R. Steward." "Dat ben ik." En ze nam het over. Ze bedankte de meneer en liep toen weer terug. "Hehe mijn leesboeken zijn nu eindelijk binnen." Ze legde het op de salontafel en ging weer aan de keukentafel zitten.

Alexis
"Dat klopt. Maar ik ga haar niet koppelen." Alexis zuchtte diep. Wanneer ging Charlie nou eens inzien dat niet alleen Lauren de aanstichter was van de ruzie maar dat Charlie er ook wat mee te maken had? Ze werd gek van dat gekibbel. "Okee, ik ga even betalen. Ben zo terug." En ze pakte haar tasje en liep naar de kassa en betaalde het. Ze liep terug naar het tafeltje en bleef even duizelig staan. Ze haalde diep adem en keek met een glimlach naar Charlie toen alles weer goed was. "Okee laten we dan maar naar de boekwinkel gaan." Zei ze alsof er niks aan de hand was. Haar moeder had hier al voor gewaarschuwd, ze had gezegd dat een eerste zwangerschap vaak het moeilijkst was. Ze hees haar tas goed op en keek naar Charlie. "Ik heb zin om weer boeken te kopen."

Mike
"Ik kan me ook voorstellen als Lacey niet eens terug wilt naar haar vader. Jemig, ze heeft dan alleen haar broer nog. En je ouders maar dat is niet hetzelfde als je eigen ouders. Het voelt anders. Maar Lacey went vanzelf wel denk ik." Mike knikte. "Okee, ik vroeg het alleen maar. Niet dat ik straks tussen boze blikken zit of wat dan ook. Jade vertelde me dat jullie eigenlijk nooit boos op elkaar zijn. Dit is dan voor het eerst dat Julia boos op je is." Hij glimlachte. "Leuk dan zoek ik alvast een boek uit." En hij liep naar de boekenkast en haalde er een boek uit. "Hmm Welterusten kleine Beer." Hij keek vragend naar Jasper. "Mag ik die voorlezen?"

Lacey
Ze keek even onwennig om zich heen. Het was gek om in een ander huis te zijn, ook al had Toby van alles meegenomen. Toby knielde bij haar neer. "Je went vanzelf Lace. Het komt goed echt waar. Amberley is hartstikke lief voor iedereen en Thomas ook, alleen die werkt vaak in zijn restaurant." Lacey knikte en reed naar de woonkamer waar Julia aan het lezen was. Julia keek op en keek toen naar haar moeder. "Jasper komt vanzelf wel naar boven." Hoorde ze Julia zeggen. Lacey keek toen weer naar Amberley. "Je weet echt zeker dat Thomas het ook goed vindt dat ik hier kom logeren?"

Gabriel

Gabriel knikte. "Om en nabij. Als ik goed heb gerekend."
Gabriel knikte. "Je hoort ons toch ook niks zeggen als jij met Dustin binnen kwam lopen, zoenend en al."
Hij kreeg een kwade blik toegewend. "Ik begin gewoon om die reden niet aan kinderen.", hoorde die Lauren liegen. Gabriel schudde ze hoofd. "Ik spreek ju over tien jaar wel." Hij keek op wie er aanbelde. "Ah nee he, dan zit mama weer dagen met de neus in de boeken en hoort ze niks en niemand. Bereid je maar voor pap.", Hoorde die Lauren zeggen die zuchtte en er op volgde. "Ik had eigenlijk gehoopt dat mijn bestelde jurkje binnen was."

Charlie

"Als jij er uiteindelijk niet koppelt, dan doe ik het. Anders loopt ze de liefde van de leven mis." Charlie knikte en wachtte tot Alexis terug was van het betalen. Ze zag Alexis even wankelen. "Gaat het?" Charlie sloeg de armen over elkaar. "Pff! We zouden eerst gaan winkelen voor Molly. Dat heb je beloofd!"

Jasper

Jasper knikte. "Ja en ons! Ik ben echt blij dat ze mag logeren van papa en mama." Jasper knikte. "Het komt uiteindelijk wel goed, dat komt het altijd." Jasper knikte. "Weet ik." Jasper schoot in de lach. "Ik denk eerder tussen verliefde koppeltjes." Hij gaf Mike een kus op ze wang. "Dat ze goed kwaad op me is. Ze is wel vaker boos geweest maar nooit lang. Maar dit maal heb ik het blijkbaar goed verpest." Jasper verschoonde Noah. "Jaa, dieee!!", hoorde die Noah roepen. "Als jij stil ligt zodat ik je billen kan schoon poetsen en kan omkleden dan leest Mike dat verhaaltje voor."

Roselyn
Roselyn luisterde het gesprek tussen vader en dochter. Ze begon te lachen en keek even naar Daley en ze keek toen naar Lauren. "Op een dag zit jij hier met je kinderen. Let maar op." En ze begon te lachen en ze keek toen naar haar man. "Dan moeten we dat binnenkort eens vieren. Lekker uiteten gaan met zijn allen." Ze keek naar de doos waar haar boeken in zaten. "Zeg er is niks mis met boeken lezen. Je vergroot je woordkennis er mee. En je jurkje komt vandaag vast nog wel, misschien later op de dag."

Alexis
Alexis keek naar Charlie. "Owja je hebt helemaal gelijk. Ik was even vergeten dat we dat eerst gingen doen. Sorry. Kom laten we gaan." En ze deed haar tas om haar schouder en wreef over haar buik. "Ja het gaat wel. Het is alleen... Mama zegt dat dit er bij hoort." Ze zuchtte diep en liep alvast naar buiten. De buitenlucht deed haar goed. Ze kon altijd goed genieten van de buitenlucht. Ze keek even om zich heen en sloot haar ogen even, winkelen koste haar meer energie dan eerst. Ze kon niet wachten tot Molly er was.

Mike
Mike keek naar Jasper. "Zullen we straks naar beneden gaan?" Hij bladerde door het boek. Zijn moeder had vroeger hem in dat boek voorgelezen. Hij keek even naar Jasper. "Hmm, mensen doen soms gekke dingen als ze van een ouder houden en soms reageren ze hun verdriet op andere af. Ik zeg niet dat het slim was, maar ergens was het ook wel logisch." Hij gaf hem een kus terug en ging op de stoel zitten en begon het verhaal voor te lezen. Hij eindigde het verhaal met "Welterusten kleine Beer." En daarmee sloot hij het boek. "Ga je lekker slapen Noah?" En hij aaide Noah even door zijn haren maar deed het gelijk weer goed.

Jasper

Jasper knikte. "Ja, zo! Eerst zorgen dat dit monstertje slaapt." Hij trok net Noah's pyjama shirt aan.
Jasper haalde ze schouders op. "Zeg dat maar tegen Juul. Die kan aardig lang boos blijven als ze echt boos is. Mij niet in haar buurt gezien op dat moment als ze je excuses niet wilt aannemen."
Jasper nam Noah op schoot en keek samen met hem naar het verhaaltje wat Mike voorlas. "Lekker slapen." Hij tilde Noah op, legde hem in bed en stopte hem in. Vervolgens liep die de kamer uit, wachtte op Mike, deed de deur op een keer, nam de babyfoon mee en liep naar beneden.

Lauren

"Ooit! Over honderd jaar ofzo. Als jullie grijs en bejaard zijn. Heel oud!" Ze stak plagend de tong uit naar de ouders. Ze moest nog niet aan kinderen denken. Al wilde ze wel altijd jong kinderen krijgen. Maar eerst de diploma halen en zorgen voor een carrière. Lauren keek op. "Jeetje, al zo lang! Hallelujah! Maar wel leuk als we met ze alle uiteten gaan. Jullie kunnen ook met ze tweetjes gaan hoor. Wij koken wel voor onszelf en reden ons prima." Lauren grijnsde. "Heb ik dat gezegd dan?" Lauren haalde de schouders op. "Hij zou vandaag wel binnenkomen."

Charlie

"Jeetje, mina! Zie je nou wel dat je aan geheugenverlies lijdt. Z'n zwangerschap is echt niet goed voor je!" Charlie knikte. Ze haalde een hand door de haar en liep vooruit. "Oh, oke? Naja, gelukkig gaat het. Als het er bij hoort dan zal het zo wel zijn. Rustig aan doen, zus." Ze keek om zich heen. "Oke, waar zullen we eens kijken? Ik heb geen idee waar ze leuke babykleertjes hebben. We hadden eigenlijk bij de H&M moeten kijken. Stom van ons."

off: Skip naar een week verder

Roselyn
Roselyn had net lekker gedoucht. Vandaag had ze een moeder-dochterdag met Lauren. Ze had zin om wat met haar te doen. Ze had een paar maanden terug een moederdochterdag met Charlie en met Alexis gehad. Ze kamde haar haren uit en kleedde zich om en liep toen weer terug naar de slaapkamer. Ze keek even op het wekkertje en zag dat het 9 uur in de ochtend was. Ze liep naar beneden en maakte ontbijt voor zichzelf klaar. Ze luisterde ondertussen naar de radio en zong zachtjes mee met het lied dat op stond. "Lief ga dan mee, en omarm me, omarm me, omarm me en breng me nergens heen." Ze hield nog steeds van zingen. Toen ze haar ontbijt had klaargemaakt, deed ze de radio uit en liep naar de woonkamer toe om daar te gaan eten.

Alexis
Alexis maakte haar bed op en deed een spijkerbroek en een shirt aan. Ze zou vandaag met haar vader kijken naar een opleiding op de Kunstacademie. Ze zou graag de opleiding Vormgeving willen doen. Ze kamde haar haren uit en deed haar rode mutsje op. Ze startte haar laptop op en keek even of ze een mail had, toen ze die niet had sloot ze haar laptop af en liep naar de badkamer om haar makeup op te doen. Ze vond het spannend om te kijken voor een nieuwe opleiding, maar ze had er ook veel zin in. Ze had in om wat met haar vader te gaan doen.

Thomas
Thomas keek op toen hij een rolstoel hoorde aan komen en glimlachte toen hij Lacey zag. "Goeiemorgen Lacey. Wil je een broodje?" Hij zag Lacey knikken en hij maakte een broodje. Hij wist ondertussen al wat Lacey graag op haar broodje had en wat ze liever niet op haar broodje wilde. Hij gaf haar het broodje en liep naar de woonkamer. Zijn blik ging naar Lacey die aan de keukentafel zat en haar hond Fellow er naast. Hij wilde het met Amberley hebben over een eventueel adoptie. Hij had Lacey in een week tijd weer een beetje zien opbloeien.

Gabriel

Gabriel liep naar beneden om te gaan ontbijten. Hij zou vandaag met Alexis gaan kijken op de open dag van de kunstacademie. Een bijzondere dag en moment. Hij was benieuwd wat Alexis er van ging vinden. Hij hoorde net de laatste regels van de radio voor dat Roselyn hem uitzette. Hij ging achter de staan en sloeg de armen om de heen. "Dat was toch wat je wilde.", zei die met een grijns en gaf er een kus. "Goedemorgen, lekker geslapen? Zin in je moeder-dochterdag met Lauren?"

Lauren

Lauren kwam onder de douche vandaan. Ze droogte zich af, kamde de haren en liep vervolgens snel naar de kamer om zich aan te kleden. Ze had vandaag een dagje gepland met de moeder. Lekker koken uit het boekje van de opoe. Ze had van de week de recepten doorgelezen en uit gekozen. Het was lang geleden dat ze alleen wat met de moeder had gedaan. Laatst was ze met de zussen naar de bios geweest. Ze kleedde zich snel aan en liep naar beneden om brood te roosteren voor de ontbijt.

Amberley

Amberley liep achter Noah aan naar beneden. Ze zette de tv voor hem aan en liep toen naar de keuken. Ze gaf Thomas een kus en begroette Thomas met een kus. Ze hoorde de tv opeens knoerthard staan. "Zet maar wat zachter. Noah. Zo krijg je pijn aan je oortjes." Gelukkig ging het geluid weer zachter. Ze zette het koffieapparaat aan. Ze zag een bezorgde blik in Thomas ogen. "Wat is er?" Ze smeerde ondertussen een broodje voor Noah.

Jasper

Jasper was extra vroeg opgestaan zodat die in alle rust en ruimte een ontbijtje voor hem en Mike kon maken die was blijven slapen. Met een dienblad vol lekkers liep die wankelend de trap op. Met moeite kreeg die de deur open. Hij zette het dienblad op het nachtkastje en klom op het bed. Met een kusje en de woorden: "Mike? Wordt eens wakker en kijk eens naast je." probeerde die Mike wakker te krijgen.

Roselyn
Roselyn schrok op toen ze armen om haar heen kreeg. Ze draaide zich om en gaf haar man een kus. "Van jou zeker." En ze glimlachte. Ze at verder van haar broodje en knikte. "Ja ik heb er zin in. Ook omdat het beter gaat tussen mij en Lauren. Lekker koken uit het boekje van oma. En jij. Heb jij beetje zin in je dag met Alexis? Gingen jullie nou nog ergens lunchen of wat was de bedoeling?"

Alexis
Alexis hoorde het bekende liedje van haar mobiel en zag dat het Sander was. "Hey lief." Zei ze met een glimlach. "Ja het gaat goed, afgelopen week wel moe, was meteen naar bed gegaan toen je weg was gegaan eergisteren. Ik heb nu meer energie gelukkig dan afgelopen week. Hoe gaat het met jou? Is je zus al terug uit Madrid?" Ze was tegelijk haar tas aan het inpakken en keek even naar haar nieuwe boeken die ze vorige week met Charlie had gekocht. "Fijn om te horen dat ze het zo leuk hebt gehad en dat het met jou ook goed gaat. Ja ik mis je ook, ook al hebben we elkaar twee dagen niet gezien." En ze begon te lachen en dacht na. "Ik weet niet of je vanavond langs kan komen, moet ik overleggen met pa en ma en ik wil even kijken hoeveel energie ik heb na deze opendag. Ik wil je echt heel graag zien." Ze giechelde. "Ik app je nog wel. Sorry schat maar ik moet echt ophangen, hopelijk tot vanavond." Ze hing op en zuchtte diep. Omdat ze zo moe was geweest afgelopen dagen was haar moeder bezorgder geworden, haar moeder wilde dat ze alle energie voor de bevalling zou bewaren. Ze mocht Sander toch wel zien, had ze toen gevraagd. Ze wilde niet als een of andere gehandicapte behandeld worden, ze haatte dat. Ze wilde gewoon de dingen doen die ze wilde doen. Ze had het daar nog met haar ouders over gehad, gelukkig was haar vader er wat vrijer in dan haar moeder. Ze hees haar tas goed op haar schouder en liep toen naar beneden. Ze maakte ontbijt klaar en ging op de bank zitten. "Goedemorgen tortelduifjes." Zei ze met een glimlach naar haar ouders.

Thomas
Lacey begroette Amberley met een glimlach en zette haar bord op het aanrecht. "Ik ga met Fellow wandelen." Thomas knikte. "Is goed meisje, dan zien we je straks." Lacey knikte en reed de gang op. Thomas keek naar Amberley en maakte een gebaar dat hij het straks zou vertellen, als Lacey weg was. Hij hoorde uiteindelijk een deur dichtgaan en keek toen naar Amberley. "Ik zat te denken. Lacey is al een week bij ons nu, ik heb haar wat meer zien opbloeien, ze is nog niet helemaal open maar wel meer dan dat ze was toen ze hier kwam. Ze kijkt minder bang naar ons en praat meer enzo." Hij zuchtte diep. "Ik heb van Tobias begrepen dat Lacey echt niet meer welkom is thuis. Ook al heeft Tobias geprobeerd om met hun vader te praten, het mag echt niet. Ze kan nergens anders heen, Tobias vertelde me dat de zus van hun moeder in New York woont en de broer van hun vader wilt Lacey ook niet in huis vanwege dat lesbische gedoe. Tobias is te jong om de zorg voor Lacey op zich te nemen. Dus ik dacht. Als wij haar nou in huis nemen? Niet alleen voor logeren maar voor altijd. Ik weet dat we dan dingen moeten regelen voor haar handicap en de rolstoel en alles maar... Ik kan het niet aanzien dat ze in een onbekend gezin komt, dat ze dan weer opnieuw moet wennen, ze kent ons nu meer en ze gaat ons denk ik vertrouwen. Ik gun haar een leuk gezin waar ze weer op kan bloeien, ik gun haar een veilig thuis."

Mike
Mike draaide zich om en sliep verder. "Nee Emily, nog niet de broodjes er uit halen." Mompelde hij. Hij voelde iets geks en hoorde toen een stem. Een stem dat totaal niet op Emily leek. Hij deed zijn ogen half open. "Tisser?" En hij wreef de slaap uit zijn ogen en zag Jasper zitten. Hij glimlachte en ging beter op bed zitten en kuste Jasper terug. "Aaw wat lief, je hebt een ontbijtje gemaakt." Hij glimlachte en keek toen naar de dingen die op het dienblad lagen. "Dat ziet er lekker uit."

Gabriel

Gabriel grijnsde. Hij kuste Rose nog even maar maakte zich toen van hem los. Gabriel knikte. "Lauren doet de best om de banden met ons te verbeteren. Ze is flink aan het veranderen. Ik hoop dat jullie samen een leuke dag hebben en ben erg benieuwd wat er uiteindelijk vanavond allemaal op tafel staat." Gabriel knikte. "Ik ben vooral benieuwd hoe Lexie het gaat vinden. Onze kleine meid gaat studeren. Het lijkt wel gisteren dat ze voor het eerst naar school ging." Hij zuchtte even. "Ik kijk wel. Als ze moe is na die open dag dan ga ik liever met er naar huis." Hij keek op naar ze oudste dochter. "Heey! Kijk uit hoor dame. Wie is hier nou halsoverkop verliefd?'